Esim de yogun calisan birisi ve bizim de cocuklarimiz ve baska sorumluklarimiz da oldugu icin bir süre sizin hissettiginiz gibi hissettim. Saka yapmiyorum bazen 10 dakila sohbet etmek icin firsatimiz olmuyordu. Firsat olsa bile onun "orda olmadigi" hissi vardi bende. Ben evden calistigim icin ve cogu zaman evde cocuklarla tek basina oldugum icin esimin eve gelmesini iple cekiyordum, ama dedigim gibi herseyi halledene kadar ikimiz icin zaman olmuyordu veya uyuya kaliyordu. Ve insan tabi ki bunu bir zaman sonra icerlemeye basliyor "niye ilgilenmiyor. Istese yapardi felan". Adam kendinden gecmis bende kendimi dolduruyorum bir taraftan
bizim isteklerimiz de tamamen normal yalnis anlasilmasin, ama adamlarin da halsiz düsdükleri de bir gercek. Ve biz bu konuyu konuşurken is cogu zaman "sunu yapmiyorsun. Ama bende sunu istiyorum.." a geliyor. Iki taraf ama daha cok kendini savunuyor ve asıl istekler suclamalarin arasinda kaynayip gidiyor. Eminim esinizin aslinda gezmeye ne kafasi var nede hali ama sizin isteklerinizi karsilamak istedigi icin gitmeye calisiyor, bir süre sonra ama sosyal pili bitmis oluyor (iș yerinde cok insanla muhatap olanlar bu sorunu sık yasar). Eminim esinize kalsa evde uzanip dinlenmek isteyecek. Cözüm ne? Kendimizden örnek verecek olursak: Ikimiz de ihtiyaclarimizi digeri yargilamadan ve destekleyerek dile getiriyor ve planlarimizi ona göre yapiyoruz. Mesela bütün gün icin program yapmak yerine 2 saatlik program yapip gidip geliyoruz. Aksamlari insan sohbet etmek istiyor, ama biz bazen cay cerez alip cocuklar yattiktan sonra jerkes kendi keyfine göre yan yana takilip sonra sohbet ediyoruz. Böylece hem kendi sevdigimiz isleri yapiyoruz hemde beraber vakit geciriyoruz ama biraz dinlenmis olarak. Cocugunuz icin de plan yapin. Cocuklar icin de her zaman disari cikmak önemli degil. Bazen sadece beraber sevdikleri oyunu oynamak veya kitap okumak da güzel oluyor. Bu yorucu zamanlarda neler yapamadiklarinizdan cok, yapabileceklerinize odaklanin. Biz bu konuda beklentilerimizi ve imkanlari ayni seviyeye getirdigimizden bu yana ikimiz de daha az stresliyiz. Ne ben esime yükleniyorum o kadar, ne de o acaba sinirlenecek mi diye tetikte. Insallah birbirinize göre cözümler bulursunuz.