Eşimle sürekli kavga ediyoruz

Songuel yazmanızdan dolayı Avrupa ülkesinde yaşadığınızı düşündüm. Avrupa’nın göbeğinde medeniyette bu hayatı çekmeniz reva mı?
Eşek gibi tüm sene çalışıp, senelik izninizde bir tatil yapmamanız, gidip koca ailesine eşeklik yapmanız reva mı? Yani ne denir bilemedim, inanılır gibi değil.

Ne kendinize gün yüzü göstermişsiniz, ne çocuklarınızı güzel tatil anılarıyla büyütebilmişsiniz. Ana baba diye diye kendinizin ve çocuklarınızın hakkına da girmişsiniz, bu da bir kul hakkı yazıktır yahu.

3 senedir evliyim Almanya’ya geldim. İlk geldiğim yıl hala pandemiden tam açık değildi turizm, ona rağmen şimdiden Fransa, İtalya, İspanya, Çekya bir sürü ülke bir sürü şehir gördüm. Bu yaz da gemi turu ile 7-8 şehir ve 3 ülkelik tur aldım. Sene içinde küçük seyahatlerim de olur muhtemelen. Yani kendimi yerinize koydum da size hem kızdım hem üzüldüm.

Bari bu saatten sonra gönderin gitsin o koca olacak adamı da uyusun anasının koynunda. Siz de yaz bitmeden tatil alın İtalya’dan İspanya’dan nereden olursa güzel bir şehir seçin ve çocuklarınızla keyfini çıkarın, ama Allah aşkına yapın.
 
Üstünüze kuma getirmeye çalışmışlar,sinemaya bile gidememişsiniz. Yurt dışında size yaşattıkları hayata bakın. Çekilecek çile değil, keşke daha önce bıraksaydınız
 
Merhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.

Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?

Eşiniz sizi savunmadıysa ne diye 2 çocuk doğurup evli kaldınız?
 
Bal kadın, sana bir soru soracağım, kendini hiç mi sevmiyorsun? Kendine bunu mu layık görüyorsun? Biliyorum söylemesi kolay. Ama sende bıktın artık. Bu dağdan inme, hala kabile hayatında kalmış, gelişmemiş, gelişime ayak diremiş, evrimini tamamlayamamış, mezopotamya eşeklerine sence de fazla taviz vermedin mi? Sen ne zaman hayatini yaşayacaksın 😘 düşün bunları
 
Merhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.

Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?
Sizi sizden başkası kurtaramaz hanımefendi. Degil insanin bazen anne babasida degil eşten çoluk cocuktan bahsetmiyorum bile öncelikle kendinizi düşüneceksiniz siz kendi kendinizin kurtarıcısı ve doktoru olacaksınız. O adamı eşten saymayın bile. Boşanmak için neyi bekliyorsunuz. İnsanlar senelerce durup 60 70 yaşında bile boşandığı oluyor. Hayata bir kere geliyoruz. Hicbirimizin bu fani hayat için başka yaşama şansı yok. Hayatı neden kendinize zehir ediyorsunuz. Ayrica siz her yaz eşiniz ama eş demeye bin şahit olan kişi istiyor diye eziyet çekmek için ailesine gitmek zorunda değilsiniz. Şu adamlara kul köle olmayın yahu. Sizi ezmiş sindirmis farkedin kendinize gelin. Siz değerlisiniz eşiniz veya saçma ailesi kimse sizden üstün değil. Kendinize değer vermeyi öğrenin. Psikolojik destek alın lütfen
 
Neden ?neden bunu kendinize ve çocuklarınıza yapıyorsunuz?
Nerde yaşıyorsunuz? Avrupaysa hemen bosanin orda sosyal hizmetler daha güçlü.
Neden çalışmıyorsunuz da bu adama dilenci olmuşsunuz .
Kendi aileniz nerde ? Gitsin kalsın annesinin dibinde sizde kendi aileniniz yanın özgürce yaşayin .
Bakın bu kadarı çok ,hangi cağida yaşiyorsunuz .
Allah aşkına ne demek dişari çıkmak konuşmak yasak ?.
Vallaha eşine kölelik yapmak yerine girin bir işe ,fabrikada olur ,yaşayin özgürce .
Bakın nasıl eski neşeniz enerjiniz geri geliyor .
Çalışıyormuş zaten
 
Merhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.

Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?
Boşardım
Boşamayacaksam da yazın türkiyeye gitmezdim
sadece eşimi gönderirdim
 
Şu anda yaşadığın duygusal yalnızlık ve hayal kırıklığı, zamanla sana zarar verebilir. Eşinle açık bir iletişim kurarak duygularını ve yaşadıklarını onunla paylaşman önemli olabilir. Belki de profesyonel bir yardım almak, ilişkinizdeki zorluklarla başa çıkmanıza yardımcı olabilir.

Eşinin ailesinin seni göz ardı etmesi veya saygısızlık etmesi gerçekten üzücü. Kendi sınırlarını çizmek ve kendini korumak da önemli. Onların beklentilerine karşı durmak ve kendi mutluluğunu sağlamak için cesur adımlar atabilirsin.

Birlikte karar verdiğiniz bu yılki ziyaret konusunda, kendi ihtiyaçlarını ve sınırlarını göz önünde bulundurman önemli. Eğer gitmek istemiyorsan ve bu senin için sağlıklı değilse, eşinle bu konuda açık bir şekilde konuşman ve alternatif çözümler bulman gerekebilir.
 
Cocuklar büyümüs. Diger zaman nasil bir es pek yazmiyor, ama genel olarak böyleyse sahsen uzatmazdim. Erken evlenmenin dezavantajlari bunlar. Burda (Almanyadayim) bir cok türk 20 yaslarinin basinda evleniyor/evleniyordu heleki 90 larda felan. Ondan sonra da bosanmalar cok oluyordu. Cünkü 19 yasinda veya daha erken sectigin adamin daha karakteri bile oturmamistir.
 
Cevaplariniz icin cok tsk ederim.

Ben calisiyorum kendi parami kazaniyorum.

Bosanmaya gelirsek, Ben aslinda hic pes etmeyen bir insanim. Son nefesime kadar sürdürmek istedim bu evliligi. Cocuklarimda Benim cok mutsuz oldugumun farkinda ve onlarda oralara gitmek istemiyor.

Benim annem babam benim yasadigim sehirde yasiyorlar. Ben burda istedigim zaman disariya cikiyorum.

Ama türkiyede hapis hayati yasiyorum. Tabiiki iyi anlastigim aile üyeleri de var. Benim memleketim oraya 500 600 km uzaklikta. Babaannem, halalarim felan orda. Oraya hic gitmeyiz. Ordaki ailem artik benimle bu yüzden konusmuyor. Ben esime her zaman diyordum. Bana 1 hafta ayir, gerisini ailende geciririz. Yok anasi üzülürmüs. Bir kere benim memlekete gittik ve cok kalamadik. Cabuk gelin baba ölüyor. Gitmek zorunda kaldik. 4 yil sonra öldü. Ben bu sene aslinda evleri baslarina yikip o evden cikmak istiyorum. Arabayla gidecez. Cocuklarimida arabaya atip kendi memleketime gitmek istiyorum kocamsiz. O annesine doysun. Bende herkesi sasirtmis olim. Siz bu planima ne dersiniz? Baska yapabilecegim bisey varmi? Ben gitmesem cocuklari götürür. Ben cocuklarimin orda bensiz kalmalarini istemiyorum.
 
halâ devam ettiginize göre bi sorun yok bence:)
Boşanma diye bir şeyden haberdar mi değilsiniz yoksa?
Onlar tuhaf ama, bu duruma katlanan siz daha tuhafsiniz.
Bu seneki tatilde bol eglenceler:)
 
Cocuklar büyümüs. Diger zaman nasil bir es pek yazmiyor, ama genel olarak böyleyse sahsen uzatmazdim. Erken evlenmenin dezavantajlari bunlar. Burda (Almanyadayim) bir cok türk 20 yaslarinin basinda evleniyor/evleniyordu heleki 90 larda felan. Ondan sonra da bosanmalar cok oluyordu. Cünkü 19 yasinda veya daha erken sectigin adamin daha karakteri bile oturmamistir.
Diger zamanlar nasil bir eş. Beni burdada cok yalvartiyordu herseye. Ilk 10 yil benimle zaman gecirmezdi. Ben calismaya basladim adam beni kaybetme korkusuyla yasiyor burda. Giyiniyorum süsleniyorum. Burda kendime bisey dedirtmiyorum artik.

Depremden dolayi tasinmak zorunda kaldi annesi. O yeni ev carsiya yakin. Gecen sene herkesi sasirttim ve cocuklarimi alip kafeye oturdum. Bunun kavgasi cikti. Gecen sene 4 hafta gittik ve ben 4 hafta boyunca yemek yapmadim. Cocuklarim icin azar azar yaptim kimse yemesin diye. Kötü insan ilan edildim. Ama artik taş olsa catlar. Cok saygisizca cevaplarim basladi. Aslinda Ben bu degilim. Cok saygiliyimdir. Zıkkımın kökününden tut daha kötü seylere kadar. 14 yil yaptim ettim onu görmüyorlar. 4 hafta greve girdim beni en kötü insan ilan ettiler.
 
Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bence😂 bu nedir yav!
Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.

Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.
 
Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.

Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.
Bence sizin için hiç zor değil. Tüy gibi hafiflersiniz bence
 
Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bence😂 bu nedir yav!
Ha bu arada. Bu siteye yazmamin bir sebebide türkiyedeki kadinlarin düsüncelerini almak istedim. Kendimi sorguladim. Belki hani yasadigim normaldir. Belki bütün kadinlar aynisini yasiyor ama Ben avrupada büyüdüm diye bilmiyorum. Gördümki normal degil. Simdi bir adim daha atarim.
 
Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.

Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.
kimse bosanmak icin evlenmiyor ki?
Size değer vermeyen, sevmeyen, tatil diye gittiginiz yerde "seni kimse gormesin" diye akilalmaz sebep ile sizi eve kapatan muhtemel bir sapikla evlisiniz zaten.

Siz de boyle biriyle sonuna kadar gidicem kafasindasiniz halâ, valla tutan cikmaz ki gidin yani, bize ne, söyler geceriz.
 
X