- 7 Ekim 2021
- 13
- 5
- 1
- 28
- Konu Sahibi gunebakan25
-
- #1
Merhabalar arkadaşlar. Benim sıkıntım şu ki yani daha doğrusu öyle üstesinden gelinmeyecek çok anormal bir şey değil de ben kafamda aşırı büyütüyorum..
Eşim Oğlak Burcu ve hem burcunun etkileri hemde kendi mizacı sebebiyle fazlasıyla asosyal. En samimi olduğu sadece bi arkadaşı var diyebilirim. İlk evlendiğimiz zamanlarda da görseydiniz böyle ailemin içine girerdi, (kendisi kambur birisi zaten) böyle boynu bükükler gibi otururdu. Sinir olurdum, annemlere veya başka bir yere gitmek istemezdim. Sonradan sonraya çok değişti hemde yani evrim geçirdi diyebilirim. Galiba ilk zamanlar bizim karı-koca olarak evliliğimizdeki sorunların da etkisi vardı.
Dışardan eşimi gören birisi yanına yanaşmak istemez. Ben bile ilk onu gördüğümde ödüm kopmuştu, öyle düşünün. Ama tanıdıktan sonra da öyle eğlenceli ve komik bi adam olur ki o da ayrı bi konu. Birde en önemlisi insanlara karşı çok saygılıdır, değer verir. Merhametlidir. Evliliğimizdeki sıkıntılı zamanlarda da çoğu zaman sabrı kendisi gösterir, anlayışla karşılar. Yani bana kalsa 50 kere boşanırdık ama o bir sürü problem yaşamamıza rağmen şaka olarak bile boşanalım demedi, bende sakız gibi her şeyde söylerdim. Bunları da söylemeden geçmek istemedim.
Devam edeyim.. Evlendikten sonra eşimin ailesi; Ayhan’ın çehresine tebessüm geldi falan demişlerdi. Çünkü ben çok neşeli şen, şakrak birisiyim ve ailem, akrabalarımda öyle samimidir. Her insan bir olmaz, biliyorum. Ama şehir dışından bir akrabam gelse Ayhan içlerine girmiyor. Söylediğim gibi ama ilk hallerinden çok farklı şu an. İki dayım bulunduğum yere yakın bir şehirde birisi de bizim oturduğumuz şehirde. Abilerim şehir dışındalar. Kuzenlerimden de burda oturanlar var. Bu bahsettiğim kişiler sık sık bizim yaşadığımız yere geldiklerinden dolayı Ayhan onlara alıştı. Hamdolsun ki rahat gidiyoruz, geliyoruz. Evlendiğimizden beri çok kişi gidip geldi evimize. Ama bize uzak olan bi şehirde yaşayan akrabalarımdan birisi gelse; kendisine diyorum ki hayatım çık yukarı, bizimkileri gör. Yok, sen in aşağıya eve gidelim diyor. Şu anda da yine buraya gelecek olan bi kuzenim var, eşi ve çocuklarıyla birlikte. Onunla da bugün görüştüm. Bizim de oraya gelme durumumuz var dedi ve bana kendi ağzıyla yemeğe de çağırırsın şu bu diye konuştu. Ya varya daha gelip gelmeyecekleri bile belli değil. Ben oturmuşum bunları düşünüyorum. Gelecekler e işte eşim yine gelip görmeyecek bunları veya bize yemeğe gelemeyecekler diye düşünüp kafamda atıp tutuyorum. Ne yapmam lazım ya da acaba bu sefer daha mı farklı olur kocam? Siz ne düşünüyorsunuz? Durumumu kınayıp da tuhafına giden hanımlar lütfen cevap yazmasın, istemiyorum. Bana samimiyetle yardımcı olmak isteyen arkadaşlardan bi karşılık bekliyorum. Şimdiden teşekkürler..
Eşim Oğlak Burcu ve hem burcunun etkileri hemde kendi mizacı sebebiyle fazlasıyla asosyal. En samimi olduğu sadece bi arkadaşı var diyebilirim. İlk evlendiğimiz zamanlarda da görseydiniz böyle ailemin içine girerdi, (kendisi kambur birisi zaten) böyle boynu bükükler gibi otururdu. Sinir olurdum, annemlere veya başka bir yere gitmek istemezdim. Sonradan sonraya çok değişti hemde yani evrim geçirdi diyebilirim. Galiba ilk zamanlar bizim karı-koca olarak evliliğimizdeki sorunların da etkisi vardı.
Dışardan eşimi gören birisi yanına yanaşmak istemez. Ben bile ilk onu gördüğümde ödüm kopmuştu, öyle düşünün. Ama tanıdıktan sonra da öyle eğlenceli ve komik bi adam olur ki o da ayrı bi konu. Birde en önemlisi insanlara karşı çok saygılıdır, değer verir. Merhametlidir. Evliliğimizdeki sıkıntılı zamanlarda da çoğu zaman sabrı kendisi gösterir, anlayışla karşılar. Yani bana kalsa 50 kere boşanırdık ama o bir sürü problem yaşamamıza rağmen şaka olarak bile boşanalım demedi, bende sakız gibi her şeyde söylerdim. Bunları da söylemeden geçmek istemedim.
Devam edeyim.. Evlendikten sonra eşimin ailesi; Ayhan’ın çehresine tebessüm geldi falan demişlerdi. Çünkü ben çok neşeli şen, şakrak birisiyim ve ailem, akrabalarımda öyle samimidir. Her insan bir olmaz, biliyorum. Ama şehir dışından bir akrabam gelse Ayhan içlerine girmiyor. Söylediğim gibi ama ilk hallerinden çok farklı şu an. İki dayım bulunduğum yere yakın bir şehirde birisi de bizim oturduğumuz şehirde. Abilerim şehir dışındalar. Kuzenlerimden de burda oturanlar var. Bu bahsettiğim kişiler sık sık bizim yaşadığımız yere geldiklerinden dolayı Ayhan onlara alıştı. Hamdolsun ki rahat gidiyoruz, geliyoruz. Evlendiğimizden beri çok kişi gidip geldi evimize. Ama bize uzak olan bi şehirde yaşayan akrabalarımdan birisi gelse; kendisine diyorum ki hayatım çık yukarı, bizimkileri gör. Yok, sen in aşağıya eve gidelim diyor. Şu anda da yine buraya gelecek olan bi kuzenim var, eşi ve çocuklarıyla birlikte. Onunla da bugün görüştüm. Bizim de oraya gelme durumumuz var dedi ve bana kendi ağzıyla yemeğe de çağırırsın şu bu diye konuştu. Ya varya daha gelip gelmeyecekleri bile belli değil. Ben oturmuşum bunları düşünüyorum. Gelecekler e işte eşim yine gelip görmeyecek bunları veya bize yemeğe gelemeyecekler diye düşünüp kafamda atıp tutuyorum. Ne yapmam lazım ya da acaba bu sefer daha mı farklı olur kocam? Siz ne düşünüyorsunuz? Durumumu kınayıp da tuhafına giden hanımlar lütfen cevap yazmasın, istemiyorum. Bana samimiyetle yardımcı olmak isteyen arkadaşlardan bi karşılık bekliyorum. Şimdiden teşekkürler..