Merhaba, laftan sözden anlamıyorlar ki sınır koyalım. Açık açık belirtince de alınıyorlar. Siz nasıl çözüm buldunuz ?Merhabalar kendı aılem gıbı gormuyorum bazı yasadıgım negatıf durumlardan dolayı…
Ama saygı cercevesınde sınır koymalısınız bana sorarsanız 7/24 konusmak zorunda degılsınız şahsen buna benzer bır durum basıma geldı ılk baslarda tabii daha sonra sınır koyarak iletısıme devam ettıgım ıcın aklına estıgı zaman benı arama konusu ortadan kalktı yalnız alınganlık ve gereksız çarpıtma sorunu devam edıyor bana laf edemeyınce esıme serzenıste bulunur sekılde arayıp soyledıgını bılıyorum , yasına yakısmayan seyler gorunce de soğudum fakat saygımı bozmadan gorusmeye misafır etmeye devam ettim . Çok fazla içli dışlı olmak zorunda degılsınız fazla muhabbet tez ayrılık misali.
amin amin. ne benimkiler, ne onunkiler, ne de kendim için... asla istemem uzun yaşamak. saglıklı ve muhtac olmadan yasamak en guzelı.Gerçekten çok zor yine de Allah elden ayaktan düşürmesin öylesi daha da zor..Bu şekilde yine idare ediliyor
ben de buna fit oluyorum aynen. oglunuzla evlendık, bızı sız buyutmedınız sızın cocugunuz degılız kı ustumuzde ne hakkınız var. ayrıca kendı kızlarından once, bızı dusunuyorlar bır ıs olsa. cunku ogulları ıle evlendık ya, ogullarının parasını yıyoruz ya ... cıdden boyle dıyen kaynanalar var işte.Belki biz de sonrakileri anlamayacağız bilmiyorum ama çoğu genç yetişkinler de zaten şu an z kuşağı ile aynı düşünüyor hemen hemen. Çok büyük bir fark yok yani algılarda. Ama ebeveynlerle çatışma yaşıyoruz sürekli benim anlamadığım herkes kendi çocuğundan beklesin ya da istesin başkasınınkine niye anormal hareketlerde bulunalım.
Etkileşim olan yerlerde bu algı biraz daha azaldı. Örneğin ben Karadenizliyim. Liman vs ticaret var, Gürcülerle sürekli etkileşim içindeyiz ister istemez bir kültürlenme oluyor.ben de buna fit oluyorum aynen. oglunuzla evlendık, bızı sız buyutmedınız sızın cocugunuz degılız kı ustumuzde ne hakkınız var. ayrıca kendı kızlarından once, bızı dusunuyorlar bır ıs olsa. cunku ogulları ıle evlendık ya, ogullarının parasını yıyoruz ya ... cıdden boyle dıyen kaynanalar var işte.
neyse gelın demek, eve yenı bır hızmetcı , ırgat gıbı algı oldugundan yuzyıllardır bu topraklarda, gelinler ezılıyor resmen işte. elbette zaman degısıyor, ılıskıler, yasam sartları degısıyor ama zıhnıyet cok da degısmedı, torpulendı belkı ama halen aynı kafa.
ben de ıc anadoluluyum ve ınanın sevmeyız aılecek. cunku baskı, kurallar, cıdden bu algıyı aılece sevmeyızEtkileşim olan yerlerde bu algı biraz daha azaldı. Örneğin ben Karadenizliyim. Liman vs ticaret var, Gürcülerle sürekli etkileşim içindeyiz ister istemez bir kültürlenme oluyor.
İç Anadolu ya da doğu tarafında böyle bir durum yok mesela. Oralardan arkadaşlarım varsa burda yanlış anlamasınlar tenzih ediyorum hepsini kendi eş ailem için konuşacak olursam yıllarca köyde yaşamışlar evlilikleri bile kendi aralarında olmuş. O kadar farklı kültürlerin de olduğuna uzaklar ki bireyselliğim onlar acayip geliyor.
Çoğu tarlada nohut, buğday toplamış ya da inek sağmış veyahut tarlaya giden adama evde yemek hazırlamış. “ gelin “ demek onlarda bu.
Evet iç Anadolu gerçekten böyle eşim de Ankaralı. Eşim babasına bir şey diyemez kp kendi babasına. Görünce o kadar tuhaf gelmişti ki ninesi beni gördü direkt elini uzattı. Evlendim bir ay oldu dede beni arıyor müjde yok mu diye çok ayıp gelmişti bana.baskı, kurallar, cıdden bu algıyı aılece sevmeyız
O yüzden yemeği alıp tabağına koyamayan erkekler var şu an. Yeni doğmuş bebekler gibi sanki motor becerileri gelişmemiş sanki. Erkeğe yüklenen anlama girmek bile istemiyorum30 yasındakı cocugu eve gelecek dıye dısarı cıkmaz, hazır yemek var ısıtsın o bıle yok ugrasmasın der. hem de erkek cocugu ya, bunlar ıle ugrasmasın ne gerek var kafası var.
kesinlikle ben de Niğde Konya o bölgeleri çok iyi bilirim hem oralardan arkadaşlarım var hem oralıyım hem eski eşim ve bir çok benzer eş örneği...Evet iç Anadolu gerçekten böyle eşim de Ankaralı. Eşim babasına bir şey diyemez kp kendi babasına. Görünce o kadar tuhaf gelmişti ki ninesi beni gördü direkt elini uzattı. Evlendim bir ay oldu dede beni arıyor müjde yok mu diye çok ayıp gelmişti bana.
O yüzden yemeği alıp tabağına koyamayan erkekler var şu an. Yeni doğmuş bebekler gibi sanki motor becerileri gelişmemiş sanki. Erkeğe yüklenen anlama girmek bile istemiyorumkadın da damızlık inek.
aynen corabı kırlıye koymayan tipler. nasılsa annesi arkasını hep toplamıs ya bızı da annesı sanıyor.Evet iç Anadolu gerçekten böyle eşim de Ankaralı. Eşim babasına bir şey diyemez kp kendi babasına. Görünce o kadar tuhaf gelmişti ki ninesi beni gördü direkt elini uzattı. Evlendim bir ay oldu dede beni arıyor müjde yok mu diye çok ayıp gelmişti bana.
O yüzden yemeği alıp tabağına koyamayan erkekler var şu an. Yeni doğmuş bebekler gibi sanki motor becerileri gelişmemiş sanki. Erkeğe yüklenen anlama girmek bile istemiyorumkadın da damızlık inek.
ve ben erkeklere kızmıyorum. değişmemek evet hatadıraynen corabı kırlıye koymayan tipler. nasılsa annesi arkasını hep toplamıs ya bızı da annesı sanıyor.
kadınız ya, adımız değişebilir ama yapmamız gerekenler hep aynı olacak sanki.
Ama bunlar bizim görevimizve ben erkeklere kızmıyorum. değişmemek evet hatadır
ama onları kım yetıstırdı, anneleri... anneler , hatalı...
hadi diyelim öğretmedin, erkekler annesini %90 dinler, ogluna söylesene oglum bak kız ıs ve ev ugrasıyor ya da cocuk var artık. ya da hasta. yani kısacası sen yardım et ya da bunu yapma. ben senın annenım ama elın kızı . yuk verme vs...
sonra dıyorlar kı kadın nıye dısı degıl, nıye yorgun uyuyor. ya adamlara annelık yapmaktan, kadın oldugumuzu hatırlamaya fırsatımız olmuyor ki. ayrıca bu annelık gıbı gecen hayatımız, bızım kendımızı es olarak degıl anne gıbı hıssetmemızı sagladıgından hormonlarımızı bıle etkılıyormus. sonra da benım esım de oldugu gıbı zaman zaman, sıtemler ıste. yaa her gun ev ıslerı, yemekler aksam ısten gelınce, haftasonları koy evınde tadılat...
ben de kadınlık mı kalıyor his olarak yani.. banyodan cıkıp bakımını yapıp elımde kumanda ıle oturuyorum da sanki. ona karsılık vermıyorum ayaklarımın agrısından uyuyamıyorum bazen ve o halde ıse gelmek bıle ezıyet oluyor
Aynı kafadayız.bende kalite bir hayattan yanayım.coknuzun yaşayıp insanlara aman etmek zor.ama kimse de öleyim demiyoramin amin. ne benimkiler, ne onunkiler, ne de kendim için... asla istemem uzun yaşamak. saglıklı ve muhtac olmadan yasamak en guzelı.
ınsan kendıne bıle agır yuk, hasta olunca moralımız bozuk oluyoruz , etrafımıza kotu enerjı verıyoruz. kaldı kı yaslılık falan daha da zor. ıstemem hasta ama uzunca yasamayı ben.
NoooBen göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
tabi ya, adamların hormon sıstemı, beden yapıları, dusunce yapıları bıle yorucu degıl. bızım herseyımız zor, bır de ustune hayatıma zorluk katan kendılerı ve aılelerı ...Ama bunlar bizim görevimizyani görev olmadığını anlatamazsınız şu an yazdığınızı okuyunca dedim kadın olmak gerçekten zor. Erkek olmak varmış bu hayatta
bu dünyada misafiriz der herkes, ozellıkle bıraz dındar gıbı olan yaslılar ama varsan baksan dunyaya kazık cakacakmıs gıbı yasamak ısterler.Aynı kafadayız.bende kalite bir hayattan yanayım.coknuzun yaşayıp insanlara aman etmek zor.ama kimse de öleyim demiyor
Kayinvalidemi anneannem, kayinpederimi enistem, abilerini kuzenlerim, eltilerimi de kuzenlerimin esleri gibi seviyorum. Boylece genis aile gibi oluyoruz. Anne tarafimmis gibi seviyorum yani. Cok kolay oluyor her sey.Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
bu dünyada misafiriz der herkes, ozellıkle bıraz dındar gıbı olan yaslılar ama varsan baksan dunyaya kazık cakacakmıs gıbı yasamak ısterler.
benım kaynanam halen arsa almak ıster, hacca gıtmek , hayr yapmak, kaplıcaya gıtmek, gezmek dolasmak ya da bır an once el ayaga dusmeden oleyım dıyecege yere.
Ne alaka sadece yaşlılar mı ölüyor ölümün süresi zamanı mı var sen de yarın ölebilirsin o zaman yaşamayı bırak hiçbir şey yapma.bu dünyada misafiriz der herkes, ozellıkle bıraz dındar gıbı olan yaslılar ama varsan baksan dunyaya kazık cakacakmıs gıbı yasamak ısterler.
benım kaynanam halen arsa almak ıster, hacca gıtmek , hayr yapmak, kaplıcaya gıtmek, gezmek dolasmak ya da bır an once el ayaga dusmeden oleyım dıyecege yere.
insanoğlu evet öyle ama inanın bu da kişinin karakterine göre değişiyor.
İnsanoğlunun özeti bu galiba.hic ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz.
kendilerini de, çocuklarını essız varlıklar olarak goren erkek anneleri... ahhh diyorum baska bırsey demıyorum cıdden tedavıye ıhtıyacı var bızım toplumdakı bu erkek annelerının cogu.Sorun sizin göreviniz olarak görülmesi. Ben seni taşıdım karnımda, büyüttüm. Sıra sende, ölene kadar sömürücem seni diyor. Oğluyla yaşama şerefine ulaşmışsınız, her şey sizin göreviniz haline geliyor. Beni üzen adamlar. Nasıl bir körlük bu diyorum. Kendileri selamı esirgerken karısnı köle gibi görmesi.