bu konuyu açık açmamakta çok düşündüm kızlar, ama sevgili kk bayanlarının fikirlerine ihtiyacım var. benimki dertten ziyade başarabileceğiminden şüphe duymak ve sizlerin bunu nasıl başardığını öğrenmek. bu konuyu eşlerinizin zamanında yaptığı, evlenmden önce ya da sonraki hatalarını nasıl unutmayı başardığınızı ve yolunuza evliliğinize hiç bişey olmamış gibi devam ettiğinizi öğrenmek için açtım. henüz 10aylık evliyim ve ablalarım olarak bana yol göstermenize ihtiyacım var.
eşimin çok büyük, affedilemez, unutulamaz hataları olmadı. çok iyi bir sevgili, çok iyi bir nişanlı ve nihayetinde çok iyi bir koca olmayı başardı bana. 6 yıldır ona deliler gibi aşığım. bizim ilişkimizde hiç kıskançlıklar, büyük kavgalar ve kısa süreli de olsa ilişki bakımından ayrılıklar olmadı.onu çocuğum gibi babam gibi sevgilim gibi sevdim hep. ona kendimden çok güvendim. şefkatinden, içindeki allah korkusundan hiç şüphe etmedim. ama öyle bişey oldu ki geçen gün, unutmak için ikimiz de mücadele ediyoruz.
eşimin benden önce bir sevgilisi olmuş, 6 yıl önce yani. biliyorum zaten konuyu ayrıntısını. adını da biliyorum. kendi laptopumun yanımda olmadığı bir gün eşiminkinden internete girdim. facebook hesabımız ortak olduğu için giriş yapıyordum. adres kutucuğuna girdiğimde başka bir e-mail adresi gördüm. benim bugüne kadar hiç bilmediğim bir mail adresi. eşimin tüm adreslerini çıkmaya başladığımız günden beri bilirim halbuki. öyle sanmışım. bu adres ilgimi çekti ve ortak şifremizle giriş yaptım. açıldı. deaktive edilmiş bir hesaptı. 2 yıl önce girilmiş en son. tamamen sahte bir isim. hiç bir profil bilgisi yok. mesajlara girdim. o an beynimden aşağıya sıcak bi akıntı indi, hissettim. eski sevgilisine" way way way" yazmış. biz nişanlanmadan önce atılmış bir msj. kız cvp vermemiş.
bi başka msj daha başka bi kadına atılmış.yine aynı tarihte. "sen kimsin " tarzı. başka hiç bir msj bulamadım. bütün maillerini araştırdım. bu hesaba ait olan da dahil. bu adresin messengerını da açtım ve 9 tane kadın ekliydi listede. yabancı da türk de. bi kıyamet de burdan koptu içimde. ama hiç bi yazışma bulamadım.
eşim geldi, ben duygularımı saklayamam. saklayıp biraz daha araştırmak istemiştim ama anladı halimden. yüzüne bile bakamıyordum. sonra, saatler süren ağlama, tartışma, hesaplaşma... açıklaması şu " çocukluk ettim o msjı atmakla, ama seninle tanıştğımızdan beri hiç bi kadınla görüşmedim, seni aldatmadım asla, bizim çok güzel bi evliliğimiz var, seni üzdüğüm için kendimi affedemiyorum, kaç yıl önceydi hatırlamıyorum bile, (2 yıl öncesi) o maili kullanmıyorum, o kadınların hiç biriyle görüşmedim..."
eşime de söyledim, sana inanmayı çok istiyorum, ama ben bunu unutamam. evliyken ya da daha önce,sen ilişkmizi lekeledin. bizim masum bi aşkıımz vardı. benden gizledin, böyle bi adresin var. kaldı ki ben eşimin porno izlemesine bile izin verdim, uzakta olduğumuz için ben yanında yokken izlediğini biliyorum.ama nerden bileceğim o kadınlarla konuşmadığını ya da sanal seks yapmadığını? güvenim kırıldı.
mail adresi de facebook hesabı da iki yıl önce deaktive edilmiş.yani biz nişanlandıktan ve evlendikten sonra hiç bişey yok. zaten öncesinde sadece o msj var. bu arada eski sevgilisini facebooktan aratmış, daha geçen hafta, sadece bakılmış, bizim ortak hesabımızdan. ama kızın face hesabı yok allhtan. kız cevap versymiş iki yıl önce ne olacaktı acaba bize?
affetmedim. unutmadım. sadece söndürdüm içimi, ağlamıyorum.
o gün bugündür deliler gibi kızı araştırıyorum. elimde her bilgisi var, nerde çalıştığı, tc no, vergi no, baba adı.. ne ararsanız. iş yerim dolayısıyla her bilgisini buldum tık diye.
eşime gidip çok istiosan al görüş demek istiyorum. çok kırgınım ve bunu belli bile edemiyorum çünkü eşim 15 gün sonra güneydoğuya göreve gidicek. 2yıl boyunca bi karakolda terörle mücadelede görevli olacak. "beni böyle gönderme, aklım hep sende kalcak " diye yalvardı bana. ben de tamam dedim, bu konu bi daha açılmayacak.
çok uzun oldu ama ben nasıl unuturum kızlar? siz nasıl unuttunuz? nolur yardım edin, unutmak zorundayım. eşim güneydğuydayken ben bu düşüncelerle onu üzerek tehlikeye atmak istemiyorum.
bu vicdan azabıyla güneydoğuya göreve gitmeye de korkar zaten. 
