Onunda beni alttan aldığı zamanlar oluyor ama genellikle ben alttan alıyorum sanırım aslında eşim sanırım büyümemiş bir bebek gibi sürekli pispislanmak istiyor biraz gazla çalışıyor bende de o yok çok düz bir insanım bilmiyorum ya öyle işteHayir evlilik boyle bisey degil.Huysuz adamlarn kahrini cekmekle evlilik ayni degil.Yeri gelir tartisiriz.Yeri gelir ben alttan alirim yeri gelir esim alttan alir ama idare ederiz .Sadece ben alttan aldgmda iyiyse orda problem vardir.Evlilik denge isi iki tarafin cabasi lazim.Kadina tek yuk olunca yorulur nereye kadar cekilebilir ki.
Ben de tartisma cikmasin diye cogu seye haklisin tamam deyip geciyorum ama bazen bilhassa gelip satasiyor gibi. Mesela dursuk yere acarim bir sarki kizimla hoplaya ziplaya oynarim. Hayrola niye bu kadar neselisin benimle paylasmadigin ne yasadin haberim yok diyorBalım öncelikle Allah yardımcın olsun, çok şey söyleyip seni doldurmak istemem ama zaten Allahın en şanslı kulu bence eşiyle huyu benzeyen insandıreşiniz askeri personelmiş, bu yüzden zaten neşeli şen şakrak bir profil çizmedim kafamda ama onun seni anlamadığını düşündüğün gibi sen de onu anlayamıyorsun. Bazı insanlar huyuyla doğuyor malesef. Misal ben eşimle tartıştığım zaman eğer nefsime hakim olup onunla çatır çatır kavga etmezsem, bir de sinirden gözüm döndüğünde bağırıp sesimi yükseltmezsem eşim haklı da olsa benden özür diliyor. Kaç kere denedim bunu. Ama bazen nefsime yenik düşüyorum bağırıp çağırıyorum, apartman inliyor. O zaman da benle muhatap bile olmadan 3 gün odasından çıkmıyor. Huy işte, ben de hayatta küs duramam. Bekarken de öyleydim. Gezmeyi severim, evde de enerjiğimdir, gevezeyim de biraz ama eşim ev kuşu, köşe minderi gibi sus pus oluyor bazen ama aşığım, saygı sevgi de kusur yok aramızda çok şükür. Ne kadat üstüne gidersem kavga konularının ehemmiyeti artıyor, ben de boşverdim artık
hayirlisiOnunda beni alttan aldığı zamanlar oluyor ama genellikle ben alttan alıyorum sanırım aslında eşim sanırım büyümemiş bir bebek gibi sürekli pispislanmak istiyor biraz gazla çalışıyor bende de o yok çok düz bir insanım bilmiyorum ya öyle işte
Kâr zarar hesabı yapın, gerekirse terapiste gidin, düzelmezse boşa gitsin, değmez..Bazen ben de boyle dusinuyorum. Bu sekilde dusundugimde hic tahammul edemiyorum ona
Töbe, o da neymiş. İnsan eşinin neşesiyle neşelenirBen de tartisma cikmasin diye cogu seye haklisin tamam deyip geciyorum ama bazen bilhassa gelip satasiyor gibi. Mesela dursuk yere acarim bir sarki kizimla hoplaya ziplaya oynarim. Hayrola niye bu kadar neselisin benimle paylasmadigin ne yasadin haberim yok diyorümüğünü oracikta sıkasm geliyor iste
Galiba. Bazen iste sevdigim adam diyorum hayranlikla bazen de canimdan beziyorum. Ne hissettigimi ben de anlamiyorum cogunluklaAnneliginizi neden sorgulattiriyorsunuz?o neden çocukla ilgilenmiyor? Adam sanki kraliyet şövalyesi. Ayrıca hislerinizde de çok büyük çelişki var.
1 değil 2 çocuğunuz var birini siz birini kaynananız doğurmuş. İkisine de annelik yapıyorsunuzKizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Oyle soylediginde ben biseyleri toparlamaya calisiyorum ama sen buna yorup bunu istiyorsan gideyim bari de
Keyfi yerinde olunca her isi yapar. Ama gozumde zerre degeri yok keske küsmese triplenmese sacmalamasa da hicbir sey yapmasa kütük gibi otursa valla4 çeşit yemek bekler bebeğe bakmanızı bekler ama iş yapst demişsiniz tutarsız olmuş. İyi biri iyiyse derdiniz ne demekki kötü bir. Nefretlik bir de çocuk sadece sizinmiş gibi sisi uyarması
Evet malesef asiri gergin. Sanki bir sey olsa patlayacak gibi bazen. Bazen de pamuk gibi. Sanki gozumde ergen biri var da ergenlik krizleri yasiyor gibiBen cok kati bir tablo gordum.
Neye gore iyidir demissiniz?
Kaldi ki iyi bir adam merhametlidir, anlayislidir.
Bazen cocukla yemek yapilamayacagini bilir.
İnsaniz hani, bazen insanin caninin yemek yapmak istemeyecegini bilebilecek biridir merhametli, olgun, akli basinda olan kisi.
Cocuk dusunce anneliginizi yaralayan bir adam neden iyidir?
Sizi sadece anne, yemek yapan biri, cocuga cok iyi bakacak biri olarak goren biri iyi bir es degildir bence ki en cok da buralardan vuruyor sizi belli ki.
Gergin, huzursuz biri canlandirdim kafamda.
Zor.
Kolayliklar dilerim.
az önce eşini sınıfını sormamın sebebi bu idi. ama maalesef henüz yanıt vermedi. "askeri personel" derken büyük bi genelleme yapıyoruz fakat aralarında dağlar kadar fark var. subay, astsubay ve uzman çavuş hiçbir zaman bir olmuyorEşiniz iyi bir insan değil sadece iyiymiş gibi davranan biri. Zira eşine bu kadar kötü, gaddarca davranmak '' iyi '' kavramı adı altında söz konusu olamaz. Maalesef askerlere karşı olan ön yargılar aslında haklılık payı olan bir düşünce. Ama bu bir bahane değil tabi ki. Her mesleğin bir zorluğu, stresi var. Asker olmak zorsa sağlık personeli olmakta bir o kadar zor, öğretmen, işçi olmakta. Hepsinin yaşadığo psikolojik bir zorluk var. Kuzenimin eşi de astsubaydı oda böyle en ufak hareketinde kıza '' ne biçim annesin sen, çocuğa bakmayı beceremiyorsun '' derdi. Bende bir yere kadar lafını verebiliyordum artık evli çiftler sonuçta sinir oluyordum gerçekten ama evlenmeden öncede böyleydi eşi açıkçası o zamanda hiç kibar bir tarafına rastlamadım. Bunu bazen kadınlar görmezden gelebiliyor. Kendinizi ezdirmeyin yinede. Kırılsa da, bağırsa da kusura bakmasın yemek yapmak kadının görevi değil, çocuğa ebeveynlik yapmak sadece annenin görevi değil. Çocuğuna iyi bir baba demişsiniz ama hem çocuğuna iyi bir baba hem de eşine iyi bir eş olmalı. Kendini bağırarak üste mi çıkarmaya çalışıyor konuşmayın, yapmasını istediği şeyler yapmayın. O baskıya maruz kalmayın. Bi yere kadar alttan alınır.