Eşimin anne ve ablasını benden önde tutması

Pelinimsi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Eylül 2019
9
3
34
Merhaba arkadaşlar. Bigün forum sitesinde çare arayacağım hiç aklıma gelmezdi. Ancak eşime ve evliligime zarar veririm düşüncesi ile konuyu etrafimdaki kimse ile paylaşamıyorum. Sizden degerlendirmelerinizi bekliyorum. Şimdiden beni yalnız bırakmadığınız için teşekkür ederim.
Şöyleki, eşimle 9yıllık arkadaşlığımızın üzerine evlendik. Arkadaşlığımız süresince birbirimizin aile içi durumlarda dahil herseyini biliyorduk. Eşim 8kardeş 3 kız 5erkek. 9 yıl boyunca (18yaşımızdan başlayarak)eşim anne babası ile hep sorunluydu. Varlikliydilar ama esime kimse maddi d estek olmuyordu. Hem calisiyirdu hem okuyordu. Eve gitmek bile istemezdi, ailesi de ilgisizdi. Bi kaç gün yok olurdu. Arayıp nerde diye sorardım onlarda bana sorardı. Sonunda yine karış karış ben arar,babasıyla kavga ettiğinden eve gitmediği için herhangi bi arkadaşının pis pasaklı evinde bulur, zorla kendi evlerine yollardim. Tüm sorunların kaynağı babasıydı, onun varlığı yüzünden kimse huzurlu degildi. Adam çok despottu bunları ve annesini zamaninda çok dövmüş falan. Ben öğretmen anne babanın 3evladından biriyim. Hep çok mutlu bi ailem oldu. Eşimin aile durumunu anlattığımda, hiç hor görmediler aksine maddi manevi hep onun yanında oldular. Ve eşim de annebabami cok sayar severdi , kıymet bilirdi. Kendi anne babamin yaomadigini yaptilar derdi. Burda saymak istemedigim türden çok büyük destekleri oldu. Aileler arasında hiç bir problem yoktu, yine yok hatta. Ama son bir yıldır ki bu yurt dışında yaşayan gorumcemin kesin dönüş yapması na rast geliyor işler tersine döndü. Önce sürekli eşimi çay içelim yemek yiyelim diye çağırmaya başladılar. Ben yokum ha sadece eşim annesi ve 3kız kardesi. Benim haberim olmadan yapılan planlar,piknikler akraba ziyaretleri. Yine bu aynı ekip. Çalışıyorum, işten koşarak dönüyorum yemek hazırlayım diye. Kocam geliyor ki eve gelmeden annesine ugramis, orada karnını doyurmuş gelmiş. Sende evde tek başına bok ye demek yani afedersiniz. Madem yemeğin var oğlunu doğuracağına bi kaba kat getirsin eve beraber yiyelim. Yada ayni saatte çıkıyoruz işten, çağır sende yiyelim. Eşime açıkça bensiz yeme dediğim halde çok uzun süre bu şekilde devam etti. Oysa benim annem eşime mahcup olmayim diye, kova ko va yemekleri hazırlar eve yollar, birlikte yiyelim bide yorulduk diye gecistirmeyelim diye. Eşim annemin yemeklerine bayılır. Ozellikle arayip bugün şunu yiyelim diye önden sipariş verirdi. Son zamanlarda eşime annemin evinde yediği yemekler yüzünden baskı yapıyolar. İki defa gorumcemin eşim karnım tok dediği için " toktur tabi kaynanan doyurmustur seni. Birak anne birak baksana doyurmuşlar bunu" dediğine şahit oldum. Artık benden de çekinmiyorlar. En kötüsü de eşimin ağzını bile açmaması ve anneme burun kıvıran bi ifadeyle ablasına karşılık vermesi. Onu öyle gördüm ya yemin ederim ni andeğişiklik için karnıma ates doldu sandim. Anne babamı enayi yerine koydurdugum için ölesiye pişmanım. Buraya yaşanan herşeyi yazamiyorum. Ama ana temayi anlatabilmisimdir sanırım. Eşim anne ve ablalarının etkisiyle ailemi ve ilişkimizi inkar ediyor. Açıkça yüzüne söylüyorum ablalarina iftara ediyormuşum gibi davraniyor. Daha pek cok ufak tefek ama birleştirince dev bir canavara dönüşen bu tipkadar olaylar yaşıyorum. Annemlerden çıkmayan eşimi annemlere götüremiyorum. Beni almaya geldiğinde arayip geldim aşağıya in diyor. heralde annemlere gitmesi ile de ilgili alfbi sokuyorlar cesaret edemiyor.Ailem eşimi sorunca türlü yalanlarda ayıbını kapatıyorum ki onların gözünde saygınlığını yitirmesin. Ablası turkiyede diye onu bırakıp balayına gitmedik. abim yurt dışında yaşıyor üzülüyorum diye cok aylar sonra bizi yanına getirtti. şimdi yiğenim oldu diye abimin yanina gideceğiz bana istekli davraniyor, ailesinde konu açılınca bilmiyorum canim istemiyor ama.. alan diyor. Seviyorum, 5aylık bi bebegimiz var. Ama bu sekilde gidemeyecek. Daha fazla ailemi ezdiremeyecegim. Resmen köprüyü gecene kadar ayıya dayı demis. Bizimkileri kullanmış. Dört dörtlük bi düzen kurunca acayip değişti. Simdilerde düşünüyorum acaba ailesiyle arasi hep iyiydi de bana mi farklı gösterdi. Yine de en ufakkorktuğum bir destegi kendinden esirgeyen insanlara , ki onlar en yakinlarimiz olsa bile, duygularimiz bu denli değişebilir mi? Kimseye ihtiyaci kalmayinca ailesine düşkün mu oldu yani.
 
Bunun bir benzerini yasadim
Ailem o kadar destek oldu babam kendi evladina yapmadigi iyiligi esime yapti esimin ailesinin cahilliklerni gormezden geldi esim babamin sayesinde cok iyi bir meslek sahibi oldu maddi gelir artinca esimde degisti nefretle baktigi ailesine simdi gozleri dolu dolu gidiyor en sonundada baska bir kizla konustugunu gordum. Kimseye acimayacaksin iste bu dunyada acidigin insan ilk gelip senin canini acitiyor. Bunuda ogrendim iste
 
Aslında esiniz sizin ailenize karşı net bir terbiyesizlik yapmamis.sadece kendi ailesinin değerini anlamis .sizde yine eskisi gibi ailenizi saysın istiyorsunuz.ama aile ne kadar kotu olursa olsun bi şekilde et tırnaktan ayrılmıyor
 
Bunun bir benzerini yasadim
Ailem o kadar destek oldu babam kendi evladina yapmadigi iyiligi esime yapti esimin ailesinin cahilliklerni gormezden geldi esim babamin sayesinde cok iyi bir meslek sahibi oldu maddi gelir artinca esimde degisti nefretle baktigi ailesine simdi gozleri dolu dolu gidiyor en sonundada baska bir kizla konustugunu gordum. Kimseye acimayacaksin iste bu dunyada acidigin insan ilk gelip senin canini acitiyor. Bunuda ogrendim iste
Sizin konunuz değil ama sizin yazdiklarinizada çok üzüldüm . Napti niz peki şu an ne durumdasiniz ? Gerçekten ne kadar zor birsey kadın olmak özellikle bu ülkede
 
Sizin konunuz değil ama sizin yazdiklarinizada çok üzüldüm . Napti niz peki şu an ne durumdasiniz ? Gerçekten ne kadar zor birsey kadın olmak özellikle bu ülkede
ben ogrendigimde bugunde altinlari paralari alip ortadan kaybolmustum beni aradi baya bir zaman ben kafami toplayinca ciktim ortaya oda her erkegin yaptigi gibi yeminler yeminler birdaha yapmicamlar falan sans istedi iste bende ustume tapulu bir ev istedim bunun karisiliginda oda kabul etti ev aldi ustume zaten ikinciye yaparsa afretmeyecegmi soyledim bu evide istememin nedeni bosanirsam yarin birgun kendimi guvence altina almak icin. Simdilik bir yanlisini yakalamadim ama zaman gostricek herseyi
 
ben ogrendigimde bugunde altinlari paralari alip ortadan kaybolmustum beni aradi baya bir zaman ben kafami toplayinca ciktim ortaya oda her erkegin yaptigi gibi yeminler yeminler birdaha yapmicamlar falan sans istedi iste bende ustume tapulu bir ev istedim bunun karisiliginda oda kabul etti ev aldi ustume zaten ikinciye yaparsa afretmeyecegmi soyledim bu evide istememin nedeni bosanirsam yarin birgun kendimi guvence altina almak icin. Simdilik bir yanlisini yakalamadim ama zaman gostricek herseyi
helal olsun size akıllı hatunmuşsunuz.

konu sahibi arkadaş ALLAH yardımcın olsun erkekler değişmekte dünya markası oluyorlar bazen umarım her şey yoluna girer
 
Merhaba arkadaşlar. Bigün forum sitesinde çare arayacağım hiç aklıma gelmezdi. Ancak eşime ve evliligime zarar veririm düşüncesi ile konuyu etrafimdaki kimse ile paylaşamıyorum. Sizden degerlendirmelerinizi bekliyorum. Şimdiden beni yalnız bırakmadığınız için teşekkür ederim.
Şöyleki, eşimle 9yıllık arkadaşlığımızın üzerine evlendik. Arkadaşlığımız süresince birbirimizin aile içi durumlarda dahil herseyini biliyorduk. Eşim 8kardeş 3 kız 5erkek. 9 yıl boyunca (18yaşımızdan başlayarak)eşim anne babası ile hep sorunluydu. Varlikliydilar ama esime kimse maddi d estek olmuyordu. Hem calisiyirdu hem okuyordu. Eve gitmek bile istemezdi, ailesi de ilgisizdi. Bi kaç gün yok olurdu. Arayıp nerde diye sorardım onlarda bana sorardı. Sonunda yine karış karış ben arar,babasıyla kavga ettiğinden eve gitmediği için herhangi bi arkadaşının pis pasaklı evinde bulur, zorla kendi evlerine yollardim. Tüm sorunların kaynağı babasıydı, onun varlığı yüzünden kimse huzurlu degildi. Adam çok despottu bunları ve annesini zamaninda çok dövmüş falan. Ben öğretmen anne babanın 3evladından biriyim. Hep çok mutlu bi ailem oldu. Eşimin aile durumunu anlattığımda, hiç hor görmediler aksine maddi manevi hep onun yanında oldular. Ve eşim de annebabami cok sayar severdi , kıymet bilirdi. Kendi anne babamin yaomadigini yaptilar derdi. Burda saymak istemedigim türden çok büyük destekleri oldu. Aileler arasında hiç bir problem yoktu, yine yok hatta. Ama son bir yıldır ki bu yurt dışında yaşayan gorumcemin kesin dönüş yapması na rast geliyor işler tersine döndü. Önce sürekli eşimi çay içelim yemek yiyelim diye çağırmaya başladılar. Ben yokum ha sadece eşim annesi ve 3kız kardesi. Benim haberim olmadan yapılan planlar,piknikler akraba ziyaretleri. Yine bu aynı ekip. Çalışıyorum, işten koşarak dönüyorum yemek hazırlayım diye. Kocam geliyor ki eve gelmeden annesine ugramis, orada karnını doyurmuş gelmiş. Sende evde tek başına bok ye demek yani afedersiniz. Madem yemeğin var oğlunu doğuracağına bi kaba kat getirsin eve beraber yiyelim. Yada ayni saatte çıkıyoruz işten, çağır sende yiyelim. Eşime açıkça bensiz yeme dediğim halde çok uzun süre bu şekilde devam etti. Oysa benim annem eşime mahcup olmayim diye, kova ko va yemekleri hazırlar eve yollar, birlikte yiyelim bide yorulduk diye gecistirmeyelim diye. Eşim annemin yemeklerine bayılır. Ozellikle arayip bugün şunu yiyelim diye önden sipariş verirdi. Son zamanlarda eşime annemin evinde yediği yemekler yüzünden baskı yapıyolar. İki defa gorumcemin eşim karnım tok dediği için " toktur tabi kaynanan doyurmustur seni. Birak anne birak baksana doyurmuşlar bunu" dediğine şahit oldum. Artık benden de çekinmiyorlar. En kötüsü de eşimin ağzını bile açmaması ve anneme burun kıvıran bi ifadeyle ablasına karşılık vermesi. Onu öyle gördüm ya yemin ederim ni andeğişiklik için karnıma ates doldu sandim. Anne babamı enayi yerine koydurdugum için ölesiye pişmanım. Buraya yaşanan herşeyi yazamiyorum. Ama ana temayi anlatabilmisimdir sanırım. Eşim anne ve ablalarının etkisiyle ailemi ve ilişkimizi inkar ediyor. Açıkça yüzüne söylüyorum ablalarina iftara ediyormuşum gibi davraniyor. Daha pek cok ufak tefek ama birleştirince dev bir canavara dönüşen bu tipkadar olaylar yaşıyorum. Annemlerden çıkmayan eşimi annemlere götüremiyorum. Beni almaya geldiğinde arayip geldim aşağıya in diyor. heralde annemlere gitmesi ile de ilgili alfbi sokuyorlar cesaret edemiyor.Ailem eşimi sorunca türlü yalanlarda ayıbını kapatıyorum ki onların gözünde saygınlığını yitirmesin. Ablası turkiyede diye onu bırakıp balayına gitmedik. abim yurt dışında yaşıyor üzülüyorum diye cok aylar sonra bizi yanına getirtti. şimdi yiğenim oldu diye abimin yanina gideceğiz bana istekli davraniyor, ailesinde konu açılınca bilmiyorum canim istemiyor ama.. alan diyor. Seviyorum, 5aylık bi bebegimiz var. Ama bu sekilde gidemeyecek. Daha fazla ailemi ezdiremeyecegim. Resmen köprüyü gecene kadar ayıya dayı demis. Bizimkileri kullanmış. Dört dörtlük bi düzen kurunca acayip değişti. Simdilerde düşünüyorum acaba ailesiyle arasi hep iyiydi de bana mi farklı gösterdi. Yine de en ufakkorktuğum bir destegi kendinden esirgeyen insanlara , ki onlar en yakinlarimiz olsa bile, duygularimiz bu denli değişebilir mi? Kimseye ihtiyaci kalmayinca ailesine düşkün mu oldu yani.
Ben de şu köşede bekleyim. Ben de eşimle 11 yıl görüşüp evlendim ve sizinle yaşadıklarımız birebir aynı keşke bu kadar fedakarlık yapmasaydım diyorum hep...
Belki vardır bir çözümleri bayanların burada zira ben de yok ve nankörlük beni bitirdi.
 
Hani yazmışsınız ya ailenize gittiğinizde defalarca yukarı çıkmayıp size in demiş bunu defalarca yaşadım.Vakti yok,saat geç, annem zaten uyudu, gelse ne kadar oturacak ki,uykusu vardır diye diye kendimi kandırdım hep zaman sonra anladım ki ailemle vakit geçirmek istemiyor aynı şehrin içinde arada üç kilometre varken ailemi iki üç ayda bir gördüğü olmuştur.Gerçekten bu yönden anlamıyorum erkekleri tamam bende onun ailesine bayılmıyorum ki bayılmamam için birçok sebebim var eşimin tek bir sebebi yok,ailesi için kaç aydır ben derim gidelim o bir saat oturmadan kalkar birgünde demez ki senin ailene gidelim bayram seyran değilse rüyamda görürüm...Eskiden daha kötüydü ama o kadar yavaş ilerliyor ki insan sıkılıyor...
 
Benim esim de ilk yillarda boyleydi.
Sizin gibi kibar ve naif davraniyordum baktim ki eziliyorum surekli, resti cektim. En ufak seyde bas bas bagirmaya basladim. Pat pat yuzune vurdum herseyi . Cok sukur simdi ailesiyle gorusmuyoruz kafam rahat.

Size siddetle cinnet gecirmenizi ya da geciriyor gibi yapmanizi tavsiye ederim. Cunku konusmayla bu tur adamlar duzelmiyor.
 
Geçen hafta evlilik yil dönümümüzdü. Yemeğe çıktık. Ki bu da beni şaşırttı. Bu ikinci yılınmiz. İlk yilimizda benim abimin düğün arasıydı. Meşguluz diye bırakın yemegi hediyeyi kutlu olsun bile dememişti. Bizi bağlayan mi var diye tartışmıştım.bu yıl sanırım dırdır edicem diye yemeğe çıktık. Ama öyle rezervasyonlu falan değil. Rastgele bi yere girdik. O kadar özensiz, o kadar sıradan bi yerdi ki cay bahcesi gibi birseydi. O kadar özendiğim kiyafetimle öyle komiktim ki o ortamda görseniz bana acırdınız. Her neyse yine de birlikte birsey yapmamiza duacı olup ayak uydurdum. Ortamdan rahatsiz olduğumu zerre belli etmedim. İstiyorum ki çok yüz göz olmayalım. Saygısızlık olmasın, birbirimize bakacak yüzümüz olsun. Hakaret edip hakaret yediğim bi adamla aynı çatı altinda yaşayamam. Her neyse açıkça konuştum ve söz aldım. Bazı konuları düzeltmek için kararlar aldık. Ayda bir kez mutlaka bas başa akşam yemegi yiyelim dedim, bu aksamlarda sorunlarımızı konuşur bi reset yaparız dedim kabul etti. Anne ve ablasindan özellikle kendi aileme olan davranışları yüzünden duyduğum rahatsızlığı anlattım. Benin alınganlık ettigimi ablasının zerre böyle bir niyeti olmadığını söyledi. İlk sırada benim olmam gerektiğini , açıkça hayatını geçireceği kişinin ben olduğumu ayrılırsak annesinin evine geri donemeyecegini, dönse bile bugün yaşadığı konforu bulamayacağını,bu konforun şuan kendisini çöpsüz üzüm olarak gördükleri için olduğunu anlattım. Bekar hayatini hatırlamasını istedim. Yemegi ütüsü cebinde parası temiz bi evi hic birseyi yoktu çünkü. Ailesini de ezdirmeden bana hak veriyormus gibi sözler söyledi. Kalktik biraz el ele yürüdük, başka yerde bi çay içtik. Saat 10 gibiydi bebegimizi anneme bırakmıştık, o yüzden vakitlice döndük. Bir hafta mükemmel gecti. Ailesiyle bol bol görüştük. Ablasına kedi gibi de bana gelince kaplana dönüşen bi ruhu var. Annesigil birsey demesin diye hiç annemlere çağırmadım o da sağolsun hiç geleyim demedi. Ben annemlere gidince hoop o da kendi annesine gitti. Geçen akşam arkadaşlarım geldi, sen de arkadaşlarınla çık dedin. Çıkıp ablasına kahve içmeye gitmiş:)
Dün annemler yurt dışına çıktılar. Abimin bebeğini görmek için. Eşimse gitmemek için bisürü bahaneler buluyor diye bende annemle gidecektim. Annem ve abim eşinle gel, arkanda bırakmaz olmaz dedi diye gidemedim. Onlar karı koca ayrı ayrı hareket etmez diye böyle dediler.İşin iç yüzünü ne bilsinler, bilseler beni arkada bırakmazlar .ama gitmemem de Bi bakıma doğru. bide başını boş bıraksam döndüğümde kocamı kaynanama taşınmış bulurum. İki hafta annemler yok bakalim hali tavri nolucak.
 
Benim esim de ilk yillarda boyleydi.
Sizin gibi kibar ve naif davraniyordum baktim ki eziliyorum surekli, resti cektim. En ufak seyde bas bas bagirmaya basladim. Pat pat yuzune vurdum herseyi . Cok sukur simdi ailesiyle gorusmuyoruz kafam rahat.

Size siddetle cinnet gecirmenizi ya da geciriyor gibi yapmanizi tavsiye ederim. Cunku konusmayla bu tur adamlar duzelmiyor.
Ben bu cinneti geçirdim, eşim annesini evden gönderdi bi daha gelme dedi, ertesi gün kadın yine geldi :))) yüzsüze karşı cünnet de fayda etmiyor, iyice delirtiyor insanı.
 
Geçen hafta evlilik yil dönümümüzdü. Yemeğe çıktık. Ki bu da beni şaşırttı. Bu ikinci yılınmiz. İlk yilimizda benim abimin düğün arasıydı. Meşguluz diye bırakın yemegi hediyeyi kutlu olsun bile dememişti. Bizi bağlayan mi var diye tartışmıştım.bu yıl sanırım dırdır edicem diye yemeğe çıktık. Ama öyle rezervasyonlu falan değil. Rastgele bi yere girdik. O kadar özensiz, o kadar sıradan bi yerdi ki cay bahcesi gibi birseydi. O kadar özendiğim kiyafetimle öyle komiktim ki o ortamda görseniz bana acırdınız. Her neyse yine de birlikte birsey yapmamiza duacı olup ayak uydurdum. Ortamdan rahatsiz olduğumu zerre belli etmedim. İstiyorum ki çok yüz göz olmayalım. Saygısızlık olmasın, birbirimize bakacak yüzümüz olsun. Hakaret edip hakaret yediğim bi adamla aynı çatı altinda yaşayamam. Her neyse açıkça konuştum ve söz aldım. Bazı konuları düzeltmek için kararlar aldık. Ayda bir kez mutlaka bas başa akşam yemegi yiyelim dedim, bu aksamlarda sorunlarımızı konuşur bi reset yaparız dedim kabul etti. Anne ve ablasindan özellikle kendi aileme olan davranışları yüzünden duyduğum rahatsızlığı anlattım. Benin alınganlık ettigimi ablasının zerre böyle bir niyeti olmadığını söyledi. İlk sırada benim olmam gerektiğini , açıkça hayatını geçireceği kişinin ben olduğumu ayrılırsak annesinin evine geri donemeyecegini, dönse bile bugün yaşadığı konforu bulamayacağını,bu konforun şuan kendisini çöpsüz üzüm olarak gördükleri için olduğunu anlattım. Bekar hayatini hatırlamasını istedim. Yemegi ütüsü cebinde parası temiz bi evi hic birseyi yoktu çünkü. Ailesini de ezdirmeden bana hak veriyormus gibi sözler söyledi. Kalktik biraz el ele yürüdük, başka yerde bi çay içtik. Saat 10 gibiydi bebegimizi anneme bırakmıştık, o yüzden vakitlice döndük. Bir hafta mükemmel gecti. Ailesiyle bol bol görüştük. Ablasına kedi gibi de bana gelince kaplana dönüşen bi ruhu var. Annesigil birsey demesin diye hiç annemlere çağırmadım o da sağolsun hiç geleyim demedi. Ben annemlere gidince hoop o da kendi annesine gitti. Geçen akşam arkadaşlarım geldi, sen de arkadaşlarınla çık dedin. Çıkıp ablasına kahve içmeye gitmiş:)
Dün annemler yurt dışına çıktılar. Abimin bebeğini görmek için. Eşimse gitmemek için bisürü bahaneler buluyor diye bende annemle gidecektim. Annem ve abim eşinle gel, arkanda bırakmaz olmaz dedi diye gidemedim. Onlar karı koca ayrı ayrı hareket etmez diye böyle dediler.İşin iç yüzünü ne bilsinler, bilseler beni arkada bırakmazlar .ama gitmemem de Bi bakıma doğru. bide başını boş bıraksam döndüğümde kocamı kaynanama taşınmış bulurum. İki hafta annemler yok bakalim hali tavri nolucak.
Eş ailesi hep istiyor onlara gidelim,onlarda daha çok vakit geçirelim.Zaten bir haftasonumuz var onda temizlik yapıyosun,kendine vakit ayırmak istiyosun.Kendi tarafıma gideceğim zaman rahatla gidemiyorum aynı yerde olduklarından onlarada gitmemiz bekleniyor o tarafta biraz daha az duralım niye gidiyosunuz niye geç geldiniz vs off çok sıkıcı
 
İyi bir cinnet paklar.
Ya da eşinize ait hiçbir işi yapmayın.
Soğuk davranın. Küsmeyin ama depresyondaymış gibi yapın.
Kısa ve net cevaplar verin.
Ailesine gidip gelirken hiç ses etmeyin, aramayın, sormayın.
Ona aynı evde yokluğunuzu yaşatın.

Değişmezse de hayatınızı harcamayın nankör insanlar için.
 
eşini pek ailesine yalnız göndermemeye çalış. belli ki dolduruyorlar. bunu yaparken de eşine gayet yumuşak davran.

sensiz giderse 'aaa tüh keşke beni de götürseydin, ben de özledim onları ne zamandır görüşmüyorduk, bir dahakine beraber gidelim' de. yani ablası ve annesi de sizin aile olduğunuzu birlikte hareket ettiğinizi görsünler. yemeği yiyince kalk eve gel, fazla oturma.

annenlere giderken de geçen ben sizinkilere gelmiştim, ailem de seni özlemiş, üstelik damatları gelecek diye en sevdiğin yemekleri hazırlamışlar de çağır. ailenin yaptığı en ufak birşeyi bile anlat. örneğin çayı bergamotlu mu seviyor eşin, sen geleceksin diye bergamotlu yapıyorlar, damadımız öyle sever diye. de. bire bin kat. erkekler bu konuda düşünemiyor, muhakeme edemiyor, kim ne derse o kendi fikriymiş gibi inanıyor.

süreci böyle böyle yöneteceksin.
 
Geçen hafta evlilik yil dönümümüzdü. Yemeğe çıktık. Ki bu da beni şaşırttı. Bu ikinci yılınmiz. İlk yilimizda benim abimin düğün arasıydı. Meşguluz diye bırakın yemegi hediyeyi kutlu olsun bile dememişti. Bizi bağlayan mi var diye tartışmıştım.bu yıl sanırım dırdır edicem diye yemeğe çıktık. Ama öyle rezervasyonlu falan değil. Rastgele bi yere girdik. O kadar özensiz, o kadar sıradan bi yerdi ki cay bahcesi gibi birseydi. O kadar özendiğim kiyafetimle öyle komiktim ki o ortamda görseniz bana acırdınız. Her neyse yine de birlikte birsey yapmamiza duacı olup ayak uydurdum. Ortamdan rahatsiz olduğumu zerre belli etmedim. İstiyorum ki çok yüz göz olmayalım. Saygısızlık olmasın, birbirimize bakacak yüzümüz olsun. Hakaret edip hakaret yediğim bi adamla aynı çatı altinda yaşayamam. Her neyse açıkça konuştum ve söz aldım. Bazı konuları düzeltmek için kararlar aldık. Ayda bir kez mutlaka bas başa akşam yemegi yiyelim dedim, bu aksamlarda sorunlarımızı konuşur bi reset yaparız dedim kabul etti. Anne ve ablasindan özellikle kendi aileme olan davranışları yüzünden duyduğum rahatsızlığı anlattım. Benin alınganlık ettigimi ablasının zerre böyle bir niyeti olmadığını söyledi. İlk sırada benim olmam gerektiğini , açıkça hayatını geçireceği kişinin ben olduğumu ayrılırsak annesinin evine geri donemeyecegini, dönse bile bugün yaşadığı konforu bulamayacağını,bu konforun şuan kendisini çöpsüz üzüm olarak gördükleri için olduğunu anlattım. Bekar hayatini hatırlamasını istedim. Yemegi ütüsü cebinde parası temiz bi evi hic birseyi yoktu çünkü. Ailesini de ezdirmeden bana hak veriyormus gibi sözler söyledi. Kalktik biraz el ele yürüdük, başka yerde bi çay içtik. Saat 10 gibiydi bebegimizi anneme bırakmıştık, o yüzden vakitlice döndük. Bir hafta mükemmel gecti. Ailesiyle bol bol görüştük. Ablasına kedi gibi de bana gelince kaplana dönüşen bi ruhu var. Annesigil birsey demesin diye hiç annemlere çağırmadım o da sağolsun hiç geleyim demedi. Ben annemlere gidince hoop o da kendi annesine gitti. Geçen akşam arkadaşlarım geldi, sen de arkadaşlarınla çık dedin. Çıkıp ablasına kahve içmeye gitmiş:)
Dün annemler yurt dışına çıktılar. Abimin bebeğini görmek için. Eşimse gitmemek için bisürü bahaneler buluyor diye bende annemle gidecektim. Annem ve abim eşinle gel, arkanda bırakmaz olmaz dedi diye gidemedim. Onlar karı koca ayrı ayrı hareket etmez diye böyle dediler.İşin iç yüzünü ne bilsinler, bilseler beni arkada bırakmazlar .ama gitmemem de Bi bakıma doğru. bide başını boş bıraksam döndüğümde kocamı kaynanama taşınmış bulurum. İki hafta annemler yok bakalim hali tavri nolucak.
Ahhh guzel kardesim sen bu naiflikle daha cok kirilirsin malesef.
Disini gostereceksin boylelerine ...
 
eşini pek ailesine yalnız göndermemeye çalış. belli ki dolduruyorlar. bunu yaparken de eşine gayet yumuşak davran.

sensiz giderse 'aaa tüh keşke beni de götürseydin, ben de özledim onları ne zamandır görüşmüyorduk, bir dahakine beraber gidelim' de. yani ablası ve annesi de sizin aile olduğunuzu birlikte hareket ettiğinizi görsünler. yemeği yiyince kalk eve gel, fazla oturma.

annenlere giderken de geçen ben sizinkilere gelmiştim, ailem de seni özlemiş, üstelik damatları gelecek diye en sevdiğin yemekleri hazırlamışlar de çağır. ailenin yaptığı en ufak birşeyi bile anlat. örneğin çayı bergamotlu mu seviyor eşin, sen geleceksin diye bergamotlu yapıyorlar, damadımız öyle sever diye. de. bire bin kat. erkekler bu konuda düşünemiyor, muhakeme edemiyor, kim ne derse o kendi fikriymiş gibi inanıyor.

süreci böyle böyle yöneteceksin.
Peki su sonradan peydah olan ablaya düşkünlük olayını nasıl çözeceğim. Tehlikeli olan gorumcem zaten . Eşimi parmağında oynatıyor. Hemde azar çekerek. Evet bildiginiz azar çekerek. Kalk annemin iğnesini vur, aşağıya poşet taşınacak mesela ; hele bi indirmesin mecbur indirecek! Ben kocamken işi yapacağından bu kadar emin konuşamıyorum. Ve ne biliyor musunuz? Acı olan eşimin de ağzından salyalar akıtarak büyük bir hayranlık duyduğu ablasının her sözünü dinlemesi, ifadelerinde de hic bir zorlama hissetmemesi. Ben öyle algılamıyorum diyip çıkıyor işin içinden. Benim şu gorumcemin hakkından gelmem lazım önce. 9yıldır yoktu ve kaynanam yada diger kardeslerle hic sorunum yoktu. Hersey çok yolundaydı. Bir girdi hayatima, şimdi geçmişi sorguluyorum. Psikolojik bi rahatsızlığım olabilir mi, gecen 9yılı ben kafamda mi kurdum. Çok f rkli iki insan. Eşim ailesinden cok bağımsızdı. Asla saygısızlık etmezdi ama bi onay mercii olarak da görmezdi. Yani böyle şeyleri dile getirmek istemiyorum ama görümce biraz hacı hoca geçiniyor. Okuyorlar mı acaba!? Yani böyle büyü gibi değil de off ne bileyim işte. Kafamd deli sorular!!
 
Kızmak küsmek çare değil. Akıllı davranın. Sizi çağırmasalar bile gidin. Bir araya geldiğinizde görümcelerinize "abla aşk olsun, sık sık buluşuyorsunuz beni çağırmıyorsunuz, küsücem artık" gibi sitem edin. İçinizden gelmiyor biliyorum ama zorlayın kendinizi. Arada siz organizasyon yapın mesela. Bir süre böyle devam etsin. Siz elinizden geleni yapmış olun, onların tavrına göre sonrasını şekillendirirsiniz. Bana sorarsanız birinden biri mutlaka patlak verecektir. İşte o zaman eşinize "ben elimden geleni yaptım, tercihini yap" deme hakkınız olur. Şimdi onlar meydanı boş buldu. Öyle bi dünya yok, eşinizi seviyorsanız o meydanı kimseye bırakmayacaksınız. Eşinizde zamanla hayatını onlarla değil sizinle geçirmesi gerektiğini anlayacak. Ha olmuyorsada zorlamanın anlamı yok..
 
X