Konularında haklı olabilirsin fakat, kızın ailesi görüşülmesin, oğlan ailesi görüşülmesin nasıl gider böyle evlilik. Baştan ailelelerinizde olgunluk göstermemiş, sizlere yardımcı olmamışlar. Bir ömür boyu ailelerle görüşülmeden olmazki...mümkün değil böyle bir evlilik...Anca birkaç sene oyalanırsınız bu şekil..Ben anlalttıkların kadarıyla aklı başında bir insan göremedim aile içinde.
Hatasını böyle anlatamassınız emin olun. Tam tersi kendini bu şekilde dahada haklı görür. İnsanın hatasını anlaması ve yaptığından utanması için, o size nekadar kötü davranırsa, siz tam tersi ona iyi davranacaksınızki, hem eşiniz, hemde kayınpederiniz hatasını anlasın. Biliyorum dediklerim çok zor fakat, diğer türlü daha çok arapsaçına dönecek işlerÖyle tabii, ama bana durduk yere o kadar hakaret eden insan da hiçbir şey yokmuş gibi davranmamalı. Diyorum ya pişmanlık bile yok yani. Ama eşime sorsan çok pişmanmışmış. Ben onun ailesi ile görüşmek zorunda değilim ki özlüyorsa gitsin kendisi görüşsün bana ne yani. Ben nasıl onu ailemle muhattap etmiyorsam o da beni etmesin. Etmesin ki onlar da anlasın hata yaptığını.
Keşke babanızı dinleseymişsiniz de şu insan dışı muameleye maruz kalmazdınız! ben olsam gider “ey mübarek babacım, önceden görmüşsün her şeyi de kıymetini bilememişim, hakkını helal et” der ellerini öperdim.Şöyle aslında, sadece babam istemedi. Ben de babamla görüşmüyorum zaten. Düğünden sonra sadece bir kere gördüm, iki kere falan da telefonla konuşmuştum. Baktım olmuyor, aynı kafa, görüşmeyi kestim.
Bilemiyorum, yardım isteğiyle alakası var mıdır yok mudur. Annesi çok defa geldi, gıkımı çıkarmadım, gelmesin demedim. İstediği kadar gelebilir, gelenin başımın üzernde yeri vardır her zaman için. Ama bunu bana beni oyuna getirerek, son dakikalarda annesi varken (tepki vermeyeceğimi bilerek) söylemesi beni çıldırtıyor. Çünkü babasına bakarsan ben insan değilim, ben kendimi çok üstün görüyorum, kibirliyim, kendimi bir b*k sanıyorum. Ama bunları söylemek için de herhangi bir sebebi yok. Çünkü zaten yanyana gelmiyoruz, birbirinizi görmüyoruz ve tanımıyoruz. Hani benim iki yüzlülük gördüğüm şey bana haklısın, haklısın diyip hiçbir şey yapmaması. Benim hamileyken aileme ağlaya zırlaya onun istemediği şeyleri anlatmam ama onun bir killerfrost babamla görüşmek istemiyor dememesi. E ben niye diyorum o zaman? Niye beni bunu söylemeye mecbur bıraktı da ibre kendine dönünce yapmadı?
Hatasını böyle anlatamassınız emin olun. Tam tersi kendini bu şekilde dahada haklı görür. İnsanın hatasını anlaması ve yaptığından utanması için, o size nekadar kötü davranırsa, siz tam tersi ona iyi davranacaksınızki, hem eşiniz, hemde kayınpederiniz hatasını anlasın. Biliyorum dediklerim çok zor fakat, diğer türlü daha çok arapsaçına dönecek işler
ayrıca sizin eşinizde bir gün gelecek barışacak ailenizle ve barışmalıda. sizin hiç hatırınız yokmu...
Keşke babanızı dinleseymişsiniz de şu insan dışı muameleye maruz kalmazdınız! ben olsam gider “ey mübarek babacım, önceden görmüşsün her şeyi de kıymetini bilememişim, hakkını helal et” der ellerini öperdim.
Ailenin istemediği insanlarla nasıl evleniyosunuz? Nasıl bi cesaret bravo valla. Al işte gelinmiş yol ayrımına. Bir tane çocuk. Muhtemelen de küçük. İşiniz gücünüz var mı bari? Gözü kara gördüm sizi gerçekten yoksa blöf mü yapıyosunuz? Ayrılınca kim bakacak cocuga?
Anlamadım desem :)
Öyleyse ne güzel. Aksi olsa yanına sıgınacagınız bi aile olmadığı için çok zor olurdu.Yok zaten kötü davranmıyorum. Bana nasıl davranılmasını istiyorsam öyle davranıyorum ama gene de içimdeki o kızgınlığı atamıyorum...
Yok işte benim babam öyle bir baba değil :) keşke olsaydı. Çok şükür evlendiğime hiç pişman değilim. Bu olayı saymazsak eşimle hiç sıkıntım olmadı, biraz da bu yüzden sindiremiyorum sanırım.
Babam ırkçılık yaptığı için vazgeçmedim ben isteğimden. Yani babamın gerçek bir gerekçesi yoktu istememek için. Sadece ve sadece kendi kafasında inandığı bir şeyin gerçek olduğunu düşündüğü için istemedi. (Atıyorum boyu 1.70 ben 1.90 istiyorum damadımın, gibi. Daha saçmaydı da yazmayayım :) ) qDaha babama ben evlenmeyi düşünüyorum dediğimde istemedi yani, ne görmüştü eşimi ne de adını sanını duymuştu. Annemse sever eşimi, iyi çocuk der hep. Çok şükür ekonomik olarak kimseye muhtaç olmadığım için böyle düşünüyorum ben. Sağlı personeliyim, güzel de bir maaşım var. Ayrılık olsa (olmaz inşallah tabii de) maaşım çok şükür yeter.
Annenizi nasıl eşiniz istemiyor diye eve almazsınız ki? Hayretler içerisindeyim.
Benim annemi istemeyen adam nasıl oluyor da o kadının doğurdu kişiyle bir evlilik kuruyor?
Mümkünatı yok benim için kesinlikle boşanma sebebi.
Orası sizin de eviniz ve istediğinizi alırsınız hele bu kişi annenizse! Hele bir de size babası konusunda böyle davranıyorsa?!
Çok taviz vermişsiniz ve o da kendini bir şey sanmış.
Anneme saygısızlık eden, eve gelmeyecek diyen kim olursa olsun ilişkimi bıçak gibi keserim bu kadar net!
anlamayacak bişey yok. kendiniz küsmüşsünüz. sonra siz aramışsınız. aradığınız için de eşiniz cesaret almış. aramasadınız, yüz vermeseydiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?