Eşimin öfkesi ve benim sindirilmişliğim. yardım edin


o zamanlarda yumusama ihtimali olmazmi. erkekler o donemde daha merhametli ve yumusak olmuyolarmi?
esimin dahada vahim durumda olacagini dusunuyosunuz sanirim..
zaten surekli bana kilo ver oyle hamile kal dedigi icin 1 senedir bekletiyoruz. 6-7 kilo fazlam var, bu sekilde hamile kalirsam ayi gibi olurmusum bir ayiyla evli olmak istemiyorum dedi. kendide kilolu ustelik. ama o erkek oldugu icin hamilelik vs olmicakmis beni dusunuyomus...
 
Okurken kanim dondu bunlar nasıl hakaretler. Eşiniz terbiyesiz saygısız ve asla şans verilmemesi gereken korkunç biri bence.Umarim bir an önce kurtulursunuz
 
Size hakaret edip egosunu böyle tatmin ediyor olsa gerek.
Siz cocuk dusunuyorsunuz ya o cocugun yaninda annesine hakaret edilecek surekli bunlara maruz kalacak o cocuk.
Cocuk dusunmemelisiniz.

oyle duruyor. soyledigim biseye sinirlenip benden cikariyo hincini.
cocuktanda cekinmez yada uzulmez degilmi.. onun yaninda hakaret etmeyeyim bagirmayayim dusuncesi olmaz yani..
ilginc bi sekilde anne babasinin iliskide boyle degil , babasi sakin kibar biri.. esime gore yani cok daha sakin saygili..
 
Şu yazdıklarınız bile esinizin hamilelik döneminde asla yumuşamıyacağını gösteriyor. Hamilelikte kilo alacacaksınız belki çatlaklarınız oluşacak, doğum sonrası hemen kilo veremeyebilirsiniz o zaman da hakaret edecek size, çocuk durmayacak ev işleri aksayacak beceriksiz olacaksınız onun gözünde, çocuk ağlayacak kötü anne olacaksınız.
Anlattıgınız profilde ki adam bizzat bunları yapacaktır hiç değişir yumuşar diye düşünmeyin.
 

cocuklari cok seviyo hep hayal ediyo cocugumuz olsa simdi soyle yapardi boyle derdi diye. yani hayalinde hep cocuklar var. ama nasil davranir bilmiyorum ki suanki tablo gercekten kotu...
haklisiniz, en iyi ihtimalle ben hamileyken bana hakaret edicek yine sen hakettin diyerek, hamile oldugum icin cok daha fazla uzulucem hormonlarin etkisiyle..

31 yasina giricem... bende cocuklari cok seviyorum. Allah nasip ederse anne olmayida istiyorum. yasimda cok kucuk degil artik.. gelecek korkusuda var ya bi daha evlenmezsem. hic aile kurmaz cocugum olmazsa...
 

Bir çok kişi zaman ver terapiye devam et demiş ama o evde durdukça gerekli gücü bulamayacaksınız.
Ben evlerin de bir enerjisi olduğuna inanırım. O ev o ortam size iyi gelmiyor.
Toplanın ailenizin yanına gidin her şeyi anlatın. Anlatamam demeyin. Utanması gereken kişi siz değilsiniz..
İmkanınız varsa tatil yapın kafanızı dinleyin.
Yeterli gücü bulunca konuşursunuz eşinizle..
 

Ya Allah aşkına eşine bunu diyen birinden hala merhamet ve saygı mı bekliyorsunuz?
Kesin konuşuyorum HAYIR. Eşiniz hiç bir zaman sizin hayal ettiğiniz gibi biri olmayacak.
Çocuk olunca zehir edecek size her şeyi. Zaten depresyondasınız buna lohusalık, bebeğe yetememe depresyonu eklenecek eşiniz sayesinde.
Sakın saf olmayın bu kadar. Asla hayal ettiğiniz bir aileniz olamaz bu insanla..
 
Anne olmayı istemeniz kadar dogal birsey yok ama her cocuğun sağlıklı iletisimin kuruldugu, anne babanın birbirine saygi duyduğu, hakaret etmediği bir ailede büyümeye ihtiyacı var , ona bu ortamı olusturmazsanız hem çocuğa yazık olur hem size.
 
Malesef öfke kontrolu olmayan insanlar nasil empati yapamiyorsa sizi dusunmuyorsa cocugunuzuda dusunmeyecek
O kendi kafasini rahatlatma odaklı cünkü.
Böyle cocuklarda daha sinik, asosyal, özguvensiz oluyor malesef.
 
Bence bu küfürleri babasından görüp yaşayıp sizde aynısını yaşatıyor aile terbiyesi çok önemli eğitimle alakalı değil
Ailesi nasıl, küfürlü ve saygısız mı
 
Malesef öfke kontrolu olmayan insanlar nasil empati yapamiyorsa sizi dusunmuyorsa cocugunuzuda dusunmeyecek
O kendi kafasini rahatlatma odaklı cünkü.
Böyle cocuklarda daha sinik, asosyal, özguvensiz oluyor malesef.

Kendi cocugu olmasina ragmen..
Ben 31 yasina giricem, 4 senedir evliyiz ve hep duzelir iyilesir diye umitlenip bekledim iyi olunca cocuk yapariz diyerek. Neredeyse yasim gecicek cocuktan. Onuda kafama takiyorum.. ayrilsam yeniden evlenmicem belkide... diceksinizki bu hayattan iyidir dogru ama iste hayallerim vardi yasadigimla alakasi olmayan, cocugum olsun istiyodum..
 
Bence bu küfürleri babasından görüp yaşayıp sizde aynısını yaşatıyor aile terbiyesi çok önemli eğitimle alakalı değil
Ailesi nasıl, küfürlü ve saygısız mı

Ailesi guneydogulu, kultur olarak bizden farklilar, ama saygisiz degiller. Babasi asla esim gibi degil cok sakin ve saygilidir. Annesi bazen aci konusabiliyo evet.
 

Haklisiniz kesinlikle . Degismeyecek kendinide hakli ve mukemmel goruyo zaten.. ona sorarsaniz elestirme sebebi zaten etrafindakilerin mal olmasiymis acikca soyluyo. Benimde kaderim malliklarla aptallarla yasamakmis annem babam sen.. ne kadar akil istediysem bulamadim etrafimda diyo.
Bu devam edicek.
 

Haklisiniz...
 
Birde İnsanların bulunduğu yöreye, töreye göre kadına bakışta ve harekette değişikler olabiliyor halen ülke olarak bunu kıramadık
 
Kendini sizin üzerinizden tatmin ediyor sanırım. Tam olarak duygusal ve psikolojik siddet. Asla hakkı yok kendi farkınıza varın kendinizi aşın. Cocuğunuz da hemen yokken yol yakınken dönün. Baskasına boşan demeyi sevmiyorum ama bu sekilde ömür gecmez. Bir yerde okudum”ilişki insanın tatilidir” diyordu. Bence böyle tatil asla olmaz sizce?
 
Size tabiki bosanin ayrilin diyemem.
Ama bu adami kabullenerek yani cocugunuz oldugunda da onunla birlikde yine bunları yasamayi göze alarak dusunun.

Benim babam malesef öfke kontrolu olmayan bir insan.
Ben cocuklugumu hatirladigimda da hep bagiran bir baba figuru var.
suan da da hala bagirir.
Ve bu annem biz fark etmez.
Herkese böyle.
Hakaret etmeyi sever
Kufur eder.
Ben anneme cok defa nicin bizi bu adamla yasamak zorunda biraktin demisimdir.

Annem hala cekiyor.
Hala sinirlendiginde hakaret ediyor.
kufur ediyor.

Yani cocuk olunca da degismiyor tecrubeyle sabit.

Babami hic sevmiyorum.
Yani olmasada yoklugu hic bir anlam ifade etmez en azindan annem rahat eder.
 
Konunuza cevap olarak, dün eşimle şiddetli bir kavga geçti aramızda. Oğlum halasındaydı zannediyorum bunun da rahatlığıyla sesler yükseldi epey. Bir ara eşim ses tonunu o kadar yükseltti ki "anırma, anıracaksan çık git bu evden" dedim. Sen bana nasıl anırma dersin diye daha da delirdi. Ben de "anırırsan anırma derim. Normal bir ses tonu değil bu. Bana bu şekilde bağırırsan saygılı bir üslup bekleme" dedim.

Konuyu şuraya bağlayacağım. Kendimden örnek verdim ki sizi anladığımı bilin. Maalesef bazı insanlar için saygı, öğretilmesi gereken bir durum. Bazıları gördükleri aile terbiyesi ve eğitim ile evlendiklerinde eşleri ile nasıl konuşmaları gerektiğini bilirken, bazılarının kafasına vura vura öğretmek gerekiyor. Benim eşim de evlendiğimizde anırmayı matah bir eylem sanıyordu. Defalarca uyardım, güzellikle anlattım. Sonra baktım düzelmiyor her sesini yükselttiğinde onu aşağıladım, saygısız konuştum ben de. Ve işe yaradı. Şimdi biliyor ki o sesini yükseltirse ben de ona karşı olabildiğince saygısız olacağım.

Üzgünüm ama fazla pasif kalmışsınız. Sizin zekanızı aşağıladığında "hayırdır benim bilmediğim bir buluş mu yaptın? İnsanlığa ne katkın oldu o üstün zekanla, sen kimsin?" desenize. Malsın vs dediğinde, "evet bazen mal olabiliyorum seninle evlenme kararı alırken de öyle mal anıma denk gelmiş" diyemiyor musunuz? Siz neden onu aşağılamıyorsunuz?

Kişi hangi dilde konuşuyorsa o dilden cevap verin. Başka türlü bir halt olmadıklarının farkına varmıyorlar.
 
Evlenmeden önce görmediniz mi adamın bu hallerini, asla katlanmazdım, hele annenize kadın hiçbir şey yapmamışken bu şekilde davranması da kabul edilemez. Hem kendinizi hem de ailenizi bu adamdan kurtarın bence, bir de çocuk istiyorsunuz aman diyeyim, doğacak çocuğunuza en büyük hatayı yapmış olursunuz bu adamı babası yaparak. Allah yardımcınız olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…