selam kizlar çok doldum karantinada bunaldım iyicem.
Aslında konuya şöyle baslayim 3 yıldır evliyiz 7yildir birlikteyiz değer verir sürprizlerle dolu tatlı dilli kendinden çok beni önemseyen bi eşe sahibim çok şükür fakat son zamanlarda böyle değil acaba benmi abartiyorum?
1 yaşında kızım var 9 ayda zor bı gebelik geçirdim eşimden başka kimsem yok gibi bişey hep destek oldu hala öyle ama kızım doğduktan sonra korona çıktı zor gebelikte zaten hiç gezmedik hep hastane yatışı derken 1 yildirda korkudan evden dışarı çıkmıyoruz herşey online vs derken bunaldım iyice eşim 21 marttan beri izinli hala izni devam ediyor hastalıktan dolayı şükür ücret alıyor ama biraz kendi maaşından düşük bide kızım mamali büyüyor kimsemiz destek olmadı maddi manevi ve destekle istemedik beklemedikte fakat son zamanlarda elde avucta ne varsa bitti bide sürekli dip dibe olmaktan "öte git beri gelden" bile tartışma çıkar oldu bazen sebebide kızımız hiperaktif ben çok yoruluyorum eşimde yardımcı oluyor fakat biraz keyfine düşkün dünya yıkılsın uykusu yemeği herşeyi daha önemli oldu böyle değildi aslında maddi kaygıdan mi bunaldı bilmiyorum anlamaya çalıştıkça ben çıkmaza giriyorum şuan çalışıyor gözüküyor ve başka yerde ek iş yapması yasak zaten eve kontrole geliyorlar zamansız anında dışarda yakanda tazminatsız çıkış buda bizi korkutuyor ihtiyaç varken çalışamıyor suanki yeri devlet yeri maasida yüksek mühendis kendisi oyuzden fabrika gibi bı yer için rahat işinden maaşından olmak istemiyor "aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz "diyor sanırım doğru fakat bazen mama bile alacak durumumuz olmuyor kendimizden kesip evladimiza almaya çalışıyoruz durum böyleyken görümcem yani ablası iş açmaya karar vermiş aslında kendisi çalışıyor fakat kar ortağı olarak eski kocası ve gorumcesiyle ortak ise girdi bu süre zarfında iş açılacak olan dükkan tutulup temizlik talidat vs yapılacak eşime "evdesin yardıma gelirmisin" demiş bende "git tabi ablan dedim yarın öbür gün bize hiç bişey de destek olmadılar ama seni işten cikarirlarsa bı ekmek kapın olur" dedim fakat 2 buçuk aydır gidiyor 900 liralık sadece gidip gelmesi ve onların dükkana malzeme alması getir götürü gaz yakmış şuana kadar ablası 600lira para vermiş yani cebimizden çıkması çabası üstüne bide çalıştığı için para veren yok sabah 8den akşam 8e kadar çalışıyor getir götür temizlik vs dükkan faliyette değil şuan ama herşeye eşim koşturuyor çünkü benim görümcem yıl sonuna kadar çalıştığı yeri birakamicakmis eski kocası zaten sadece kağıt üstünde ortak parasını koyup kendi işine devam edecekmiş gorumcemin adı sena gorumcesinin yani adi elif
Elif ablayla eşim dükkanı acti sonunda sena abla çalışıyorum diye gitmiyor eski kocası da öyle bugünde eşimin telefonunda mesajını okudum eşime " kardeşim biz ise basliyacaklarla konuştuk bizi 3 hafta yıl başına kadar maaş vermicez ise gidene kadar sende gel ama maaş yok ben sana elim yettiği kadar destek olurum " yazmış arkadaşları çalışacak zaten ama herkes evine ekmek parası götürüyor 1 2 kişi degilki 10 kişi yani kim yapar bu devirde dedim inanmadım aslın pek ben bu duruma esimede göndermek istemiyorum zaten anlamış değilim eski eş eski görünceyle neden ortak olurki bı insan nekadar dostça da ayrılsa bana ters yani cokmu geri kafalı düşünüyorum bide eşim 3 aydır eve gelir sena ablam arar gergin 1 saat" naptınız kim geldi ne oldu " diye ağzını arar yarın öbür gün arada kalacak diye kızıyorum madem şüphelerin var soramiyorsun vs neden ortak oldun anlamadığin bı ise esimi göndermek istemedikçe de tartışıyoruz nasıl çözüm yolu bulabilirim fikir verin bide Elif abla esimjn hiç birşeyi değil ve sürekli dip dibe 3 aydır çalıştılar kötü insan diyemem zaten eşimden büyük ama ben rahatsızım sena ablamın kendi dukkaniyken temizliğe vs gitmeyip eşimi gonderip para vermemesi durumu bilmesine rağmen enayi yerine koymak gibi geliyor bana eski eside öyle onlar çalışıyoruz diye gitmicek kendi işlerine benim eşim kosturacak herşeye ama harcadığı gaz parasını bile karsilamicak üstüne çalıştığında onlara kar 1_2 gün degilki idare edeyim 3 aydır böyle üstüne 1 ayda dükkan acilinca maas yok ama bensana destek olurum demiş sena ablam
Aslında konuya şöyle baslayim 3 yıldır evliyiz 7yildir birlikteyiz değer verir sürprizlerle dolu tatlı dilli kendinden çok beni önemseyen bi eşe sahibim çok şükür fakat son zamanlarda böyle değil acaba benmi abartiyorum?
1 yaşında kızım var 9 ayda zor bı gebelik geçirdim eşimden başka kimsem yok gibi bişey hep destek oldu hala öyle ama kızım doğduktan sonra korona çıktı zor gebelikte zaten hiç gezmedik hep hastane yatışı derken 1 yildirda korkudan evden dışarı çıkmıyoruz herşey online vs derken bunaldım iyice eşim 21 marttan beri izinli hala izni devam ediyor hastalıktan dolayı şükür ücret alıyor ama biraz kendi maaşından düşük bide kızım mamali büyüyor kimsemiz destek olmadı maddi manevi ve destekle istemedik beklemedikte fakat son zamanlarda elde avucta ne varsa bitti bide sürekli dip dibe olmaktan "öte git beri gelden" bile tartışma çıkar oldu bazen sebebide kızımız hiperaktif ben çok yoruluyorum eşimde yardımcı oluyor fakat biraz keyfine düşkün dünya yıkılsın uykusu yemeği herşeyi daha önemli oldu böyle değildi aslında maddi kaygıdan mi bunaldı bilmiyorum anlamaya çalıştıkça ben çıkmaza giriyorum şuan çalışıyor gözüküyor ve başka yerde ek iş yapması yasak zaten eve kontrole geliyorlar zamansız anında dışarda yakanda tazminatsız çıkış buda bizi korkutuyor ihtiyaç varken çalışamıyor suanki yeri devlet yeri maasida yüksek mühendis kendisi oyuzden fabrika gibi bı yer için rahat işinden maaşından olmak istemiyor "aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz "diyor sanırım doğru fakat bazen mama bile alacak durumumuz olmuyor kendimizden kesip evladimiza almaya çalışıyoruz durum böyleyken görümcem yani ablası iş açmaya karar vermiş aslında kendisi çalışıyor fakat kar ortağı olarak eski kocası ve gorumcesiyle ortak ise girdi bu süre zarfında iş açılacak olan dükkan tutulup temizlik talidat vs yapılacak eşime "evdesin yardıma gelirmisin" demiş bende "git tabi ablan dedim yarın öbür gün bize hiç bişey de destek olmadılar ama seni işten cikarirlarsa bı ekmek kapın olur" dedim fakat 2 buçuk aydır gidiyor 900 liralık sadece gidip gelmesi ve onların dükkana malzeme alması getir götürü gaz yakmış şuana kadar ablası 600lira para vermiş yani cebimizden çıkması çabası üstüne bide çalıştığı için para veren yok sabah 8den akşam 8e kadar çalışıyor getir götür temizlik vs dükkan faliyette değil şuan ama herşeye eşim koşturuyor çünkü benim görümcem yıl sonuna kadar çalıştığı yeri birakamicakmis eski kocası zaten sadece kağıt üstünde ortak parasını koyup kendi işine devam edecekmiş gorumcemin adı sena gorumcesinin yani adi elif
Elif ablayla eşim dükkanı acti sonunda sena abla çalışıyorum diye gitmiyor eski kocası da öyle bugünde eşimin telefonunda mesajını okudum eşime " kardeşim biz ise basliyacaklarla konuştuk bizi 3 hafta yıl başına kadar maaş vermicez ise gidene kadar sende gel ama maaş yok ben sana elim yettiği kadar destek olurum " yazmış arkadaşları çalışacak zaten ama herkes evine ekmek parası götürüyor 1 2 kişi degilki 10 kişi yani kim yapar bu devirde dedim inanmadım aslın pek ben bu duruma esimede göndermek istemiyorum zaten anlamış değilim eski eş eski görünceyle neden ortak olurki bı insan nekadar dostça da ayrılsa bana ters yani cokmu geri kafalı düşünüyorum bide eşim 3 aydır eve gelir sena ablam arar gergin 1 saat" naptınız kim geldi ne oldu " diye ağzını arar yarın öbür gün arada kalacak diye kızıyorum madem şüphelerin var soramiyorsun vs neden ortak oldun anlamadığin bı ise esimi göndermek istemedikçe de tartışıyoruz nasıl çözüm yolu bulabilirim fikir verin bide Elif abla esimjn hiç birşeyi değil ve sürekli dip dibe 3 aydır çalıştılar kötü insan diyemem zaten eşimden büyük ama ben rahatsızım sena ablamın kendi dukkaniyken temizliğe vs gitmeyip eşimi gonderip para vermemesi durumu bilmesine rağmen enayi yerine koymak gibi geliyor bana eski eside öyle onlar çalışıyoruz diye gitmicek kendi işlerine benim eşim kosturacak herşeye ama harcadığı gaz parasını bile karsilamicak üstüne çalıştığında onlara kar 1_2 gün degilki idare edeyim 3 aydır böyle üstüne 1 ayda dükkan acilinca maas yok ama bensana destek olurum demiş sena ablam
