Eşimin ailesi, vefa, haksız mıyım?

bişey beklemediğinize emin misiniz? beklemişsiniz işte her sıkıştığınızda gelsinler istemişsiniz. adamların huyu bu demekki. mesafeliler, kendi çocukları için de olsa rahatlarını bozmak istemiyolar. siz kendi çocuğunuzun her sorumluluğunu evlendikten sonra dahi alabilirsiniz,50 yaşına kadar destek olabilirsiniz ama insanlar evlenip çocuk sahibi olmuş insanlara destek olmak istemiyolar demek ki. çok saçma geliyor bana yani evde yalnız kalamıyorum kayınvalide gelsin, ameliyat oldım kayınvalide gelsin demek? gelmiyor işte, gelmek zorunda değil.
Burada bu şekilde yazınca evet haklısınız, yazı di'li herşeyi tam anlamı ile ifade edemiyor olabilirim. Bu arada bir sürü alıntı yapmışsınız, uğraşmışsınız. Bu emeğiniz bile yardımcı olmaya çalıştığınızı gösteriyor. Gerçekten teşekkür ederim. Ama inanın ki bu son olaylar olana kadar birkere neden gelmediniz vs demedim. Canları sağışsun dedim. Ama bu süreçten sonra kafama dank etti galiba. Geçmişte olanlarıda açıkladım. Sizlerde daha iyi anlayasınız diye aslında. Ama farklı bakış açısına ihtiyacım vardı. Çok sağolun
 
Eşim farkındayım ve sen haklısın. Bende çok kırgınım ama anne hakkı nasıl yapayım sen söyle diyor. Oda çok kırgın. Çok teşekkür ederim bu arada cevabınız için
Anne hakkı elbette ödenmez .
Ama anne olsun baba olsun , en azından mesafeli olunmalı ki anlasınlar .
Sonuçta onlarda insan ve hata yapabilirler
 
görümceniz bu size fedakarlık eden
düğününe kesinlikle gidin
kv mesafeli olun hatta bir laf arasında daha sonra
görümcem saçını süpürge etti bana ona 2 elim kanda olsa gelirim gibi konuşun
 
Burada bu şekilde yazınca evet haklısınız, yazı di'li herşeyi tam anlamı ile ifade edemiyor olabilirim. Bu arada bir sürü alıntı yapmışsınız, uğraşmışsınız. Bu emeğiniz bile yardımcı olmaya çalıştığınızı gösteriyor. Gerçekten teşekkür ederim. Ama inanın ki bu son olaylar olana kadar birkere neden gelmediniz vs demedim. Canları sağışsun dedim. Ama bu süreçten sonra kafama dank etti galiba. Geçmişte olanlarıda açıkladım. Sizlerde daha iyi anlayasınız diye aslında. Ama farklı bakış açısına ihtiyacım vardı. Çok sağolun

bi de şunu anlamıyorum. mecbur olmamasına rağmen görümceniz kaç kere gelmiş, yardımcı olmuş. şimdi diyorsunuz ki gitmesem mi? olaylara bakış açınız bence yanlış.

forumda her zaman söylüyorum. beklentisiz olacaksınız. kendi anne babanıza karşı bile.
 
öncelikle her şey için kocaman bir geçmiş olsun diyorum. önemli olan eşiniz sizin bu düşündükleriniz hakkında ne hissediyor? bir de görümcenizin düğününün kv ile birebir bir alakası yok bence yerinizde olsam düğüne giderdim. ama öyle çok da samimi davranmazdım .
Çok teşekkür ederim, sanırım bende öyle yapacağım. Elim çok üzgün ama ailem sonuçta atamam diyor ve bana hak veriyor.
 
Merhaba arkadaşlar, içim artık o kadar boş ki; ne düşüneceğimi ne yapacağımı inanın bilemiyorum. Kendimi inanılmaz çaresiz hissediyorum. Belki bir nebze dertleşmek veya akıl almak adına, buraya yazmaya karar verdim.

Yaklaşık olarak 10 yıllık evliyim. Eşimle tamamen zıt şehirlerde doğup büyüdük, sonra görev yerlerimiz de tanıştık ve henüz nişanlıyken eşimin memleketine yakın bir yere tayin olduk.

Eşimin ailesinden bahsedecek olursam; kalabalık bir aile. Genel olarak herkes okumuş meslek sahibi olmuş, KV ev hanımı, kp emekli. Oldukça anlayışlılar herhangi bir şeye müdahale etmezler. Bizden asla maddi bir beklentileri yoktur. Oraya gittiğimde elimi sıcak sudan soğuk suya soktum azlar vs.
Ee o zaman sorun ne diyorsunuz değil mi? Aslında ortada bir sorun var mı, onuda bilmiyorum. Sizlere danışmak istedim.

Henüz 1 senelik evliyken çok ciddi bir rahatsızlık geçirdim, ölümlerden döndüm, 29 gün hastanede yattım. Bu arada eşimin ailesine 2.5 saat mesafedeyiz ve eşimin benimle yaşıt kardeşini gönderdiler bana bakması için ama KV gelmedi. Sonra eşim 3 ay sonra mesleki bir kursa gitti ve 9 ay başka bir şehirde kaldı. Ben bu sürede yine bir başıma kaldım. Bu arada henüz 21 yaşındaydım. Yine aynı görümcem geldi yanıma sağolsun. Eşimin ailesi yine bir kere kapımı çalmadı.
Çocuk konusunda sıkıntılı bir sürece girdik. 3 defa karnımda bebeğimin kalp atışları durdu. Defalarca kez yıkıldık. Sadece telde bir geçmiş olsun dediler. Sebep ise KV hep yolculuk yapamıyorum uzun yola gidemiyorum rahatsızlanıyorum diyordu. Bu arada 2.5 saat mesafeye gelmeyen insanlar, 15 saat uzaklıkta diğer oğlunun evine gittiler bebeğine hayırlı olsuna. İnanın hiç kıskanmadım, eltimle abla kardeş gibiyiz çünkü. Zaten gitmeliler, olması gereken bu. Ama hani yolculuk yapamıyorsunuz ne oldu, ne değişti.

Sonrasında şükürler olsun 4. Hamileliğimde kızım doğdu. Bu defa bekledim yine gelmediler. Bu arada bizde farklı bir şehire tayin olduk. Mesafede arttı yaklaşık olarak 15 saat civarı oldu. Bu bahane değil tabii gelmek isteyene. Yine gelmediler, görümcem geldi Allah razı olsun ondan. Kızım 10 aylıkken dersaneye başladım. Bakıcı tuttum. Asla gelin vs demedim. Sonuçta herkes doğurduğu çocuğa bakmalı. Kimseye güvenerek yapmadık çocuğumuzu. Kızım 2 yaşındayken hamile olduğumu öğrendim, diğer bebeklerim tedaviyle olmuştu. Bu defa Rabbim nasip etti. Sürpriz oldu. Hamileliğimi öğrendiğimiz ertesi günü doğunun çok ücra bir ilçesine atandığımı öğrendim ve eşimin tayınını vermediler. Hiç bilmediğim bir yer. Annemler umredeler bu arada. Annem aradı hemen 10 gün idare edin ben yetişecek. Orda kimseyi bilmiyorsun kızım bakıcıyla uğraşma, hem eşinde yok gözüm arkada kalmasın dedi.

10 gün kadar eşim yanımda kaldı. Ev eşya vs ayarladık. Annem geldi yanımda 5 ay kaldı. Bu arada tayin için çıktığı şehir eşimin ailesine 5 saat bizimkilere 20 saat mesafede. Yine bir kerede biz gelelim annem dinlensin demediler. Buraya kadar hiç önemsemedim inanın ki. Herkes kendine yakışanı yapar diye düşündüm. Ama bu süreçte de asla bir kırgınlık vs yok. Gayet güzel konuşuyoruz görüşüyoruz. Sonra ben eşimin tayini istedim eşimle bambaşka bir şehire ikimizin birden tayini çıktı. Biraz karışık ve uzun olmuş olabilir, lütfen kusura bakmayın arkadaşlar.
Ben bu arada 8 aylık hamileyim. Yeni tayini mizin çıktığı yer tamamen tercihlerimizin dışında geldi ve benim aileme 3 saat mesafede. Annem yine herşeyime yetişti. Evimi taşıdılar, yerleştirdiler. Annem tekrar 1 ay sonra doğuma gelirim deyip evine döndü. 1 hafta sonra ben erken doğum yaptım. Yine ablamlar annemler apar topar yetiştiren. Eşimin ailesinden hiç kimse yok. Bebeğim yoğun bakımda kaldı, yine kimseden ses yok. Yine önemsemedim ama en son bende şu olaylarla ipler koptu.

Lütfen rica ediyorum olayı siyasete dökmeyin, konum kapanırsa hiç kimseye bir faydası olmaz. 2 sene önceki olaylarla eşim tutuklandı ve ihraç oldu. Eşim rütbeli bir personel bu arada. Eşim eski görev yaptığımız şehire götürüldü. Ben 2 çocukla perişan oldum. Eşim ihraç olunca lojmanı boşaltmak zorunda kaldım. Yine her daim benim ailem yanımda tabii. Karşı taraftan kimse birkere bişe kızım ne haldesin diye gelmedi. Tabi bu sürede iki çocukla sürekli görüşlere gidiyorum bambaşka bir şehire. Eşimin ailesinden yine kimse gelmiyor görüşlere bile. Ama telefonda ağlayıp sızlıyorlar. Bu süreçte sadece evli olan kaynıö ve sürekli yanıma gelen görümcem maddi manevi destek oldular. İkisininde hakkını ödeyemem. Eltimde çok çok ilgilendi. Benim doğum iznim vs bitince yeniden göreve başladım. Kayınvalidemi aradım. Anne durum ortada lojmandan çıktık, ev kira, avukat vs parası ödüyoruz ben tek maaşla birde 750 tl bakıcı parası ödeme yeyim dedim. Annem dediki ben 45 gün kalayım, onlarda 15 gün kalsın dönüşümlü bakalım kızım bakıcıya para verme dedi. Her telefonumda kv, bir düşünelim bilmem ki vs deyip durdu. Sonra diğer görümcem aradı. Sadece 1 kere gelirim başının çaresine bak dedi. Nitekim geldi Allâh razı olsun. Bende bakıcı tuttum zaten hemen. 19 gün kalıp döndü.

Bu süreçte eşimin yanına birkere gitmedi kayınvalidemler. 1.5 sene sonra eşim tahliye oldu, şükürler olsun görevine döndü. Suçsuzluğumuz anlaşıldı. Tabii ailesi yine gelmedi bir geçmiş olsun veya hayırlı olsuna. Eşim gitti 1 haftalığına biz gitmedik.
Arkadaşlar çok uzun oldu ama daha kısa nasıl anlatırım bilmiyorum. Şu anda görümcemin düğünü var ve ben nasıl bir yol izliycem bilemiyorum. Gitmesem görümcem benım için çok değerli. Gitsem 10 senedir evime ayak basmadılar, daha eşyalarımın rengini bilmiyorlar. En zor zamanlsrımda yalnızdım. Ama en zoru da ortada bir tartışmak vs yok. Ne diycem gitmeyip. Çok çaresiz hissediyorum kendimi. Bir taraftan umursama git, resmi davran bir şeyde deme zaten umurlarında değilsin diyor.
Bu arada şimdi görümcemin 2 düğünü olacak. Biri memlekette biri damadın memleketinde ve diğer düğüne de gidecek kv. Gitsin tabii ki ama bana niye bu haksızlık. Yada benmi abartıyorum. Arkadaşlar çok çok uzun olmuş kusura bakmayın ama 10 seneyi, daha kısa anlatamazdım.
evet uzun ama çok güzel anlatmışsınız ve bence çok haklısınız
"beklentiye girmişsin işte kimseden bişey bekleme" diyenleri ben anlamıyorum, kimse mi bunlar? anne baba..
nitekim siz diğer çocuklarına 15 saatlik mesafelere gidilmesine ama size gelinmemesine üzülmüşsünüz,haklısınız
insan bu kadar zor zamanlarda hiç çocuğuna ziyarete gitmez mi? gelinine sahip çıkmaz mı? beklentiye girmek çok mu abes ben anlayamıyorum beklentiye girme diyen insanları? arkadaş mı bunlar anne baba? çok mu hastalar, kötürüm mü kalmışlar? neden insan oğlunu bir görmeye gitmez anlamıyorum
ama tarzınızdan anladığım kadarıyla siz olgun bir insansınız, bu durumları eşinizle aranıza problem etmemişsiniz, tartışma çıkarmamışsınız ve onlara da şimdiye kadar tepki vermemişsiniz bu saatten sonra tepki vermeniz sizi kötü yapar, zaten gelip gitmiyorlar size karışmıyorlar, görümcenizin düğününe gidin düğünden sonra kayınvalidenize kırgınlığınızı size yakışan bir dille anlatın çekin gelin evinize, birşey değişmeyecektir en azından içiniz soğusun.
 
Eşiniz size hak veriyor bu çok çok önemli. Görüöceniz de size destek olan kişiyse koşa koşa gidin. Burada maalesef rahat olan taraf kv gerçekten de vefasız nedense size gelince bana dokunmayan yılan bin yaşasın kafasıyla takılmış. Şu düğünü atlatın ve sonra yüzleşin buraya yazdıklarınızı yüzüne çatır çatır söyleyin yoksa yıllar geçtikçe büyür içinizde inanın geçmez..
 
Merhaba arkadaşlar, içim artık o kadar boş ki; ne düşüneceğimi ne yapacağımı inanın bilemiyorum. Kendimi inanılmaz çaresiz hissediyorum. Belki bir nebze dertleşmek veya akıl almak adına, buraya yazmaya karar verdim.

Yaklaşık olarak 10 yıllık evliyim. Eşimle tamamen zıt şehirlerde doğup büyüdük, sonra görev yerlerimiz de tanıştık ve henüz nişanlıyken eşimin memleketine yakın bir yere tayin olduk.

Eşimin ailesinden bahsedecek olursam; kalabalık bir aile. Genel olarak herkes okumuş meslek sahibi olmuş, KV ev hanımı, kp emekli. Oldukça anlayışlılar herhangi bir şeye müdahale etmezler. Bizden asla maddi bir beklentileri yoktur. Oraya gittiğimde elimi sıcak sudan soğuk suya soktum azlar vs.
Ee o zaman sorun ne diyorsunuz değil mi? Aslında ortada bir sorun var mı, onuda bilmiyorum. Sizlere danışmak istedim.

Henüz 1 senelik evliyken çok ciddi bir rahatsızlık geçirdim, ölümlerden döndüm, 29 gün hastanede yattım. Bu arada eşimin ailesine 2.5 saat mesafedeyiz ve eşimin benimle yaşıt kardeşini gönderdiler bana bakması için ama KV gelmedi. Sonra eşim 3 ay sonra mesleki bir kursa gitti ve 9 ay başka bir şehirde kaldı. Ben bu sürede yine bir başıma kaldım. Bu arada henüz 21 yaşındaydım. Yine aynı görümcem geldi yanıma sağolsun. Eşimin ailesi yine bir kere kapımı çalmadı.
Çocuk konusunda sıkıntılı bir sürece girdik. 3 defa karnımda bebeğimin kalp atışları durdu. Defalarca kez yıkıldık. Sadece telde bir geçmiş olsun dediler. Sebep ise KV hep yolculuk yapamıyorum uzun yola gidemiyorum rahatsızlanıyorum diyordu. Bu arada 2.5 saat mesafeye gelmeyen insanlar, 15 saat uzaklıkta diğer oğlunun evine gittiler bebeğine hayırlı olsuna. İnanın hiç kıskanmadım, eltimle abla kardeş gibiyiz çünkü. Zaten gitmeliler, olması gereken bu. Ama hani yolculuk yapamıyorsunuz ne oldu, ne değişti.

Sonrasında şükürler olsun 4. Hamileliğimde kızım doğdu. Bu defa bekledim yine gelmediler. Bu arada bizde farklı bir şehire tayin olduk. Mesafede arttı yaklaşık olarak 15 saat civarı oldu. Bu bahane değil tabii gelmek isteyene. Yine gelmediler, görümcem geldi Allah razı olsun ondan. Kızım 10 aylıkken dersaneye başladım. Bakıcı tuttum. Asla gelin vs demedim. Sonuçta herkes doğurduğu çocuğa bakmalı. Kimseye güvenerek yapmadık çocuğumuzu. Kızım 2 yaşındayken hamile olduğumu öğrendim, diğer bebeklerim tedaviyle olmuştu. Bu defa Rabbim nasip etti. Sürpriz oldu. Hamileliğimi öğrendiğimiz ertesi günü doğunun çok ücra bir ilçesine atandığımı öğrendim ve eşimin tayınını vermediler. Hiç bilmediğim bir yer. Annemler umredeler bu arada. Annem aradı hemen 10 gün idare edin ben yetişecek. Orda kimseyi bilmiyorsun kızım bakıcıyla uğraşma, hem eşinde yok gözüm arkada kalmasın dedi.

10 gün kadar eşim yanımda kaldı. Ev eşya vs ayarladık. Annem geldi yanımda 5 ay kaldı. Bu arada tayin için çıktığı şehir eşimin ailesine 5 saat bizimkilere 20 saat mesafede. Yine bir kerede biz gelelim annem dinlensin demediler. Buraya kadar hiç önemsemedim inanın ki. Herkes kendine yakışanı yapar diye düşündüm. Ama bu süreçte de asla bir kırgınlık vs yok. Gayet güzel konuşuyoruz görüşüyoruz. Sonra ben eşimin tayini istedim eşimle bambaşka bir şehire ikimizin birden tayini çıktı. Biraz karışık ve uzun olmuş olabilir, lütfen kusura bakmayın arkadaşlar.
Ben bu arada 8 aylık hamileyim. Yeni tayini mizin çıktığı yer tamamen tercihlerimizin dışında geldi ve benim aileme 3 saat mesafede. Annem yine herşeyime yetişti. Evimi taşıdılar, yerleştirdiler. Annem tekrar 1 ay sonra doğuma gelirim deyip evine döndü. 1 hafta sonra ben erken doğum yaptım. Yine ablamlar annemler apar topar yetiştiren. Eşimin ailesinden hiç kimse yok. Bebeğim yoğun bakımda kaldı, yine kimseden ses yok. Yine önemsemedim ama en son bende şu olaylarla ipler koptu.

Lütfen rica ediyorum olayı siyasete dökmeyin, konum kapanırsa hiç kimseye bir faydası olmaz. 2 sene önceki olaylarla eşim tutuklandı ve ihraç oldu. Eşim rütbeli bir personel bu arada. Eşim eski görev yaptığımız şehire götürüldü. Ben 2 çocukla perişan oldum. Eşim ihraç olunca lojmanı boşaltmak zorunda kaldım. Yine her daim benim ailem yanımda tabii. Karşı taraftan kimse birkere bişe kızım ne haldesin diye gelmedi. Tabi bu sürede iki çocukla sürekli görüşlere gidiyorum bambaşka bir şehire. Eşimin ailesinden yine kimse gelmiyor görüşlere bile. Ama telefonda ağlayıp sızlıyorlar. Bu süreçte sadece evli olan kaynıö ve sürekli yanıma gelen görümcem maddi manevi destek oldular. İkisininde hakkını ödeyemem. Eltimde çok çok ilgilendi. Benim doğum iznim vs bitince yeniden göreve başladım. Kayınvalidemi aradım. Anne durum ortada lojmandan çıktık, ev kira, avukat vs parası ödüyoruz ben tek maaşla birde 750 tl bakıcı parası ödeme yeyim dedim. Annem dediki ben 45 gün kalayım, onlarda 15 gün kalsın dönüşümlü bakalım kızım bakıcıya para verme dedi. Her telefonumda kv, bir düşünelim bilmem ki vs deyip durdu. Sonra diğer görümcem aradı. Sadece 1 kere gelirim başının çaresine bak dedi. Nitekim geldi Allâh razı olsun. Bende bakıcı tuttum zaten hemen. 19 gün kalıp döndü.

Bu süreçte eşimin yanına birkere gitmedi kayınvalidemler. 1.5 sene sonra eşim tahliye oldu, şükürler olsun görevine döndü. Suçsuzluğumuz anlaşıldı. Tabii ailesi yine gelmedi bir geçmiş olsun veya hayırlı olsuna. Eşim gitti 1 haftalığına biz gitmedik.
Arkadaşlar çok uzun oldu ama daha kısa nasıl anlatırım bilmiyorum. Şu anda görümcemin düğünü var ve ben nasıl bir yol izliycem bilemiyorum. Gitmesem görümcem benım için çok değerli. Gitsem 10 senedir evime ayak basmadılar, daha eşyalarımın rengini bilmiyorlar. En zor zamanlsrımda yalnızdım. Ama en zoru da ortada bir tartışmak vs yok. Ne diycem gitmeyip. Çok çaresiz hissediyorum kendimi. Bir taraftan umursama git, resmi davran bir şeyde deme zaten umurlarında değilsin diyor.
Bu arada şimdi görümcemin 2 düğünü olacak. Biri memlekette biri damadın memleketinde ve diğer düğüne de gidecek kv. Gitsin tabii ki ama bana niye bu haksızlık. Yada benmi abartıyorum. Arkadaşlar çok çok uzun olmuş kusura bakmayın ama 10 seneyi, daha kısa anlatamazdım.
Çok uzun yazmışsınız, yarısından sonrasını okumadım ama eşinizin ailesi çok ilgilenmek istemiyor demekki. Neden ısrarla ilgi bekliyorsunuz. Resmiler belli. Sizde resmi olun. Ayrıca hastalanmışsınız görümce gelmiş bakmış, yani daha ne yapsınlar ki. Bilemedim.
 
evet uzun ama çok güzel anlatmışsınız ve bence çok haklısınız
"beklentiye girmişsin işte kimseden bişey bekleme" diyenleri ben anlamıyorum, kimse mi bunlar? anne baba..
nitekim siz diğer çocuklarına 15 saatlik mesafelere gidilmesine ama size gelinmemesine üzülmüşsünüz,haklısınız
insan bu kadar zor zamanlarda hiç çocuğuna ziyarete gitmez mi? gelinine sahip çıkmaz mı? beklentiye girmek çok mu abes ben anlayamıyorum beklentiye girme diyen insanları? arkadaş mı bunlar anne baba? çok mu hastalar, kötürüm mü kalmışlar? neden insan oğlunu bir görmeye gitmez anlamıyorum
ama tarzınızdan anladığım kadarıyla siz olgun bir insansınız, bu durumları eşinizle aranıza problem etmemişsiniz, tartışma çıkarmamışsınız ve onlara da şimdiye kadar tepki vermemişsiniz bu saatten sonra tepki vermeniz sizi kötü yapar, zaten gelip gitmiyorlar size karışmıyorlar, görümcenizin düğününe gidin düğünden sonra kayınvalidenize kırgınlığınızı size yakışan bir dille anlatın çekin gelin evinize, birşey değişmeyecektir en azından içiniz soğusun.
İnanın ağlayarak okudum. Allah razı olsun. Anlatmak istediğimiz tam olarak bı. Ben gerçekten hayatta her daim beklentisiz yaşarım. Eşimden bile birşey beklemem. Yaparlarsa sağolsunlar der mutlu olurum. Ama yapmıyprlardafa her daim niye niye dıyerek kendimi yıpratamam. Hayat tarzım bu. Ama ailesi bu ya nasıl bu kadar duyarsız olunur onu anlayamıyprum. Eğer kv, yolculuk yapamıyorum deyip hiç kimseye gitmese inanın ağzımı açmam. Ama ben yolculuk yapamıyorum deyip, 8 ay sonra diğer gelinine gitsin. Ben 1,5 sene perişan haldeyken yolculuk yapamıyorum deyip şimdi diğer kızına gitsin. İnsanım, doğru veya yanlış üzülüyorum. Elimde değil.
 
bi de şunu anlamıyorum. mecbur olmamasına rağmen görümceniz kaç kere gelmiş, yardımcı olmuş. şimdi diyorsunuz ki gitmesem mi? olaylara bakış açınız bence yanlış.

forumda her zaman söylüyorum. beklentisiz olacaksınız. kendi anne babanıza karşı bile.
Evet sinirden o şekilde düşündüm. Aslında gitmesem mi derken memleketteki düğüne gitmesem mi diye düşünmüştüm diğerine gidecektim ama sanırım haklısınız. 2 sinede gitmeliyim, görümceme haksızlık yapmamalıyım.
 
Düğün sana yardım eden görümceninse mutlaka gitmelisin. Bunca sene destek olmuş sana sonuçta. Her işine koşsan sadece düğüne gitmekle kalmayıp arayıp sorsan yapılacak şeyler var mı diye ne güzel olur aslında.
Kv ile ilgili valla yorum yapamıcam bir değişik. Sen haklısım o konuda. Bekleme bekleme de nereye kadar. Oğlu düşmüş hapise hala mı beklemiceksin yani?
 
Belki de görumceni göndermeleri onlar için destektir. Biz gidemiyoruz ama böyle yardimci oluyoruz diye dusunuyolardir. Aynı şekilde elti kayın hepsiyle iletişim halinde olup size destek vermelerini sagliyorlardir
 
Düğün sana yardım eden görümceninse mutlaka gitmelisin. Bunca sene destek olmuş sana sonuçta. Her işine koşsan sadece düğüne gitmekle kalmayıp arayıp sorsan yapılacak şeyler var mı diye ne güzel olur aslında.
Kv ile ilgili valla yorum yapamıcam bir değişik. Sen haklısım o konuda. Bekleme bekleme de nereye kadar. Oğlu düşmüş hapise hala mı beklemiceksin yani?
Evet düğüne gidecem, sanırım o konuda yanlış düşünmüştüm. Görümceme her daim iletişim halindeyim. Sürekli eksikleri konusunda vs destek olmaya çalışıyorum. Kardeşimden öte benim için
 
Belki de görumceni göndermeleri onlar için destektir. Biz gidemiyoruz ama böyle yardimci oluyoruz diye dusunuyolardir. Aynı şekilde elti kayın hepsiyle iletişim halinde olup size destek vermelerini sagliyorlardir
Belkide haklısınız bilemiyorum ama çok kırgınım. Görümcemi, eltimi vs aradıklarını çok sanmıyorum açıkçası. Ama atlattık çok şükür. Arrık önümüze bakacağım
 
Takildiginiz konularin biri haric hicbiri takilacak seyler degil
Cocugu hapse giren aile cocgunu ziyart etmeliydi
Geri kalan kisimda hakli bulamadim sizi
Gorumcenize gitmezseniz cok cok ayip edersinjz
Evlenen kayinvalifeniz degil her isinize kosan gorumceniz
Bence gitmemeyi dusunmeniz bile cok ayip
 
Arkadaşlar alıntı yapamadığım arkadaşlar oldu sanırım, herkese teşekkür ederim. Bir anlık sinirle yanlış karar verecektim neredeyse çok teşekkür ederim hepinize. Düğüne gideceğim ve otelde vs kalacağım. Görümcem için sadece. Ama oda büyük olay olacaktir sanırım ama umrumda da değil açıkçası.
 
Kotu gununde yaninda olmayan insanlari bosverin, asla da samimi olmayin bundan sonra.

Yerinizde olsam boyle gorumcenin dugunune iki elim kanda olsa giderim. Ama cocuklarla rahat edemem bahanesiyle otel veya ogretmenevi ayarlarim kalmak icin.
 
Üzüldüm açıkçası nasıl bu kadar vurdumduymaz olabiliyor ki insanlar
Düğüne gidin ama imkanınız varsa evlerinde konaklamayın ve sebebini de söyleyin
Çünkü kv işine geleni yapmış
Bazen insanlara hatasını söylememek onların kusurlarını görememelerine sebep
Ben olsam tavrımı koyar ve muhatap olmamaya çalışırım
 
İnanın ağlayarak okudum. Allah razı olsun. Anlatmak istediğimiz tam olarak bı. Ben gerçekten hayatta her daim beklentisiz yaşarım. Eşimden bile birşey beklemem. Yaparlarsa sağolsunlar der mutlu olurum. Ama yapmıyprlardafa her daim niye niye dıyerek kendimi yıpratamam. Hayat tarzım bu. Ama ailesi bu ya nasıl bu kadar duyarsız olunur onu anlayamıyprum. Eğer kv, yolculuk yapamıyorum deyip hiç kimseye gitmese inanın ağzımı açmam. Ama ben yolculuk yapamıyorum deyip, 8 ay sonra diğer gelinine gitsin. Ben 1,5 sene perişan haldeyken yolculuk yapamıyorum deyip şimdi diğer kızına gitsin. İnsanım, doğru veya yanlış üzülüyorum. Elimde değil.
çok haklısınız ve sizin yerinizde başka bir gelin olsaydı kayınvalidesi kendine gelmeyip diğer geline gittiğinde burda çoktan konu açmıştı; haksızlık değil mi, evlat ayırıyorlar, zoruma gitti bilmem ne diye
kimseden bişey beklemeyerek en güzelini yapıyorsunuz inanın şu hayatta kendime kazandırmaya çalıştığım ilk şey bu, elimde değil bende kv kp den bi çok şey bekledim, burda konu da açtım ağladım zırladım beni istemiyorlar eşimi diğer evlatlarından ayırıyorlar dedim ama şimdi şimdi anlıyorum ne kadar yırtsamda kendimi en güzeli kimseden bişey beklememek
ve eşiniz görüyor en azından ve çok doğru söylüyor anne baba sonuçta atamaz ki..
bakın kardeşleri size yardımcı olmuş görümcenizin hatrına sonuçta bu onun düğünü gitmelisiniz, gitmezseniz birden ortada bişey yokken sanki kin beslemişsiniz gibi, senelerce kendinizi kurmuşsunuz gibi bir duruma düşeceksiniz
ben sizi taktir ettim kendinizi üzmeyin insansınız kırılmanız çok normal zor şeyler yaşamışsınız.
 
X