içinden çıkamıyorum arkadaşlar.nasıl bir yol izleyeyim inanın bilmiyorum.
3 yıllık evliliğimde bana yalan söyleyip her bayramda,d.günlerinde 2-3 ayda bir telefonda görüyolarmış
takıldığım yer neden görüştükleri değil gizli saklı yapılması ayrıca anlaşamadığımız konularda o kızdan yardım alması ki; evliliğimizin ilk ayında msn den görüşmeleri
görüştüm eşimede o bayanada rahatsız olduğumu söyledim görüşmüyoruz söz dedi.söz diyeli 3 yıl geçti geçen gün msjını yakaladm "..... beni akşamları arama"
diye.
tabi tartışma.yanı kızlar akıl akıldan üstündür akıl verin.görüşmelerini istemiyorum çünkü; şuanda evli olduğu adamla nişanlyken eşimle flört etmiş düşünün birde
o benim için ayrı bir kişi sen çok ayrısın diyerek (2 yıl belkide daha fazla) birlikte olmuşlar, kız miğdesiz değilmi allah aşkına
asıl konum dün tartıştık bu mevzu yüzünden arkadaş olarak çok iyi biri anlaştığım bi insan bundan ileri gidemez ben seçimimi seneler önce yaptım eger onu isteseydim o zaman evlenirdim vs dedi.karakterini çok beyeniyormuş sakınmış falan hatta laf arasında keşke sende öyle olsan falan dedi.ayrıca doğum tarihi cep telefonu falan ezberinde...
(sinir oluyorum) arkamdan iş yapılması da apayrı
kızlar eşim ile görüşmesini istemiyorum açık ve net istemiyorum.
ki zaten mükemmel bir evliliğimiz yok.
öncelikle aramızda 7 yaş var.hiç ev hanımlılığını bilmem kendimi bildim bileli çalışıyorum.hamileyken kilo almıştım 30 kilo kadar 20 kilo verdim kızım 21 aylık
kilo almamı eşim hiç sorun etmedi çünkü bir melek dünyaya geldi. doğumdan sonra benim psikolojım bozuldu sebebi doğum öncesi sonrası 3 ay izin verdiler
bu durumda kızım 2 aylıkken çalışmak zorunda kaldım
1 ay k.valide baktı ama ben çalışmak istemiyordum çünkü kzıım çok küçüktü.k.valideyle klasık sorunlr yaşadık anlatsam bumu yanı dersiniz.
konuyu uzun tutmak istemiyorum.sonrasında hep annem baktı halada öyle...
sırf ev kredisi ödüyoruz destek olayım eşime diyerek el kadar bebekle devam ettim işime....
ayrıca her hafta sonu misafirim gelir (ablaları,abileri) kalabalık bşr aile...
beni severler tatlı sempatik bir yapım var insanları severim ama ilkim hep kızımdır
onunla zaman geçirdikten sonra başkalarına zaman ayırmak isterim
gel görelim biz bu adamı hiç memmun edemiyoruz evliliğim bitmek üzere ve ben çırpındıkça batıyorum
3 sene boyunca hem çalışıp hem çocukla yatılı sürekli misafir ağırlayan ben, hiç misafir ağırlamıyo oldum geçen gün
kızlar yetişemiyorum evim yarım
işim yarım
kızım yarım
eşim yarım
ben yarım
tam yapabildiğim inanın hiç bişey yok
konu böyle olunca tabi benim dilime vuruyo herşey dır dır yapanda ben oluyorum
2 ay önce boşanma kararı verdik anlaştık il dışına çıktı eşim 2-3 gün aramadık sormadık (büyükk gelişme)
sonrasında özürler olmaz böyle ayrı kalmalar seviyoruz birbirimizi vs vs... sonuç barıştık.
kızlar artık bıktım tartışmaktan.kızımın yanında bile tartışıyoruz engel olamıyoruz.
ikimizinden psikolojisi bozuk.dünki tatrışmamızda artık hiç bişey umrumda değil yarın boşansak umrumda olmaz dedi, bende onayladım tabi
aslında boşanmak istemesinin sebebi
dır dırlarım başkada bişey yok
benimde dır dır yapmamam için;sırtımdaki yükün hafiflemesi,
eşimin işi dolayısıyla bayanlarla çok fazla haşır neşir olmaması
ve beni sevdiğini ispatlaması gerek.
şimdiden yorum yapan herkeze çok teşekkür ediyorum. uzun oldu kusura bakmayın inanın çok kısaltarak yazdım.