- 29 Mayıs 2021
- 2.717
- 5.278
- 39
Babanızın yüzüne vuruyor musunuz? Ben olsam dayanamayıp vururdum sanırımKendi babamı gördüm sanki...
Maaşı,babasından kalan mallar vs hepsi kendisinindi. Annemin asla söz söyleme hakkı yoktu. Arkadaşlarıyla gezmeler,yemeler, içmeler,sonradan kumar da oynadığını öğrendik. Hesap sorsak para benim istediğim gibi harcarım derdi,bir kez geliyorum hayata elbet harcayacagim derdi. Hani gizli birikim falan yapsa ses edilmez de ama benim peder sadece kendini düşüşünen ve asla sorumluluğunu bilmeyen bir insandı.Ne kıyafet alırdı ne arkadaşlarımla bir yere gitmeme izin verirdi pahalı diye. Kendine ise en pahali markalardan kiyafetler,en şık restoranlarda yemekler...Üniversite hayatım boyunca çalışmak zorunda kaldım ve kendime belki 4 senede 4 kazak almamişimdir.
Sonunda tabii elde avuçta ne varsa yedi bitirdi üstüne milyarlarca borç.. Annem hayatında hiç calismamiş babama bagimli bir kadın,kardesim küçük.Annemin hatrina ödedik bitirdik tabii şimdi peder bey kedi gibi uysal ama biz bizden gittik.
İçiniz kararmasın ama bu tarz adamlar çaresiz karıncaya kadar böyle yaşıyor siz o zamana dayanabilir misiniz mesele o.
Bu durumu yaşarken çocuğunuz yoktuysa keşke bunu işaret olarak görüp yolunuza baksaymissiniz.Dolaptan alıyordum olacak. Son kısımda. Bana verdiği harçlıkla hem market alışverişimi yapar hem de dolaptan çocuğun ihtiyaçlarını karşılardım. Ama aynı maaşı alan arkdaşı çocuk olduktan sonra araba aldı. Gayet de güzel geziyorlar. Ben çalışmadığım dönemde bir kazak almıştı hatırlıyorum buna gerek var mı şimdi demişti. Ve 40 liraydı. Pahalı bir şey de değildi. O zaman maaşı 6 bin falandı
Eşiniz bildiğin yamyamEşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?
Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Dışarıda yemek falan yeriz tatlı alır gelir ayda bir iki kere çocuk için de oyuncak falan alıyor ama işte genelde elle tutulur işe yarar birşey yokEşiniz anormal. Siz normal sayılmazsınız.
Eşinizin anne ve babası da mı bu şekilde geçiniyor? Evlilik algısı bu sanırım. Kendim kazanırım, kendim yerim, kimseyede hesap vermem. Kendi gelecek planımı kendim yaparım. Sırf kendimi düşünürüm. Ben bencilim diye bağırıyor.
Neden evlenmiş ki kendi parasını kendi yemek için mi? Siz eşiniz ile mutlu huzurlu musunuz? Eşiniz sizi ve çocuğunuzu mutlu etmek adına bir şeyler yapıyor mu? Maddi olarak kendini sakınan bir eş evliliği adına ne yapıyor? Bence bunları bir düşünün.
Siz durumunuz dan memnunsunuz o zaman burda millet boşuna konuşuyor ben dahil.Dışarıda yemek falan yeriz tatlı alır gelir ayda bir iki kere çocuk için de oyuncak falan alıyor ama işte genelde elle tutulur işe yarar birşey yok
Memnunum demedim yalnızca yanlış anlaşılmasın diye ekleme yaptımSiz durumunuz dan memnunsunuz o zaman burda millet boşuna konuşuyor ben dahil.
Yani savunmaya geçtiniz ekleme yaparakMemnunum demedim yalnızca yanlış anlaşılmasın diye ekleme yaptım
Çok haklısınız iyi sabirlisiniz yalnız evi geçindirmek kocanın görevi bunu belirtin ben olsam sabredemem böyle adama çocuğunuza kendinize harcayın mesela şu faturasını ödeyin elektrik i o ödesin elektriksiz kalırsa mecbur öder sorumluluk alsın biraz eşinizEşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?
Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Eşiniz düşünmeden harcayan tiplerden benim eşim de öyledir, ben birşey alacaksam gerçekten ihtiyaç değilse on kez düşünürüm genelde alışverişleri internetten yaparım ve bazen sepete atarım ben almaya karar verene kadar ürün stoğu biter , sadece sağlık-gıda-tatil ve eğitim harcamalarından kısmam ama kıyafet elektronik eşya ev eşyası ihtiyacı giderecek kadarı varsa fazlasını almam . Eşim ise eşiniz gibi kıyafete elektronik eşyaya düşkün kaliteli pahalı şeyler alır, çocuğumuza da bana da birşey aldığında hep pahalısından alır ama ondada ne zaman sorsam para yoktur çünkü yatırım yapacak biri değil.Eşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?
Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Memnunum demedim yalnızca yanlış anlaşılmasın diye ekleme yaptım
Uyanığa bak.. kendi kenara para koymuyor. Karısının parasıyla araba alınacak. Sizi de ayda bir iki kere bindirir arabaya, kendi arkadaşları ile vın.. aman sakın böyle bir hata yapmayınAraba almıyorum şu an. Ama ciddi ısrar ediyor.
Beni sakın yanlış anlamayın nolur ama ben çalışmıyorum eşim tek maaş olduğu halde sırf ayda iki kez alkole para veriyor diye eşim laf etmiyim diye 3 çocuk olduğu halde dolaptan falan alisvers yaptırmaz bana. Dolabı kucumsemiyorum lütfen yanlış anlamayın... Yada herhangi ihtiyaç dahilinde bile olmayan birşeyi alacağım zaman fiyatını bile sormaz al ben kendimi ona göre ayarlayim der. Eşimde çünkü harcamayı seven biri dediğin gibi kulaklık alır akıllı saat falan. Benimde mesleğim fırsatım olsa evde asla oturmam o ayrı çocukların küçük ama sen kendin birde çalışıyorsun üstelik. Yani kendi çocuğu ya bu bir sinema için laf ediyor nerde yiyor bu parayı her ay kulaklık akıllı saat alacak hali yok okadar maaştan 1000tlmi yollamış o ay. Sizde birikim yapıyorsanız lütfen bu parayı eşinize ortak etmeyin. Hatta haberi bile olmasın harcıyorm diyin. Senin paran benim parammi olur aynı evin içinde yaEşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?
Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz