Eşimle sorun yaşıyorum sanırım.

Yani sizin durumunuz da belli zor şeyler yasamissiniz ama sanki adamı iyice aşağı cekmissiniz yemek yese rahatsizsiniz dışarı çıksa rahatsizsiniz biraz adamı rahat mı biraksaniz siz de zor donemdesiniz ama cinsellik canınız istemiyor yemek istemiyorsunuz ama adamın yemek yemesini bile kiskaniyorsunuz evde bu kadar huzursuzluk var belli ki adamın da sorunları var çift terapisi almayı deneyin bence sorun tek ondan kaynaklı değil de ağırlıkla sizden kaynaklı gibi hissettim şu yazdıklarınıza dayanarak tabi ki bilemeyiz
Sanki ben olmasam daha mutlu olursunuz da sizin onunlayken mutlu olmadığınızı hissediyor suclayarak davrandığıniz durumlar var mıydı

KIR PAPATYASII .!.:

Yani sizin durumunuz da belli zor şeyler yasamissiniz ama sanki adamı iyice aşağı cekmissiniz yemek yese rahatsizsiniz dışarı çıksa rahatsizsiniz biraz adamı rahat mı biraksaniz siz de zor donemdesiniz ama cinsellik canınız istemiyor yemek istemiyorsunuz ama adamın yemek yemesini bile kiskaniyorsunuz evde bu kadar huzursuzluk var belli ki adamın da sorunları var çift terapisi almayı deneyin bence sorun tek ondan kaynaklı değil de ağırlıkla sizden kaynaklı gibi hissettim şu yazdıklarınıza dayanarak tabi ki bilemeyiz
Sanki ben olmasam daha mutlu olursunuz da sizin onunlayken mutlu olmadığınızı hissediyor suclayarak davrandığıniz durumlar var mıydı

Genişletmek için tıkla...

Aslında suçlayıcı davranmam hiç.
Yani kendimi eleştirebilir biriyim genel itibariyle o yüzden bunu net söyleyebiliyorum.
Yukarıda da bir arkadaşın dediği gibi ilişkimizde şefkat, şehvet ilişkisi yer değiştirdi. Ben son dönemde çok şefkat bekledim, istedim. Ona da yaşadığı sıkıntılarda şefkatle davrandım, belki nasihat boyutuna geçtim. O ince çizgiyi kaçırdığımız için aslında yaşadığımız en büyük problem. Buraya konu açmak o anlamda faydalı oldu.

sunsea .!.:

Sizin istemeniz için halinizin , kafanızın biraz değişmesi lazım.Ben sizi anlıyorum fakat bu gerçeği değiştirmiyor . Bebeğiniz için çok geçmiş olsun . Ben zamanla toparlanmayacak bir sorun olduğunu düşünmüyorum ki bence birçok insan bunları yaşıyordur .

Eşinize biraz farklı açıdan bakmaya çalışın . Birbirinizi rahatlaticak şeyler yapmaya çalışın . Günde yirmi dk bile yürüyüş yapabilseniz mesela düzenli o bile sizin ruh halinize etki eder .

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Dediğiniz gibi aslında bir yürüyüşe çıkmak bile iyi gelecek. Eşim aslında diyor işten geldiğinde kaç kere dedi hem de. Ancak işten geldiği saatlerde bebeğimin en huysuz saatleri oluyor. Sakinlediğinde de geç olmuş oluyor, ben de artık çıkmayım dediğim bir hale geliyorum. Bir de zihnimde hep ilkbahara kodlamışım sanki. Bu kışı bi atlatsam rahatlayacakmışım gibi... Bebek arabasına bebişi atıp, kahvemi alıp, ona da ek gıdasını alıp yürüyüş yapabilecekmişim gibi hissediyorum. Üst üste yaşadığımız sağlık sorunları iyice bastı.

şimdi şöyle sürekli hastalıktan bahsedilen bir evde hastalığın eksik olmayacağını düşünüyorum ben. şu an karantinadayız mesela eşim pozitif. evde koronanın ksi bile geçmiyor açıkçası, eşimde de tat koku yok, kedinin mamasının paketine kafasını sokuyor gram koku almıyor.. biraz işi mecburen de olsa eğlenceye çevirdik. eminim ki panik olup, sürekli bunlardan bahsetseydik eşim de bende çok kötü olurduk psikolojik olarak. sadece gerekli vitaminler alınıyor. onun dışında hayatımıza normal devam ediyoruz. tabii ki herkesi aynı derecede etkilemeyebilir, ben de anksiyete bozukluğu da var belirteyim, sakin bir insan değilim yani. mesela annem ve kv bir araya gelince hep hastalıklardan bahsediyoruz, bir süre konuşunca ister istemez insanın göğsüne öküz oturuyor.

zor bir hamilelik geçirmişsiniz, siz ne yaşadığınızı bilirsiniz.. eşiniz aynı derece yaşamadığı için ne yapacağını bilememiş olabilir. zira bir gün dışarı çıkmasında bile zehir ettiğinizi söylemişsiniz. yemek yiyemediğinizi de.. aynı şeyleri eşiniz yaşasa yemek yemeniz bile batsa, ne yapacağınızı şaşırırsınız eminim. size çift olarak iyi gelecek olan şey evde biraz gülecek sebepler bulmak. hamilelik ve korona kötü de geçse bir evladınız var, mutlu anne mutlu bebek.. siz kendinizi motive edin ki hem bebeğiniz huzurlu olsun, hem eşiniz, hem kendiniz. bu eşiniz bir şey yapmasın demek olmuyor. ilaçlar 10-15 gün gibi bir sürede olumlu etki gösterir. ben de sizi mutlu görse, eşinizin düzeleceği gibi bir kanıya vardım kendimce anlattıklarınızdan. siz daha iyi bilirsiniz tabi.

dediği gibi dışarı çıkın dolaşın, bebeğinizin huzursuz olduğu vakitte de olsa eşinize sorumluluğu bırakın ve nefes alın. siz de çok bunalmışsınız.

Arkadaşlar, güncelleme yapmak istedim.
Eşim doktorunu değiştirmeye ikna oldu.
Benim doktorum maalesef şu an yoğunluğu sebebiyle hasta kabul etmiyor.
Başka birisinden aldık randevu, umarım iyi gelir.
Benim de ameliyat günüm çok yaklaştı. İnşallah şifalanacağız birlikte.