- 30 Kasım 2019
- 11.916
- 37.927
-
- Konu Sahibi blackswan99
- #41
Bu aileye çocuk yapmak kendi ayağına sıkmaktır.
Daha cok kazaniyorsunuz madem kendi dugununuzu kendiniz yapın. Kendini ustun goren sizsiniz. Baya kuçümsüyorsunuz hepsini. Madem o kadar begenmiyorsunuz ogullarıyla neden evlendiniz. Kendimize donun bakın birHerkese merhaba,
Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.
Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.
Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.
Hepimiz yurt disindayiz.
Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler
Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.
Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.
Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.
Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.
Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.
Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.
Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.
Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.
Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.
Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.
Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.
Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.
Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.
Sevgiler
Herkese merhaba,
Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.
Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.
Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.
Hepimiz yurt disindayiz.
Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler
Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.
Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.
Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.
Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.
Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.
Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.
Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.
Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.
Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.
Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.
Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.
Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.
Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.
Sevgiler
Olan her şeyi aile izle paylaşın kesinlikle .Herkese merhaba,
Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.
Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.
Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.
Hepimiz yurt disindayiz.
Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler
Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.
Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.
Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.
Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.
Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.
Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.
Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.
Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.
Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.
Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.
Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.
Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.
Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.
Sevgiler
Onlar gurbetci aile. Benim ailem Istanbul’da. Okul ve is icin kendim baska bir ulkeye gitmistim
Eşinizle ailesi dışında başka bir sorununuz yok ise, eşinize onların yaşantısının onlara normal gelebileceğini ancak sizin hoşlanmadığınızı kibarca söyleyin.
Evlilik ekonomik sözleşmedir aynı zamanda. Ben ortak yenilen ortak mal edinilen bir düzenden hoşlanmam mesela. Örneğin evde ikinci bir araba ihtiyacı olabilir. Ancak kendi biriktirdiğiniz pra ile ne olacak ortak ev alıyoruz deniliyorsa, burada öncelikler değişmiştir. Aile olmak zorlaşır. Kendi kazandığınız para ne oluyor? Diğer kardeşlerin eşleri var mı?
Mesafe koymayı deneyin. Mesafeli olmak kavgalı olmak ya da surat asmak demek değil. Eşiniz ailesi ile görüşsün ama bir haftasonu buluşması yapılıyor ise ben evde kalmak istiyorum istersen sen gidebilirsin diyin. Normalde beraber yiyip içtiğiniz zamanlar var ise örneğin eve davet ediyorsanız etmeyin. Siz misafirliğe gittiğinizde kek börek yapıp götürün.
Eşiniz bu konuda sizi desteklemiyorsa zihniyetler farklıdır maalesef.
Evleneli zaten iki koca sene olmuş. Bunun üstüne düğün yapmak bana doğru gelmiyor. Böyle bir hevesiniz vardıysa keşke bekleseydiniz. İlla düğün yapmak istiyorsanız yapın eşinizle. Neden eş ailesinden bekliyorsunuz? İnsanlar elbette sipariş verir gibi söylememeli kimsenin haddine değil, bir bebeğin doğup doğmayacağı kararını anne baba verir.
Kesinlikle dogru tespit. Bir keresinde baska bir cift hakkinda konusuyorduk, esim demisti ki ‘cocuk olursa bosanmak farkli olur, cocuklari olmayan bir cifte gore.’üc hayırla uğurlayı verin o zaman.
ne demek biz ücümuz ayniyiz göbek bağını koparamamış kimse birbirinden.
bu aileye çocuk yapmayin demek istiyorum.
çocuk onlar icin sevilecek bir sey degil bir araç, kucagina çocuguda verelimde temelli bağlansin bi yere gidemesin kafası.
Tabi ki dugun olmak zorunda. Pandemiden dolayi erteleyelim, Yapicaz dediler. Simdi de islerine geldi zaman gecmesi .
Peki böyle bir ailede evli olarak kalmak için motivasyon kaynağınız nedir ? Yurt dışına çıkıp böyle insanlar bulmakta tuhaf açıkçası.Kesinlikle dogru tespit. Bir keresinde baska bir cift hakkinda konusuyorduk, esim demisti ki ‘cocuk olursa bosanmak farkli olur, cocuklari olmayan bir cifte gore.’
Bir de cocugu kendileri yetistirmek istiyor.
Kendileri yeterli degil cocuga bir seyler katmak icin.
Cocuga ornek olacak bir seyleri yok.
Hos sohbetleri bile yok.
Senelerdir ayni konular, ‘ cok zorluk cektik, biz en zorluk cekeniz, biz en basariliyiz, en caliskaniz, baskalari bizi kiskanir, herkes bizi ornek alir …’
Iki kelime guzel konusalim havadan sudan, diyoruz o da yok.
Bir keresinde demistim ki, yeter her zaman sitenin problemlerini konusuyorsunuz
Her gun her an bunu konusuyorlardi.
Senin evin yok nerden bileceksin ki dedi gorumce.
Halbuki niyetim; hep birlikte oturalim vakit gecirelim anlaminda demistim.