Ben buna karşı değilim, kimse yardım etmek zorunda değil haklısın,benim ailemde değil ama eşim kendini başka gösterdi sorumsuz çıktı, ben hamileyken bile iş aradım,mühendisim,kimse işe almadı, torpilim yok,tanıdığım yok,internetten başvuru yaptım milyon tane, yabancı dilim var,bir Allahın kulu mülakata dahi davet etmedi..Boğaziçine girdim doktoraya bebeğim ufakken, belki kadro falan çıkarda üniversiteye girerim diye,bir hocaya düştüm beni asistanlık vaadiyle eşek gibi çalıştırdı, gece 12 lere kadar laboratuarlarda deney yaptım bazı günler belki bir kadro alma imkanım olur,hocanın gözüne gireyim diye, meğerse hiç önermemiş bile yönetimde beni,sonra yaş haddim doldu zaten ihtimal kalmadı üniversite için..sonrasında da deli gibi iş baktım artık inan tezgahtarlığa bile gidip başvurdum bir alışveriş merkezinde, mağazaya girince tüm çalışanların 18-20 yaş civarı olduğunu görünce o kadar utandımki,formda üniversite mezunu hatta doktora yapan biri olduğumu yazmaya utandım,lise mezunu dedim,yaşımı 10 yaş küçülttüm ve sonra oradan kaçtım,onlarda aramadı zaten..en sonunda bir şans eseri eşime gelen bir iş teklifini eşim bana yönlendirdi,öyle girdim bu part time işe de..Ben yan gelip yatmadım aileme güvenerek,herkesin böyle diyeceğini de tahmin etmiştim bu yazıyı yazarken..7-8 aylık hamileykende yine eşimden ders almak isteyen birine karnım burnumda İngilizce dersi verip çocuğumun bebek arabası parasını kazandım.eşime de kaç defa git gece gizlice takside makside çalış ben yapamam sen yapabilirsin,ders vs dedim hepsine gülüp alay edip oturup aidatı dahi babamın vermesini tercih etti..eşeğin teki ama bu insanı yetiştiren onlar,ben değilim, beni kandırarak bir şekilde evlendi diye ömür boyu sırtıma binemezler..
