Konunuza cevap olarak, dün eşimle şiddetli bir kavga geçti aramızda. Oğlum halasındaydı zannediyorum bunun da rahatlığıyla sesler yükseldi epey. Bir ara eşim ses tonunu o kadar yükseltti ki "anırma, anıracaksan çık git bu evden" dedim. Sen bana nasıl anırma dersin diye daha da delirdi. Ben de "anırırsan anırma derim. Normal bir ses tonu değil bu. Bana bu şekilde bağırırsan saygılı bir üslup bekleme" dedim.
Konuyu şuraya bağlayacağım. Kendimden örnek verdim ki sizi anladığımı bilin. Maalesef bazı insanlar için saygı, öğretilmesi gereken bir durum. Bazıları gördükleri aile terbiyesi ve eğitim ile evlendiklerinde eşleri ile nasıl konuşmaları gerektiğini bilirken, bazılarının kafasına vura vura öğretmek gerekiyor. Benim eşim de evlendiğimizde anırmayı matah bir eylem sanıyordu. Defalarca uyardım, güzellikle anlattım. Sonra baktım düzelmiyor her sesini yükselttiğinde onu aşağıladım, saygısız konuştum ben de. Ve işe yaradı. Şimdi biliyor ki o sesini yükseltirse ben de ona karşı olabildiğince saygısız olacağım.
Üzgünüm ama fazla pasif kalmışsınız. Sizin zekanızı aşağıladığında "hayırdır benim bilmediğim bir buluş mu yaptın? İnsanlığa ne katkın oldu o üstün zekanla, sen kimsin?" desenize. Malsın vs dediğinde, "evet bazen mal olabiliyorum seninle evlenme kararı alırken de öyle mal anıma denk gelmiş" diyemiyor musunuz? Siz neden onu aşağılamıyorsunuz?
Kişi hangi dilde konuşuyorsa o dilden cevap verin. Başka türlü bir halt olmadıklarının farkına varmıyorlar.
