Merhaba hanımlar 12 yıllık evliligim bitiyor sanırım iki çocuk annesi çalışan biriyim evliligim süresince çok yıprandım çok yalnız birakildim her anlamda eşimin canının isteğine bağlı olarak yardımlarını gördüm.evliligim sürekli karşımdaki insan birgün değişir ümidiyle devam etti.bencil sorumsuz .istekleri ve zevkleri ön planda olan eve çok bağlı olmayan özgürlüğüne düşkün bir adamla yipranarak yıllarımı geçirdim.iki çocuk annesiyim çocuklarım da daha küçük babalarının ilgi ve sevgisine ihtiyaçları var ama bunu da onlara arada bir kaç saat evde zaman geçirdiğinde bir iki severek evden çıkıyor gece geç saatlere kadar eve gelmiyor çok tartıştım uyardım benden biseyler eksildigini bencil sorumsuz hareketlerini kaldiramayacagimi hep söylememe rağmen sürekli ben buyum degisemem beni böyle kabul ediyorsan et ben yeterince size zaman aiyriyorum sen görmek istemiyorsun daha fazlasını yapamam kabul etmiyorsan da evi terk ederim konuşmalarıyla karşılaştım hep.ikimizde calisaniz ama herşeyi hemen hemen ben yapıyorum market pazar çoğu zaman hastane çocuklar hastalandiklarinda sabahlara kadar başında olan uykusuz kalan ve hep ise yorgun bitkin düşen ben oldum.ev işleri hep ben de arada evde olursa ve insafa gelirse bı çamaşır katlayisi oluyor oda ayda biri bulmuyor .çocukların okulu biri kreş çağında çocuğum var eğitimi hep ben de.en son ne zaman birlikte birseylar yaptık hatırlamıyorum bile.arada çocuklar için AVM ye gidip yemek yiyip geliyoruz.bir aydır konusmadigimiz uzlasamadigimiz her konuştuğumuzda tartistigim için o da yoktu artık oda bundan memnundu zaten hiçbir zaman bana desteğini görmedim hep ben yapmalıyım herşeyi anneyim mecburym eşim mecburum hep bunları aşıladı bana .artık tahammülüm kalmadığı için ve uyarmama rağmen sürekli kendi mutluluğu doğrultusunda yaşadığı için saygımız da birbirimize kalmadığı ve çocuklarıyla da yeterince ilgilenmediği için evi terk et seni istemiyorum dedim.ben hizmetcin değilim hatalarının karşılığında düzelme yok özür dileme yok ilgisiz kalmana kayıtsız kalmıyorum dedim. yemeğini yiyor, çamaşırları yikaniyor odası temizleniyor güya bana tepkili ama bütün işlerini yapıyorum yine istifini bozmuyor otel gibi evi kullanıp çıkıyor dışarıya.iki gündür eve gelmiyor istediğini verdiğini düşünüyorum özgürüm bana karisamazsin kafandaki evliliğe uymamam ben ben buyum diye diye 12 yılımı yipratarak geçirdim.var mi benim bı gibi sıkıntı çeken yol arkadaşım yada yoldaş olacak vana fikir verecek neyi yanlış yaptıgimi söyleyecek.... Annesi olmadığımı karsiliksiz sevginin sadece annede oldugunu ben de olamayacağını eşi oldugumu sorumluluk ilgi ve sahiplenme hissini hissetmek istediğimi çocuklarıma daha çok zaman ayırması gerektiğini söylememe rağmen hiç bir düzelme göremedim 12 yıldır. Desteklerinizi ihtiyacım var nasıl bir yol izlemeliyim bosanacagimi onu artık cekemedigimi söyledim çekip gitti
(adamın annesi vs çocuklara bakmak istemiyormuş tamamen adamın başına kaldığı için kadına geri vermiş
