Eşimle aramızda uçurum bı problem yok ama ailesi özellikle annesi yüzünden artık boşanmak istiyorum ama sonrasından korkuyorum

Kv nin garip huyu nerede

Anneniz hem de farklı şehirdeki kv ile ilk tanıştığında olmaz Koç’un neden dedi

Düğün salonunda güle güle demedi diye neden size yetiştirdi, o telaşla aklına gelmemiştir demek yerine neden sizi fiştekliyor

Aynı şehirde onun akrabalarına gidelim gelelim denileceği açık değil mi, kabul ederken oraya taşınmayı, ne düşündünüz

Eşiniz neden mesafeyi koruyamıyor anneler neden her tartışmanın içinde

Son olarak benim annem yalnız oraya gidelim mi dediniz de ben bu şehirden gitmem dedi

Adam zaten bunu baştan beri söylemiş o tarz bir hayatı benimsemiş

Ben ailede kusur göremedim yani klasik olaylar, gelin gidin ısrarı vs

Önemli olan ikinizin “biz hayatı” kuramamanız yani adam nereye gidecek annesine neden git evden diyorsunuz oturun ayrı odalarda

Oğlum üzülmüş diyor kv haklı kim kusurlu diye araştırmıyor ki oğlu üzülmüş işte

Anneniz benim kızım oğluna muhtaç değiş vs diye neden konuşuyor ki
Farklı bj kansız açısına sahipsiniz ben zaten sizden fikir almak için açtım konuyu ama kendinizi düşünün oğlum kızımla boşanacak diye arıyor annem ne desin sussun mu ayrıca kavga tarzında da söylemedi annem bana hiç bişey belli etmez düğün salonu olayını 3 yıllık evliyke. Kardeşimden annem zaten karışmış olsa en başta herşey biterdi
 
Memleket takintisi olan erkekler gözüme çok sığ geliyor.
Insan sevince elbette esinin yanina gider (kadin erkek ayirt etmiyorum) ama sizde şu var, herseyi sineye cekip adamı düzeltmeye çalışıyorsunuz.
Bu evlilik icin o ne yapti? Ailesine "durun bu benim karim ona laf edemezsiniz" dedi mi, arkanizda durdu mu, size karsi boşanma kelimesini kullanirken kirilacaginizi düşündü mü?
Bu sehirden gitmem olayi da tamamen bagimlilik. O zaman kendi köyünden bir kiz bulaymis neden sizi ailesiyle baş etmeye zorladı?
Bir avukatla konussaniz belki tazminat bile alırsınız. Sizin karar vermeniz gereken şey, boşanıp yeni bir hayat mi kuracaksınız yoksa herseyi sineye cekip esinize ve ailesine köle mi olacaksiniz? Üçüncü bir secenek yok maalesef. Bu adam sizi sevdiği icin fedakarlik etmeyecek ya da hic bir konuda geri adim atmayacak.
Hadi bagimsiz bir sehirde yasayalim deseniz ona da hayir diyecek.
Hayat bir adamin kahrini cekmek icin cok kısa, insan eşim dedigi kisiyle paylasim icinde olmak ister (sahsen ben öyleyim o yüzden de bekarim oyle birine denk gelemedim.cunku), kendini tüketmek değil.
 
Farklı bj kansız açısına sahipsiniz ben zaten sizden fikir almak için açtım konuyu ama kendinizi düşünün oğlum kızımla boşanacak diye arıyor annem ne desin sussun mu ayrıca kavga tarzında da söylemedi annem bana hiç bişey belli etmez düğün salonu olayını 3 yıllık evliyke. Kardeşimden annem zaten karışmış olsa en başta herşey biterdi
Bakış açısı yazmak istedim telefon farklı yapmis
 
Onu da sordum dedim ben bu şehirden gitmek istiyorum çok kötüyüm dedim ben gidemem o zaman bosanacagis dedim gidemem diyor hatta daha da komiği annenle baban gelse bile mi gitmezsin diyorum benim tüm arkadaş çevrem burda gitmem diyor ama şuan yaşadığımız şehir hep böyle aşırı bağımlılar bu sehre

Yani o zaman cevabı sizde.
 
Memleket takintisi olan erkekler gözüme çok sığ geliyor.
Insan sevince elbette esinin yanina gider (kadin erkek ayirt etmiyorum) ama sizde şu var, herseyi sineye cekip adamı düzeltmeye çalışıyorsunuz.
Bu evlilik icin o ne yapti? Ailesine "durun bu benim karim ona laf edemezsiniz" dedi mi, arkanizda durdu mu, size karsi boşanma kelimesini kullanirken kirilacaginizi düşündü mü?
Bu sehirden gitmem olayi da tamamen bagimlilik. O zaman kendi köyünden bir kiz bulaymis neden sizi ailesiyle baş etmeye zorladı?
Bir avukatla konussaniz belki tazminat bile alırsınız. Sizin karar vermeniz gereken şey, boşanıp yeni bir hayat mi kuracaksınız yoksa herseyi sineye cekip esinize ve ailesine köle mi olacaksiniz? Üçüncü bir secenek yok maalesef. Bu adam sizi sevdiği icin fedakarlik etmeyecek ya da hic bir konuda geri adim atmayacak.
Hadi bagimsiz bir sehirde yasayalim deseniz ona da hayir diyecek.
Hayat bir adamin kahrini cekmek icin cok kısa, insan eşim dedigi kisiyle paylasim icinde olmak ister (sahsen ben öyleyim o yüzden de bekarim oyle birine denk gelemedim.cunku), kendini tüketmek değil.
O kadar haklısınız ki geriye dönüp baktığımda hep ben fedekarlik yapmışım ve ben bişey istediğimde de karşılık bulamıyorum ama ailesine karşı beni bı kere bile savunamadi hatta ben annen böyle yapıyor deyince beni haksız buldu zaten sevgim hep bu yüzden bitti şuan sevgili olsak arkama bile bakmadan giderim benim derdim evliliğimi bitirmemek değil ama boşanma süreci ev araba satılacak paylasilacak kendi memleketine tayin isteyeceğim çıkacak mı doğu görevimi evlendigim için muaftim iki yılın kalmsti nereye atanacagim bekar hayatına mi donecegim ve en önemlisi bir daha evlenmeyi kesinlikle düşünmüyorum çocuk sahibi olamayacağım diye üzülüyorum ben gerçekten evlilik istemeyen biriydim eşim universiten beri sürekli evlenmek istedi o yüzden evlendik
 
Kv nin garip huyu nerede

Anneniz hem de farklı şehirdeki kv ile ilk tanıştığında olmaz Koç’un neden dedi

Düğün salonunda güle güle demedi diye neden size yetiştirdi, o telaşla aklına gelmemiştir demek yerine neden sizi fiştekliyor

Aynı şehirde onun akrabalarına gidelim gelelim denileceği açık değil mi, kabul ederken oraya taşınmayı, ne düşündünüz

Eşiniz neden mesafeyi koruyamıyor anneler neden her tartışmanın içinde

Son olarak benim annem yalnız oraya gidelim mi dediniz de ben bu şehirden gitmem dedi

Adam zaten bunu baştan beri söylemiş o tarz bir hayatı benimsemiş

Ben ailede kusur göremedim yani klasik olaylar, gelin gidin ısrarı vs

Önemli olan ikinizin “biz hayatı” kuramamanız yani adam nereye gidecek annesine neden git evden diyorsunuz oturun ayrı odalarda

Oğlum üzülmüş diyor kv haklı kim kusurlu diye araştırmıyor ki oğlu üzülmüş işte

Anneniz benim kızım oğluna muhtaç değiş vs diye neden konuşuyor ki
KV huyunu size burda nasıl anlatabilirim bilmem ama daha sevgiliyken ortak arkadaşlar ...... Annesi çok değişik haberin olsun diyorlardı ve tüm akrabalarım sadece düşünde gormelerine rağmen kayınvalidem nasıl biraz farklı ama oğlu iyi der her zaman
 
KV huyunu size burda nasıl anlatabilirim bilmem ama daha sevgiliyken ortak arkadaşlar ...... Annesi çok değişik haberin olsun diyorlardı ve tüm akrabalarım sadece düşünde gormelerine rağmen kayınvalidem nasıl biraz farklı ama oğlu iyi der her zaman
Ne diyecekti ki oğlu? Benim annem çok tuhaf ve kötü bir kadın mı diyecekti?

Siz de annenize toz kondurmuyorsunuz mesela. Bence sizin anneniz de tuhaf biri, en azından nerde ne konuşacağını bilmeyen biri. Siz bunu kabul edecek misiniz mesela?
 
O kadar haklısınız ki geriye dönüp baktığımda hep ben fedekarlik yapmışım ve ben bişey istediğimde de karşılık bulamıyorum ama ailesine karşı beni bı kere bile savunamadi hatta ben annen böyle yapıyor deyince beni haksız buldu zaten sevgim hep bu yüzden bitti şuan sevgili olsak arkama bile bakmadan giderim benim derdim evliliğimi bitirmemek değil ama boşanma süreci ev araba satılacak paylasilacak kendi memleketine tayin isteyeceğim çıkacak mı doğu görevimi evlendigim için muaftim iki yılın kalmsti nereye atanacagim bekar hayatına mi donecegim ve en önemlisi bir daha evlenmeyi kesinlikle düşünmüyorum çocuk sahibi olamayacağım diye üzülüyorum ben gerçekten evlilik istemeyen biriydim eşim universiten beri sürekli evlenmek istedi o yüzden evlendik
Mal paylaşımını bırakın avukat halletsin.
Evlilik icin de simdiden büyük konuşmayın, hayatta herkes ikinci şansı hak eder. Kendinize yüklenmeyin, belki bosansaniz birkac sene kendinize gelmek icin zamana ihtiyacınız olacak ama ne zaman ki bu ruh halinden çıktınız o zaman yeni tekliflere de açık olabileceksiniz. Ama simdi bunun icin cok erken. O yuzden gelecek kaygisindan ziyade şu anki durumlari aşmaya çalışın.
Tayin de alirsiniz, bekar hayatı da kurabilirsiniz. Insan zamanla herseye alışıyor. Ben 8 senedir yalniz yasiyorum, kimsem yok burada, uzun suredir sevgilim de yok. Ve saglik sebebiyle cocugum da olmayabilir ustelik yas 35. Ama hiç umutsuz degilim hayat umut ettikce güzel, bazen olmaz deriz oluverir. Cok isteriz olmaz. Bizim icin yazili bir kader varsa, doğru zamanda hersey olmasi gerektigi sekilde ilerler zaten.
Ilk basta sıfırdan duzen kurmak sizi yoracaktir elbette ama sonrasinda da keyfini cikartacaksiniz, değişim kolay degil. Önemli olan bosanmak istiyor musunuz istemiyor musunuz? Adim adim giderseniz daha akli selim kararlar verebilirsiniz.
 
Ne diyecekti ki oğlu? Benim annem çok tuhaf ve kötü bir kadın mı diyecekti?

Siz de annenize toz kondurmuyorsunuz mesela. Bence sizin anneniz de tuhaf biri, en azından nerde ne konuşacağını bilmeyen biri. Siz bunu kabul edecek misiniz mesela?
Annem hakkında tuhaf diyecek kadar tanıyor musunuz? Peki bir şey demiyorum size
 
Annem hakkında tuhaf diyecek kadar tanıyor musunuz? Peki bir şey demiyorum size
Akrabalarınız sadece düğünde gördükleri kayınvalideniz hakkında yorum yapacak kadar tanıyorlar mıydı?

Anlatmak istediğim bu işte, kimse annesine toz kondurmaz tıpkı sizin şu an yaptığınız gibi.
 
Mal paylaşımını bırakın avukat halletsin.
Evlilik icin de simdiden büyük konuşmayın, hayatta herkes ikinci şansı hak eder. Kendinize yüklenmeyin, belki bosansaniz birkac sene kendinize gelmek icin zamana ihtiyacınız olacak ama ne zaman ki bu ruh halinden çıktınız o zaman yeni tekliflere de açık olabileceksiniz. Ama simdi bunun icin cok erken. O yuzden gelecek kaygisindan ziyade şu anki durumlari aşmaya çalışın.
Tayin de alirsiniz, bekar hayatı da kurabilirsiniz. Insan zamanla herseye alışıyor. Ben 8 senedir yalniz yasiyorum, kimsem yok burada, uzun suredir sevgilim de yok. Ve saglik sebebiyle cocugum da olmayabilir ustelik yas 35. Ama hiç umutsuz degilim hayat umut ettikce güzel, bazen olmaz deriz oluverir. Cok isteriz olmaz. Bizim icin yazili bir kader varsa, doğru zamanda hersey olmasi gerektigi sekilde ilerler zaten.
Ilk basta sıfırdan duzen kurmak sizi yoracaktir elbette ama sonrasinda da keyfini cikartacaksiniz, değişim kolay degil. Önemli olan bosanmak istiyor musunuz istemiyor musunuz? Adim adim giderseniz daha akli selim kararlar verebilirsiniz.
Bence o kadar iyi yapıyorsunuz ki 35 yaşında evlenmeyerek bu kararı alalı bı kaç gün oluyor o yüzden iyice düşünmek istiyorum ben böyle bir aileye torun veremem versem bile bı kaç yıla yine ayrılmak istesem çocukla daha zor
 
Canim Allah yardım etsin direk bosaniyorlar diye velveleye vermesi hic hoş değil. Eşininde onlarla konuşup boyle birsey demesi hemen. Bu kadar kolay olmamalı diye düşünüyorum benim ailem eski esimin ailesi aylar sonra öğrendiler.
 
Ama işte nedir bu fark annenizin bir görüşte anladığı

Kv dem olağan değildir, komplo teorisi yazar, tüm dünya kötüdür bir o ve çocukları iyidir vs ama bunu bir görüşte anlayamazsın

Örneğin her alınana pahalı der, piyasa algısı yok, zira alışveriş alışkanlığı yok ama konuşur, lakin ilk görüşte anlaşılmaz

Evine girersin buzdolabı boştur yokluktan diye düşünürsün ama öyle değil

Azıcık alır, asker gibi durur dolapta, yani sebze meyve yahut herhangi bir yiyecek öyle kiloyla paketle alınmaz lazım olunca kp i gönderir aldırır vs

Onu oradan yemem bunu buradan alma vs der ama bunları ben 15 yıl sonunda yazıyorum annem bunları hem de başka şehirde nasıl anlasın

Cidden merak ettim bu kadar evlenme dedirtecek “garipliği” zira konunuzda hiç garip bir durum anlatmamışsınız

nerede ise buradaki konuların bir çoğu ile aynı içerikte, klasik kv gelin uyumsuzluğu, eşin bunu idare edememesi
 
İlk defa bdv konu açıyorum bundan önce hep çocuk isteme bölümlerine açardım 4 yıllık evliyim ikimizde öğretmeniz üniversitede sevgili olduk okul bitince aileleri tanistirdigimizda annem hiç istemedi çünkü annesi gerçekten çok farklı bı karakter bunu sadece ben değil tüm akrabalarım söyler ama ben yine de eşimi sevdiğim için kulak ardı ettim babam vefat etmisti biz küçükken sonra eşim askere gitti o zaman problemlerimiz başladı ilk defa ama ben asker diye görmemezlikten geldim gelince de evlenmek istedi annem istememesine rağmen yine de bana bıraktı bende farkındaydım annesinin zor biri olduğunu ama yine de eşime çok güvendim ve sevdim aslında ne kadar yanlışmis nişanlılık dönemimiz de sıkıntılı geçti annesi gereksiz yere bana ve aileme düşman gibi davrandı bizim çeyiz götürüp duzdugumuz eve benden habersiz akrabalarını götürüp herşeyin yerini değiştirdi falan ben çok sinir olmuştum ama yüzük atmak aklıma gelmedi bile şimdi çok pişmanım düğün salonundan annemler giderken güle güle bile dememiş ben bunları sonradan öğrendim üstelik ben eşimi bırakıp onun ailesinin olduğu ilde yaşamaya başladım ama evlendikten sonra eşim her hafta anneannesigile gitmeye alıştığı için bana teyzemlere dayimlara anneanme gitmiyoruz diye kavgalar çıkardı ilk bir yıl çok zordu ama aşktan onları bile görmedim üstelik eşim tek çocuk ailesi ona çocuk gibi davranıyor 30 yaşındaki adama babası da hayatı boyunca çalışmamış oda biraz değişik aşırı takıntılı bir insan tüm bunlar beni çok yoruyor ve ben hep utandım bunlardan düğünümde akrabalarimdan utandım herkes sen sabirlisin olsun tarzında konuştu düğün günü bana bir yılımızı doldurdugumuzda küçük bı kavga etmiştik ama gerçekten küçüktü ben yalnız kalmak istedim evden git dedim gitmek istemedi özür dilerim aşkım falan diyerek evden giden adam akşamına beni aradı ben boşanmak istiyorum diye ve tüm akrabalarına da yaymislar bunu annemi aramış annesi benim oğlum kızından boşanacak hiç mutlu değil demiş annemde altta kalmamış benim kızım çalışan birisi senin oğluna muhtaç değil demiş ve anlatacak o kadar şey var ki kizlar bunlar özet bile değil ve ben bu dört yılda çok dolduğumu düşünüyorum 2 yıldır da bebek olmadı tüp bile denedik olmadı belki bunda bı hayır vardır boşanmam için diyorum eşim aslında çok iyi bir insan ailesi dışında da bı problemimiz yok ama benim annem memlekette tek yaşarken aşırı ailesine düşkün sırf tek çocuğum diye hayatında üniversite de dahil hatta atandığı ilk yerde hep aynı şehir başka şehire çıkmam çıkarsam adam değilim diyor bende annemin yalnız olmasına çok üzülüyorum asıl benim onu düşünmem gerekirdi diye aslında boşanmak istiyorum ama hem toplum baskısından hemde yeni bı duzen kurmaktan korkuyorum tek başına sevgi yetmiyormuş annem ne kadar haklıymış zaten sevgimde ilk günlerdeki gibi değil hatta sadece alışkanlık bence
Sizin yaşadıklarınıza benzer bi durum yaşadım bende. Fakulteden mezun olur olmaz ailemden çok uzakta bi şehre evlendim. Aileci bi eş, tek sosyal aktiviteleri birbirlerine gidip gelmek olan akrabalar. Bende öğretmenim. Okuldan geldiğimde beni arayıp hadi şu akrabaya gidiyoruz dedikleri zaman ağlardım artık. Üstelikte sizden çok daha küçüktüm. Eşimde ufak bi tartışma da evden ayrılır gider ailesine herşeyi anlatırmış sonradan öğrendim. Tabiki kaç yaşında olursanız olun biraz oturup mantıklı düşünebildiğiniz zaman asla olmayacağını görüyorsunuz. Ayrıldım ve kendime bambaşka bi hayat kurdum. Sonra şimdiki eşimle tanıştım süreç sıkıntılıydı ama ailem ve sonrasında eşim bana hiç yaşamamışım gibi hissettirdi. Sanki o sorunları başkası yaşamış o insanlara başkası katlanmış bana anlatmış da onu hatırlıyor gibiyim. Bence biraz oturup düşünün ömür boyu böyle geçer mi? Cevabına göre hemen harekete geçin.
 
Ya gözünüze perde inmiştir inşallah
Yoksa öğretmen olduğunuza inanmak istemiyorum
Bir insan olayları nasıl bu kadar yanlış yorumlayabilir aksi takdirde bilemiyorum 😯

Bi kere anneniz en baştan sorun çıkaran ilk kişi olmuş
Dünürünü beğenmemiş, size hemen ama bize veda etmedi filan diye yetiştirmiş
Kayınvalideye de o yüzden bu kadar tepkili olduğunuzu düşünüyorum
Evde eşya yer değiştirmek dışında bi tuhaflığını görmedim ben yazdıklarınızda
Eşiniz tam bi facia ama niyeyse bi onu suçsuz kabul etmişsiniz
Nerden baksam ilginç durumunuz
 
Farklı bj kansız açısına sahipsiniz ben zaten sizden fikir almak için açtım konuyu ama kendinizi düşünün oğlum kızımla boşanacak diye arıyor annem ne desin sussun mu ayrıca kavga tarzında da söylemedi annem bana hiç bişey belli etmez düğün salonu olayını 3 yıllık evliyke. Kardeşimden annem zaten karışmış olsa en başta herşey biterdi

Kim söyledi bu veda etmedi konusunu

Yani beni arasa kv ben de sizin anneniz olsam “dur dünür, koca koca insanlar küser de barışırlar da, sana bana karışmak düşmez” derim

Hemen “benim kızım muhtaç değil” vurgusu beni rahatsız etti, zira muhtacız diye evlenmiyoruz ki sevgi, saygı, dayanışma ölçü zaten

Ne denirdi “kızım kararını verir, ben her türlü arkasındayım, siz de karışmayın” denirdi

Anneniz size tabii destek olmalı ama karşı tarafla konuşarak değil

ama ben “benim annem yalnız” vurgunuzu da anlayamadım mesela, yani 3 yıldır bu dert değildi de şimdi neden dert oldu

Yine bu konuşmalar yıllar önce olmuş, siz bunları neden hala içinizde taşıyorsunuz, sürekli bunlarla düşünerek huzursuz olursunuz
 
Eşinizle anlaşamıyorsunuz ve sorunlarınız var.ama çocuk düşünüyorsunuz ki gerçekten de çok manasız...sizin ki evlenince değişir düşüncesi..klasik herkes böyle düşünür ,karşısındakini değiştirmeye çalışır ama o insan değişmez..artık insanları değiştirmek yerine oldukları gibi kabul edin..balık baştan kokmuş ama siz inatla görmek istememişsiniz.tek taraflı fedakarlıkla evlilik yürümez..
 
Back