Eşimin Yalnızlığı Artık Canımı Yakıyor

Herkes anlayamaz bu durumu,benim eşimde dışlanmış çocuk ve hayata yinede tutunabilip çok güzel şeyleri başarabilmiş.
Ufak yaşta evden kaçmış artık dayanamayıp.....

gulden_88 .!.:

Hiç zaman kaybetmeden çocuk yapın kocanızın yaralarına merhem olacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Aynen, bir kaç çocuktan sonra eşinin onlarla ilgilenmekten,geleceğini düşünmekten,başını dinleyeceği fırsat beklemekten hala dayı,soy sülale gelmez bile aklına...

Bencede uzman yardımı alın. Kesinlikle

Aynı anda o kadar çok insan saymışsın ki, halası, atası ,dayısı... Kimsenin bu kadar seveni yok, kimse bu kadar kişiyle canım cicim olamaz zaten. Sizin beklentiniz yanlış bence. Karşılık görmüyorsa arabanın bagajını doldurup gitmesin, 5 arıyorsa 1 arasın o da, bana da fazla dramatize ediyorsunuz gibi geldi. İnsanların da evinde olanı bilemezsiniz, onların da kendine göre dertleri vardır, meşguliyetleri vardır, herkes her an size odaklı yaşayacak diye bir şey yok, eğer bu kadar ruhsal durumunu etkiliyorsa bir psikologa gitsin, sadece bunun için mi sarılıp ağlıyorsunuz? Başka arkadaşlar bulsun kendine etrafındaki insanlar tatmin etmiyorsa.

İnsanların hareketleri değiştirilmez. Esin onların böyle oluşunu kabullenecek.

Akrabalarımızın hiçbiriyle görüşmüyoruz desem yeridir,hele bir amcamı hiç görmedim.
Şimdiye kadar bundan dolayı hiç üzülmedim.
Eşiniz çok fazla duygusal sanırım,çevresindeki insanları süzgeçten geçirmeli bence daha mutlu olacağından eminim.

Yaşananlardan,çocuklukta hafızaya kazınanlardan dolayı kimi insanlar aç oluyor sevgiye,ilgiye. Ve gerçekten bir sonu yok bunun,çünkü birçok insan koşulsuz şartsız sevemiyor ne yazıkki.
Kimi insanlar hassas olur bu konuda,sevgisizlik ağır gelir hele bu yaşamında eksik olarak çocukluktan süregelmişse.
Ne zamanki eşiniz akrabalarından birşey beklemekten vazgeçecek,onların yaptığı gibi yok sayacak huzur bulacak. Bu sürede psikolojik yardım almak çok işinize yarayabilir. Benim eşimde öyleydi o da eksik yarım büyümüş,annesini kaybetmiş sonrası malum,ne ilgi ne sevgi ne bir yardım eli. Ama artık vazgeçti kimse umurunda değil çünkü aşık olduğu bir kızı var. Artık o da aramaz,sormaz,ihtiyaç olmadıkça gelmez gitmez. Ve ne oldu kıymetli oldu nedendir bilinmez.
Deniyormuşsunuz dilerim en kısa zamanda bir bebek sahibi olursunuz. Çünkü dünyada herkesten çok sevip sevileceğiniz o varlık herşeyin ilacı oluyor

"Haha ne kadan da küçük bir dert" diyorsunuz ama psikolojik yaralar, ruhsal rahatsızlıklar böyledir. Diğer insanların basit gördüğünü göremeyenler, aşamayanlar incinir en çok. Başkalarına saçma gelenleri takmak, dertlenmek, çok düşünmek gibi durumlarda kişi kendisini toparlayamayabilir. Üstelik çok ince bir çizgi. "Allah allah hiç anlamadık neyi vardı" denen insanlar oluyor intiharının arkasından. Demek ki bir şeyi varmış. Belki insanlara saçma gelir diye anlatamamış ya da anlatmış ama komik bulunmuş. Hayat güzel, takma denmiş. Ama yenememiş, başaramamış. Olabilir. İnsanlık hali. Herkes aynı şekilde karşılayamaz hayatı. Geçmişte de pek çok olumsuzluk yaşanmış zaten.

Sizi çok takdir ettim. Çok iyi bir eşsiniz. Umarım sorunlarınıza çözüm olabilirsiniz, eşinizin yaralarına merhem oluyorsunuz. Eminim sevginiz birçok yarasını kapatacaktır. İlaç iyi gelmiyor, destek almaya da pek yanaşmıyor demişsiniz ama belki bir şekilde ikna edebilirsiniz. İnsan dayanamaz sevdiği insanın gözünün önünde erimesine bu şekilde.

Benim ailemde eşinizin ailesi gibi, bir ara teyzemleri arayayım falan dedim, baktım sadece ben arıyorum. Bıraktım aramayı, inanır mısınız bir kere bile aramadı... Ama arkamdan da serkaps bizi hiç aramıyor falan diyormuş. Ben de diyorum açık açık beni aramayanı, beni merak etmeyeni ben ne diye arayayım? Annem olsun onlar senin teyzen, ailen falan dedi hatta, dedim olmaz olsun o zaman. Her şeyi ben yapacaksam, ben kendimden vereceksem ne anladım ben o aileden? Aile dediğin dayanışma içinde olur, o beni aramadı, bu beni aramadı demez arar, hep karşı taraftan beklemez...

Eşiniz de bu pencereden bakabilse biraz da olsa rahatlar bence. Ailem beni 2 yıl boyunca o zamanlar sebebini bile bilmediğim bir şeyden dolayı aramadı, telefonlarımı açmadı vs vs. Zaman zaman gerçekten çok kötü hissettim, çok degersiz... Ama sonra sonra kabullendim, aramak istemiyorlarsa aramasınlar, konuşmak istemiyorlarsa konuşmasınlar. Ben kendi kendime yeterim, çok şükür. Tabii sonra başla mevzular nedeniyle kalkıp yanlarına gittim, ne olduğunu o zaman öğrendim. Şimdi annem iletişim problemi nedeniyle böyle olduğunu ileri sürüyor, ben de her seferinde iletişimsizlik olmadığını, onların iletişimi koparmayı tercih etmeleri nedeniyle olduğunu, benim hiçbir şeyden haberim olmadığını söylüyorum... Ama değişen bir şey yok, onlara sorsan onlar haklı... Muhtemelen eşinizin ailesi de böyle, yani olay eşinizin değerli ya da değersiz olması değil, onların 'ben'cil olması kaynaklı...

Bunları daha iyi anlayabilmesi için bir uzman yardımı fena olmaz bence.

kirgincicekler .!.:

insanlarin ne turlu dertleri var bu da dertmi? sorun esinizde kimsedd degil

Genişletmek için tıkla...

"Dert" karar mercii siz misiniz, insanlar önce size yazsın bundan sonra siz dert ya da dert değil diye onay verin olur mu? Belki sizin derdiniz de başkasına göre saçma, herkes öyle mi yazsın? Biraz saygı gösterin, ayıptır.

bence de durumu çok abartmışsınız, biri daha söylemiş ama hala dediğin nedir ya, ömrümce 4-5 kez anca gördüm, benim de akrablarım beş para etmez, arkadaş edinin valla en önemlisi o bence. akrabayla fazla yeme içme iyi değil zaten. sık görüşenleri görüyorum, ben eşimin akrabaarını tanımıyorum düşünün, babaannesi düğününe bile gelmedi, söz de rahatsız ama bence gelinse gelirdi yani, eşimin umrunda bile değil. 1-2 arkadaş edinin her şey yoluna girer. kendini boşa üzmesin yani.

Anne babadan sevgi gormeyince, belki de halamdan sevgi görürüm diye adamcağız didiniyor.. tamamlanmamıs bir seyler var onun içinde..

Abartı bulmadım, herkes aynı olaya aynı tepki verecek diye bir şey yok. Gripte bilr herkes aynı atlatmıyor.

Siz destek olun ona, gerekirse iyi bir psikolog bulun terapi alsın. O zamanlara dönüp halletmek gerekiyordur belki de.

Sevgisiz büyüyen bir kişi kiz olsun erkek olsun hayatinda hep eksik kalir o sevgiyi ilgiyi yaşi kaç olursa olsun hep bekler bence bir uzmandan yardim almali çevredende fazla beklentiniz olmasin isteyen gelsin istemeyende gelmesin bir erkek için ağlamak kolay değil gerçekten eşine üzüldüm ona yapacağin tek yardim onu doktora goturmeye ikna et.

Canim bosverin herkesi yapin bir bebek zaten kimseye enerjisi ilgisi ve ihtiyaci kalmaz.

Eşler birbirlerinin açığını kapatmalı. Eşinin ekstra hassasiyet gösterdiği bir konuda sen de böyle arabesk düşüncelere kapılırsan ikiniz de boğulursunuz.

Bari sen biraz gerçekçi ol. O öyle ağladığı vakit onu bebek gibi pışpışlama. Herkesin hayatı kendine göre zordur. Zorluklarla baş etme yöntemleri de farklıdır ama eşinin yöntemi çok yıpratıcı. Yardımcı olmak lazım ama dediğim gibi sen yufka yürekli davranırsan yardımdan çok zararın dokunur bence. Eşinin biraz güçlenmesi lazım.

Esas sorun bir kere telefonunu acmayan birini 5 kere aramasinda.
Bir ekz aranir acmadiysa karsi tarafin dknmesi beklenir israrla aranmaz.
Surekli gorusme cabasi niye.
Sonucta calisiyor disarida bir hayati ev de onu seven bir esi var halalar kuzenler de eksik olsun cokta aglanacak durum yok

Seni çok iyi anlıyorum canım benimde eşim ayni durumda neredeyse anne babası küçük yasta vefat etmiş kendi basına bir yerlere gelmiş beni istemeye gelirken de düğünde de çok kötü olmustu kiminle gelicem istemeye ya düğünde kimsem olmayacak diye offf kötü oldum

insan anne ve babasını kardeşini takar da hala teyze vs. çokta takılacak şeyler değil. halası annesi değil ki sürekli görüşsün. o kadar yakın olmaktan da rahatsız oluyorlardır şahsen ben rahatsız olurum.
eşiniz küçüklüğündeki sevgi yoksunluğunu içinden atamamış hala onun eksikliği var belli. çocuğunuz yok mu..
birisi çok cocuk yapın demiş bende katılıyorum.
benim babamda eşiniz gibi büyümüş ama 4 kardeştik 6 kişilik ailemizde babam böyle bir hisse kapılmadı, halasını 5 sene de bir görürdük.şuan babamın halası nerde ne yapıyor bilmiyorum

labfaresi .!.:

tavsiyeleriniz için öncelikle sonsuz teşekkürler. biz ilk tanıştığımızda ciddi bir anksiyete problemi vardı. ben de eğitimini aldığım bir konu olduğu için destek oldum. psikolog değilim ancak eğitimim destek olmamı sağlıyor. ilaçlarını doktor kontrolünde bıraktık. anksiyetesi artık yok. eskiye göre çok güzel yol katetti. öyle asabiyet filan yok ancak ara ara takıntılı bir insan oluyor onu da yine kendisi kontrol altına alabiliyor.

uzmana gitme fikrini bir kaç kez ben de verdim aslında ama pek istemiyor. O ilaçlar iyi gelmiyor ona, ben de kullanmasını istemiyorum. Kaldı ki psikolog denemelerim olmuştu kendim için bir kaç kez, pek defarklı şeyler yapmadılar. Belki hipnoz olabilir diyorum ama onun için de gerçekten işini bilen biri lazım.

Genişletmek için tıkla...

İnsanlar olmadan sizle yetinse. Yada durumunuz iyiyse millete gideceğinize onun sevdiği hobisi olan şeyler yapsanız. Örneğin ben bugün araba firmalarınj gezdim. Hoşuna gidiyor onun. Bende çaba içindeyim eskiyi atlasın diye. Oyalanıcak birşeylere ihtiyacı var. Eve köpek veya kedi almaya karşı değilseniz onların size verdiği sevgi yetiyor. Ve o kediyi köpeği bırakıp bir yere gitmek istemiyorsunuz. Ben köpek varken gezmeye giderdik.onu gezdirirdik temiz hava iyi gelirdi. Ve öyle güzel seviyorlarki. Yada çocuk fikri iyi olabilir. Bilmiyorum bende binbir türlü yol deniyorum. Çocuk olucak bende bari onla oyalanır diyorum. Ama sizin ailenizden ve onu üzen herkesten bir şekilde sizin uzak tutmanız lazım.