Suriyeli olup Türkçeyi bu kadar düzgün yazması şaşırtıcı olurYok yazmadi devlet sirri sankiherkes azerbaycan Turkudur dedi ama ben sanmiyorum bence suriyeli.
Turkiyede kaç yildir kaliyorlar ogrenmis olabilir. Azerbaycanli birinin tum Turkler boylemi yazacagini sanmiyorum cunku onlarda Turk. Bu bayan farkli bir irktan benceSuriyeli olup Türkçeyi bu kadar düzgün yazması şaşırtıcı olur
Ancak is arkadaslarim dusuk kaliteli insanlar. Tamda benim bir ustumde olan kadin hem dusuk kaliteli, hem aptal, cok aptal. Bazen what the F*** diyesim geliyor.
Eski konulari nasil buluyorsunuz boyle şuk diyeBak bu çok eski konun.
Argo/küfür biliyorsun yani prenses.
İnsanları beğenmeme olayı da hep varmış.
Bu arada Azeri olduğunu düşünmedim ben, azeriler her fırsatta Azerbaycan'dan selam yazıyormuş gibi geliyor bana
Bor de evlilik öncesi aile ile tanısmış görmüş. Eş adayını da o aile yetiştirmiş sonucta madem begenmedin eclenme yik illa evlenip varoş diyip kavga edecek. Küfurler çok rezil ama kovayla banyo yaprı diye de varoş denmez yahuBen boyle kulturlu konulara bayiliyorum ya. Elit esler ve kultursuz aileleri Cekirdeklerimi aldim.
2. Evliliğinizi resmen kara düzen yapmışsınız. keşke düşünüp taşınıp yapsaydınız. Bariz şekilde yaşantı tarzınız uyuşmuyor. Ne zaman çocuk isteriz, nasıl korunuruz bunları bile planlamamışsınız. Yaşınız 33 yazıyor. Küçükte değil. Daha mantıklı olmanız lazım. Seviyorsanız hoş göreceksiniz. Tahammül edemiyorsanız da boşanacaksınız.Çocuk meselesinden ödüm kopuyor zaten... umarım eşimle birlikte bu sorunu çözeriz ama nasıl... şuan hiçbir şey düşünemiyorum.
Bu arada... kazayla geçen ay hamile kalmıştım, kürtaj yaptırdım eşimle ortak kararımızla. çünkü daha hazır değiliz, ama bu olay da beni aşırı derecede yıprattı. ikimiz de yıprattı. onun da depresyonunu geçiriyorum ve bu kötü olayı hiçkimseyle paylaşamadık bile
Bu nasıl cesaret yahu.gitsen sanaldan küfürbaz biriyle evlen aileside çabası.neden yani bilmedigin insanla evleniyorsun.aileside belli kendideYine klasik benim ailem şöyle iyi, böyle medeni, şöyle kültür düzeyi yüksek eşimin ailesi cahil, ortam görmemiş, varoş temalı konulardan biri. Hayır bu kadar iyi ailede yetiştiğini iddia eden kızlarımız böyle bir ailenin yetiştirip terbiye verdiği adamlarla nasıl evlenebiliyor ben onu anlamıyorum hiç. Eşinizi sevip evlenebildiğinize hatta sonrasında onlar gibi olabildiğinize göre aslında birbirinden sandığınız kadar farklı değilsiniz bence.
Evet ya Azerbaycanlı bir üye bir konu açsın yanlış bi şeyler yazsın hoop hemen ordan başlıyorlar tüm milleti etiketlemeye.hayatları boyunca tanıdıkları Azerbaycanlı sayısı da bir elin parmağını geçmemiştir.Bir kişi ve ya kişiler üzerinden bir halkı aşağılamak, kendini daha üstün görmek gorgusuzluk örneği ve büyük bir psikolojik sorun.
Maalesef, bu forumda da varlar. Üzücü
Eltiniz neden eski oldu özel değilse?Herşey bi yana da ben kova olayına acayip takıldım!
Avrupanın en medeni ülkesi İsviçre'nin yerlisi olan eski eltim kayınvalidemin tuvaleti bile dışarıda olan evinde kalır ve kova ile yıkandığı halde bir kere tek kelime ettiğini, şikayet ettiğini duymadım.
Konu sahibi ise kendini bir şey sanıyor da kocasını beğenmiyor.
Herşeyden önce ailesinden hiç küfür duymamış insan eşinden etkilenip küfürbaz olmaz, demek ki senin geçmişinde de küfürbazlar var ki sendeki ikinci kişiliğin ortaya çıkmış.
Şu durumda yapacağınız şey sadece uyum sağlamak, çünkü eşimi seviyorum boşanmam demişsiniz.
Bilmeliydiniz ki bizimki gibi kültürlerde eş ile değil sadece, ailesi ile de evleniriz.
Devamini okumak istemedim. Acik konusayim size lutfen kirilmayin. İnsanlara tepeden bakmak diye bir deyim var. Anlatis tarzinizdan anladim ki sizde aynen bu var. Evet, biraz cahilce davranislar belki. Evet size gore yanlis seyler. Ama onlar esinizin ailesi. Yani; esinizi dogurmus, emzirmis, buyutmus, size koca yapmis aile. Kirici olmamak icin had safhada enerji harciyorum. Yurt disinda yasamaniz buradaki insanlarin bir coguyla ayni medeni duzeyde oldugunuz anlamina gelmiyor ne yazik ki. konusma üslubunuzla da bunu kanitlamis bulundunuz. Lutfen evlendiginiz adamin ailesi hakkinda elestiri yaparken onlarin da birer anne baba, ustelik sevdiginiz adamin annesi ve babasi oldugunu unutmayiniz.Merhabalar.
Sanırım derdimi en iyi burada anlatabilirim ve bana akıl verirsiniz ne yapacağım ile ilgili. Uzun olursa nolur kusuruma bakmayın, okuyarak beni anlamanız benim için çok önemli
Ben 5-6 aydır evliyim, başka ülke vatandaşıyım. Eşimle sanal olarak tanıştık, kendisi çok medeni, aydın birisi gibi gözüküyordu (öyledir de aslında) ve kendisine aşık olarak evlendim. O da bir kaç yıldır ailesinden ayrı yaşamak için başka ilçeye taşınmış. Ailesi ile ilk olarak sanal tanıştırdı, normal sıcakkanlı ve "köylü" tarzları vardı, sevdim aslında, iyiydiler. Sonra bizim ülkeye geldiler isteme, düğün ves. için. İlk olarak, annesi tarafından şoku orada yaşadım. Zaten genel olarak ailesi çok varoş, medeniyetsiz, nerede nasıl konuşacağını bilmeyen, düşük seviyeli insanlar. Annesi ise aşırı derecede tahammül sınırlarını zorlayacak şekilde görgüsüz ve düşüncesiz birisi. Cahilin cahili ve sanki 3 yaşındaki çocuk gibi insanı tahammülden çıkaran davranışları var. Üstelik aşırı derecede egoist birisi. Evlatlarını düşünmez, sadece kendini düşünür, sofrada diyelim 5 hurma varsa 5ni de yer (fırsat bu fırsat diyerek) başkalarını hiç düşünmez. Midesine, parasına düşkün, her şeyde çıkar güden... mesela, çocuğuna birşey yapacaksa illa ki karşılığında birşey olursa yapar. Aksi halde yapmaz, kötü-kötü konuşur hatta, "ne yapacağım ya!" gibi. Duş kullanmayı bilmez, ben geldikten sonra benim evimde yeni öğrendi, önceden kovayla banyo yapardı. Yaklaşık 20 yıldır da İstanbul'da yaşıyor kendisi.
Neyse, biz buna tahammül ettik yine de, iyi insandır ves. dedik. Sonra evlendim geldim, başka ülkeye taşındım ve adapte olmaya çalıştım, çalışıyorum. Eşim ailesinin bu varoş halini bildiğinden zaten uzak duruyor, biz de ayrı yaşıyoruz zaten. Ama gelenek görenek ve s. haftada 1 kere veya 2 haftada bir eşimin ailesiyle yüzleşmek durumu oluyor veya birlikte bir şeyler konuşmamız, yapmamız icab ediyor. Burada önemli bir nokta: eşimin ikinci bir kimliğini ailesiyle birlikteyken farkettim ve şokunu yaşadım. O da ailesinin yanında varoş birisine dönüşüyor.
Öncelikle; çok çok küfürlü konuşuyorlar. Ağıza alınmayacak küfürlerle. Mesela sofrada oturmuşuz, konuşuyoruz (bağırmadan da konuşamıyorlar bu arada), birden bire "g**nü eşşek s***in" derler mesela. Normal birşeymiş gibi. Ben 30 yıldır ailemde 1 kere bile küfür duymamış insanım.
Bir-birlerine çıkar güdenlik yapmak bir yana, kötü laflar söylüyorlar, eşim ailesine sürekli kızıyor bağırıyor - o da ona bağırıyor - annesi mesela "o köpeğe muhtaç olmam" diyor, eşim de "inşallah geberirsin de mezarına bile gelmem" gibi laflar söylüyorlar ve s.
Anlattıkça sinirlerim bozuluyor diye uzun uzun anlatmayayın, siz kendiniz anladınız artık...
Eşime sorduğumda neden böyle yapıyorsunuz diye, "biz bu lafları derken aslında gerçek anlamını ifade etmiyoruz, sadece köyde böyle alışmışız, annemler de değişemiyor falan..." yani, kasıtlı niyetli şekilde söylemiyorlarMIŞ.
Buna artı olarak, sevgisizlik görüyorum kendi aralarında. Guya seviyorlarmış da, sadece sevgini gösterme yolları buymuş, konuşma şekilleri buymuş.
Kendimden ve kendi ailemden bahsedeyim. Sevgi dolu ve saygılıyız bir-birimize. Çıkar güdmeden severiz, yardım ederiz. Annem zaten çok fedakar ve sevgi dolu birisi. Ailemin tüm bireyleri öyle. Mümkün olduğu kadar ufkumuzu açmaya, okumaya ve öğrenmeye meyilliyiz. Küfür falan zaten asla dilimize gelmez. Ve ailemiz her zaman en güvenli ve sevgi, huzur dolu bir yer oldu hepimiz için.
ŞİMDİ; ilk zamanlarda ben eşimin ailesini olduğu gibi kabullenmeye çalıştım, onun 2.ci kişiliğini de. Ama sanırım bu huzursuzluk ve öfke içimde biriktiği için, artık çok sinirli ve tahammülsüz birisine dönüşmüş durumdayım. Ve bende eşim gibi küfürlü ve bağırışlarla konuşmaya, kavga etmeye başladım maalesef. Kendimi çok yalnız hissettiğim için hırçınlığım ve küskünlüğüm daha da arttı. Depresyona girdim. Kültür çatışması, aile uyuşmazlığı benim için artık dayanılmaz bir hale geliyor. Kavga etmek istemiyorum, hep diyorum kendini topla, sen böyle birisi değilsin, lütfen daha anlayışlı ol ves. ama bir bakıyorum ki, bağırıyorum. Geçen hatta kavga esnasında sandalyeyi yere nasıl çırptıysam sandalye kırıldı arkadaşlar....Hevessizim, mutsuzum, umutsuzum... Eşime sevgimin bazen kaybolduğunu bile hissediyorum ara-sıra. Acaba bu evlilikte hata mı yaptım diye düşünmeden edemiyorum.
Şuan kredi borçlarım yüzünden terapiye gidemiyorum maalesef. Ama bir şekilde bu durumu şimdilik çözmem lazım. Lütfen söyleyin arkadaşlar, Türk aileleri hep mi böyle oluyor, normal bir şey mi? Ya da ben nasıl bir bakış açısına sahip olayım? Ne yapayım?
Konu sahibinde aşağılık kompleksi var ve bundan kaçmak için kendini üst düzeyde gösterip diğerlerini aşağı gösteren bir tavırla yaşıyor belli ki. Eski konularında da yıne aynı üslupla yanlış hatırlamıyorsam komşusunu aşağı görüyordu. Kendisi de aşağıda olmayan kimsede bu tavrı görmedim bu zamana dek. Zaten kendisi de küfreden bir insan. Medeniyeti yurt dışında yaşamak olarak algılıyor her halde elinde başka bir maharet yok medeniyete dairDevamini okumak istemedim. Acik konusayim size lutfen kirilmayin. İnsanlara tepeden bakmak diye bir deyim var. Anlatis tarzinizdan anladim ki sizde aynen bu var. Evet, biraz cahilce davranislar belki. Evet size gore yanlis seyler. Ama onlar esinizin ailesi. Yani; esinizi dogurmus, emzirmis, buyutmus, size koca yapmis aile. Kirici olmamak icin had safhada enerji harciyorum. Yurt disinda yasamaniz buradaki insanlarin bir coguyla ayni medeni duzeyde oldugunuz anlamina gelmiyor ne yazik ki. konusma üslubunuzla da bunu kanitlamis bulundunuz. Lutfen evlendiginiz adamin ailesi hakkinda elestiri yaparken onlarin da birer anne baba, ustelik sevdiginiz adamin annesi ve babasi oldugunu unutmayiniz.
Konuya gelince. Cozum olarak ne istediginizi anlayamadim. Gorusmemek mi, alafranga yasam tarzini benimsetmek mi ? İkisi de mumkun degil bana kalirsa ama icinizi rahatlatacak bir sey soyleyeyim: anne oldugunuzda anlarsiniz.