Offf ya ne bu, herkeste aynı problem onlar geçinemiyor mu ne diye eşiniz onların yükünü çekiyor ki, geçinemiyorlarsa gereksiz şeyler almasınlar.
Ya insanda biraz acıma olur, bu kadar borcun içinde hala onun kartından o kadar alışveriş yapıyorlar, kendilerinde olduğu halde vermiyorlar istemek mi gerekiyormuş bir anne evladının ihtiyacı olunca çıkartır verir. Gerçi hiçbirşey yapmadıkları gibi bir de kendi masraflarını da size yüklemişler.
Boşver kendisi düşünmüyorsa sen hiç düşünme, ihtiyacın olanları al sana da bir kart versin sen de harca.
Bizde de aynı sorun var ama tek farkla ben çalışıyorum, sen büyük bir hata yapmışsın işini bırakmakla, bizde evlenirken kredi çektik ailesi hiç yardımcı olmadılar aynen gitmişler kendilerine 2 şer 3 er elbise almışlar. Evlendikten sonra biz kredi, mabilya taksiti ödüyoruz onlar hala eşimden para istiyorlardı, ben de hem mobilyaların taksitlerini ödüyordum, hem kirayı ödüyordum, hem evin giderlerini karşılıyordum. Baktım benden başka düşünen yok, dedim bundan sonra senin görevin erkek değil misin evi geçindir, ben de gidiyorum kendime kıyafet, ayakkabı, çanta alıyorum, kalanını da biriktiriyorum. Sen de hiç düşünme harca bolca, eksikleriniz varsa tamamla. Bizim de eksiklerimiz var hala ve ben borçlar bitsin öyle alırız diyordum ailesinin hiç derdi bitmiyor ki her ay birşey çıkıyor.
valla bende anlamıyorum nasıl bir düşünce tarzıdır ..bu nasıl anlayıştır annem bile onlardan çok düşünüyor damadının borcunu sonuçta bizim borcumuz biz sıkıntı çekiyoruz.. gerçi eşim memnun gibi görünüyor hatta bugn yine tartıştık konu oraya geldi .ve ben memnunum ödeyebiliyorum diyor çok şükür..ya diyorum çocuğmz olunca yada işte burdan ayrılnca maaşnda azalcak diyorum . Allah kerimdir. dedim bende biliyorum Allah kerimdir Rabbim istemedikçe yaprak bile kıpırdamazmış.. ama öle Allah büyük diyip yarına birikim yapmamak olurmu.. ben çocuğumu Allah verir vermez rabbimn hikmeti ama olursada sefillik içinde büyütmek istemiyorm.borç içinde.....
ozamana ne kadar yaşarmıyz gibi laflar bana çok ters ya yaşarsak ne olucak belli allah nezaman alcak canımızı...yarınını düşünmeyen bir babamı bilirim.. işte birde eşim bana denk geldi...
ona söyledim bana kimse benm borcumu düşnmüyor benden başka demişti o lafını asla unutmyacağm dedim. sinirle söyledm dedi.. neyse dedim ona ben harcamamı o altınları bozup yapcam dedim.sen ailene harca dedm ben kendi ihtiyaçlarımı ordan alcam dedim... sonra tekrar konu ailesine geldi birde ne dese beyenirsiniz diyorki ne yardım ediyrumki bir kart var ellerinde... dedim allahtan kork sadece 1 ay hesap yap onların için harcadğn parayı ..
canım sadece elektriği ödüyorlar..düşün yani..saydım birbiri telfn su kart ev zaten onların.. dedim hepsini sen besliyorsun sanki babaları sensin.dedim gülüyor...ay içimi döktüm ohh. ama içimden geçeni söledim sonuçta kimseye şahsi hakaret etmedim ..... ama en sonda söledim ailen çok düşüncesiz 1 gram bile seni düşünmüyorlar...
dedim söle söle yanlış bişey varmı bu sölediklerimde haksızmym sustu ağzını yamulttu bilmiyorum gibisinden.sadece...
he şunuda söledim dedim ben evlenrken birsürü şeymden kıstım ama ben düşünmüyorum öyle mi borçları..ki sonuçta çalşmayacaktımda hani tüm yük senin üzerinde bunu bilmeme rağmen...
çok kadın tanıyorum ben kocasının yüzüne ah borcun var diye az üzülüp içten üzlmeyen ve takmayan.sonra gidip biton boş boş alışveriş yapan . ama o kadınlar kocalarının gülü. başlarının tacı...size öyleleri hak aslında..bakalım onlara yetiştirmekten başkalarına fırsat bulurmuydn.... ama eşini düşenen kadın ne oluyor.. kocasına doğru yolu gösterp ayağını yorganına göre uzat dedğinde uff puff evde mutlu değilim ayaklarıyla başka kadına gidiyorlar... neyse öyle böyle konuştum içimi döktüm..oda bişey demedi pek.barıştık verhasıl..
takmamaya çalşcam ..hayır o değil ben kendimi üzüyorum boşyere...