evet.. arkadaşlar su an herşeyin bittiği yerdeyim.. kelimeler anlamsız artık ben bi boşluktayım..
cuma günü akşamı eve gittiğimde herşeyi öğrenmek istiyordum artık. akşam eve gittim ve eşime mesaj attım senle konuşmak istiyorum diye. tabi anladı çünkü söylemiştim ya bu numara kimin diye sormuştum ona daha önce ve benim anladığımı bildiği halde açıklama yapmamıştı. ben bişey konuşacağım diye söyleyin ce konunun o numöara olduğunu anlamış tabi bizimki. elimde iki bira çıktı geldi.içmesinden nefret ediyorum ve bu yüxzden de defalarca tartıştık. alkollüyken ne beni anlayabiliyo e de kendini nlatabilyo. herşeyi daha da alt üst ediyo ama yine aynı şeyi yapmıştı. neyse bana doğruyu söylemesini sözyledimve güzel güzel konuşalım dedim. kimin numarası dedim. tamam dürüstolacağım dedi. anlttı işte. kıza kendisi mesaj atmış sadece halini hatrını sormuş ama zaten cevap gelmemiş kız ona geri dönmem. kızın kardeşi ablam evde değil gibisinden bi msj atmış. ya da kız bu defa sorun olsun istememiş eğer öyleyse helal olsun kıza. zaten sunu söyleyeyim bi umut belki kız atmıştır eşim görüşmek istememiştr diye kendimi kandırıyordum ama büyük ihtial eşim
n attığını düşünüyordum her neyse..bana yine aynı şeyleri söyledi. bak dürürst oldum falan dedi . ama senin kafan almıyo almadı almayacak dedi. onu ekek arkadaşlarından farklı görmediğini, kaç yıllık rkadaşı olduğunu falan yineledi. hatasını kabul ediyordu. yaptığı hatanın farkındaydı. ama inatçydı.. gururluydu. hatalıyım diyordu bi daaha asla yapmam diyemiyordu.içtikçe kızdı kendine. içtikçe saçmaladı. telefonunu kırdı.. yaktı.. hatlarını parçaladı..ve yine finali aynıydı. kendini öldürecekti. o benden başkasını sevmemişti ama ben bunu anlamamıştım.. ölünce anlardım vs.vs...sustum.. o kadar alkollüydüki.. ne dediğini bilmiyordu.. ona acıdım.. çok acıdım.. kendine bişey yapmasındn korktum. arkadşını aradım. koştu geldi. uzun uzun konuştular. alkollüydü anlamadı tbi ..gidecektim kararlıydım. ama yine korktum ya daha kötüsü olursa...:2: gece beni ve kendini aynı odaya kilitledi, telefonuma el koydu.. gitmemden bu kadar korkması bana sadece komik geliyordu..
ertesi gün hatalarının farkında olduğunu. beni çook sevdiğini.. herşeye katlanıp bensizliğe katlanamayacağını fln söyledi. sarıldı.. öptü.. bi nevi yalvardı. onun yapabileceğinin en fazlası buydu..
şimdi hiç işey olmamış gibi davranıyo.. ehreşy düzelmiş.. yada hiçbişey yaşanmamış gibi..
peki ya ben
gururum.. büyük aşkım... hepsi yalan hiçbişeye inancım ve güvenim yok.. gözlerim doluyo.. ağlıyorum biraz geçiyo yine başlıyo.. 
kendime yediremiyorum yaşadıklarımı... allak bullak oldum. yaşamak bile istemiyorum..
cuma günü akşamı eve gittiğimde herşeyi öğrenmek istiyordum artık. akşam eve gittim ve eşime mesaj attım senle konuşmak istiyorum diye. tabi anladı çünkü söylemiştim ya bu numara kimin diye sormuştum ona daha önce ve benim anladığımı bildiği halde açıklama yapmamıştı. ben bişey konuşacağım diye söyleyin ce konunun o numöara olduğunu anlamış tabi bizimki. elimde iki bira çıktı geldi.içmesinden nefret ediyorum ve bu yüxzden de defalarca tartıştık. alkollüyken ne beni anlayabiliyo e de kendini nlatabilyo. herşeyi daha da alt üst ediyo ama yine aynı şeyi yapmıştı. neyse bana doğruyu söylemesini sözyledimve güzel güzel konuşalım dedim. kimin numarası dedim. tamam dürüstolacağım dedi. anlttı işte. kıza kendisi mesaj atmış sadece halini hatrını sormuş ama zaten cevap gelmemiş kız ona geri dönmem. kızın kardeşi ablam evde değil gibisinden bi msj atmış. ya da kız bu defa sorun olsun istememiş eğer öyleyse helal olsun kıza. zaten sunu söyleyeyim bi umut belki kız atmıştır eşim görüşmek istememiştr diye kendimi kandırıyordum ama büyük ihtial eşim
n attığını düşünüyordum her neyse..bana yine aynı şeyleri söyledi. bak dürürst oldum falan dedi . ama senin kafan almıyo almadı almayacak dedi. onu ekek arkadaşlarından farklı görmediğini, kaç yıllık rkadaşı olduğunu falan yineledi. hatasını kabul ediyordu. yaptığı hatanın farkındaydı. ama inatçydı.. gururluydu. hatalıyım diyordu bi daaha asla yapmam diyemiyordu.içtikçe kızdı kendine. içtikçe saçmaladı. telefonunu kırdı.. yaktı.. hatlarını parçaladı..ve yine finali aynıydı. kendini öldürecekti. o benden başkasını sevmemişti ama ben bunu anlamamıştım.. ölünce anlardım vs.vs...sustum.. o kadar alkollüydüki.. ne dediğini bilmiyordu.. ona acıdım.. çok acıdım.. kendine bişey yapmasındn korktum. arkadşını aradım. koştu geldi. uzun uzun konuştular. alkollüydü anlamadı tbi ..gidecektim kararlıydım. ama yine korktum ya daha kötüsü olursa...:2: gece beni ve kendini aynı odaya kilitledi, telefonuma el koydu.. gitmemden bu kadar korkması bana sadece komik geliyordu..
ertesi gün hatalarının farkında olduğunu. beni çook sevdiğini.. herşeye katlanıp bensizliğe katlanamayacağını fln söyledi. sarıldı.. öptü.. bi nevi yalvardı. onun yapabileceğinin en fazlası buydu..
şimdi hiç işey olmamış gibi davranıyo.. ehreşy düzelmiş.. yada hiçbişey yaşanmamış gibi..
peki ya ben
gururum.. büyük aşkım... hepsi yalan hiçbişeye inancım ve güvenim yok.. gözlerim doluyo.. ağlıyorum biraz geçiyo yine başlıyo.. kendime yediremiyorum yaşadıklarımı... allak bullak oldum. yaşamak bile istemiyorum..
bence ailenizden sözü geçilir birine söyle o ikinzi karşısına alıp konuşun o numarayı senin yanında arasn eşin kafan netleşir
en azından ne yapılmsı gerekiyorsa yapılır o zaman ALLAH yardmcın olsun çok zor bidurum ama akıllı ol haklı yerde haksız duruma düşme :26:
