-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimin akıl almaz değişikliği! Fikrinize ihtiyacım var.
- Konu Sahibi semanurum
- Başlangıç Tarihi
bu türde okuduğum kaçıncı benzer yazı eşinize de çok sinirlendim nasıl bir hayat arkadaşı sana destek olacağına moral vereceğine bi de aşağılıyor çok düşüncesizmiş gerçekten arkadaşlara ben de katılıyorum onda aşağılık kompleksi var kesinlikle.böyle şeyleri okudukça gelecekten evlilikten korkuyor insan.en başta herşey çok iyi gülüm balım ama birkaç yıl geçip bi de çocuk olunca çoğu şaşırıyor ne yapacağını bilemiyor bi de tabi bunları böyle şımartan biz kadınlar oluyoruz.onlar için bir sürü fedakarlık yapıyoruz sonra onların gözünde hiç oluyoruz.çok üzülüyorum bu durumlara.umarım sen de en kısa zamanda çözersin problemlerini canım....
teşekkür ederim canım, evlilikten korkmaya gelince haklısın. ben böyle olacağını bilseydim evlenmezdim diyorum. bir de bekarken anlayamıyorsun bazı şeyleri hele bi de aşık olmuşsan gözün hiçbir eksiyi görmüyor ama zamanla herşeyi anlıyorsun. ama korkmana gerek yok, çevremde mutlu insanlar da çok, herkes böle olcak diye bir kural yok. evlilik de piyango bildiğin; ne çıkarsa bahtına....
biz evlenmeden önce nil karaib.. şarkısı vardı "o beni prenses peri sanıyor" diye. eşimi düşünürken hep bu şarkıyı dinlerdim, bana prensesmişim gibi davranırdı, evlenmeden önce acı bir şekilde ve aniden babamı kaybettiğimde ondan ayrılmak istedim annemi üzmemek için, ama beni bırakmadı, sevgisiyle aşkıyla hep yanımdaydı(ben de onun). sonradan çok farklılaştı. en öenmli etken AİLELER. öncelikle onun ailesi beni kabullenmedi ki kendileri koşa koşa gelip istediler vs.sonradan sıkıntı çıkardılar hep onların yaşadığı şehirde olmmızı istediler, annem de benm çektiklerimi gördükçe hem eşimden hem ailesinden nefret etti derken annemle eşimin ilişkileri çok bozuldu. hep bağlantılı olarak bugünlere geldik sanırım.
ama kızlar hala anlamış değilim bazen aile büyüklerinin çocuk gibi davranıp böyle huzur kaçırmalarınıbiir de eşim 1 ay öncesine kadar 5 aydır her gün gece vakti de olsa annesiyle abisiyle konuşurdu sürekli. onların yanına gitmemiz için eşime istifa et gel para kazan diyorlardı hep. neyse o büyük kavgamızın olduu gün eşim kızımı kucağına alıp ben gidiyorum adapazarına 1 aylığına kızımla sen de psikolojini düzelt dedi. sanırım kayınvalidemler de çok etkiledi bu halimizi yani. eşime gel, o gelmezse de kızını al gel dediklerini düşünüyorum. çünkü kayınvalidem 4 yıldır hala yanlarına gidip tekrar dönerken ağlayamaz ama burnundan kanlar akar üzüntüsünden, her gittiğimizde oğlum elimden gitti der durur. halbuki beni istemeye geldiklerinde açık açık dedim, babam yok, annemi yanında olmam gerek diye, onlar da olur dediler konuşuldu herşey ki; bizdaha 1 senedir annemle aynı şehirdeyiz öncesinde anneme daha da uzaktık. sanırım biz annemin ve ablamın yaşadığı şehre geldik diye de onlar da ara bozdular. ve burdan ev aldığımız günden beri ne kaynım ne kaynanam eşimi aramıyor hep eşim onları arıyor.
Bir sapık kayınvalide vakası daha. Oğul sapığı.
Tiksindirirler insanı.
