Arkadaşlar merhaba ben 4 yıllık evliyim eşimin ilk evliliğinden 7 yaşında bir kız çocuğu var. Annesiyle 1 yaşındayken anlaşamadıkları için boşanmışlar boşanma süreçleri çok çekişmeli geçmiş ve maalesef güzel bir şekilde ayrılamamışlar olaya maddi konular girmiş ve eşimin eski karısı eşimi boşanırken maddi konuda çok sıkıntılara sokmuş. Eşim çocuk küçük olduğu için çocuğa bakamam diye velayeti anne almış ve kadın çocuğunun velayetini almak çok istiyormuş eşim eski karısına onlara yetebilecek kadın çalışmasa da ikisi hayatlarını Kolay idare edebilecek kadar nafaka ödüyormuş hakim de çocuğu anneye vermiş daha sonra annesi çocuğa bakmak istememiş 1-2 ay sonra çocuğu babaya vermiş ve çocuğa hala ve Babanne büyütmüş. Kendi Sigorta ödemesi yaptığı için nafaka tamamen düşmüş. Çocuğu sadece hafta sonu görüyor onu da düzenli almıyormuş.Olay bu şekilde bizim sıkıntımız ise biz severek ve güzel bir evlilik yaptık, evliliğimizde hiç bir sıkıntımız yoktu birbirimize güveniyoruz ve seviyoruz fakat eşim çocuk konusunda benim çok üzerime geliyor sürekli benim yaptıklarımı sorguluyor ben ne yaparsam yapayım eşimin gözüne gelmiyor sadece çocuk konusunda bana çok bencil davranıyor ve ben kendimi çok kötü bir üvey anneymiş gibi hissediyorum. Sürekli çocuk konusunda bana hakaret ediyor beni tehdit ediyor ve bu sefer ben çocuktan uzaklaşmaya başlıyorum.Çocuk için birşeyler yapmak istiyorum güzel bir eğitim alsın saygılı ve sevgi ortamında büyüsün istiyorum ve çok üzülüyorum çünkü annesi ilgilenmiyor fakat benim duygu değişimlerim oluyor çünkü ben fedakarlık yaptıkça eşim daha fazlasını istiyor ,çocuk hafta içi bizimle kalıyor Pazartesi günleri bir bahane bulup annem hasta babam hasta diyip bahaneler bulup evimden uzaklaşıyorum ama nereye kadar devam edebilir bu şekilde böyle. Eşim üstüme gelince bu sefer bende de annesi yaşıyor babası yaşıyor mücadele etmesi ilgilenmesi bakmak zorunda olan onlar diye bir düşünce gelişiyor ben ne yapmayalım çok zor durumdayım bana yardımcı olurmusunuz