Eşimin ilk evliliğinden çocuğu

MissCherryBlossom .!.:
Peki güzel kardeşim ailen bu evliliğe hiç mi bir şey demedi, tanıdıklardan hiç mi olmaz diyen olmadı?
Genişletmek için tıkla...
Ben evlendiğimde üniversite 2. Sınıfı bitirmiştim evlendikten sonra okulumu tamamladım mesleğimi elime aldım . Ailem tabiki istemedi böyle bir evlilik yapmamı hem okuduğum için hem şartlar eşit olmadığı için fakat eşimi seviyordum ve onunda beni sevdiğini düşünüyordum. Eşim ilk evliliğini 20 yaşında yapmış ve çok küçükmüş bizim aramızda çok fazla bir yaş farkı yok anlaşabiliyorduk beni anladığını düşünüyordum. Evlendikten sonra çocuğuna çok düşkün olmaya başladı tabiki de olacak onun çocuğu bu benim hatta hoşuma da gidiyor. Sadece benim iyi yaptığım şeyleri kötü algılıyor her yaptığımı sorgulaması benim zoruma gidiyor.
 
Bu kadın hepinize kendini açıklamaya çalışıyor gayet iyi niyetli bir şekilde. Bir kendinizi onun yerine koyun. Burada kendi anneliğinden örnek vererek konu sahibine kızanlara ise pes diyorum. Tamam sizler mükemmel annelersiniz.

Konu sahibi bunu bilerek evlendi, her şeye katlanacak diyenler de ayrı bir alem. Tabii ki bunu bilerek evlendi ama bu muameleyle karşılacağını nereden bilebilirdi. Onun derdi çocukla değil ki, eşinin tavrından rahatsız oluyor.

Lütfen kimseye karşı bu kadar katı ve ön yargılı olmayın. Azıcık empatiden kimseye zarar gelmez.
 
Evet ,yazdığım yazıyı tekrar tekrar okudum yanlış bir şey mi yazmışım diye kendimden şüphe ettim o kadar kötü yorumları görünce
 
Usnecccc .!.:
Evet ,yazdığım yazıyı tekrar tekrar okudum yanlış bir şey mi yazmışım diye kendimden şüphe ettim o kadar kötü yorumları görünce
Genişletmek için tıkla...


Sizin yaptığınız hiçbir yanlış görmedim ben. Ama eşinizde sanırım kızına kötü üvey annelik yapamayasınız diye kendince önlem alıyor. Ama büyük hata yapıyor. Sizin o çocukla aranızda anne-kız ya da abla-kız olarak adına her ne derseniz diyin bir bağ oluşmasıno istiyorsa; eşiniz kendini bi geri çekecek. Çekmek zorunda. Hayır sizin kendi çocuğunuz olmuş olsaydı da bu kadar tepki gösterecek miymiş bi sorun. Bence eşinizle ciddi bişekilde oturup konuşun. Açık açık ne hissediyorsanız söyleyin. Eşinizin kızıyla sizin araniza mesafe girmesine sebep olduğunu belirtin.
Mesela şunu diyebilirsiniz; Ben x i çok seviyorum kendi kızımmış gibi rahat olmak istiyorum ama senin yanlış anlaşmandan çekindiğim için geriliyorum ister istemez kendimi geri çekiyorum diyebilirsiniz.

Hayır bu adam madem kızına karşı bu kadar korumacıydı eşi kötüymüş bilmem neymiş sabretseymiş. Çoğu kadın nasıl sırf çocuğum için deyip kötü evliliklere katlanıyorsa o da katlansaymış da kızını üvey anne yahut üvey baba eşine koymasaymış.
 
Eşiniz çocuğuna üvey annelik yapmanızdan ya da onları bırakmanızdan o kadar korkuyor ki, sizin iyi niyetinizi köreltiyor. Nihayetinde işi korktuğuna getirecek sizi kaybedecek ama haberi yok. gözünü açacak bi aklı başında tanıdığınız ya da destek alabileceğinz bi aile danışmanı yok mu?
 
Eşiniz nankör net! Çocuklu olduğunu bile bile evlendiniz diye çocuğun bakımından sorumlu olduğunuzu kim söylüyor, sorumluluk babasında annesinde.
Siz sadece iletişimi İyi tutup, babasıyla arasına girmeyin yeter.
Çocuğun davranışları ile ilgili yorum yapmayın, karışmayın derim, bırakın babası ilgilensin o konularla. Siz arkadaş olun ona.
 
Hem benim kızıma karışma desin hem sizden bakımına yardım beklesin, saçmalık cidden.
Karışmayın boş verin, çocuğa gerginliği yansıtmamanız da çok güzel bir hareket.
 
Duygularıma tercüman olmuşsunuz, ben yazmasam da olurmuş
 
Okuduğum kadarıyla siz de bir art niyet üvey analık vs. görmedim .Bence bir uzmandan yardım alın karşılıklı konuşun ancak 3. bir göz eşinize önyargılı davrandığını izah edebilir hem varsa bilmeden sizin hatanız sizde öğrenmiş olursunuz başka bir çözüm yolu göremedim ve bu yardımı en en kısa zamanda kendi çocuğunuz olmadan almalısınız
 
Peki çocuğun yanında mı veriyor bu tepkileri?
Şayet öyle yapiyosa o çocuk sizi asla dikkate almaz ki?
Bilemedim çok rahatsız edici bir durum.
Evlenirken aynı zamanda çocuk sahibi olmuşsunuz birden.
Eşinize sizin çocuğunuz olmadığını ve bakımı ile mükellef olmadığınızı ama çocuğu sevdiğiniz için elinizden geldiği kadar ilgilendiğinizi anlatın. Böyle devam ederse çocukla aranızı bozacağını da iletin zira sizin durumunuz gönüllülük gerektiriyor,hevesinizi kırarak,sizi tehdit edip korkutarak iyi bir sonuca varamaz bu aşikar. Aksine bilenirsiniz ki öyle de olmuş.
 
Usnecccc .!.:
Benim mesajlarımda ne var bu yorumu yaptınız bana? Mesela nasıl anladınız benim 7 yaşındaki çocuğa bakacak olgunlukta olmadığımı ?
Genişletmek için tıkla...

çok mu üstünüze gelinmiş önceki sayfalarda okumadım hepsini ama biraz gard almış gibi vermişsiniz bu cevabı sanki.
bakın benim iki çocuğum var 13 ve 8 yaşındalar ben başkasının çocuğuna bakacak olgunlukta değilim mesela.
yani düşünüyorum adamın aşkından gebersem de yok o olgunluk bende.
bunun yaşla, tecrübeyle ilgisi yok.
eşinize gelince sizin çabalamanız sizi aile yapmaz böyle davrandığı sürece aile birliği oluşturamayacaksınız.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Boşanmaya giden evliliğim
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
3K
bessste
B
Eşimden boşanma kararı aldım
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
babyloading87
L
Kv, lohusalık ve çocukların hasta olması
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
3K
MorAnka
İki çocuklu bir anne için boşanmak mı yoksa birşeyler düzelir mi?
Yorumlar
11
Görüntüleme
801
rakkauspakkaus
R
K
Eşim anneci mi değil mi çözemiyorum
Yorumlar
16
Görüntüleme
601
karcicegi94
K
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…