Sizin eşinizin tavrı nasıldı süreçte ?
Sizin eşinizin tavrı nasıldı süreçte ?İş eşinde bitiyor.Beni de ilk 2 yıl çok darladılar.Tripler,kesmeler,laf sokmalar,eşe şikayetler...Tavrını net belli et ve o şekilde devam et.Eşininde arkanda olması gerekiyor tabi.2 yıldır aşırı rahatım.Bende buraya çok konu açardım.Aşırı kafama takardım.Eşimde herşeyi anlatırdı.Ama şuan bizim evle alakalı birşeyden haberleri yok.Bir yerle iş için anlaşma yaptığımdan,dün denize gittiğimizden,eve gelen gidenlerden hiçbirşeyden haberleri yok.Tabi onlar bizi bu duruma getirdi o ayrı.
başlığa cevap veriyorum; hayır ailem olarak görmüyorum, eşimin ailesi olduğu için asgari düzeyde görüşüyorum, kv mi 2-3 haftada bir ararım hal hatır sorarım, bayramlarda 1 geceden fazla kalmayacağımı eşime söylerim benim isteğime göre hareket ederiz, orda olduğum süre içinde de fazla samimiyet kurmam etliye sütlüye karışmam, sofraya falan yardım ederim, kızımla ilgilenirim. özellikle büyük görümceme karşı aşırı mesafeliyim, örnekse bayramlaşmak için bile beni öpmesine müsaade etmedim. tabii bu şekilde davranmamın bazı sebepleri var.Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Sebepler özel mi ? Ne derece büyüktü merak ettim özelse cevaplamayabilirsiniz.başlığa cevap veriyorum; hayır ailem olarak görmüyorum, eşimin ailesi olduğu için asgari düzeyde görüşüyorum, kv mi 2-3 haftada bir ararım hal hatır sorarım, bayramlarda 1 geceden fazla kalmayacağımı eşime söylerim benim isteğime göre hareket ederiz, orda olduğum süre içinde de fazla samimiyet kurmam etliye sütlüye karışmam, sofraya falan yardım ederim, kızımla ilgilenirim. özellikle büyük görümceme karşı aşırı mesafeliyim, örnekse bayramlaşmak için bile beni öpmesine müsaade etmedim. tabii bu şekilde davranmamın bazı sebepleri var.
Üzülüyor ama ses çıkarmıyor.Çunku çok gidince evde huzur kalmiyor.Takmiyor artık o daSizin eşinizin tavrı nasıldı süreçte ?
Üzülüyor ama ses çıkarmıyor.Çunku çok gidince evde huzur kalmiyor.Takmiyor artık o da
Onlara bıraksan onlar hep bekler.İş sende bitiyor.Gitmeye gitmeye alışırlar. Benim eşimin ailesi de yapışık yaşamaya bayılıyor.Bizim aramızda tatsızlık oldu.Ondan beri gidip gelme yok aramızda.Bizim zaten çok gitme durumu yok ayrı şehirdeyiz ama üç dört seneye muhtemel tayin yeri orası. Kafayı yiyeceğimi düşünüyorum. Bu kadar iç içe bir hayat olamaz. Tutturmuşlar gelin de gelin hepsi lafta sözde ama :) bizimki de üzülüyor ama napayım biraz da kendini düşünsün anne babasını mutlu etmek için evlenmediyse tabii.
Böyle insanı çileden çıkarıyorlar beklentilerle.
Benim kv etkisiz eleman biliyor musunuz. Problemsiz bir kadın kayınpeder yönetiyor onu. Ben kayınpederden çekiyorum yani. Alınan da o küsen de. Kaynanam problemim olmadı hiç sadece yönlendirildiği için kızdım hep ona da. Yazık üzülüyorum hatta çok ezilen bir kadın. Ama alışmış kocasını asla gömdürmez. Ne bileyim insanın kayınpederinden bıkması da ilginç.Onlara bıraksan onlar hep bekler.İş sende bitiyor.Gitmeye gitmeye alışırlar. Benim eşimin ailesi de yapışık yaşamaya bayılıyor.Bizim aramızda tatsızlık oldu.Ondan beri gidip gelme yok aramızda.
Kaynım evlenecek.Bayramda mesela eltimle onlar erkenden kv ye gittiler.Biz bayaa sonra gittik.Onlar kvden çıkmıyor,biz hiç gitmiyoruz.Kvleri aliştirmayacaksin.
Benim eşimde olanı biteni bana hiç söylemezdi. Dediğin gibi huzursuzluk olmasın diye hiç bir şey demezdi. Ama bebek olunca ve ailesinden ne istersek yapmadıkça eşim ailesiyle arasındaki mesafeyi artırdı ve söylemeye çekindiği her şeyi söyledi ve bende konuşmaya başladım içimde biriktirmedim. Bence içinden ne geliyorsa söyle söylediğinde daha çok rahatlarsın ve eşinin gözü açılır. Benim eşim artık kendisi gitmeyelim diyor . Zamanla her şey geçiyor inankiHiç sanmıyorum onlar bebeğin ihtiyaçlarını karşılamayı kendilerine görev bilmezler ki. Eşime göre de ailelerin destek olması anormal. Eşim zaten anlıyordur eminim ama bir şey yapamıyor huzursuzluk çıkmaması için böyle dengede tutmaya çalışıyor kendince. Ama insan hisseder ya nasıl anlatayım kötü bir enerji alıyorum insanlardan ve samimi gelmiyorlar hiçbir şekilde. Anca boş boş konuşsalar sözler verseler kendi kendilerine sonra da biz öyle bir şey demedik ki deseler.
Benim eşim her şeyin farkında. Kendi istemez zaten çünkü vermeyeceklerini biliyor. Bizim de zaten istemeyeceğimizi bildiği işin size onu alayım bunu alayım falan diyor kayınpeder hep yok teşekkür ederim dedim. Bir gün emekli maaşımı sana vericem dedi ben de tamam ver dedim şok oldu sanırım 8 ay geçti üstünden eşime ya kıza da söz verdik maaşı vermedik belki parayı kabul etmez de hediye alırım demiş. Ne biliyorsun yani etmeyeceğimi ? Böyle söyleyerek önünü de kesmiş oldu. Ben bir şey İstemedim halbuki kendi kendine söz verdidurduBenim eşimde olanı biteni bana hiç söylemezdi. Dediğin gibi huzursuzluk olmasın diye hiç bir şey demezdi. Ama bebek olunca ve ailesinden ne istersek yapmadıkça eşim ailesiyle arasındaki mesafeyi artırdı ve söylemeye çekindiği her şeyi söyledi ve bende konuşmaya başladım içimde biriktirmedim. Bence içinden ne geliyorsa söyle söylediğinde daha çok rahatlarsın ve eşinin gözü açılır. Benim eşim artık kendisi gitmeyelim diyor . Zamanla her şey geçiyor inankibende ailesini daha yeni tanıyorum düşündükçe neyi neden yaptıklarını yeni anlıyorum ama eşimede anlatıyorum artık.
Ben almayacaklarından emin olduğum için istemeye başladım eşimin yanında almadıkça eşime söyledimBenim eşim her şeyin farkında. Kendi istemez zaten çünkü vermeyeceklerini biliyor. Bizim de zaten istemeyeceğimizi bildiği işin size onu alayım bunu alayım falan diyor kayınpeder hep yok teşekkür ederim dedim. Bir gün emekli maaşımı sana vericem dedi ben de tamam ver dedim şok oldu sanırım 8 ay geçti üstünden eşime ya kıza da söz verdik maaşı vermedik belki parayı kabul etmez de hediye alırım demiş. Ne biliyorsun yani etmeyeceğimi ? Böyle söyleyerek önünü de kesmiş oldu. Ben bir şey İstemedim halbuki kendi kendine söz verdidurdubu tür şeyleri gördükçe de tiksinç gelmeye başladı
Benim eşim her şeyin farkında. Gözünün açılacağı bir durum yok yani
Hele benim ailem onu hediyelere boğduktan sonra çekinmesini de görebiliyorum. Ama işte anne ve babası.
Bende sanmıyorum bu şekilde olacağını :) sizin eşiniz kendi kendine soğumuş yani. Bunlarda öyle bir durum yok anne abanın hiçbir görevi yok çocuk onlara karlı görevli mantalite bu yani.Ben almayacaklarından emin olduğum için istemeye başladım eşimin yanında almadıkça eşime söyledimsonra kendi annem ve babamın yaptıklarını etrafakilerine söylemeye başladım. Çünkü bizimkiler yalan söylüyor mesela çocuk odasını biz alıcaz dediler almadılar kendi ailem aldı ama biz aldık dediler akrabalarına bende o akrabaları bebek görmeye geldikçe odayı gezdirdim odada annemler aldı dedim agahhshs Öyle yaptıkça çok soğudularr offf bide bebeğe bakma olayı var kiiiiii o olaya girince evine adım atmıyolar agahsjs
Benim eşimde öyle değildi çok tüm gerçekleri evet biliyorlar ama gerçekten fark edemiyorlar . Şöyle düşünün ki onlarla doğdu büyüdü onun gerçeği bu . Aile demek kendi annesi babası neyse o. Ama gerçekte böyle olmadığını anladıkça işler değişiyor gözleri açılıyorBende sanmıyorum bu şekilde olacağını :) sizin eşiniz kendi kendine soğumuş yani. Bunlarda öyle bir durum yok anne abanın hiçbir görevi yok çocuk onlara karlı görevli mantalite bu yani.
Yani bilemiyorum daha ne açılmalıBenim eşimde öyle değildi çok tüm gerçekleri evet biliyorlar ama gerçekten fark edemiyorlar . Şöyle düşünün ki onlarla doğdu büyüdü onun gerçeği bu . Aile demek kendi annesi babası neyse o. Ama gerçekte böyle olmadığını anladıkça işler değişiyor gözleri açılıyor
Herkes öfkeliBaşlığa istinaden, hayır. Herkes kendi ailesini ailesi gibi görsün. Hiç gerek yok bu işlere.
Niye bu kadar takıyorsunuz. Kendinize niye sorumluluk yüklüyorsunuz?Bu kadar geleneksel düşünmeyin. İstemiyorsanız sevmiyorsanız sizi huzursuz eden şeyler varsa ayda yılda bir arayın. Zorla kimse kimseyi sevmek zorunda değil. Alınıyorlarsa alınsınlar. Yetişkin bireyler alındıkları konuları suistimal etmeden mantıklı olarak karşı tarafa söyleyip konuyu çözüme ulaştırıp kapatırlar fakat kendi kendine alınmaya yer arayan sizinle sorunu yokken kendisi sorun cikartiyorsa bu kisilere cocuk birey denir. Birde kayın aileniz sonuçta sizi huzursuz etmek içinde "geline alındık"diyip duruyor olabilirler. Aile yapısını çözmekte önemli. Belli ki sınırları olmayan sürekli çocuk gibi ilgi bekleyen kişiler. Gençleri bırakalım evlendiler demek yerine zırt pırt işiniz gücünüz yokmuş gibi gereğinden fazla arama yakınlık vs bekliyorlar sanırımBen göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Her şeyi geçtim. Düğün altınlarını nasıl verdiniz ya??? Bir daha alamayacaksınız onları, biliyorsunuz değil mi? Ne kadar altın gitti merak ettim.Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?