Eşimle boşanmalı mıyım ?

Dilasare

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2018
933
-99
Arkadaşlar merhaba 8 yıllık bir evliliğim var .
Eşim özünde iyi merhametli ,bana karşı maddi olarak hiç bir şeyi eksik etmez ,ama aşırı ilgisiz ,işi gereği çok yorgun sürekli uyku halinde ,oturduğunda ise elinde telefon sürekli haber bakıyor .
Oğlumuz var 7 yaşında ,2.sınıfa gidiyor çok seviyor onu ama zaman zaman onada ilgisiz 😐
Yani defalarca konuştum bu konuyu onunla ,çok yorgunum diyor yada öyle şey olur mu seni çocuğumu çok seviyorum diyor sürekli .
Ama gerçekten sıkıldım örnek vereyim bu hafta gece vardiyasında ,az önce oğlumu almaya gittik arabamızla 20 dakika vardı çıkmasına çocuğun ben telefonu elimden bıraktım öyle oturuyorum yanında ,o ise hâlâ telefon ile ilgilenmeye devam etti .
O kadar sinirlendim ki susacaktım aslında ama dayanamadım .
Zaten işi gereği çok konuşamıyoruz hani baş başayız hiç mi konuşacak bir şeyimiz yok ya dedim hiç sorunumuz yok bizim dedim .
Her şey maddiyat değil gerçekten ilgisiz insan hiç çekilmiyor .
Evet aşırı yorucu bir iş beyin olarak aşırı yoruluyor ama az bi zaman bile olsa düşünebilir ,nasıl böyle yapabiliyor anlamıyorum ,çok zoruma gidiyor ve az önce arabada baya saydırdım .
İkimizede beddua ettim bir anlık baya ağır kendimi çok bunalmış hissediyorum sizce ben ne yapmalıyım .
 
Arkadaşlar merhaba 8 yıllık bir evliliğim var .
Eşim özünde iyi merhametli ,bana karşı maddi olarak hiç bir şeyi eksik etmez ,ama aşırı ilgisiz ,işi gereği çok yorgun sürekli uyku halinde ,oturduğunda ise elinde telefon sürekli haber bakıyor .
Oğlumuz var 7 yaşında ,2.sınıfa gidiyor çok seviyor onu ama zaman zaman onada ilgisiz 😐
Yani defalarca konuştum bu konuyu onunla ,çok yorgunum diyor yada öyle şey olur mu seni çocuğumu çok seviyorum diyor sürekli .
Ama gerçekten sıkıldım örnek vereyim bu hafta gece vardiyasında ,az önce oğlumu almaya gittik arabamızla 20 dakika vardı çıkmasına çocuğun ben telefonu elimden bıraktım öyle oturuyorum yanında ,o ise hâlâ telefon ile ilgilenmeye devam etti .
O kadar sinirlendim ki susacaktım aslında ama dayanamadım .
Zaten işi gereği çok konuşamıyoruz hani baş başayız hiç mi konuşacak bir şeyimiz yok ya dedim hiç sorunumuz yok bizim dedim .
Her şey maddiyat değil gerçekten ilgisiz insan hiç çekilmiyor .
Evet aşırı yorucu bir iş beyin olarak aşırı yoruluyor ama az bi zaman bile olsa düşünebilir ,nasıl böyle yapabiliyor anlamıyorum ,çok zoruma gidiyor ve az önce arabada baya saydırdım .
İkimizede beddua ettim bir anlık baya ağır kendimi çok bunalmış hissediyorum sizce ben ne yapmalıyım .
Bundan dolayı boşanmayı düşünmeniz yanlış ,
Ben aşılabilir bi durum olarak gördüm .

Telefonda sadece haber okuması doğruysa , profilse sadece " yorgun ve ailesi için çalışan" bir baba var .
 
Bundan dolayı boşanmayı düşünmeniz yanlış ,
Ben aşılabilir bi durum olarak gördüm .

Telefonda sadece haber okuması doğruysa , profilse sadece " yorgun ve ailesi için çalışan" bir baba var .
Telefonu sürekli yanımda şuan bile azıcık oğlumla parkta futbol oynuyorlar telefonu araca bıraktı yani saklamaz hep haber ve dini içerik
 
Telefonu sürekli yanımda şuan bile azıcık oğlumla parkta futbol oynuyorlar telefonu araca bıraktı yani saklamaz hep haber ve dini içerik
Ama aşamıyoruz çok sıkılgan bir yapısı var mesala gezmeye götürür hemen yorulur sıkılır yüzünden anlarım
 
Bundan dolayı boşanmayı düşünmeniz yanlış ,
Ben aşılabilir bi durum olarak gördüm .

Telefonda sadece haber okuması doğruysa , profilse sadece " yorgun ve ailesi için çalışan" bir baba var .
Ama aşamıyoruz çok sıkılgan bir yapısı var mesala gezmeye götürür hemen yorulur sıkılır yüzünden anlarım
 
Arkadaşlar merhaba 8 yıllık bir evliliğim var .
Eşim özünde iyi merhametli ,bana karşı maddi olarak hiç bir şeyi eksik etmez ,ama aşırı ilgisiz ,işi gereği çok yorgun sürekli uyku halinde ,oturduğunda ise elinde telefon sürekli haber bakıyor .
Oğlumuz var 7 yaşında ,2.sınıfa gidiyor çok seviyor onu ama zaman zaman onada ilgisiz 😐
Yani defalarca konuştum bu konuyu onunla ,çok yorgunum diyor yada öyle şey olur mu seni çocuğumu çok seviyorum diyor sürekli .
Ama gerçekten sıkıldım örnek vereyim bu hafta gece vardiyasında ,az önce oğlumu almaya gittik arabamızla 20 dakika vardı çıkmasına çocuğun ben telefonu elimden bıraktım öyle oturuyorum yanında ,o ise hâlâ telefon ile ilgilenmeye devam etti .
O kadar sinirlendim ki susacaktım aslında ama dayanamadım .
Zaten işi gereği çok konuşamıyoruz hani baş başayız hiç mi konuşacak bir şeyimiz yok ya dedim hiç sorunumuz yok bizim dedim .
Her şey maddiyat değil gerçekten ilgisiz insan hiç çekilmiyor .
Evet aşırı yorucu bir iş beyin olarak aşırı yoruluyor ama az bi zaman bile olsa düşünebilir ,nasıl böyle yapabiliyor anlamıyorum ,çok zoruma gidiyor ve az önce arabada baya saydırdım .
İkimizede beddua ettim bir anlık baya ağır kendimi çok bunalmış hissediyorum sizce ben ne yapmalıyım .
Şimdi illa şiddet aldatma olması gerekmiyor. Evin içinde kendinizi yalnız sevgisiz hissediyorsanız, duvar bile daha sempatikse onun size ya ben seni seviyorum karıcım aslında demesinin hiç bir anlamı olmuyor.
Para verilince işler de düzelmiyor. İnsan sosyal varlık konuşmak didişmek öpüp koklaşmak sarılmak ilgi ister. Doğal yani her şey teknik olarak kusursuz fakat ortada hissedilen gösterilen bir sevgi ilgi yoksa insan bu boşluğu sorgular.
Ama tartışarak düzelir mi derseniz düzelmez
 
sizin tam boşanma sebebiniz nedir kaç yıldır evlisiniz ?
2010 da evlendim. Ya bilgisayarda ya telefonla oynuyor sürekli. Gezmeye çıktığımızda gözü hep saatte bir an önce eve gidelim de oyuna otursun. Bunun yanında cinsel isteği sıfır. Oyundan vakit kalmıyor çünkü.
 
Ben de boşandım ama bu sebeple boşanmazdım herhalde. Yani bizde de sorunlardan biri buydu ama diğer yönden artıları olsaydı idare ederdim ilgisizliğini. Amaa, "boşanmalı mıyım" sorusunu çok doğru bulmuyorum. Hayata bi defa geliyoruz, mutsuz olmanız boşanmanız için yeterli. İsterse eşiniz bal kaymak olsun. Bu hayatı siz yaşıyorsunuz. Burda bir sürü kadın veya çevrenizde bir sürü insan kendi tecrübelerinden yola çıkıp boşan veya boşanma der ama siz burayı kapatıp kapınızı kapatıp o hayatı kendiniz yaşarsınız. Mutsuz musunuz bu evlilikte ? Konuşmakla çözülmüyor mu ? Tekrara düşüp duruyor mu evliliğiniz ? O zaman bitmiştir. Ama şunu söyleyeyim, boşanmak hiç kolay değil. Benim binlerce sebebim vardı, psikolojik fiziksel şiddet dahil ama sudan çıkmış balığa döndüm çocuğum olmadığı halde. İşin bu kısımlarını da hesaba katın. Öyle hayatınız bi anda güllük gülistanlık olmayacak. Zamana ihtiyacınız olacak.
 
Arkadaşlar merhaba 8 yıllık bir evliliğim var .
Eşim özünde iyi merhametli ,bana karşı maddi olarak hiç bir şeyi eksik etmez ,ama aşırı ilgisiz ,işi gereği çok yorgun sürekli uyku halinde ,oturduğunda ise elinde telefon sürekli haber bakıyor .
Oğlumuz var 7 yaşında ,2.sınıfa gidiyor çok seviyor onu ama zaman zaman onada ilgisiz 😐
Yani defalarca konuştum bu konuyu onunla ,çok yorgunum diyor yada öyle şey olur mu seni çocuğumu çok seviyorum diyor sürekli .
Ama gerçekten sıkıldım örnek vereyim bu hafta gece vardiyasında ,az önce oğlumu almaya gittik arabamızla 20 dakika vardı çıkmasına çocuğun ben telefonu elimden bıraktım öyle oturuyorum yanında ,o ise hâlâ telefon ile ilgilenmeye devam etti .
O kadar sinirlendim ki susacaktım aslında ama dayanamadım .
Zaten işi gereği çok konuşamıyoruz hani baş başayız hiç mi konuşacak bir şeyimiz yok ya dedim hiç sorunumuz yok bizim dedim .
Her şey maddiyat değil gerçekten ilgisiz insan hiç çekilmiyor .
Evet aşırı yorucu bir iş beyin olarak aşırı yoruluyor ama az bi zaman bile olsa düşünebilir ,nasıl böyle yapabiliyor anlamıyorum ,çok zoruma gidiyor ve az önce arabada baya saydırdım .
İkimizede beddua ettim bir anlık baya ağır kendimi çok bunalmış hissediyorum sizce ben ne yapmalıyım .
Gencecik insanların hiçbir işte bu kadar yorulduğuna inanmıyorum ben.sanki aynı yerde çalışan kişilerin hiç hayatı yok.
 
Hepimizin ortak sorunu olabilir bu ülkemizde.
Mutlu değiliz hiç birimiz. Sevmediğimiz işlerde mecbur üç kuruşa çalışıyoruz. Eve gelince kafamızı dağıtmak için telefonlara gömülüyoruz. Belli bir zaman sonra alışkanlık haline geliyor, rutine biniyor. Ben eşime bu yüzden kızamıyorum da. Kendimde aynı şeyleri yapardım,yapıyorum . Ama siz kızmışsınız ve boşanmayı bile düşündürmüş size.
Ben hala artı taraflarını görüyorum. İnşallah birgün banada tak demez 🤷
 
Ben de boşandım ama bu sebeple boşanmazdım herhalde. Yani bizde de sorunlardan biri buydu ama diğer yönden artıları olsaydı idare ederdim ilgisizliğini. Amaa, "boşanmalı mıyım" sorusunu çok doğru bulmuyorum. Hayata bi defa geliyoruz, mutsuz olmanız boşanmanız için yeterli. İsterse eşiniz bal kaymak olsun. Bu hayatı siz yaşıyorsunuz. Burda bir sürü kadın veya çevrenizde bir sürü insan kendi tecrübelerinden yola çıkıp boşan veya boşanma der ama siz burayı kapatıp kapınızı kapatıp o hayatı kendiniz yaşarsınız. Mutsuz musunuz bu evlilikte ? Konuşmakla çözülmüyor mu ? Tekrara düşüp duruyor mu evliliğiniz ? O zaman bitmiştir. Ama şunu söyleyeyim, boşanmak hiç kolay değil. Benim binlerce sebebim vardı, psikolojik fiziksel şiddet dahil ama sudan çıkmış balığa döndüm çocuğum olmadığı halde. İşin bu kısımlarını da hesaba katın. Öyle hayatınız bi anda güllük gülistanlık olmayacak. Zamana ihtiyacınız olacak.
Çocuk yoksa sudan çıkmış balığa dönecek ne var ki? Kastettiğini psikolojiyse tamam da.
 
Hepimizin ortak sorunu olabilir bu ülkemizde.
Mutlu değiliz hiç birimiz. Sevmediğimiz işlerde mecbur üç kuruşa çalışıyoruz. Eve gelince kafamızı dağıtmak için telefonlara gömülüyoruz. Belli bir zaman sonra alışkanlık haline geliyor, rutine biniyor. Ben eşime bu yüzden kızamıyorum da. Kendimde aynı şeyleri yapardım,yapıyorum . Ama siz kızmışsınız ve boşanmayı bile düşündürmüş size.
Ben hala artı taraflarını görüyorum. İnşallah birgün banada tak demez 🤷
Kafa sohbet ederek daha iyi dağılır.
 
Çocuk yoksa sudan çıkmış balığa dönecek ne var ki? Kastettiğini psikolojiyse tamam da.


Hiç kolay değil.
Bi kere o kaotik ortam bile senin konfor alanın oluyor. Toksiklik bünyene işlemiş oluyor. Huzurlu mutlu olmayı yadırgıyor insan. Değişik bi psikoloji ya, ben bile şaşırıyorum. Ama zamanla tabi her şey yoluna giriyor.
Aslında boşanıp da mutsuz olan bi kadın neredeyse yoktur sanırım.
Ama sabır lazım.
 
Yakin zamanda yasadigin acidan kaynakli farkli dusunuyor olabilir misin, hic dusundun mu bunu?

Bence ilgisizlik, yalnız birakilma hakli bir bosanma sebebi ama acaba dogru tartabiliyor muyuz bu meseleleri? Belki konusarak ya da terapiyle ya da baska bir cozum yoluyla degistirebilecegin birsey olabilir bu durum.
 
Bilemedim.
Ama bildiğim bir şey var. Yoğun çalışmak ilgi göstermeye,sohbete, birşeyler paylaşmaya engel değil.
 
Sen şikayet etme, dert yanma dışında sohbet nedir biliyor musun ?
Şurada açtığın konulardan ne kadar memnuniyetsiz, sorun çıkarmayaca müsait bir insan olduğun o kadar açık ki.
Ben eşinin yerinde olsam ne kadar diyalog o kadar az baş ağrısı diye düşünürdüm.
 
X