Eşimin ailesine olan kızgınlığımı yenemiyorum

Suzanne777

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2010
1.687
3.084
Merhabalar, senelerdir içimde büyüttüğüm sıkıntımı burada paylaşmak istedim,olaya dışarıdan birilerinin bakıp yorum yapmasına ihtiyacım var,etrafımda kimseye de anlatamıyorum rezil olmamak için..Eşimle 6 yıldır evliyiz, evlenir evlenmez maddi sorunlar başladı,eşimle ilgili konular ayrı bir başlığa girer zaten ona şimdi hiç girmeyeyim. Ailesi de maddi sıkıntılarımıza tuz biber oluyor evlendiğimizden beri, ne biçim bir aile böyle şey görmedim ben hayatımda..Eşimin bir kız kardeşi var,başka kardeşi yok. O da bizden önce evlenmişti zaten tanıştığımızda, 2 sene görüştük beni ailesiyle son zamanlara kadar tanıştırmadı, neymiş efendim annesi arada söz nişan ciddi bir şey olmadan ayıp buluyormuş tanışmayı.ahh tanısaydım onları zaten hiç kabul eder miydim evlenmeyi..Aslında hiç bir şey yapmıyorlar, şaşırdınız değil mi :) Ama hiç hiç hiç bir şey yapmıyorlar..Geldiler,istediler,ortalıkta göründüler o kadar,bitti..İkisi de karı koca emekliler,kendi evlerinde oturuyorlar, bir de yazlık bir daireleri var. Bir tane de oğulları var.Yani öyle anormal kötü bir durumda değiller. Benim eşim evlenirken,sen merak etme her şeyini ben yapacağım, onların durumu ancak kendilerine yetiyor dedi,ben de önemsemedim, sonuçta ha onlar yapmış ha oğulları..Ama eşim düğünü yaptı,gelinliği,takıları vs. aldı, sonrasında resmen borç batağına girdi..Benim ailem kiracı olan evlerinden kiracıyı çıkarıp evi bize verdiler, eşime düğün borcunu ödesin diye borç verdiler, evin boyasını vs. yaptırdılar, eşyaların çoğunu aldılar,benim kızlık arabam vardı zaten onu kullanıyoruz,eşimin ailesi ne bir Tv,ne bir beyaz eşya hiç birşey almadılar,sadece bir ütü masası aldı,bir de kız çeyizi gibi bohçada örtü mörtü havlu gönderdi,hepsi o kadar.. Beyaz eşyayı da eşim gidip almış, sonra ödeyememiş, haciz kağıdı gelmiş mal beyanında bulunun diye,onu da götürmüş annesinin evine,anne baba almış yatakların altına saklamışlar, sorunu çözmüşler,arkasına eve haciz gelmiş biz yokken kapıcı ikna edip göndermiş kapıdan.Ben duyunca annesini aradım bana telefonda bana sanki kendisi durumla hiç ilgisi olmayan birisi gibi "Napim kızım bende de para yok ki"dedi bıraktı. Babam gitti avukata parayı ödedi kapattı..Allah'ım hangi birini anlatacağım boğuluyorum anlattıkça, biliyorum eşim esas suçlu ama onun konusu çok derin şu an o biraz düzelmeye başladı gibi ama bu insanlar düzelmiyorlar..Bunlar yetmezmiş gibi benim aileme o kadar soğuk davranıyorlar ki hazmedemiyorum, kayınvalidem zaten çok soğuk bir insan ama 6 yıllık evliyiz,benim ailem daha onların kışlık evine bir defa gitmiş değil..İnsan bir nezaketen evine davet eder ama nerde,öküz gelmiş öküz gidiyorlar. Ben bile eşimin evinin içini evlendikten sonra gördüm, o kadar acayipler yani. Senelerdir oğulları parasız sigortasız yaşıyor, neymiş beyefendi işe filan girmezmiş kendisi iş kuracakmış,her şeyimizi benim babam karşıladı onca sene, ama hiçbirinde en ufak bir minnet duygusu dahi yok.Yazlık evleri var,kaç senedir oğulları düğün yüzünden hala sağa sola borçlu, ve evde de oturmuyorlar, demiyorlar ki oğlumuz iş kurmalı,ailesi var,bu yüzden boşanmak üzere,sağa sola borcu var,biz evlenirken bir çöp bile yapmadık tek oğlumuza, bari şu yazlığı satıp yardım edelim.İnadına sanki tutuyorlar o evi sanki bize düşmanlar..Yani aslında eşimin kabahati,bu yaşta ailesi yardım etmek zorunda değil ama benim babam hiç mi hiç yardım etmek zorunda değil kendi annesi babası dururken..Niye bunları çektin 6 sene diyeceksiniz biliyorum ama evliliğin çok başında bebeğim oldu,aldırmaya kıyamadım o zaman,çocuk babasından ayrılmasın diye çekiyorum..Eşimde ailesine hiç bozulmuyor, sürekli evde onları koruyor,onlara acıyor vs. Bunların yüzünden hep kavga ediyoruz, kayınvalidem sadece aramış olmak için arar ara sıra, çocuğu sorar,numaradan beni sorar tek yaptığı bu..Şimdi eşim biraz durumunu düzeltmeye başladı, bir iş yeri kiraladı,yanına iki kişi aldı.İçini yaptıracaktı,hooppp bu parası olmayan zavallı anne baba tam da o anda komple ev tadilatına girişti. 3 ay kızlarının evine taşındılar,bütün evlerini baştan sona kırdırdılar,mutfak banyo,yerler ,duvarlar Allah ne verdiyse yaptırdılar.Güya bir akrabaları yapmış,ona emekli paralarından ayda 300-400 vereceklermiş, madem öyle yapabiliyorlarmış insan oğlunun iş yerine yardım eder önce..Eşimin iş yeri hala bomboş,3 sandalye ve masayla çalışıyorlar.Çocuğum 5 yaşına geliyor, kayınvalidem asla gelip de evde çocuğa bir gün bakmadı, biz evine götürdük benim işim olduğu zamanlar mecburen artık baktı evinde,zaten 1 senedir de yuvaya gidiyor yüzünü bir yılda 2-3 defa görmüştür. Nefret ediyorum hepsinden,bugüne kadar suratlarına hep iyi davrandım hiçbir şey demedim ona rağmen beni sevmiyorlar,kendimi zor tutuyorum inanın suratlarına yaptıklarını sayıp ilişkimi kesmemek için.Gerçi ilişkim de yok bayramda seyranda arada telefonda..Ne yapabilirim,nolur fikri olan varsa yazsın,eşim ve çocuk arada olmasa anında keser atarım,ama böyle hiçbir şey yokmuş gibi konuştukça da sinirim daha çok bozuluyor,insanı iyice enayi yerine koyuyorlar..
 
Valla canım ailenin eşinin borçlarına harcadığı parayla çocuğunun üniversitede dahil olmak üzere ihtiyaçları karşılanırdı. Bazı durumlarda evliliği çocuk için yürütmek inan kendine yaptığın bir haksızlık. Çocuğun illa ki ilerde sana hak verir. Senin eşinin ailesi çok uyanıkmış. Baktılar senin ailen ne zaman zor durumdaysanız el atıyor bunlarda gördüler nede olsa gelinin babası yapar bişeler diyip köşelerinden izliyorlar sizi. Durumu kötü olan insana yazlık bence fazlalık birşey. İnsan evladının sıkıntıda olduğunu gördüğünde yazlık mazlık gözü görmez. Ama baban başından herşeye el atınca onlarda hazırdan para geliyor diyip ses etmemişler.
 
Neden eşinizin ailesinden bu kadar beklenti içindesiniz ki ?
İnsan evladına yardım etmeli tabi ama öyle insanlar değillerse de zorlama olmaz sonuçta
Evlenirken eşiniz ailem yardım eder diye mi düşündü ?
Torununu bile gelip görmüyo diyosunuz,genel olarak kimseyle sıkı fıkı insanlar değil anlaşılan
Beklenti içinde olduğunuz sürece daha zor olur sizin için
 
canım kusura bakmada bunlar kendi oğullarını gerçekten sevmiyorlarki seni sevsinler ...eğer aklı başında bir aile olsaydı 6 sene boyunca yaşadıklarınıza izin vermezlerdi.Durum böyle iken sende tavrını al onlar yokmuş gibi hayatına devam et. Sonucta seni var eden onlar değil...

Eşine gelince düzeldiğini görüyorsan ne mutlu sana emeklerin boşa çıkmamış olur...ben birde şunu anlamıyorum belki çocuğum yok diye çocuk babasız büyümesin diye mutsuz ve huzursuz bir ailede büyümesine neden olmak daha iyi mi oluyor?
 
Çok haklısın canım aynen öyle,şöyle bir durum var sanki, oğullarının yükünden evlendirerek komple kurtuldular. Ben oğullarıyla evlendim ve artık tüm yükü bana ait,benim aileme ait..Borcundan da harcından da biz sorumluyuz,kendilerinin hiçbir bağlantısı kalmadı,dışarıdan insanlar onlar artık..Ailem çok iyi niyetli insanlar, anne ve babam yeni evlendiklerinde çok sıkıntı çekmişler ve kimse yardım etmemiş, biraz da o yüzden belki bu kadar vericiler ama artık onlarda bıktı usandı,bir de karşıdaki insanların bu kadar yayılması artık gücümüze gidiyor..Bir de kızları var,sürekli onun eşinin ailesinin zenginliğiyle,kızlarına görümcesinin kayın validesinin neler yaptığıyla övünüyorlar,yani kendi kızları söz konusu olunca erkek tarafının bir şeyler yapması gerektiğini de biliyorlar bir yandan..Kendilerince bana bu kadarını layık görüyorlar sanırım..
 

Haklısınız, ben de bazen kendime bunu söylüyorum, esas suçlu olan eşim dediğim gibi..Ama eşim de bazı şeylerin altında ezildiyse,sıkıntıya girdiyse kendi öz ailesi dururken benim ailemin bu kadar yardım etmesi abes kaçıyor..Her şeyi görüyor ve biliyorlar,insan oğlunun her ne kadar eşinin ailesi yardım ediyor olsada bu kadar küçük düşmesine izin vermemeli. ayrıca başka bir konu da, Türk toplumunda yazşıyoruz biz, insanları etrafımda görüyorum,çok büyük firmalarda önemli mevkilerde olan arkadaşlarım bile yeri geliyor ailelerinden yardım alıyorlar ev alırken,düğün yapıp evlenirken. En azından standart bir Türk ailesi tek oğluna bir beyaz eşya parası ayırır..Bir de kendileri oğullarında olunca birçok şey bekliyorlar,ben yeni evlendiğimde oturma odama annem ikeadan şifonyer almıştı,utanmadan kayınvalidem aynısı istedi eşimden evine..Çok haris ve aç gözlüce bir davranış bence..
 

canım kusura bakma belkı bana kızacaksın ama, sen onun aılesıne guvenerek mı evlendın. Eşin zaten sana demiş herseyı ben yapıcam dıye, anladıgım kadarıyla evlendıgınızde bir işi yoktu, yanlış anladıysam düzelt. Senin sormanm gerekirdi evlilik için yeterli paran var mı diye. ailesi yardım etmeyebilir, günümüzde bazı aileler bu şekilde malesef. Sen oğullarıyla evlendim ailesiyle değilki. Bırak soğuk olsunlar, sen de soguk davran olsun bitsin. Kocan koca adam olmuş, kendi ayakları üzerinde durması lazım. Sen dua et sizden para ıstemıyolar.Evlenmeden önce düzenli bir işi yokken evlenmeyecektiniz. Eşin ailesin yardım etmiyeceğini bildiği için zaten söylemiş sana onlar bişey yapamaz diye

Sen şimdi kafana bunları takma, evine tamirat yaptırmıs bize niye yardım etmiyo vs diye canını sıkma boşuna, yapıları böyle demekki, düşüncesiz insanları bu yaştan sonra değiştiremezsin. Onlara olan kırgınlıgını soguk tavırlarınla belli edersin o kadar. Biz de kendi imkanlarımızla evlendik ve üstüne üstelik borç batagındayken 2 kardeşine askerde, ailesine de aylık yardım ettik. Sizden birşey de beklemiyorlar ne güzel

Sen çalısıyormusun bilmiyorum ama çalışmıyorsan bir işe girmen lazım. Kendi ailene gebe kalman da hoş değil.
 

Canım gerçekten bencede oğullarını sevmiyorlar daha doğrusu kendilerinden başkasını sevmiyorlar bence, zaten beni aman sevsinler filan derdinde değilim ama ne bileyim aramıyorum zaten onları ama aradıklarında da normal normal konuşmak, bir araya gelince birşey yok gibi davranmak da içime dokunuyor,bir de hadi unutayım diyorum ama yapacaklarına devam ediyorlar,işte en son işyeri meselesi daha yeni oldu..6 ay oldu eşim iş yerini tutalı,inanın ailesinden bir karış boylu insan geli de sen napıyorsun nasıl bir yer tutmuşsun diyip kapısını açıp bakmadı bile..Eşimin düzelip düzelmediği daha belli değil,yeri açtı ama kör topal devam ediyor, her an bozulabilir,hayırlısı..Açıkçası ayrılmak konusunu çok düşündüm ama benimde böyle bir evliliğin içinde kendime güvenim hiç kalmadı, eşim evet maddi bir rahatlık sağlamıyor ama çocukla ilgileniyor,tek başıma bir çocukla bir evde oturmaktan korkuyorum,ikincisi boşandınmı hemen kötü niyetli erkekler etrafına doluşuyor insanın akbaba gibi, kendimi korururum ama bunlarla uğraşmak zorunda kalmak düşüncesi bile içimi sıkıyor..
 
Sucluyu yanlis yerde ariyorsun ve esinin ailesinden de fazla beklentiye girmissin sanirim. 6 senede esinin borclarini bitirip hayatiniza bir duzen vermesi gerekirdi. Ailesi neden yazligini satsin ki? Kolay mi aliniyor gayrimenkul, bu yastan sonra geri koyabilecekler mi? Hem bir ogullari daha varmis, onun hakki ne olacak? Onlar vakti gelip bu dunyadan goctugunde herkes mirastan hakkini alir, daha onlar hayatta iken hic kimsenin sirf ana-babasi diye bir baskasinin mali uzerinde tasarrufu olamaz. Esin daha genc, calissin yapsin. Hatta beraber calisip yapin. Herkes borc harc evleniyor, herkesin ailesi yapacak, yardim edecek diye birsey yok. Baban iyiniyet gostermis yapmis, siz onu bile suistimal etmissiniz, hic birsey duzelmemis yillardir. Babanin bikmasi da bundandir. Onlara da yazik.. Evlenirken ailelerinize mi guvenerek evlendiniz? Ana baba dunyaya getirdi diye olene kadar bakmak zorunda degil. Cocuk degilsiniz, biraz da kendi ayaklarinizin ustunde durmayi ogrenin. Gec bile kalmissiniz ya, neyse. Ben evlendigimde birak aile yardimini, annem emekli olana kadar 8 sene onun da evini baktim. Borclarimizi da bir-iki sene icinde odedik. Pesinden kucuk evimizi daha buyugu ile yenileyip onun da borcunu odedik. Kayinpederimin bir lafi vardi, insan ne yaparsa 35 yasina kadar yapti yapti, sonrasi zor diye.. Sizin kac sene kaldi 35'e?
 

Farzedinki eşiniz yetim, o zaman kim yardım edecekti. ailesinin ne oldugu 6 yıldır belli olmuş,umursamaz insanlar demekki. bu evliliği yürütmek istiyorsanız bize yardım etmıyolar dıye kendi kendinizi üzeceğinize eşinizle kol kola verip bişeyler yapmaya çalışın. Dediğim gibi bazı ailleler böyle değiştiremezsiniz, bir araya geldiğinizde de yapmacık olmayın, yeri geldiğinde laf gediğine koyun.
 

Eyvah yandık desene biz,m kaldı 5 senemiz:))
 
Haklısın ama bir insan bu kadar haksız gösterebilir kendini. Kimse size destek olmak zorun da değil ki, ne senin ailen ne senin baban, yarın öbür gün siz de onlara destek olmak zorun da değilsiniz.Ayrıca bakın yardımı sadece maddi olarak algılamayın herkezin yapabileceği işler farklıdır.Ve şu hayatta öğrendiğim bir şey var kardeşim bazı şeyleri zorlamayacaksın sen mutsuz olursun yoksa şekil a görüldüğü gibi insanları olduğu gibi kabul etmek gerek.O insanların aile anlayışı bu.

 
Anladığım kadarıyla ailenizin verdiği evde oturuyorsunuz. Kiranız da yok. 6 yılda neden toparlanamadınız? Kira vermediğiniz bir ev varken geçinebilecek parayı da eşinizin kazanması beklentisiyle yardım etmiyor olabilirler mi? Bir de bence 60 yaş civarı, evi arabası ve yazlığı olan insanların o yaptıklarını kazıya kazıya yaptığını görüyoruz genelde. Yani onlara da bir yerlerden mal kalmadıysa... İnsan yıllarını vererek yaptığı şeyleri çok kolay gözden çıkaramaz. Ve sizin aileniz de yardım ederken onların el atmaması çok şaşılacak bir şey değil bence. Bir de eşinin onlara yansıttığı da önemli. Yani ailesiyle arasında onlardan bir şey bekler duruşu yoksa, ben yaparım hallederim asiliğindeyse ailesi de amenna diyordur. Eşin kilit noktaymış bu olayda. Artık böyle gelmiş böyle gider. Çünkü alışmışlar. Keşke baştan eşin onlara alacağı şeyleri yükleseydi. En azından bir kısmını. Ayrıca evi ve yazlığı olan insanların çocuklarının evliliğine para ayırmaması da çok saçma. İnsanların önceliği olmalı. O önceliği yazlıktan kullanmaları zaten karakterlerini gösteriyor. Yüzsüzlerse değiştiremezsin. Ayrıca en azından uzakmışsınız e ne hoş. Muhattap olmuyorsun. Başın rahat. Değiştirebileceğin bir şey yok bence. Yazlığı unut, böylelerse zor destek olmaları...
 
Şekerim dediklerin doğru,tabi herşeyi bilmiyorsunuz,eşim konusuna fazla girmek istemedim,eşimin işi konusu şöyle, eşim Boğaziçi mezunu,mesleği var ama adam mezun olur olmaz hemen gidip arkadaşlarıyla şirket kurmuş,hiç bir zaman işe girip çalışmamış.Yani Boğaziçin'den böyle biri çıkmamıştır herhalde eşim tanıştığımda bana şirketi olduğunu kapattığını, şimdi kimseyle ortak olmadan kendi başına şirket kurup çalışacağını söyledi, o arada da dışarıdan işler alıyordu, bir firmaya danışman gibi düzenli gidip geliyordu ama haftada 2-3 gün ama ayda 3000-4000 dolar arası kazandığını falan söylüyordu. Parası da vardı üstünde hep,giyimi iyiydi filan hiç şüphe duymadım.Sonra evlendik gitgide dışarıdan aldığı işler durdu,para alamadı,şirket falan kuramadı,işte kaç senedir sürünüyoruz. Benim de mesleğim var,evlendiğimizde çalışıyordum ama tam çıktım yeni iş bakarken hamile kaldığımı öğrendim, uzunca süre işe mişe giremedim tabi,o yüzden ailem hep destek oldu. Şimdi çok şükür part time da olsa bir işe girebildim,full time iş de bakmaya devam ediyorum.Para isteyecekleri bir durumu olmadı eşiminde ondan istemediler, bak işyeri açtı daha kendi yerini yaptıracak parası olmadan hemen o evlerini yapan akrabaları arayıp eşimden 2000-3000 tl istedi bunların evini yaptı diye..Düşman başına vermesin böyle aileyi,kimin bedduasını aldım da bunlara düştüm acaba..
 

Çok büyük konuşma ne aileler var tatlım. en azından size karısmıyolar, şunu yapın bunu yapın dıye yönlendirmiyolar. Bizim eve et alacak paramız yokken, her ay maaş arkasından harcarken eşim ailesine yardım etti. Kardeşi askerdeydi, babası çalışmıyordu eve ekmek alacak paraları yoktu. Babası kredi kartlarıyla içki içiyor borç yapıyorud, o zaman dünyada benden şansız insan yok

Bak ne güzel senin mesleğin var, eşin Bozğaiçi mezunu, artık geriye dönüp bakmadan bişeyler yapmaya çalışın. eşinle konuş, işyerinden para kazanamıyorsa bi işe girsin. Senin ailen sana bakmak zorunda değil, siz isteseniz ev de alırsınız araba da. Sen eşini değiştirmeye bak ailesini boşver. Eşin ısrar etmıyorsa fazla görüşme daha da canın sıkılmasın
 
Eyvah yandık desene biz,m kaldı 5 senemiz:))

:)) Kulaga komik geliyor ama ben gene de kayinpedere hak veriyorum. Insanin en verimli caglari 20li 30 lu yaslar, daha cocuklar ufakken ve dizinin dibindeyken.. sen 35i devirdiginde cocuklarin da harcamalari cogaliyor, okulu, dersanesi, universitesi, sozu nisani derken kendin icin birseyler yapmak cok daha zor hale geliyor, dogru degil mi yani?
 
cnm ben de senin yerinde olsaydm aynı şekilde düşünürdüm.ailesinden nye bir beklenti içindesn diye gelen ya da gelebilecek yorumlara katılmadğmı şimdiden belirtmek isterim.
anne baba olarak onlara sorumluluk tabiki düşüyor.ortada borçlarla boğuşan bir çift var ve biz "çocuğumuzun huzuru ve mutluluğu için"mantığındaki ailelerle büyüdüğümz için bana böyle yabancı gbi kalmaları çok abes geliyor.
anladığımız kadarıyla senin ailen de çocuğu madur olmasın mantığıyla çabalıyor.allah razı olsun onlardan.ya sizin ailenz de eşinzn ailesi gbi olsaydı nolacaktı???
anne babalık çocuklarını evlendirene kdr süren b görev değildir.her daim arkalarında durmaktır.tamam ben illa ki size para yağdırsınlar maddi olanakları yoksa da bulup buluştursunlar getirsnler diye bişey demiorum.durumları varsa ona buna borçlu kalmalarına hç b anne babanın vicdanı el vermez vermemeli de zaten.durum yoksa da bşy yapamasalar bile yapmak istedklerni belirten en ufacık hareketleri lafları sözleri bile yetior bazen insana.
"zor durumdayz ama sağolsunlar en azından düşünüorlar" dye mutlu olur insan...
bu sıkıntılı zmanlarda "bizim için nye kmse bşy yapmıor neden beni sevmiorlar" dye düşündürülüp daha da üzülmez.
 

cocuk yok daha bızde. 29 yasındayım canım
 

Ben buna karşı değilim, kimse yardım etmek zorunda değil haklısın,benim ailemde değil ama eşim kendini başka gösterdi sorumsuz çıktı, ben hamileyken bile iş aradım,mühendisim,kimse işe almadı, torpilim yok,tanıdığım yok,internetten başvuru yaptım milyon tane, yabancı dilim var,bir Allahın kulu mülakata dahi davet etmedi..Boğaziçine girdim doktoraya bebeğim ufakken, belki kadro falan çıkarda üniversiteye girerim diye,bir hocaya düştüm beni asistanlık vaadiyle eşek gibi çalıştırdı, gece 12 lere kadar laboratuarlarda deney yaptım bazı günler belki bir kadro alma imkanım olur,hocanın gözüne gireyim diye, meğerse hiç önermemiş bile yönetimde beni,sonra yaş haddim doldu zaten ihtimal kalmadı üniversite için..sonrasında da deli gibi iş baktım artık inan tezgahtarlığa bile gidip başvurdum bir alışveriş merkezinde, mağazaya girince tüm çalışanların 18-20 yaş civarı olduğunu görünce o kadar utandımki,formda üniversite mezunu hatta doktora yapan biri olduğumu yazmaya utandım,lise mezunu dedim,yaşımı 10 yaş küçülttüm ve sonra oradan kaçtım,onlarda aramadı zaten..en sonunda bir şans eseri eşime gelen bir iş teklifini eşim bana yönlendirdi,öyle girdim bu part time işe de..Ben yan gelip yatmadım aileme güvenerek,herkesin böyle diyeceğini de tahmin etmiştim bu yazıyı yazarken..7-8 aylık hamileykende yine eşimden ders almak isteyen birine karnım burnumda İngilizce dersi verip çocuğumun bebek arabası parasını kazandım.eşime de kaç defa git gece gizlice takside makside çalış ben yapamam sen yapabilirsin,ders vs dedim hepsine gülüp alay edip oturup aidatı dahi babamın vermesini tercih etti..eşeğin teki ama bu insanı yetiştiren onlar,ben değilim, beni kandırarak bir şekilde evlendi diye ömür boyu sırtıma binemezler..
 

Bizim demek istediğimiz bunları düşünerek hayatı zindan etmemeli kendisine. Kendi ailesi gibi olmalarını beklıyor ama değiller. Belliki benciller. Kendi ailelerimiz gibi düşünürsek işin içinden çıkamayız, eşiyle ev ele verip bişeyler yapacaklar başka çaresi yok
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…