Eşimle evleri ayırdık hayat bana neleri yaşatacak beklemedeyim

aytennnnnn .!.:

Merhaba hanımlar 12 yıllık evliligim bitiyor sanırım iki çocuk annesi çalışan biriyim evliligim süresince çok yıprandım çok yalnız birakildim her anlamda eşimin canının isteğine bağlı olarak yardımlarını gördüm.evliligim sürekli karşımdaki insan birgün değişir ümidiyle devam etti.bencil sorumsuz .istekleri ve zevkleri ön planda olan eve çok bağlı olmayan özgürlüğüne düşkün bir adamla yipranarak yıllarımı geçirdim.iki çocuk annesiyim çocuklarım da daha küçük babalarının ilgi ve sevgisine ihtiyaçları var ama bunu da onlara arada bir kaç saat evde zaman geçirdiğinde bir iki severek evden çıkıyor gece geç saatlere kadar eve gelmiyor çok tartıştım uyardım benden biseyler eksildigini bencil sorumsuz hareketlerini kaldiramayacagimi hep söylememe rağmen sürekli ben buyum degisemem beni böyle kabul ediyorsan et ben yeterince size zaman aiyriyorum sen görmek istemiyorsun daha fazlasını yapamam kabul etmiyorsan da evi terk ederim konuşmalarıyla karşılaştım hep.ikimizde calisaniz ama herşeyi hemen hemen ben yapıyorum market pazar çoğu zaman hastane çocuklar hastalandiklarinda sabahlara kadar başında olan uykusuz kalan ve hep ise yorgun bitkin düşen ben oldum.ev işleri hep ben de arada evde olursa ve insafa gelirse bı çamaşır katlayisi oluyor oda ayda biri bulmuyor .çocukların okulu biri kreş çağında çocuğum var eğitimi hep ben de.en son ne zaman birlikte birseylar yaptık hatırlamıyorum bile.arada çocuklar için AVM ye gidip yemek yiyip geliyoruz.bir aydır konusmadigimiz uzlasamadigimiz her konuştuğumuzda tartistigim için o da yoktu artık oda bundan memnundu zaten hiçbir zaman bana desteğini görmedim hep ben yapmalıyım herşeyi anneyim mecburym eşim mecburum hep bunları aşıladı bana .artık tahammülüm kalmadığı için ve uyarmama rağmen sürekli kendi mutluluğu doğrultusunda yaşadığı için saygımız da birbirimize kalmadığı ve çocuklarıyla da yeterince ilgilenmediği için evi terk et seni istemiyorum dedim.ben hizmetcin değilim hatalarının karşılığında düzelme yok özür dileme yok ilgisiz kalmana kayıtsız kalmıyorum dedim. yemeğini yiyor, çamaşırları yikaniyor odası temizleniyor güya bana tepkili ama bütün işlerini yapıyorum yine istifini bozmuyor otel gibi evi kullanıp çıkıyor dışarıya.iki gündür eve gelmiyor istediğini verdiğini düşünüyorum özgürüm bana karisamazsin kafandaki evliliğe uymamam ben ben buyum diye diye 12 yılımı yipratarak geçirdim.var mi benim bı gibi sıkıntı çeken yol arkadaşım yada yoldaş olacak vana fikir verecek neyi yanlış yaptıgimi söyleyecek.... Annesi olmadığımı karsiliksiz sevginin sadece annede oldugunu ben de olamayacağını eşi oldugumu sorumluluk ilgi ve sahiplenme hissini hissetmek istediğimi çocuklarıma daha çok zaman ayırması gerektiğini söylememe rağmen hiç bir düzelme göremedim 12 yıldır. Desteklerinizi ihtiyacım var nasıl bir yol izlemeliyim bosanacagimi onu artık cekemedigimi söyledim çekip gitti

Genişletmek için tıkla...

dogadostupanda .!.:

Bosanin gitsin. Sadece aksam yemeginde zoraki duran babalar kotu ornek oluyor. Ustelik adamlar ailesiyle vakit gecirmek icin degil, karnini doyurmak icin eve ugruyor. deseniz ki beraber markete cikiyoruz, haftasonu cocugu alip basketbol oynamaya gidiyor vs belki ev arkadasi gibi iliski surdurulebilir derim. Adamin cocuklarina hayrı yok. Evin ergen 3.cocugu gibi davraniyor. Giysisi yikaniyor, karni doyuruluyor, hoop ardindan kendini sokaga atiyor. Markettir vs sorumlulukta almiyor. Becerebilirse kendi kendine baksin su saatten sonra

Genişletmek için tıkla...

aytennnnnn .!.:

Ben de kararlıyım arkadaşlar desteğiniz için teşekkür ederim.yillarca ona sen benim işe yaramaz çocuğum değilsin.omzumu yaslayabilecegim güvende hissedebilecegim bir eş ve ilgili bir baba olmalısın dedim.insan eşini secemiyormus, yanlış bir evlilikti iki gündür gelmiyor eve küçük bir valiz hazırlayıp çıkarken bütün eşyalarıni al senin yüzünü bir daha görmek istemiyorum dedim o da bir gün sen evde yokken gelip bütün eşyalarımi toplayacağım dedim arabanın anahtarını istedi vermedim.aldigimiz evin çoğu ödemesini ben yaptığım için boşanirken evime ortak olacaksın hakkın yok dedim onun için araba ( ödemelerini o yapmisti)ben de kalacak güvenmiyorum sana belki elden çıkarmaya çalışırsın diyerek vermedim kapının kilidini değiştirmem uygun olur mu şimdi hanımlar geleceğini de sanmıyorum zaten en azından şimdilik....özgürlüğünü verdim ona daha uğramaz şimdilik en azından....boşanma davasını açarsam nafaka vermem diyor ben de o senin elinde değil maaşından kesilecek icraya düşersen dedim ama bilgim de net yok beni bu durumda neler bekliyor bilen var mı arkadaşlar mal paylasimi şartlara göre degisiyor mu benim kazancına ortak olursa çok zoruma gider bu yaşadıklarının karsisinda ödül olur ona

Genişletmek için tıkla...

Nilnehir111 .!.:

Bu adam kesin ikizler burcu

Genişletmek için tıkla...

aithusaa .!.:

Benimki aynı şekil, yukarda yazdım, ve evet ikizler burcu. Nerden bildiniz valla bravo :)

Genişletmek için tıkla...

aytennnnnn .!.:

Merhaba hanımlar 12 yıllık evliligim bitiyor sanırım iki çocuk annesi çalışan biriyim evliligim süresince çok yıprandım çok yalnız birakildim her anlamda eşimin canının isteğine bağlı olarak yardımlarını gördüm.evliligim sürekli karşımdaki insan birgün değişir ümidiyle devam etti.bencil sorumsuz .istekleri ve zevkleri ön planda olan eve çok bağlı olmayan özgürlüğüne düşkün bir adamla yipranarak yıllarımı geçirdim.iki çocuk annesiyim çocuklarım da daha küçük babalarının ilgi ve sevgisine ihtiyaçları var ama bunu da onlara arada bir kaç saat evde zaman geçirdiğinde bir iki severek evden çıkıyor gece geç saatlere kadar eve gelmiyor çok tartıştım uyardım benden biseyler eksildigini bencil sorumsuz hareketlerini kaldiramayacagimi hep söylememe rağmen sürekli ben buyum degisemem beni böyle kabul ediyorsan et ben yeterince size zaman aiyriyorum sen görmek istemiyorsun daha fazlasını yapamam kabul etmiyorsan da evi terk ederim konuşmalarıyla karşılaştım hep.ikimizde calisaniz ama herşeyi hemen hemen ben yapıyorum market pazar çoğu zaman hastane çocuklar hastalandiklarinda sabahlara kadar başında olan uykusuz kalan ve hep ise yorgun bitkin düşen ben oldum.ev işleri hep ben de arada evde olursa ve insafa gelirse bı çamaşır katlayisi oluyor oda ayda biri bulmuyor .çocukların okulu biri kreş çağında çocuğum var eğitimi hep ben de.en son ne zaman birlikte birseylar yaptık hatırlamıyorum bile.arada çocuklar için AVM ye gidip yemek yiyip geliyoruz.bir aydır konusmadigimiz uzlasamadigimiz her konuştuğumuzda tartistigim için o da yoktu artık oda bundan memnundu zaten hiçbir zaman bana desteğini görmedim hep ben yapmalıyım herşeyi anneyim mecburym eşim mecburum hep bunları aşıladı bana .artık tahammülüm kalmadığı için ve uyarmama rağmen sürekli kendi mutluluğu doğrultusunda yaşadığı için saygımız da birbirimize kalmadığı ve çocuklarıyla da yeterince ilgilenmediği için evi terk et seni istemiyorum dedim.ben hizmetcin değilim hatalarının karşılığında düzelme yok özür dileme yok ilgisiz kalmana kayıtsız kalmıyorum dedim. yemeğini yiyor, çamaşırları yikaniyor odası temizleniyor güya bana tepkili ama bütün işlerini yapıyorum yine istifini bozmuyor otel gibi evi kullanıp çıkıyor dışarıya.iki gündür eve gelmiyor istediğini verdiğini düşünüyorum özgürüm bana karisamazsin kafandaki evliliğe uymamam ben ben buyum diye diye 12 yılımı yipratarak geçirdim.var mi benim bı gibi sıkıntı çeken yol arkadaşım yada yoldaş olacak vana fikir verecek neyi yanlış yaptıgimi söyleyecek.... Annesi olmadığımı karsiliksiz sevginin sadece annede oldugunu ben de olamayacağını eşi oldugumu sorumluluk ilgi ve sahiplenme hissini hissetmek istediğimi çocuklarıma daha çok zaman ayırması gerektiğini söylememe rağmen hiç bir düzelme göremedim 12 yıldır. Desteklerinizi ihtiyacım var nasıl bir yol izlemeliyim bosanacagimi onu artık cekemedigimi söyledim çekip gitti

Genişletmek için tıkla...

aytennnnnn .!.:

Evin çoğu ödemesini ben yaptım az bir meblağ kredi adına çektiği için ev onun adına ama serh koydurdum geçen hafta ortak aile konutu dokunmasın diye.benden habersiz elden çıkarma ihtimalini düşünecek kadar...boşanma davası açarsam evimin yarısi onun olacak.dediginizi de bir yıldır yapıyorum evde takmıyorum onu görmezden geliyorum çocuklarımı alıp onlarla dışarıda zaman geçiyorum.ona özel yemek yapmıyorum çocuklarımın sevdiği yemekleri yapıyorum çamaşırları ayirayim dokunmiyim koksun,odasını temizlemiyim diyorum dağınık kalsın diyorum ama temizliyorum yıkıyorum ev kokmasin diye ama ilgimi tamamıyla kesmiştim o durmuyor daha kötüsünü yapyor hafta içi full iş çıkışı dışarıda hafta sonu da cmtesi o sabah kahvaltısını yapıp çıkıyor gece geliyor bikac saat çocuklarla kahvaltida birlikte oluyor pazar günü çocuklara zaman ayiriyorsa sırf ben ilgilenmiyorum diye onun hizmetini yapmıyorum güler yüz göstermiyorum diye o gün de inatlasip çıkıyor evden. Yine keyfine bakıyor kızıyorum beni boşver senin sevgi kirintilarina ihtiyacım yok çocuklarınla biraz zaman geçir ozluyorlar seni dediğimde de bu mu evlilik evli olduğunu mu sanıyorsun gibi saçma sapan şeyler söyleyip gidiyor.anlayacaginiz eşim olacak kadar kişi evde ilgimi sonsuz tutmami sonsuz itaat ve sorgusuz bir evlililk istiyor o kendi kararlariyla yaşayacak istedigini yapacak bana da onun kararlarıyla yaşamak ve sorgulamadan yaşamak kalacak

Genişletmek için tıkla...

aytennnnnn .!.:

Evin benim adıma olmasının da anlamı yok bosaninca istese yarısını alır evlendikten sonra o dışarıda keyif catarken harcarken ben ödedim evimin taksitlerini.zararli bir hücre gibi içimde yaşıyor...düzelmesi için çok çabaladım çocuklarım için halen de çocuklarım eksik kalmasın annem ve babam ayrıldı psikolojisini atlatirlar mi diye düşünmekten edemiyorum küçük kizim birseylerin farkında değil ama oğlum üzülüyor fark ediyorum içine kapanmış bir durumda.babasini arada arayıp bı kaç saniye konuşup kapatıyor. Boşanma davası açmam anlaşmadan şimdilik aleyhime işleyecek gibi duruyor.esimin evi ve arabayı bana bırakması gerekiyor yoksa aldığımda çocuklarıma bakmakta sıkıntı çekeceğim gibi

Genişletmek için tıkla...

aytennnnnn .!.:

Evin benim adıma olmasının da anlamı yok bosaninca istese yarısını alır evlendikten sonra o dışarıda keyif catarken harcarken ben ödedim evimin taksitlerini.zararli bir hücre gibi içimde yaşıyor...düzelmesi için çok çabaladım çocuklarım için halen de çocuklarım eksik kalmasın annem ve babam ayrıldı psikolojisini atlatirlar mi diye düşünmekten edemiyorum küçük kizim birseylerin farkında değil ama oğlum üzülüyor fark ediyorum içine kapanmış bir durumda.babasini arada arayıp bı kaç saniye konuşup kapatıyor. Boşanma davası açmam anlaşmadan şimdilik aleyhime işleyecek gibi duruyor.esimin evi ve arabayı bana bırakması gerekiyor yoksa aldığımda çocuklarıma bakmakta sıkıntı çekeceğim gibi

Genişletmek için tıkla...

aithusaa .!.:

Siz davayı çekişmeli açacaksınız zaten tek taraflı olduğu için. Avukatınıza vekalet vereceksiniz artık sizle değil avukatınızla iletişim kuracak. Anlaşmalıya çevrilir eğer şartları görüp anlaşalım derse. O sıkıntı olmaz. Çekişmeliden anlaşmalıya çevrilir yani.

Genişletmek için tıkla...