kardesim ben bastan sona okudum, sizi de cok iyi anladim. ben burda ne paranoya ne kiskanclik ne de ozguven eksikligi goruyorum. ben burda hayal kirikligina ugramis, yanlis evlilik yaptigini anlamis ancak bundan emin olmaya calisan, ayrildiginda denemedim dememek icin ugrasan bir kadin goruyorum. insan gecmise dogru anlar yasananlari, sizin de anneler gununu hatirlamaniz bu yuzden. dejavu diger basliklara da bakmis, ben ordan basindan beri hayalkirikligina ugramis ama acaba hata bende mi diye dusunen, belki de henuz sevmedigini kabullenememis bir kadin gordum.
bosanmis cocugu olan biriyle evlenmek tabiiki zordur ama siz basta esinize guvenip eski esiyle de, cocuguyla da barisik baslamissiniz ise, bu dengeyi kuramayan esiniz olmus, aradaki iliskinin niteliksizligi olmus. sizin paranoyaniz degil, evlilikteki en onemli seyi guveni verememis esiniz size, sonra kalkip birilerinin paranoyak demesi adil degil.
bir kadin 18 yasindaki kizlari dusunur hale geldiginde bunun genelde nedeni dusunduklerinin dogru olmasidir, yazdiklariniza baktim, dengesiz birinin yazdiklarina benzemiyor, siz bir yerlerde bir terslik oldugunu anlamissiniz, kocanizin aslinda basit bir adam oldugunu, size karsi hisettiklerinin de ancak basit bir adamin kapasitesi kadar olabilecegini gorup uzulmussunuz diye dusunuyorum. Cok uzuldum okurken.
bu evlilik gun gelir de biterse, duygulariniz iyice tukenirse sanslisiniz yoksa sizin de psikolojisiniz zamanla iyice bozulmaya, zamanla paranoya da kendini de suclayip degersizlestirme de hat safhada olup artar ve size zarar verir.
bu arada sadece yazilanalari okumak hepimize yanlis yaptirabilir, uzman birinden yardim alin bu noktada cunku karar asamasina yaklasiyor gibisiniz.