Eşimin ailesiyle münasebet

susmayankalem .!.:

3 aşağı 5 yukarı 1 yıldır içinde bulunduğun bir normun içindeyken ( bu aile olabilir , iş ortamı olabilir . yurt ortamı olabilir , okul arkadaş ortamı vs olabilir ) . Böyle tehlikeli yardımlardan kaçınmalısın .
1) Kv çok kötü biri olup sana ayrı eşine ayrı oynayabilir bu süreçte ve sen eşini tanımadığın için nabza göre şerbet veremez suçlu ve küs durumuna düşersin şimdiki gibi .
2) İyilik yaptığın kişi istemediği sonuç alınca sana iftira atabilir.
3) Arkadaşın olan doktora yollamak ful yanlış zaten arkadaşı olduğu için o tanıyı koydu olur ileride .
4)Arkadaşının etik davranmayıp hasta ilişkisini başkasına yansıtması aşırı hatalı ne yazık ki güzel ülkemin psikologları etik ne demek haberdar değil !

Bunlar sana ders olsun . Bence eşin aile konusunda hassas ve çabuk dolduruşa gelen biri o yüzden eşinin hareketlerini iyi analiz et ve biraz onun açısından yaklaş olaylara yani ilk önceliğin eşin olsun . Evet yardım veya kavga edebilirsin ama bu yaptığının sonucunda eşinle arana mesafe girerse pişman olur musun ? Bunu düşün ...

Bir de mesafeli olmak kavramını çok yanlış anlamışsın bu kafayla gidersen daha çok sorun yaşarsın .

Genişletmek için tıkla...

Dross .!.:

Merhaba

Ben 8 aylık evliyim. Tanıştıktan 3 ay sonra nişan yaptık 3 ay sonra da evlendik. Hala yeni yeni tanışıyoruz. Hem birbirimizi hem ailemizi. 28 yaşındayım.

Geçen hafta kayınvalidem psikolog arkadaşımdan seans alsın diye oğlundan çok benim teşvikimle bulunduğumuz şehre geldi.

Ama çeşitli lafları giyimime karışması ve bugüne kadar yaşadığı tüm sorunları bana anlatması sebebiyle hem yoruldum hem sıkıldım. Çok detayla hiç susmadan uzun uzun anlatıyor. Ki ben hiç sevmem. Yine de saygıyla dinlemeye çalışıyorum (oğlu annesi konuşurken uyuyor nerdeyse ve kadın bana dönüp anlatıyor, oğluyla anca bayramlarda vs görüşmesine rağmen)

En sonunda gitmeden önceki akşam iyice yoruldum. Yüzüm düştü artık. Ama aramızda ne kötü söz var ne gönül kıracak bişey. Gece uyumamış ağlamış. Sonra arkadaşımla seansta da kendi tüm dertleri bitmiş beni anlatmış(psikoloğa eşim götürüp getirdi yolda ona anlatıp ağlamış. Seanstan sonra eşim de arkadaşımla ayrıca görüşmüş ne yapalım diye). Ben misafirim ayıp etti diye.

Yani iyilik edeyim derken kötü ben oldum. Yine de neyse diyorum eşim alttan alabilirsin dese de bana da hak verdi. Arkadaşım kvyi psikiyatriye yönlendirdi. Durumu ciddiymiş gerçekten. Ben de daha mesafeli davranmaya karar verdim. Daha hesaplı ne düşünür diyerek.

Giderken de ağladı telefonla aradım uçağa binmeden özür diledim. Size faydası olsun diye çağırdım ama kötü oldu dedim. Evet dedi ben de pişman oldum (

Kayınvalidem gideli bir hafta oldu ne ben kendime gelebildim ne de eşimle aramız eskisi gibi.

Bugün görümcem aile grubunda Nişan düğün tarihleri belli olmuş. Onu yazmış. Ben de gördüm bilerek cevap yazmadım artık ailesiyle mesafeli olacağım diye.

Eşim işten geldi. Ablamın günleri belli olmuş dedi. Ben de gördüm dedim. Sonra zaman geçtikten sonra tekrar ablamA yazmış miydin dedi. Ben de yok, sen de benim aile grubuma yazmıyorsun ya ben de öyle çok yazmamaya karar verdim dedim.

Şimdi küstü kırıldı erkenden yattı. Aileler konusunda anlaşamıyoruz. Daha da uzatmaK istemiyorum. Haksız olduğum yerleri görebilmem için yorumlarınız faydalı olur diye düşündüm.

Ben ailesiyle görüşmemeye razıyım ama o iyi geçinmemi her hafta annesini aramamı istiyor (benim ailemle aynı şehirdeyiz haftada bir gidiyoruz) . Başlarda yaptım ama artık içimden gelmiyor.. Ben mesafe koymak isteyince de böyle aramız bozuluyor.

Çözüm nedir sizce?

Genişletmek için tıkla...

cekilmezbirkiz .!.:

Biraz politik olmakta fayda var diye düşünüyorum. Mesela görümcenin yazdığı şeyi gördüğünü eşine söylemen gereksiz olmuş. - aa öylemi görmemişim deseydin keşke
Araya mesafe koy elbette ama bu mesafe koyma çabanı eşine çaktırma sonuçta onun ailesi hoşuna gitmeyecektir.
Ve kendi ailenle görüşmeler konusunda eşine kıyas yapma umursama bile

Genişletmek için tıkla...