Özür dileyerek soruyorum.bu adamla birlikte oluyor musunuz?o nasıl bir kelime ya biri bana bu lafı etse onu öldürürdüm herhalde.en azından denerdim.
Offf ya çok üzüldüm gerçekten.bence bu adamın dili falan kesilmeli.
Özür dileyerek soruyorum.bu adamla birlikte oluyor musunuz?o nasıl bir kelime ya biri bana bu lafı etse onu öldürürdüm herhalde.en azından denerdim.merhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
Değişmez, çocuk sonrası veya hamileyken kesin boşanırsınız.merhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
Bu adamdan mı! Siz hamileliğiniz sakin geçer sanıyor musunuz zaten hormonlar üstünüzde baskı kuracak bir de bu terbiyesiz adam bu size destek olacak? Başınıza bela gelmeden önce tedbirinizi alınKendi cocugu olmasina ragmen..
Ben 31 yasina giricem, 4 senedir evliyiz ve hep duzelir iyilesir diye umitlenip bekledim iyi olunca cocuk yapariz diyerek. Neredeyse yasim gecicek cocuktan. Onuda kafama takiyorum.. ayrilsam yeniden evlenmicem belkide... diceksinizki bu hayattan iyidir dogru ama iste hayallerim vardi yasadigimla alakasi olmayan, cocugum olsun istiyodum..
Ah be canımmerhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
Size tabiki bosanin ayrilin diyemem.
Ama bu adami kabullenerek yani cocugunuz oldugunda da onunla birlikde yine bunları yasamayi göze alarak dusunun.
Benim babam malesef öfke kontrolu olmayan bir insan.
Ben cocuklugumu hatirladigimda da hep bagiran bir baba figuru var.
suan da da hala bagirir.
Ve bu annem biz fark etmez.
Herkese böyle.
Hakaret etmeyi sever
Kufur eder.
Ben anneme cok defa nicin bizi bu adamla yasamak zorunda biraktin demisimdir.
Annem hala cekiyor.
Hala sinirlendiginde hakaret ediyor.
kufur ediyor.
Yani cocuk olunca da degismiyor tecrubeyle sabit.
Babami hic sevmiyorum.
Yani olmasada yoklugu hic bir anlam ifade etmez en azindan annem rahat eder.
Konunuza cevap olarak, dün eşimle şiddetli bir kavga geçti aramızda. Oğlum halasındaydı zannediyorum bunun da rahatlığıyla sesler yükseldi epey. Bir ara eşim ses tonunu o kadar yükseltti ki "anırma, anıracaksan çık git bu evden" dedim. Sen bana nasıl anırma dersin diye daha da delirdi. Ben de "anırırsan anırma derim. Normal bir ses tonu değil bu. Bana bu şekilde bağırırsan saygılı bir üslup bekleme" dedim.
Konuyu şuraya bağlayacağım. Kendimden örnek verdim ki sizi anladığımı bilin. Maalesef bazı insanlar için saygı, öğretilmesi gereken bir durum. Bazıları gördükleri aile terbiyesi ve eğitim ile evlendiklerinde eşleri ile nasıl konuşmaları gerektiğini bilirken, bazılarının kafasına vura vura öğretmek gerekiyor. Benim eşim de evlendiğimizde anırmayı matah bir eylem sanıyordu. Defalarca uyardım, güzellikle anlattım. Sonra baktım düzelmiyor her sesini yükselttiğinde onu aşağıladım, saygısız konuştum ben de. Ve işe yaradı. Şimdi biliyor ki o sesini yükseltirse ben de ona karşı olabildiğince saygısız olacağım.
Üzgünüm ama fazla pasif kalmışsınız. Sizin zekanızı aşağıladığında "hayırdır benim bilmediğim bir buluş mu yaptın? İnsanlığa ne katkın oldu o üstün zekanla, sen kimsin?" desenize. Malsın vs dediğinde, "evet bazen mal olabiliyorum seninle evlenme kararı alırken de öyle mal anıma denk gelmiş" diyemiyor musunuz? Siz neden onu aşağılamıyorsunuz?
Kişi hangi dilde konuşuyorsa o dilden cevap verin. Başka türlü bir halt olmadıklarının farkına varmıyorlar.
Ah be canım
Ah be güzel kardeşim
Kendine bu şekilde davranan bir adamla
Ne kadınlığını
Ne sevgini
Be güzelyüzünü
Ne ömrünü paylaşmaya değmez ...
Bırak elin şizofrenini annen baban yapsa bile buna müsade etme .
Annem inanilmaz sabirli sakindir.Cok benzermis babanizla esim..
Uzuldum sizin adinizada o sekilde buyumek zorunda kaldiginiz icin, anneniz adinada ayni sekilde uzuldum.. mesaji aldim.. huzurlu ortam yaratilmasi icin iki kisininde cabasi lazim aslinda.
Esim normalde cok sert agresif biri degil , eglenceli guleryuzlu komik falandir ama sinirlenirse biseye gerilirse direk aci konusur ve bu konu uzarsada sonu hakaretle kufurle biter, hep boyle. Anne babasina kufur edemiyo tabiki ama cocugu olsa evde onun yaninda eder bence.
Bu noktada nasi durdurabilirim onu bilmiyorum belki cok net tavir koyarak olabilir bebekten sonra asla kufur etmeyecegine dair. Kuserek konusmayarak vs ama bu bir risk bencede. Hic degismeyedebilir...
TamAnnem inanilmaz sabirli sakindir.
Babamda tam aksine fevri, kavgaci, edep adap bilmeyen bir adamdir.
Annem cok yiprandi cok arada kaldi
Bizi ezdirmemek adina ezildi.
Ama herseye sahit olarak buyuduk.
Ve babamizi sevmiyoruz kardesimde bende.
Yani varligiyla yoklugu bir bana göre.
Hic gormesem umrum degil.
Tamamda isterse mecnun kadar sevsinBi turlu o noktaya gelemiyorum cunku yasadigimiz guzel seylerde oluyo oradan umit besliyorum ofkeyle konusuyo sinirli olunca agzindan cikani duymuyo diye gormezden geliorum bu yasananlari genelde... bu yuzden vazgecip bosanamiyorum... sinirle soylenmis seyler diye onemsemiyorum. Nasi ayirt edicem bunu...
merhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
Bu lağım ağızlının ağzına tuvalet terliği geçirir soyuna sopuna kadar küfreder orada bırakır giderdim.merhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
Eşiniz çok kibirli bence.Kariyer sahibi olmuş ama insan olamamış.İsterse 100 uni bitirsin adam olmadıktan sonra.Annenize uzuldum.Aılenıze uzuldum.Sizide sındırmış.Küsmemişibiz tepki bile vermemişiniz.Adamın saygısı yok size.merhaba..
eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.
eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.
evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..
çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...
bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler
Birşey daha eklemek istiyorum buraya... eşiniz veya sevgiliniz tarafından değer gördüğünüzü,sevildiğinizi anladığınız şeyler nedir acaba? bunları sorma sebebimde ben ne yaşıyorum yüzleşmek istiyorum... çok teşekkür ederim.
psikologlara gerçek hastalar gitmez, onların hasta ettikleri gider diye bi yazı okumuştum. sana bi faydası varmı gerçekten çünkü sorunlu olan sen değilsin oraya gidince ne dğişiyo. eve gelince yine karşında haddini bilmez bi ayı var. eşim bi tek bu konuda haklı sanırım oraya boşyere para veriyosun. senin ihtiyacın yok eşin gelsin demiyomucok sagolun.. terapi aliyorum. esimden gizli olarak aliyorum suanda.
ayda 1 -2 kez gorusuyorum iyide geliyo. umarim guclenmeme katkisi olur.
bosanma olursa tazminatli cok zor tabiki daha yipratici, ama hakettigim ve olmasi gereken sey bence. bu yasadiklarimin bir karsiligi olmali.
Sevgili Nilay,
Seni çok iyi anlıyorum. Neden ayrılmadığını, neden tepki veremediğini, neden düzelsin diye umutsuzca beklerken bile içinde küçük bir çiçek gibi umutlar yeserttigini.
İyi olduğu zaman o kadar iyi oluyor ki, herhalde ben de bir şeyler yaptım bak şu an ne kadar iyi, hatta tanık olduğum bir çok evlilikten iyi diyorsun, kizdiginda şaşkınlıktan cevap veremiyorsun çünkü yanlış bir şey yapmamışsin saskinsin , zaten o iyi anları olmasa çoktan ayrilmistin.
Bazıları "seni anlamıyorum "yazmış ya, bu yaşadıklarını anlamanın nasıl bir şans olduğunu bilmiyorlar, iyi ki de anlamıyorlar.
Gözlemlediğin kadarıyla bu öfke patlamalarinin periyodik bir şablonu var mı?2haftafa bir, on günde bir gibi...
Bu öfke patlaması gelmeden önce anlayabiliyor musun, mesela bakışları sanki içinde baska biri varmış gibi değişiyor mu?
Küçükken annesiyle yaşadığı bir ayrılık var mı?
Bu yaşadıklarını terapisine anlattığına su su olabilir diye bir şey söyledi mi?
Benim yaşadığım cehennemi sadece ben biliyordum ve kimseye belli etmemek için aşırı çaba harcıyordum, değişmesini bekliyordum kendimi suçluyordum ve her şey kötüye gidiyordu. Hiç olmadık zamanlarda ve zamanla hiç olmadık yerlerde nasıl bir patlama yaşanacağını kestiremiyordum. Elimde pimipçekilmiş bir bomba vardı ve her an ne zaman patlayacak diye tetikte bekliyordum. Bu sebeple çocuk da yapmıyorsun, ben bunlara katlanamazken çocuk nasıl katlanacakti? (Benimki suçlayıcı, aşağılayıcı şeyler söylüyordu ama küfür etmiyordu) bir keresinde şöyle düşündüğümü hatırlıyorum : keşke bir defa vursa da burdan çıkıp gidebilsem, bu size çok manyakca gelebilir; kavga bittiğinde iyi olduğu tarafları düşünüp kendini ilişkiye mahkum ediyorsun, geçecek,yorgundu ,ben de üstüne gittim vs. Ama vurmak benim kırmızı çizgimdi, öncesini silip atabilecegim bir şey olacaktı.
Bence muttluluk evden çıkarken telefon ve anahtar almama fikriydi çünkü çıkarken her şey iyiyken dışarda sırf onunla aynı yemek menüsünü istediğimden kavga çıkabiliyor ve benim aklım almıyordu.
Yağmur yağsa suçlusu ben oluyordum.
Ama iyi olduğunda da beni pamuklara sariyordu, arkadaslarim nasıl harika bir kocam olduğunu söyleyip beni kıskanıyordu.
Hayatımıza dışarıdan bakanlar için sorun bendeydi, adam harikaydı, kıymet bilmiyordum.
Saçma sapan sebeplerden evi terk etmeye kalkıyordu.
Bir gün mani olmadım, nereye gideceksin diyorum bilmiyorum diyor ne zaman döneceksin diyorum bilmiyorum diyor. O gece gitti, ben de terk edildiğime hükmettim. Hem uzuldum hem rahatladım ama ertesi gün bir şey olmamis gibi arıyor, iki kelime konuşuyorum kapatıyorum . Öyle öyle onbeş gün kadar geçti o arada sanki evden giden o değilmiş de ben onu tatile göndermişim gibi sohbet ediyor falan , niye isteksiz konuşuyorsun diye kızıyor, ben o ara bitirdim kafamda her şeyi, geldiğinde konuşuruz diyorum. Telefonda da sinirlendirmeye istemiyorum.
Döndüğünde benim artık bıraktığı kişi olmadığımı görünce dehşete düştü, ben o masaya boşanmak üzere oturmuştum ama içim yanıyordu.
Daha önce benim ısrarlarına terapiye gitmiştik ve sonuç alamamıştık çünkü ona göre sorun yoktu.
Sonra normal olmadığına kanaat getirdi ve EMDR yapan çok iyi bir terapist buldu. Ben gitmek istemedim. İkna etti. Tamam dedi bosaniriz ama bir kere bu adama gidelim istersen olmadı dersen ayrilalim. Hiç umudum kalmamıştı, sadece kendime elindem gelen her şeyi yaptım demek için gittim.
O terapiler sonunda değişti,inanılmaz bir biçimde değişti. Terapist başka bir şehirdeydi, tüm işini gücünü her şeyi bırakıp bir ay orda pansiyonlarda kalıp terapi aldı. Sonrasında da ara ara gitti.
Seni boşuna umutlandırmak istemiyorum, diyeceğim şu; eğer kendisi tedavi olmak istemiyorsa hatta seni ikna etmeye çalışmıyorsa arkana bakmadan kaç. Çünkü evlilik senin şuan yaşadığın şey değil.
Bazıları vururum falan yazmış, sakin vurayim deme :1-zaten normal olmayan ve ota b.ka deli gibi sinirlenen birinin eline sinirlenmek için haklı sebepler verirsen seni öldüresiye dovebilir. 2-hakliyken haksız olabilirsin.
Terapi almazsa ne olur kendine acı, çok gençsin, çok güzel bir hayatın olabilir,bu arada çocuk yapma.
Allah yardımcın olsun.
Sevgiler