O kadın çocuğun aklını ne kadar bulandırırsa bulandırsın, bu noktada iş senin kocanda bitiyor. 11 yaşında bi çocuk bu, sen gitsende kendini sevdirmeyi denesende bu çocuk için bi şeyler yapmaya çalışsanda, onun için annesi ne derse odur. Aaa annem böyle böyle dedi ama bu kadın iyiymiş demez sen ne yaparsan yap. Yaşı henüz oldukça küçük çünkü.
Seni ayda yılda bir görecek, annesi daima yanında, babasındanda soğutur en fazla çocuğun aklına gire gire.
Ha ama diyosan ki, ben 10 yıl sonrasınıda düşünüyorum, ilerisi için birikim yapayım ufak tefek, o zaman sen bilirsin git. Ama benim kanaatim bu konuda şöyle, şimdi ne kadar görüşürlerse görüşsünler babasıyla, hiç bi zaman aynı evde yanında büyüyen bi baba gibi olmayacak. Hep bi mesafe eksiklik ve zamanla azalan duygular kopukluk olacak. O yüzden geleceğe yatırım düşüncen varsa bence ihtiyacın olmaz.
Ama tabi eşinin yanında olman eşine iyi hissettirebilir. Desteğini hisseder adam, güzel bi şey yani. Ben olsam ne yapardım bilmiyorum ama sanırım eşimin yanında olmak için giderdim. Tabi acaba kızıyla yalnız mı olmak ister esasında, yoksa seninde var olman ona daha mı iyi hissettirir bilemiyorum, eşini sen tanıyorsun az çok bilirsin.
Ya böyle konular beni üzüyor. Eşin için ayrı zor, senin için ayrı zor, çocuk için ayrı zor, empati yapmasıda zor, her noktası zorlu bi mesele bu yani..
Kendini dinle, içinden ne geliyorsa onu yap, en güzeli o.
Bazen birilerini memnun etmek için içinden gelmeyen şeyleri yapmakta insanın kendine zarar veriyor.. Çok uzattım