Merhabalar.
Direkt fikrinizi almak istiyorum.
Kocamla liseden beri birlikteyiz. Beraber büyüyüp hayatı birlikte öğrendik. Evlendik birbirimiz için çok emekler verdik ama saygı sevgi çerçevesini biraz abartıp cinsel anlamda birbirimize çok açık olmadığımız yıllar geçirdik. O çok istekli libidosu yüksek biri olduğundan, ben de onu çok sevdiğimden aynı frekansta olmasak bile onu hiç reddetmemeye çalıştım. Canımın istemediğini sezse bile küsüyordu aile huzurumuz bozuluyordu. Bir akşam Uyuyakalsam bile trip atıyordu. Riskli hamileliğim, sorunlu lohusalığımda bile önceliğimi ona verdim. Ama bir türlü memnun olmuyordu. Çocuk olduğu halde onu ihmal etmemek adına haftada 4/5 kez birlikte olsam da neden bir kere de olup bitiyor ikinciyi istemiyorum diye sorguluyordu. Konusup kendimi ifade etsem de, Ben bir erkek gibi her an hazır olamayacağımı, her birlikteliğimizde orgazm olamayacağımı söylesem de anlamış gibi yapıp bir süre sonra Yok ben daha istekliyim yok hep ben başlatıyorum. Yok sen tatmin olduğunu söylüyorsun ama inanmıyorum gibi şikayetlere başladı. Yatakta ne seversin ne hoşlanırsın gibi bir konumuz hiç olmuyordu tabuydu bunları konusmak gelişi güzel imalarla ikimizde alabileceğimizi almaya çalısıyorduk diyebilirim.
Geçen yıl kocamla birbirimize açıldık. İşte ne istediğimiz ne sevdiğimiz hangi pozisyonda ne yaparsak daha çok hoşumuza gittiğini konustuk. Ben canım istemese bile onun için kendimi görev ifa ediyor gibi hissettiğimi biraz zaman tanırsa benden her gün talep etmezse benim de illa ki daha istekli olabileceğimi söyledim. (Ki eşimi seviyorum ve cinsel anlamda da oldukça hareketliyim.) Kendimi bu konusmadan sonra rahatlamıs hissettim o ise bunca zamanı kaybettiğimizi düşünürek bunları daha önce bilmesi gerektiğini söyleyerek üzüldü. Krizler yaşadık. Atlattık. Herşey benım için daha iyiye gitti. Kendimi daha konforlu hissetmeye basladım bu tatmin olmamı da büyük ölçüde etkiledi. Ama kendiyle ilgili girdiği kompleksleri yuzunden aylarca mücadele ettik. Hep ondan memnun olduğumu, onu bir gün cinsel olarak istemememin aşkımla alakası olmadığını anlatıp durdum. Bir ara “sen benle mutlu değilsin, olsan benim kadar sende isterdin böyle olmazdı” dedi ayrılmaya kalktı. Ayaklarına kapandım yapma etme yoktan yere yuvamızı dağıtacaksın diye.
Bir kaç aydır bu kaosları atlattık çocuğumuz da ilkokula başladı evde yeni bir dinamik olustu herşey iyiye gidiyor derken bugün (çocuk anneannesindeyken) bana neden dün gece bir kez birlikte olduğumuz ve erken yattığımız halde bu sabah müsaitliğimizde varken herhangi bir adım atmadın diye trip attı. Geçen hafta da böyle olmuşmuş. Eşim bir kere birlikte olmayı olmaktan saymıyor maalesef. Gecede en az iki olmalı onun için nitelikli sayılabilmesi için! Büyük bir kavga ettik. Artık anlaşılamamaktan yoruldum. Ne terapiyi kabul ediyor, ne de ben artık bir yol bulabiliyorum… millet haftada bir eşini öpüp koklasa mutlu oluyor. Ben tükendim yaranamıyorum.
Çok büyük maddi sorunlar atlattık, nelerin üstesinden geldik. Bunun gelemiyoruz.
Bu evlilik bitmeli mi?
GÜNCELLEME: artık her gün beklemiyor sağolsun(!) konusup açıldığımızı söylediğim yerde o da beni tatmin etmek için o şekılde davrandığını söyledi her talep ettiğinde kabul edince o da beni tatminsiz sanmışmış hatam orda olmus. ama işte artık madem haftada 3-4 kez birlikte oluyoruz o zaman da benim gecede ikiyi üçü talep etmemi, etmiyorsam sorun olduğunu düşünüyor!
Bacım bir ev işi verde çamaşır katlat ütület makinaya atma ona yıkat bulaşık yıkat ne bilim çekilmez böylesi be
