Eşimm ve Bebek isteği !!!

Ben anne değilim ama çok yakınımda yaşanmış bir mucize var. En küçük kardeşim, hep depresif bir çocuktu, fazla duygusal, sevgi arsızı =) Annemin hastalığının en zor döneminde evlendi. Eşi karısını çok seven bir adam, tüm huysuzluk ve kaprislerine göğüs gerdi diyebilirim. Annem öldüğünde, eyvah dedim asla toparlanamayacak, çünkü annem onun her şeyiydi.

Bir kaç ay sonra hamile kaldı, bebeği öğrendiği ilk gün o kardeşim gitti yerine bambaşka bir kadın geldi. Hele bebek doğunca bir baktım on çocuk büyütmüş gibi sağlam bir kadın var karşımda. Şimdi 1,5 yaşında oğlu, bu güne kadar yatıp 6 saat kesintisiz bir uyku uyumamıştır, onun peşinde koşmaktan 48 kilo kaldı ancak ; o dünyanın en mutlu kadını olduğunu hissediyor. Eşiyle bebeğin her anını doya doya paylaştılar o da ayrı bir mutluluk. Bebek doğduğundan beri ikisininde yüzü hep gülüyor. Gözlemlediğim kadarıyla anne olmak insana çok şey katıyor. Doğru bir evlilikte çocuk çok büyük bir mutluluk getiriyor.

Gözlemlediğim bir şeyi paylaştım ancak, dedim ya bu duyguyu bilmiyorum ama hiç keşke anne olmasaydım diyen bir kadına rastlamadım, hakkında hayırlısı olsun inşallah.
 
rahùine du$tugu an senin parçan olur ve onsuz yapamam dersin ( tabi ogrenince :))
kalp ati$larini duymak, tekmeleri hissetmek
annelik duygusunu hiçbi$eye degi$mem
ama bu benim karakterim yani anaç olmam
kizim bakicida olmasin diye oturup ikinciyi yaptim beraber buyyolar tabii ben buutuyorum onlari :))
çocuklarin sesi zirilti deil civiltidir ayrica :)
bu dunyada kar$iliksiz seven tek anne dir bence , oyle yaratmi$ yaradan
ali$tirirsan sen bebege deil bebek sana uyabilir
uymasada ta$ çatlasin 1 yil sonra hersey eskiye doner
bakici tutarsin ,annene kv ne poqtalarsin :)
yine gezersin oda gezer sizinle belki
ve e$in hakli sana olan sevgisi azalmaz..
 
başlarda bende senin gibi düşünüyordum
nişanlıyken eşimle pazarlık yapmaya oturdum
en az 1 sene korunalım dedim kabul etti
daha sonra hastaneye kontorle gittigimde rahim agzımda polip,guatrım oldugunu ögrendim ve bu durumların hamile kalıp kalmayacagım hakkında sorunlar oluşturdu
doktorlar kesin bişey söyleyemediler
hemen dogum kontrol hapını bıraktım(adet düzensizligi ve sancısı için kullanıyordum)
dügünümüz oldu ve hergün oturup test yapmaya başladım
2hafta falan yaptım adet gördüm umudumu kaybettim eşime bişey diyemedim içime kuşkular düşmeye başlamıştı
bi sabah kahvaltı hazırlayamadım eşime mide bulantısı ve baş dönmesi herzaman yaşadıgım şeylerdi şekerim düştü sandım uzandım agzıma şeker aldım
eşim test yaptıralım dedi ve gittik 20dk sonra 3 haftalık hamile oldugu ögrendik dünyalar bizim oldu
gene korkular başladı bakabilecekmiyim kucagıma alabilecekmiyim vs...
eşimin bana olan ilgisi sevgisi kat ve kat arttı
sorunlu bi şekilde düşe kalka hamilelegim bitti ve kızımızı kucagımıza aldım afalladım bu bebek benim mi diye
eve gelince alıştım dünyalar bizimdi
şimdi 10,5aylık oldu iyikide oldu
inan bana dünyanın en güzel duygusu en muhteşem şeyi
eşin seni degil sen eşini unutacaksın
evet başlarda sıkıntılıydı gezme tozma yok artık büyüdü biz istedigimiz heryere gidiyoruz
özellikle sen eşin ve bebegin beraber vakit geçirmeye doyamayacaksınız
bence en kısa zamanda düşün arkadaşım
bu arada fazla uzun oldu kusura bakma :)​
 
Ben hiç beklemediğim bi anda öğrendim hamile olduğumu çok ağlamıştım hazır diilim die
Daha tadını çıkartacaktım evliliğin vs
Ama o ilk kontrolden sonra değişti dünyam bakış açım
Hele kucağıma aldığımda ki şuan 17 aylık ayrı bi tatlı
İyiki olmuş diyorum renk kattı evimize bizi birbirimize iyiye yaklaştırdı
Ben çok istesin eşim öyle olsun derdm hep
İlk zamanlar idrak edememişti eşim doğduktan sonra çok daha candan sıcak ve anlayışlı oldu
Şahsen hazır diilim sözüne inanmıyorum olduktan sonra kendi hazırlıyorsun ister istemez
Bn hazır olmayı bekleseydim daha çok beklerdim )
 
gebelik süresinde eşlerin ilgisi azalmak bi tarafa kat kat artıyor. hem bebek hem anne için endişelenen baba adayı,anneyi ve bebeğini korumak,memnun etmek,üzmemek için elinden geleni yapıyor(istisnalar hariç) gelelim bebek doğduktan sonrasına.... eğer aileler sorun çıkarmazsa( o aldı ben almadım,o yıkadı ben yıkamadım,annen geldi annem gelmedi v.s v.s) anne-baba bebeğine gül gibi bakar,miss gibi geçinir, hiçte bi sorun çıkmaz,eşin ilgisi de azalmaz, hele hele aranız iyi herşeyiniz mükemmelse dadından yenmez....
 
benim eşim de tam bi çocuk delisiydi :)
resmen yalvarıyodu nolur bi bebeğimiz olsun diye..
bende istiyodum ama en azından bi yıl geçsin diye düşünüyodum.. ama eşimin nerde denk gelirse bebekleri koklamasına, sevmesine dayanamadım.. evlendikten 5 ay sonra hamile kaldım..
oğlumuz oldu.. ne bana olan sevgisi azaldı, ne de ilgisi... aksine hamilelikten doğuma kadar, böyle bi mucizeye tanık olduğu için daha çok saygı duydu bana...
oğlumuz 9 aylıkken yeniden hamile olduğumu öğrendim.. ben nasıl olacak, çok zamansız oldu diye üzülürken, eşim aynı sevinci iki kere yaşadı...
araları çok az olduğu için başta zorlandık evet, ama şimdi en büyük şükretme sebebimiz onlar...
 
Anne olmak dünyanın en en en en en güzel şeyi. Korkularını anlıyorum tabikide çocuk yetiştirmek kolay iş değil. Ama bu işin altında ezilmiyorsun bu zorluklar bile o kadar keyifli oluyor ki düşünsene senden ve eşinden bir parça emin ol ap ayrı bir sevgi niye bu kadar bekledim diye kızabilirsin kendine. Hamileyken eşin ilgisi sevgilisi apayrı oluyor özellikle doktor kontrolleri inanılmaz bir an onun değişimini vücudunun yavaş yavaş değişimine şahit oluyorsun. Benim 21 aylık bir oğlum var rabbim isteyen herkese nasip etsin evlat sevgisini inşallah. Bu arada ben inanılmaz korkardım doğumdan hiç korktuğum gibi olmadı allah o an kolaylığını veriyor. İllaki hayatın degisecek belki o kadar özgür olamayacaksin ama bu değişiklik keyif veriyor insana. Zaten bu uzun bir süre değil. Hakkınızda hayirlisi olsun inşallah
 

özelikle kadınlar için gerçekten öyle...
doğduktan sonra, ama ben daha hazır değildim ki diye düşünmüyosun... sevdikce sevesin geliyo...
çok farklı bişey ya..
 
Sezeryan oldu benim doğumum. Oğlum bende önce gelmişti odamıza. Yataginda incecik kadife gibi ses tonuyla ağlıyordu simsiyah saclari minicikti heryeri ya bu benim mi dedim inanamadım mis kokusunu içime çeke çeke ağladım sukurler olsun diye. Arkadaşlar rabbim yavrularımizi bize bagislasin onların acısıyla sinamasin bizi inşallah amin
 
henüz çocuğum yok ama hamileyim. bizde 2.5 yıllık evliyiz.
1 yıldan sonra başladık çalışmalara. 1.5 yıl olmadı. ben eşime göre daha çok istiyordum.

neyse hamile kalınca bende kendimi bi tuhaf hissettim aslında. bi an kısıtlancak gibi hissettim kendimi, evlenmeden önce ve evliliğin ilk bir yılı aktif bir hayatım vardı. ama son yıllar borçlardan dolayı ve belki de artık yorulduğumdan dolayı sadece ev ve işti hayatım.

ev ve iş olmasıda beni mutsuz etmiordu tabi. aksine bi yıl hiçbişi yapmamaya ihtiyacım vardı zaten. bana hemen çocuk yapma hayatın tadını çıkar dyenlere zaten ne kadar çıkarabilioruz ki diodum. ayrıca da çocukla da herşeyin yapılabileceğini düşünüordum.

hamileliliğim başında hafif çok hafif ama kısıtlanma duygusunu hissettim. birde bünyeyi sarsıyor hakikaten. ki ben hamileliği kolay geçenlerden sayılırım şimdilik.

eşimle olan durumu gelirse, çocuk ii bir zamanda geldi. ilişkimizin daha rayına oturduğu bir dönemdi. ve hamileliğim , bebeğimiz olacağı fikri daha da canlandırdı sanki. aramız çok ii artık. daha yeni sayılır tabi benim hamileliği. bakalım sonuna doğru nasıl olcak. çocuk doğunca nasıl olcak.

senin kendini hazır hissetmen önemli tabi, ama yaşamadan da hazır hissetme durumu olmuyor sanırım. gebelikte çocuk fikrine alışıorsun zaten. belki de o yüzden 9 ay bekliolar karnımızda :)
 
Yorumları okuyamadım sadece konu sahibinin yazısını okudum ve kendi açımdan cevap veriyorum.

Sizin hikayenizin aynısı olduğunu düşünün bizimkinin de sadece bebeği hep isteyen ben çekimser kalan eşimdi. Biraz zaman tanıdık birbirimize ve eşimde bebek isteğini dile getirdi, asla zorlama ya da beyin yıkama olmadan, kendi artık vakti zamanı geldi dedi. Çok mutlu oldum, olduk... Artık ortak hayaller ve ortak hedefler söz konusuydu bebek konusunda... Korunmayı bıraktık (ki o dakikaya kadar çok dikkatli şekilde korunurduk, eşim istemediği için).
İlk ay sonunda ben hemen hamile kalacağımı tüm hayallerin ve planların tutacağını zannediyordum.
Şuan korunmayı bırakalı 8 ay oldu ve hiç bir sebep olmamasına rağmen bebek hala yok...

Diyeceğim o ki pek az insan hemen hamile kalabiliryor ister istemez. Çoğunluk aylarca uğraşıyor ve sahip olabiliyor, bir kısım çift ise yıllarca beklemek zorunda kalıyor.
Bunları göz önüne al ve öyle karar ver.

Belki bir kaç ay sonra kendini hazır hissedecek ve korunmayı bırakacaksın ve ardından aylarca bu iş için uğraşmak zorunda kalabilirsin. İşte o zaman eşinin seni ve kararlarını sorgulamaya başlaması ve ilgisinin dağılması olasılığı emin ol daha fazla.
hakkınızda hayırlısı olsun arkadaşım, kendini ve duygularını iyi değerlendir,
her karar bir vazgeçiştir, nelerden ne için vazgeçip geçemeyeceğine iyi karar ver.
 
ah canm bende dolu dolu ıkı senelık evlıyım ve 4 aylıkda hamıle
once sunu belırtıyım bız bebek dusunmuyoduk esımle farklı planlarımız vardı,ıkı sene daha erteleme gıbı bı dusuncemızz vardı ama bebegımız bıze suprız yaptı
bızım keyfımızı beklemedı yanı
arkadaas cevremızde hep cocuklu cıftler var bazen heveslensemde cıddı cıddı dusundugumde kesılıkle ıstemıyomusum gıbı gelıyodu ınanılmaaz korkuyodum bırseylerın degısmesınden ıstedııgım gıbı olmamasından bırde aılem benden uzakta yapabılırmıyım acaba tek basıma korkusu vardı kesınlıkle hazır olmadıgımı dusunuyodum

suphelenıp test yaptıgım gun cıft cıgıyı gordugum andakı hıslerımı tarıf etmem mumkun degıl o kadar garıp kı ne sevındım ne de uzulebıldım delı gıbı agladım ve sadece cok korktum
bi taraftan eşime nasıl solıcem diye dusunuyorum ne tepki vericek ya ıstemezse vs vs vs gıbı bırsuru sey

ama su anda daha bu bebekten daha fazla ıstedıgımız bısey yok oyle guzel bı duygukı Rabbım tum ısteyenlere nasıp etsın ınsallah
canım oglumda bıze ıyıkı suprız yapıp gelmıs
cok baska bısey bu her seyın ustunde emın ol tum duygulardan tum guzellıkerden daha guzel
 
Son düzenleyen: Moderatör:

çok doğru...
karar verdikten sonra, bi sonra ki adetimizin gecikeceğini ve hamile olacağımızı düşünürüz hep...
ama bazen öyle olmuyo dediğiniz gibi...
şartlar elverişli ise, bi çocuğa bakabilecek hem maddi hem manevi imkanın varsa, eşine güveniyosan, evliliğin iyi gidiyosa, beklememenin çok fazla anlamı olmadığını düşünüyorum bende...
 
bebek istemeyen kadına ne zamandan beri kızılıyor da sana kızacağız olabilir istemeyebilirsin

şimdi istemezsin 5 sene sonra istersin...senle ilgili bu beden senın bedenın kimse karışamaz.eşin anlayışlı olmalı.

hormonların zaten bi yaştan sonra sana baskı yapacak o zaman istersin yaparsın.
 

arkadasım bende bu mantalıteyı anlamıyorum gercekten cocuk yapmayı dusunmuyosun ne dıye evlenıyosun daha rabbım cocuk verecekmı ondan bıle emın degılsın bıde sıddetle korunuyosun senedınmı var sen ısteyınce cocugun olacagına .evlat yuvanın tadı tuzu egerkı rabbım evlat nasıp edıyorsa bence öp te basının ustune koy
kusura bakma
 
Cudana , sabırsız bir ınsanım biran evvel geçsin diye bekliyorum :)
Aslında benim hamileliğim de sorunluydu. Ben hep evde kalmak zorunda kalırken esim zorunlu sehir disi çıkmalar yaptı. Ben dogurunca her sey birden normale donecek diye umut ettim, yanilmisim:)
 
Gecen gun esim aradı, bn de annemlerdeyim, Kadıköy'de isim var sende gel beraber gidelim takılırız biraz da dedi.
Eskiden olsa takarsın çantamı koluma hemen dışarı:) ama o gun ebedini bırakamadım annem olmasına rağmen, ama icim icimi yedi:) esim de sanki bilmiyormuş gibi aksama sitem etti gelmedin benle diye:)
Bekliyorum 1 yıl olsun:) bu arada bebeğim daha 2,5 aylık:)
 

ben de sadece çocuk yapmak için evlenilir mentalitesini anlayamadım hanım efendi:44:
 
Eşim bebeği benden çok sever belki diyorsun ama belki de sen bebeğini daha çok seviceksin..
Henüz evli değilim. Kısmetse yaza düğünüm var.
Bende diyordum hemen çocuk yapmam epey bi geçmesi lazım üzerinden diye
http://www.kadinlarkulubu.com/tup-bebek-ozel-bolum/485977-sumuklubocegin-hikayesi.html
Şu konuyu okuduktan sonra o kadar değişti ki fikrim..
Evliliğimin yolunda gittiğine emin olduğum an hiç düşünmeden çocuk yapmak istiyorum..(Kısmet olur inşallah)
 
bende evlendikten sonra hemen bebeğim olmasın dedim eşimle en azından 1 yıl birbirimize alışalım diye düşündük.1 yılın sonunda istemeye başladık neredeyse 1.5 yıl hiç bi sebep olmamasına rağmen hamile kalmadım artık doktora gittik tedaviye başlıcaktık ki oldu.o zaman düşündüğüm şey Rabbim ne zaman isterse o zaman veriyor.yok ben hazır değilim dediğin an veriyor.lütfen bir bebeğim olsun dediğin ansa hiçbirşey olmuyor.o yüzden bence böyle şeyler için çokda plan yapmayın bunlar nasip kısmet işi.
ol deyince olmayabiliyor.
ama kızım doğduktan sonra niye o kadar beklemişiz dedik.çünkü o bizim dünyamız ,nefesimiz,ışığımız,herşeyimiz.eşimle kendimizi ikinci plana atıp onu hayatımızın merkezi yaptık bundanda gayet mutluyuz.ama birimiz önce eş birimiz önce evlat deseydi o zaman sorun yaşayabilirdik.
kızımız doğduktan sonra haftasonu kaçamakları bitti,istediğin saatte yatıp kalkma özğürlüğü bitti.evet ama onun yerine bizi öptüğünde hepimizin yüzünde güller açtıran kocaman gülümsemeler ,yatakta üç kişi keyif yapmanın tarifsiz mutluluğu ,onun sevdiği bir reklamda hepimizin onu gibi oynaması gibi büyük güzellikler geldi.
eşinin ana sevgisin azalmasından şüphe duyuyorsan kendimden örnek vereyim.eşim her fırsatta seni seviyorum hemde çok çünkü bana güzel bir bebek verdin der.(Tabi veren Allah bunu bilerek söylüyor).o yüzden hiç şüphe duyma sende eşin de önce bebeğinizi ondan sonra anne baba olmayı çok seveceksiniz.
birde bebek doğduktan sonra bırak anneanneye yada babaanneye siz gezin dolaşın diyenlerede tepki gösterirsin yahu niye bırakayım ben onla gezmekten keyif alıyorum bazen mamasıdır,altını batırmasıdır v.s. ama yinede bırakmassın ben şahsen öyleyim...
nu arada ben 25 eşim 30 yaşında.yani ikinciyi düşünsem oldumu sana adam 35 ben 30:)benimki dalga geçiyor az kalsın baba olacağıma dede olacktım diye.:)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Evlilik ve boşanma
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
1K
TozsuzPembe
Yenidoğan bebekle yolculuk ve yalnız kalma.
7 8 9
Yorumlar
161
Görüntüleme
4K
littleemom
Sizce..?
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
754
merve
K
Çocuğumun kardeş isteği. Bu durumu nasıl aşabiliriz?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
897
Ustatdegil
Gebelik depresyonuyla baş edemiyorum
Yorumlar
0
Görüntüleme
75
1ferahnur
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…