Eşimin ailesi, vefa, haksız mıyım?

Af buyurun da düğünü olan kişi kayınvalideniz değil görümceniz. O her fırsatta size yardıma koşmuş, kayınvalidenize kırgınlığınızı belli etmek için onun bu mutlu gününe gitmemeniz aşırı nankörce bi hareket olur. Ben görümcenizin yerinde olsam ve düğünüme gelmeseniz büyük konuşmayayım ama sizinle bir daha asla konuşmam
 
genç yaşta evleniyorsanız hayatınızın sorumluluğunu almalısınız. 21 yaşında evlenebiliyorsanız pekala tek başınıza da kalabilirsiniz. kaldı ki kalmamışsınız görümceniz her işinize koşmuş. o dönemler kendi aileniz de gelmemiş eşinizin ailesi de, neden karşı tarafı suçluyorsunuz sadece? yani size bakıcılık yapmaya gelmemesi ile kendi çocuğunun düğününü neden karşılaştırıyosunuz, aynı şey değil ki.


Baktığım her konunun altında siz . Bir tane yapıcı yorumunuz yok , tek yaptığınız insanlarda suç aramak. Haklıda olsa haksızda olsa konuda adı geçen 3. şahıslara kadar savunuyorsunuz ama ‘ böyle bir yol izleyebilirsin bir de sunu dene demek yerine , bakıcılık yapması için çağırdığını söyleyip hep bi eleştiri hep bi cool takılma havalarına giriyorsunuz . Sizi tanımadığım için karakteriniz hakkında yorum yapamam veya yorum yapmaya hakkınız yok diyemem buna benimde hakkım yok ama merak ediyorum gerçekten amacınız nedir .? Ben hayatım boyunca güçlü kendimi kimseye ezdirmeyen , önüme gelene pat pat cevabımı veren kendimden başka kimseyi de haklı görmeyen biriyim izlenimi yaratmak mı ?. İnsanlara biraz daha anlayışlı yaklaşın . Kvsini beklemesinin amacının bakıcılık olmadığını 10 yıl içinde kim olsa bu durumu fark edip kırılacağı olduğunu anlayamıyorsanız bence boşu boşuna da insanlara ahkam kesmeyin.
 
Vekilen görümce gelmiş işte, cümbür cemaat niye gelsinler ?

Gelip görseler bu defa da kesin burunlarından gelir. Gelinler iyi ailelere mutlaka bir şey buluyorlar.
 
genç yaşta evleniyorsanız hayatınızın sorumluluğunu almalısınız. 21 yaşında evlenebiliyorsanız pekala tek başınıza da kalabilirsiniz. kaldı ki kalmamışsınız görümceniz her işinize koşmuş. o dönemler kendi aileniz de gelmemiş eşinizin ailesi de, neden karşı tarafı suçluyorsunuz sadece? yani size bakıcılık yapmaya gelmemesi ile kendi çocuğunun düğününü neden karşılaştırıyosunuz, aynı şey değil ki.

Bakıcılık meselesi değil de, kendi evlatları tutuklanmış, kız tek maaşla ortada kalmış, bakıcı tutsa geçinebilir mi? Aç mı kalır? Küçük çocuk, hamilelik...
ne bileyim. Bu kadarı da fazla sanki?
En azından kızım bakıcı tut biz destek olalım diye teklif etselermiş..
Haklısınız herkes kendi ayakları üzerinde dursun ama bazen hayat fazla tepetaklak gidiyor.
Bu kadarına duyarsız kalmak biraz fazla geldi bana.
 
Hepsini okudum...
Eşiniz ne diyor peki ?
Farkında mi değil mi ?
Farkında ama içine atan, dillendirmeyen birisi mi ?
Gorumcenizin size çok iyiliği,yardımı olmuş..
Gidin tabi ki ama nasıl sizi bunca zaman bir kez aramadilar sizde ona göre davranın .
Görmezden gelin .
Konu dışı ama bir şey sormak istiyorum, farkında olan ama içine atan dillendirmeyen biriyse ne yapmak gerekir?
Bu konuda ne yapılmalı?
Kendim böyle bir şey yaşıyorum da, yorumunuzu görünce sormak istedim
 
Ben size hak verdim. Eşinizin ailesi güya yanınızdayız izlenimi vermiş ama aslında hiç yanınızda olmamışlar.
Fazla takılmayın derim, sonunda olan yine size olur.
 
Merhaba arkadaşlar, içim artık o kadar boş ki; ne düşüneceğimi ne yapacağımı inanın bilemiyorum. Kendimi inanılmaz çaresiz hissediyorum. Belki bir nebze dertleşmek veya akıl almak adına, buraya yazmaya karar verdim.

Yaklaşık olarak 10 yıllık evliyim. Eşimle tamamen zıt şehirlerde doğup büyüdük, sonra görev yerlerimiz de tanıştık ve henüz nişanlıyken eşimin memleketine yakın bir yere tayin olduk.

Eşimin ailesinden bahsedecek olursam; kalabalık bir aile. Genel olarak herkes okumuş meslek sahibi olmuş, KV ev hanımı, kp emekli. Oldukça anlayışlılar herhangi bir şeye müdahale etmezler. Bizden asla maddi bir beklentileri yoktur. Oraya gittiğimde elimi sıcak sudan soğuk suya soktum azlar vs.
Ee o zaman sorun ne diyorsunuz değil mi? Aslında ortada bir sorun var mı, onuda bilmiyorum. Sizlere danışmak istedim.

Henüz 1 senelik evliyken çok ciddi bir rahatsızlık geçirdim, ölümlerden döndüm, 29 gün hastanede yattım. Bu arada eşimin ailesine 2.5 saat mesafedeyiz ve eşimin benimle yaşıt kardeşini gönderdiler bana bakması için ama KV gelmedi. Sonra eşim 3 ay sonra mesleki bir kursa gitti ve 9 ay başka bir şehirde kaldı. Ben bu sürede yine bir başıma kaldım. Bu arada henüz 21 yaşındaydım. Yine aynı görümcem geldi yanıma sağolsun. Eşimin ailesi yine bir kere kapımı çalmadı.
Çocuk konusunda sıkıntılı bir sürece girdik. 3 defa karnımda bebeğimin kalp atışları durdu. Defalarca kez yıkıldık. Sadece telde bir geçmiş olsun dediler. Sebep ise KV hep yolculuk yapamıyorum uzun yola gidemiyorum rahatsızlanıyorum diyordu. Bu arada 2.5 saat mesafeye gelmeyen insanlar, 15 saat uzaklıkta diğer oğlunun evine gittiler bebeğine hayırlı olsuna. İnanın hiç kıskanmadım, eltimle abla kardeş gibiyiz çünkü. Zaten gitmeliler, olması gereken bu. Ama hani yolculuk yapamıyorsunuz ne oldu, ne değişti.

Sonrasında şükürler olsun 4. Hamileliğimde kızım doğdu. Bu defa bekledim yine gelmediler. Bu arada bizde farklı bir şehire tayin olduk. Mesafede arttı yaklaşık olarak 15 saat civarı oldu. Bu bahane değil tabii gelmek isteyene. Yine gelmediler, görümcem geldi Allah razı olsun ondan. Kızım 10 aylıkken dersaneye başladım. Bakıcı tuttum. Asla gelin vs demedim. Sonuçta herkes doğurduğu çocuğa bakmalı. Kimseye güvenerek yapmadık çocuğumuzu. Kızım 2 yaşındayken hamile olduğumu öğrendim, diğer bebeklerim tedaviyle olmuştu. Bu defa Rabbim nasip etti. Sürpriz oldu. Hamileliğimi öğrendiğimiz ertesi günü doğunun çok ücra bir ilçesine atandığımı öğrendim ve eşimin tayınını vermediler. Hiç bilmediğim bir yer. Annemler umredeler bu arada. Annem aradı hemen 10 gün idare edin ben yetişecek. Orda kimseyi bilmiyorsun kızım bakıcıyla uğraşma, hem eşinde yok gözüm arkada kalmasın dedi.

10 gün kadar eşim yanımda kaldı. Ev eşya vs ayarladık. Annem geldi yanımda 5 ay kaldı. Bu arada tayin için çıktığı şehir eşimin ailesine 5 saat bizimkilere 20 saat mesafede. Yine bir kerede biz gelelim annem dinlensin demediler. Buraya kadar hiç önemsemedim inanın ki. Herkes kendine yakışanı yapar diye düşündüm. Ama bu süreçte de asla bir kırgınlık vs yok. Gayet güzel konuşuyoruz görüşüyoruz. Sonra ben eşimin tayini istedim eşimle bambaşka bir şehire ikimizin birden tayini çıktı. Biraz karışık ve uzun olmuş olabilir, lütfen kusura bakmayın arkadaşlar.
Ben bu arada 8 aylık hamileyim. Yeni tayini mizin çıktığı yer tamamen tercihlerimizin dışında geldi ve benim aileme 3 saat mesafede. Annem yine herşeyime yetişti. Evimi taşıdılar, yerleştirdiler. Annem tekrar 1 ay sonra doğuma gelirim deyip evine döndü. 1 hafta sonra ben erken doğum yaptım. Yine ablamlar annemler apar topar yetiştiren. Eşimin ailesinden hiç kimse yok. Bebeğim yoğun bakımda kaldı, yine kimseden ses yok. Yine önemsemedim ama en son bende şu olaylarla ipler koptu.

Lütfen rica ediyorum olayı siyasete dökmeyin, konum kapanırsa hiç kimseye bir faydası olmaz. 2 sene önceki olaylarla eşim tutuklandı ve ihraç oldu. Eşim rütbeli bir personel bu arada. Eşim eski görev yaptığımız şehire götürüldü. Ben 2 çocukla perişan oldum. Eşim ihraç olunca lojmanı boşaltmak zorunda kaldım. Yine her daim benim ailem yanımda tabii. Karşı taraftan kimse birkere bişe kızım ne haldesin diye gelmedi. Tabi bu sürede iki çocukla sürekli görüşlere gidiyorum bambaşka bir şehire. Eşimin ailesinden yine kimse gelmiyor görüşlere bile. Ama telefonda ağlayıp sızlıyorlar. Bu süreçte sadece evli olan kaynıö ve sürekli yanıma gelen görümcem maddi manevi destek oldular. İkisininde hakkını ödeyemem. Eltimde çok çok ilgilendi. Benim doğum iznim vs bitince yeniden göreve başladım. Kayınvalidemi aradım. Anne durum ortada lojmandan çıktık, ev kira, avukat vs parası ödüyoruz ben tek maaşla birde 750 tl bakıcı parası ödeme yeyim dedim. Annem dediki ben 45 gün kalayım, onlarda 15 gün kalsın dönüşümlü bakalım kızım bakıcıya para verme dedi. Her telefonumda kv, bir düşünelim bilmem ki vs deyip durdu. Sonra diğer görümcem aradı. Sadece 1 kere gelirim başının çaresine bak dedi. Nitekim geldi Allâh razı olsun. Bende bakıcı tuttum zaten hemen. 19 gün kalıp döndü.

Bu süreçte eşimin yanına birkere gitmedi kayınvalidemler. 1.5 sene sonra eşim tahliye oldu, şükürler olsun görevine döndü. Suçsuzluğumuz anlaşıldı. Tabii ailesi yine gelmedi bir geçmiş olsun veya hayırlı olsuna. Eşim gitti 1 haftalığına biz gitmedik.
Arkadaşlar çok uzun oldu ama daha kısa nasıl anlatırım bilmiyorum. Şu anda görümcemin düğünü var ve ben nasıl bir yol izliycem bilemiyorum. Gitmesem görümcem benım için çok değerli. Gitsem 10 senedir evime ayak basmadılar, daha eşyalarımın rengini bilmiyorlar. En zor zamanlsrımda yalnızdım. Ama en zoru da ortada bir tartışmak vs yok. Ne diycem gitmeyip. Çok çaresiz hissediyorum kendimi. Bir taraftan umursama git, resmi davran bir şeyde deme zaten umurlarında değilsin diyor.
Bu arada şimdi görümcemin 2 düğünü olacak. Biri memlekette biri damadın memleketinde ve diğer düğüne de gidecek kv. Gitsin tabii ki ama bana niye bu haksızlık. Yada benmi abartıyorum. Arkadaşlar çok çok uzun olmuş kusura bakmayın ama 10 seneyi, daha kısa anlatamazdım.
Görümcenin düğününe gidip kv ve kpnin yüzüne bakmayacaksınız net
 
Kırılmakta haklısın ben de olsam kırılırdım, senınle sorunları oldugunu düşünmüyorum, ogullarına karsı soğuklar sanırım. Bazı insanlar hiçbir sorun sıkıntı yasamak istemiyor, hayatın sadece güzel yönlerini yasayıp sıkıntıya girmek istemiyorlar yapıları böyle yapacak birsey yok.
Sen görümcenin düğününe mutlaka git, daha sonra uygun bir dille kv kp ile konuş duygularını anlat, sana dert olacagına onlara dert olsun, içinde tutma, fazla beklentiye girme laylaylom insanlar demekki..
Bu arada cok gecmiş olsun eşinize ve size, çok zor bir süreç yaşamışsınız .
 
Ben de görümcenizin iyiliklerini göz ardı etmeyin ve dugune mutlaka gidin derim.
Her sıkıştığınızda gelmiş, o gelmese kimse niye gelmedin demezdi, ona rağmen yardımı olmuş size.
Kalanlarla da mesafeli selamlaşırdım sanırım.
Torunlarını görmeye gelmemişler, yoğun bakımda bebek, ne olacağı belli değil ona gelmemişler, oğullarını görmeye gitmemişler ne bileyim. Bana fazla hepsi.
Sıcak ve candan davranamazdım sanırım.
 
Bir de şöyle düşün gelmeyip destek olmamışlar ama gelip köstek olsalar daha mı iyiydi boşver fazlalık olacaklarına eksik olmuşlar hayırlısı de geç bak eşinde çıkmış kurtulmuş düğüne git ve eğlen :)
 
Arkadaşlar sanırım eksik ifade etmişim. Görümcemin memleketteki düğününe gidip gitmemekte kararsızdım. Damadın memleketinde ki düğününe gideceğim elbet. Hayatım devam ettiği sürece de her daim destekçisiyiz. Allah razı olsun ondan. Ama memleketteki düğününe de gideceğim artık. Kayınvalidemlerede hiçbirşey demiycem sadece mesafeli olacağım.
Bu arada sorun aslında kimsede değil, sorun benim eşimde. Onlar o şekilde davransa bile, eşim mesafeyi korumalıydı. Eşim bizi saydırmadı. Artık bu şekilde düşünüyorum. Çokta umrumda değil bu saatten sonra.
Eşimle de kötü bir şekilde tartıştık şimdi. Hep haklısın diyorsun ama yapman gerekeni yapmıyoraun dedim. Şimdiye kadar bir kere neden gelmiyorsunuz demedi. Eşim tahliye olduktan sonra bile, arayıp ee ne zaman geliyorsunuz dediklerinde sizi bekliyoruz artık diyemedi eşim. Onlarında işine geldi tabii.
Ben gerçekten çok iyi davrandım onlara. Herdaim gittim geldim ilgilensin, aradım sordum. Bazıları haksız bulmuş beni İ, vekaleten görümcem gelmiş demişler ama benim takıldığım nokta gelip gelmemeleri değil. Bana vekaleten görümcemi yolluyorlarsa diğerlerinede öyle yapsalardı o zaman. Bana gelince gelemiyoruz deyip diğer tarafa uça uça gitmelerine kırgınım. Ama ne yapayım, valla bir arkadaşın dediğin gibi en azından hayatımda yoklar, beni sıkıntıya sokmuyorlar ne yapayım.
 
Öncelikle geçmiş olsun eşinize sevindim Allah bidaHa göstermesin
Dugune kesinlikle gidin onlar nasil davranirsa öyle davranın gelin inanın herşeye burnunu sokan bir kv olsaydı şu anlattiginiz süreç su 10 yıl daha zor geçerdi böylesi çok daha iyi emin olun A
 
Öncelikle geçmiş olsun eşinize sevindim Allah bidaHa göstermesin
Dugune kesinlikle gidin onlar nasil davranirsa öyle davranın gelin inanın herşeye burnunu sokan bir kv olsaydı şu anlattiginiz süreç su 10 yıl daha zor geçerdi böylesi çok daha iyi emin olun A
Haklısınız bende yok sayıyorum artık, sanırım biranlık sinir boşalması yaşadım. Bugün sabahtan beri ağlıyordum, stresle yanlış düşündüm biranlık ama şu anda daha iyiyim.
 
Arkadaşlar gerçekten hepinize çok teşekkür ederim. Benim haksız olduğuma dair yapışan yorumlar bile gayet seviyeli ydi. KK'dan pek alışık olmadığım bir durum. Hiç tanımadığım insanlardan bu şekilde destek görmek beni mutlu etti. Bakalım yarın yola çıkacağız, gelişmelerden haberdar edeceğim sizleride
 
Görümcenin düğününe git derim sonuçta kız elinden geleni yapmış ama ailesi ile görüşme bundan sonra onlar ararsa konuş aramazlarsa konuşma
Zor gününde iyi gününde olmayacaklarsa olmayıversinler
Eşiniz ne diyor peki
 
X