Eşimin eski eşi, sorunlar ve boşanmayı düşünmem

Kadın harcamıyor demıssınız ama nasıl?
Yaşadığı evın kıra elektirik doğalgaz kım karsılıyor?
Evde yeme içme ve başka masraflar...
Kadının yerınde olsam eskı eşimin bir kuruşunu kendıme gecırmem.
Çocuk için esınıze harcadıklarını kalem kalem yazabılır.
Zaten kıyafet vs eksikleri esınız alır onu kadın kullanamaz.
Okul vs masraflar da kadının kullanacagı para olmaz o Eğitim kurumlarına gıder.
Kadın eşinizin hangı parasını kullanıyor anlamadım.
Dasmer, kadın söylediği kadar bakımlıysa durumu iyidir. Zaten kendi iş yeri varmış yanlış okumadıysam. Sorun kadının parası olup çocuğuna harcamaması eşini sponsor olarak görüp 300 tl lik kitabı bile ona aldırması. Ayrıca zaten eğitim masrafları ödeniyor ve ek olarak asgari üstü nafaka veriyor. Eğitim masraflarını ödemese sadece nafaka verse soylediklerinde haklıydın
 
“harcamıyor” diye düşünmemin sebebini tekrar belirtiyim.
Eski eşinin yaşadığı ev kira değil, kendi evi. Kendi malı mülkü bu bizi ilgilendirmiyor ama konusu geçtiği için söylüyorum.
Eğitim, tatil, sağlık vs bu harcamaların hepsini eşim yapıyor. Çocuğa herhangi bir maddi harcaması olmadığı gibi eşim 23 bin lira nafaka veriyor. Bu verdiği 23 bin lira dediğiniz gibi mutfak masrafıdır, kılık kıyafettir.
Bence 23 bin lirayla arada bir çocuğa bir iki kıyafet, yeni bir ayakkabı alınabilir. Hani her ay yapmasa bile 3-4 ayda bir yapabilir diyelim.
Bunu da yapmıyorsa evet bu nafakanın nereye gittiği belli değil diye düşünüyorum
Çocuk ıcın bırıkım yapıyor olabilir mı?
Eşinız konuşsun o zaman kadınla.
Kalem kalem hesap versin.
 
Bana sana ne demiyor, aksine kendisi paylaşıyor. Bu durumdan çok yoruldum vs diye..
Bakin abla dedigim biri, sizin gibi bosanmis 2 cocuklu bir adamla evlendi (adam ilk askiydi, yillar sonra kavustular).

Adam, evlenmeden once iki cocuguna da birer ev aldi ve ustlerine yapti, evler kirada ve cocuklarin masraflarini karşılıyor, anneleri (birebir sahit olduğum icin yaziyorum) icip icip bizimkilere sariyordu, sonucta ne mi oldu?

2 cocugunda velayetini aldilar, daha anne bile olmamisken birden iki cocuga annelik yapar oldu, cocuklarda onu cok seviyor, sonra kendi cocugu oldu, cocuklarin tum annelik yuku kendisinde, babada on numara baba sizin esiniz gibi. Ama iste orada kocaman bir ama var... herseye ragmen evlendigine ve cocuk yaptigina inanilmaz pisman, cunku birsey dedigi anda adi uvey anneye çıkıyor, kimse demese kendi kendine vuruyor bu yaftayi.

Bunu neden mi anlattim, uvey evlat zordur, siz kendi cocugunuza birsey icin kizsaniz, annedir disiplin veriyor derler, ama uveye kizsaniz katlanamiyor derler. Simdi uvey cocugunuza yapılanlar size batmiyor sanıyorsunuz ama aslinda batiyor, yoksa kadinin botox yaptırmasi niye sizi rahatsiz etsin ki? Evet esiniz duzgun biri belli ama birakin isi hukuki yollara dokup cozumu kendi bulsun, yoksa bir babanne doldurusuna bakar yuvanizin yokus asagi yuvarlanip istemediğiniz bir bosanmayla sonuclanmasi. Eşim dolmaz demeyin, soz konusu evlat olunca dolmayacak anne baba yoktur, uzgunum ama hayatin gercekleri bunlar.

Birakin eşiniz halletsin siz de kendisine bu meseleleri bana taşima, bu konular senle eski esinin konusu deyin ve kapatin, nafaka meselesi duzene girene kadar da (bence) cocuk dusunmeyin, belliki aklınıza yatmayan cok sey var ki bosanma lafi beyninizde dolasiyor.


Kendinize iyi bakin, uzulmeyin ve kocaniza birakin bu meseleleri.
💓
 
Çocuk ıcın bırıkım yapıyor olabilir mı?
Eşinız konuşsun o zaman kadınla.
Kalem kalem hesap versin.

Bakin abla dedigim biri, sizin gibi bosanmis 2 cocuklu bir adamla evlendi (adam ilk askiydi, yillar sonra kavustular).

Adam, evlenmeden once iki cocuguna da birer ev aldi ve ustlerine yapti, evler kirada ve cocuklarin masraflarini karşılıyor, anneleri (birebir sahit olduğum icin yaziyorum) icip icip bizimkilere sariyordu, sonucta ne mi oldu?

2 cocugunda velayetini aldilar, daha anne bile olmamisken birden iki cocuga annelik yapar oldu, cocuklarda onu cok seviyor, sonra kendi cocugu oldu, cocuklarin tum annelik yuku kendisinde, babada on numara baba sizin esiniz gibi. Ama iste orada kocaman bir ama var... herseye ragmen evlendigine ve cocuk yaptigina inanilmaz pisman, cunku birsey dedigi anda adi uvey anneye çıkıyor, kimse demese kendi kendine vuruyor bu yaftayi.

Bunu neden mi anlattim, uvey evlat zordur, siz kendi cocugunuza birsey icin kizsaniz, annedir disiplin veriyor derler, ama uveye kizsaniz katlanamiyor derler. Simdi uvey cocugunuza yapılanlar size batmiyor sanıyorsunuz ama aslinda batiyor, yoksa kadinin botox yaptırmasi niye sizi rahatsiz etsin ki? Evet esiniz duzgun biri belli ama birakin isi hukuki yollara dokup cozumu kendi bulsun, yoksa bir babanne doldurusuna bakar yuvanizin yokus asagi yuvarlanip istemediğiniz bir bosanmayla sonuclanmasi. Eşim dolmaz demeyin, soz konusu evlat olunca dolmayacak anne baba yoktur, uzgunum ama hayatin gercekleri bunlar.

Birakin eşiniz halletsin siz de kendisine bu meseleleri bana taşima, bu konular senle eski esinin konusu deyin ve kapatin, nafaka meselesi duzene girene kadar da (bence) cocuk dusunmeyin, belliki aklınıza yatmayan cok sey var ki bosanma lafi beyninizde dolasiyor.


Kendinize iyi bakin, uzulmeyin ve kocaniza birakin bu meseleleri.
💓
Zaten benim yapabileceğim hiçbir şey yok ben ne yapabilirim ki?

Şu an boşanmayı düşünmemin biraz da sebebi çocuğumun olmaması. Ya çocuğum olduğunda işler daha da sarpa sararsa diye kendimi yiyorum.
 
Dasmer, kadın söylediği kadar bakımlıysa durumu iyidir. Zaten kendi iş yeri varmış yanlış okumadıysam. Sorun kadının parası olup çocuğuna harcamaması eşini sponsor olarak görüp 300 tl lik kitabı bile ona aldırması. Ayrıca zaten eğitim masrafları ödeniyor ve ek olarak asgari üstü nafaka veriyor. Eğitim masraflarını ödemese sadece nafaka verse soylediklerinde haklıydın
O zaman adam konuşsun kadınla.
Kalem kalem hesap versın..
Bu arada adamın maaş ne kadar?
Ne kadar çok para harcıyor?
Adam buna razı olmus belki şuan esı sorgulamasa adam bu şekle devam edecek.
Çocuksuz hayatı yaşadım çocuklu hayatı da.
Çocuk cıdden çok gıderı olan birşey.
Bır de lüks hayat yasattılarsa kadın onu devam ettirmek isteyebilir.
Çocuklar sımdı ele avuca sığmıyor.
Dışarı da hayat cıdden çok pahalı.
Kadının ogluna harcamaması da değişik geldı.
Kalem kalem hesap versın o zaman.
 
Size de hak verdim. Çocuğu olmayan veya olsa da ona tek başına bakım vermek zorunda kalmamış kadınların bunu anlaması pek kolay olmuyor.
Biz eşimle boşanmadık, ama o yurtdisinda çalışıyor bir süredir, biz oğlumla Türkiye'deyiz. Aile desteği de alıyor olmama rağmen çok zorlayıcı bir durum bir çocuğun sorumluluğunu tek başına alıyor olmak.
Maddi olarak da evet ödenen nafaka az değil. Ama dün oğlumla dışarı çıktık. Oyun alanlarına 500 TL, yemeğe de iki kişi 1000 TL ödedik. Sinemaya gitseniz aynı. Yani inanılmaz bir gider var. Bilemedim.
Biz de boşanmadık ama eğitim, sağlık, bakım, giyim vs. Bu kalemleri çıktıktan sonra aylık 23 bin tek çocuk için harcamıyorum, çoğumuz harcamıyordur o kadar. Geriye ne kalıyor ki zaten? Hani kadın, çocuğun hesabına atsa yine mantıklı.

Ama ben anneysem, çalışıyorsam benimde çocuğuma karşı sorumluluklarım var. Yarısı onun, yarısı benim. Türkiye'de boşandıysan ya çocuk tamamen anneye atılır baba bakmaz, Veya bütün yük adama biner, anneye ömür boyu emekli maaşı.

Bu adamlar/kadınlar tekrar evlenmesin mi? Aynı durumda ben olsam maddi olarak oldukça rahat büyür çocuğum bu imkanlar dahilinde. Ben çalışıyorum, baba destek oluyor büyük ölçüde. Ama ben etliye sütlüye karışmamayım, baba mecbur dersem ortada hiç masum olmayan sebeplerden vardır.

Yanlış anlamayın lafım size değil. Sizin de çocuğunuzun her şeyi tam teşekküllü karşılansa o 23 bin TL ile çok rahat karşılanırdı extralar. ☺️
 
Çocuk ıcın bırıkım yapıyor olabilir mı?
Eşinız konuşsun o zaman kadınla.
Kalem kalem hesap versin.
Eşim ne zaman güzelce konuşmak istese, bunları dile getirse karşı tarafın bir anda ses tonunun değiştiğini, sonunda yine iletişimin gerginlikle sonlandığını söylüyor.
Zor bir durum
 
Zaten benim yapabileceğim hiçbir şey yok ben ne yapabilirim ki?

Şu an boşanmayı düşünmemin biraz da sebebi çocuğumun olmaması. Ya çocuğum olduğunda işler daha da sarpa sararsa diye kendimi yiyorum.
Cocugunuz olmamasi su an sizin hayriniza, birakin eşiniz, eş ve baba olma sorumluluklarini ayristirip duzene koysun, siz uzak durun meselelerden.

Kadin hayatini yasiyor diyorsunuz, siz de yasayin, maasiniz var, isiniz var, kendinize yatirim yapin.
 
Eşim ne zaman güzelce konuşmak istese, bunları dile getirse karşı tarafın bir anda ses tonunun değiştiğini, sonunda yine iletişimin gerginlikle sonlandığını söylüyor.
Zor bir durum
O zaman mahkemeye verecek nafaka düşürmek için.
Sız demesenız eşiniz bunun farkında mıydı?
 
Biz de boşanmadık ama eğitim, sağlık, bakım, giyim vs. Bu kalemleri çıktıktan sonra aylık 23 bin tek çocuk için harcamıyorum, çoğumuz harcamıyordur o kadar. Geriye ne kalıyor ki zaten? Hani kadın, çocuğun hesabına atsa yine mantıklı.

Ama ben anneysem, çalışıyorsam benimde çocuğuma karşı sorumluluklarım var. Yarısı onun, yarısı benim. Türkiye'de boşandıysan ya çocuk tamamen anneye atılır baba bakmaz, Veya bütün yük adama biner, anneye ömür boyu emekli maaşı.

Bu adamlar/kadınlar tekrar evlenmesin mi? Aynı durumda ben olsam maddi olarak oldukça rahat büyür çocuğum bu imkanlar dahilinde. Ben çalışıyorum, baba destek oluyor büyük ölçüde. Ama ben etliye sütlüye karışmamayım, baba mecbur dersem ortada hiç masum olmayan sebeplerden vardır.

Yanlış anlamayın lafım size değil. Sizin de çocuğunuzun her şeyi tam teşekküllü karşılansa o 23 bin TL ile çok rahat karşılanırdı extralar. ☺️
İnsanların atladığı nokta şu. Evet ülkemizde maalesef boşanan erkekler çocuğunu annenin başına atıp, iki kuruş da nafaka verip hayatına bakıyor.
Bizim ayrıştığımız nokta burada. Eşim bazen eşim çocuğunu almak için plan yapıyor gün ayarlıyor ama çocuğu mesela arkadaşlarıyla evde parti vs planı oluyor gelmek istemiyor. Eşim de bazen söyleniyor kendi kendine, zaten işimden dolayı zor gün ayırıyorum şimdi bu plan nerden çıktı, e bugün almasam şu güne kadar yine alamıycam diye..
Eşim bazen daha çok zorluyor alıp vakit geçirebilmek için öyle söyleyeyim
 
Boşan, sen çocuğu kıskanıyorsun diye yazanlar olmuş ama hanımefendi çocuğun odasını bile kendisi hazırladığını söylemiş eğer söylediklerinde haklı ise bence bir insanı böyle itham etmek çok kırıcı. Ben annesi babası boşanmış biriyim, annem beni tek baktı büyüttü babamdan 5 kuruş fayda görmedik ve dediğiniz gibi benimde ayakkabılarımın yanları patlar patlasa da ayakkabılarımı eve gidince gizli gizli saklamaya çalışırdım annem görmesin diye çünkü annemin çok zorluklar ile beni okutmaya çalıştığını bilirdim. Yeri geldi annem ile sadece makarna, zeytin yediğimizi hatırlıyorum. Size batan konuyu da çok iyi anlıyorum baba zaten her konuda destek, anne neden yeterli bakimi sağlamıyor diye düşünüyorsunuz ancak kadının yaşadığı hayatı gerçekten bildiginize emin misiniz? İnsanların temiz kıyafet giymesi, biraz bakımlı olması evdeki paranın yeterli olduğu anlamına gelmiyor, kadın ile konuşma fırsatı elde ederseniz aslında konuşabilirsiniz sonuçta ortada bir çocuk var, kadını sosyal medyadan değil de veya varsayım da bulunarak değil de yakından gerçekten tanımanızı tavsiye ederim maddi durumu hakkında yorum yapabilmek için. Boşanmak sandığınız kadar güzel bir duygu olmayabilir hele ki bu devirde.. Şiddet yok, aldatma yok, bir sorumluluğu var ve onu yerine getirmeye çalışıyor sizde çözüm odaklı olun lütfen.
 
O zaman mahkemeye verecek nafaka düşürmek için.
Sız demesenız eşiniz bunun farkında mıydı?
Ben hiç didiklemedim bunları bir gün bile. Hep kendisi söyleniyor, kendisi paylaşıyor. Kendisi sinir harbi yaşıyor. Keşke bana da anlatmasaydı bu kadar ben hiç takmazdım bile belki.
 
Beni şeytanlaştırıyorlar çok iyi biliyorum ama ben “aldığı çorap bile batacak” bir insan değilim.
Evlenirken yeni evi yapmaya çalışırken, odasındaki perdesi pembeli en güzeli olsun, şu nevresimi şöyle cicili olsun diye uğraşmış bir insanım.
Sadece evet, benim eşimin verdiği para eski eşine bir dolgu parası, kuaför masrafı olarak gidiyorsa bu noktada bir saniye diyebilirim bence.
En iyisi avukata danışın ve Oluru var ise çocuğun hesabına aktarılsın ne bileyim bir altın hesabı gibi falan. En azından para nerde belli olur, büyüyünce çocuk kullanır.
 
Ben hiç didiklemedim bunları bir gün bile. Hep kendisi söyleniyor, kendisi paylaşıyor. Kendisi sinir harbi yaşıyor. Keşke bana da anlatmasaydı bu kadar ben hiç takmazdım bile belki.
Sızın ev geçımı nasıl?
Maaşlar ne kadar?
Sız eve katkıda bulunuyor musunuz?
 
İnsanların atladığı nokta şu. Evet ülkemizde maalesef boşanan erkekler çocuğunu annenin başına atıp, iki kuruş da nafaka verip hayatına bakıyor.
Bizim ayrıştığımız nokta burada. Eşim bazen eşim çocuğunu almak için plan yapıyor gün ayarlıyor ama çocuğu mesela arkadaşlarıyla evde parti vs planı oluyor gelmek istemiyor. Eşim de bazen söyleniyor kendi kendine, zaten işimden dolayı zor gün ayırıyorum şimdi bu plan nerden çıktı, e bugün almasam şu güne kadar yine alamıycam diye..
Eşim bazen daha çok zorluyor alıp vakit geçirebilmek için öyle söyleyeyim
Bu kadın bana hiç masum gelmedi niyeyse. Ama muhteşem bir babayı boşamak yerine, bu durumu hukuki düzeltin derim.
 
Biz de boşanmadık ama eğitim, sağlık, bakım, giyim vs. Bu kalemleri çıktıktan sonra aylık 23 bin tek çocuk için harcamıyorum, çoğumuz harcamıyordur o kadar. Geriye ne kalıyor ki zaten? Hani kadın, çocuğun hesabına atsa yine mantıklı.

Ama ben anneysem, çalışıyorsam benimde çocuğuma karşı sorumluluklarım var. Yarısı onun, yarısı benim. Türkiye'de boşandıysan ya çocuk tamamen anneye atılır baba bakmaz, Veya bütün yük adama biner, anneye ömür boyu emekli maaşı.

Bu adamlar/kadınlar tekrar evlenmesin mi? Aynı durumda ben olsam maddi olarak oldukça rahat büyür çocuğum bu imkanlar dahilinde. Ben çalışıyorum, baba destek oluyor büyük ölçüde. Ama ben etliye sütlüye karışmamayım, baba mecbur dersem ortada hiç masum olmayan sebeplerden vardır.

Yanlış anlamayın lafım size değil. Sizin de çocuğunuzun her şeyi tam teşekküllü karşılansa o 23 bin TL ile çok rahat karşılanırdı extralar. ☺️

Haklısınız, nafaka bence de az değil ekstralar için. Anne ve baba boşanmış da olsa, birlikte de olsa maddi manevi bakım yükümlülüğünü ortak karşılamak zorunda.
Konu sahibinin eşi hukuki yollara başvurabilir belki. Malesef insanlarla ortak bir noktada buluşmak çok zor. Hele ki bu bir eski eş ise. Herkesin karşısına düzgün insanlar çıksın ne diyelim.
 
Boşan, sen çocuğu kıskanıyorsun diye yazanlar olmuş ama hanımefendi çocuğun odasını bile kendisi hazırladığını söylemiş eğer söylediklerinde haklı ise bence bir insanı böyle itham etmek çok kırıcı. Ben annesi babası boşanmış biriyim, annem beni tek baktı büyüttü babamdan 5 kuruş fayda görmedik ve dediğiniz gibi benimde ayakkabılarımın yanları patlar patlasa da ayakkabılarımı eve gidince gizli gizli saklamaya çalışırdım annem görmesin diye çünkü annemin çok zorluklar ile beni okutmaya çalıştığını bilirdim. Yeri geldi annem ile sadece makarna, zeytin yediğimizi hatırlıyorum. Size batan konuyu da çok iyi anlıyorum baba zaten her konuda destek, anne neden yeterli bakimi sağlamıyor diye düşünüyorsunuz ancak kadının yaşadığı hayatı gerçekten bildiginize emin misiniz? İnsanların temiz kıyafet giymesi, biraz bakımlı olması evdeki paranın yeterli olduğu anlamına gelmiyor, kadın ile konuşma fırsatı elde ederseniz aslında konuşabilirsiniz sonuçta ortada bir çocuk var, kadını sosyal medyadan değil de veya varsayım da bulunarak değil de yakından gerçekten tanımanızı tavsiye ederim maddi durumu hakkında yorum yapabilmek için. Boşanmak sandığınız kadar güzel bir duygu olmayabilir hele ki bu devirde.. Şiddet yok, aldatma yok, bir sorumluluğu var ve onu yerine getirmeye çalışıyor sizde çözüm odaklı olun lütfen.
Eşimle bir derdi var desem, kendisinin de uzun ilişkisi varmış yani her iki taraf da hayatına bakıyor bir noktada.
Eşim anlattığı için biliyorum kendisinin ailesi varlıklı, güzel bir muhitte evi var. Kendisi çalışmayan, ne bileyim gerçekten durumu olmayan bir insan olsa bugün bu konuyu burda açmazdım ki ben.
 
O karakterde biri mi bilmiyorum, hiç öyle olduğunu düşünmemiştim. Ya da ben kötü düşünmedim bilmiyorum.
Biz evlenmeden bir süre önce evleneceğimizi belirtmişti eski eşine, hani beraber hareket edelim bu noktada güzelce hazırlayalım çocuğu etkilenmesin vs. Ondan önce de uzun süre çocuğuyla güzel bir ilişki kurmuştuk biz hiçbir şey pattanak olmadı yani.
Bir anda durup dururken çocuğun kardeş istemediğini, bunun için çok ağladığını falan söyledi. Eşim de ben de epey üzülmüştük ama ne o ne ben kardeş fikrini dile getirmemiştik. Hatta evleneceğimizi söylediğinde eşim çocuğun gözleri parlamış o zaman kardeşim de olabilir artık diye.
Benim çocuk yapmamı kendisi mi istemiyor bilmiyorum, çünkü geçenlerde bi kutu oyunu oynarken laf lafı açtı ve çocuk bi kardeşim daha olsun isterim dedi.
Şimdi bu çocuk kardeş istemiyorum diye ağladı mı?
Ki evlenme haberini ortaklaşa bir kararla eşim söylemişti ve asla çocuk kelimesini kullanmadı. Daha ortada evleneceğimizi bile bilmiyorken çocuk ağladı mı gerçekten çocuk istemiyorum diye bilmiyorum.. kafam çok karışık
Biraz değişiklik olmasi adina suan bulundugunuz ortamdan 2-3 gunluk baska bir yere gitme sansiniz var mi?
Kafanizi toparlamaniz gerek anladigim kadariyla.
 
X