Eşimin ailesi hep beraberim ne yapacağım?

Ah şimdi ben size nasıl evlendiğimi anlatsam bana kızarsınız, o an ailem yanımda değildi ve eşim babasını kaybetmişti. Ona destek olayım derken fazla abarttım. Oda kendini ya da burdan vurdu kendini bilmiyorum.
Ben birine bir el uzatmaz isem sanki günah işliyormuşum gibi hissederdim. Ergenlik aklı. Ya da saflık aklı diyelim .
Babasını kaybetti destek olayım yanında olayım dedim , konu evliliğe kadar geldi.
Ayrıca benim ne düğünüm oldu ne bir gelinliğim.
Annesi durumumu düzelteceğim öyle yapacağım dediğinden 5 sene geçti.
Şimdi yüzüne vuruyorum; öyle bir şey demedim diyor. Aklım ile oynanıyor bazen.
Durumu aşkında kötü değil kayınvalidenin, emekli maaşı var . Ama eşime sorsan çocuk anneye bakarmış. O yüzden ne dersem diyim beni sen böyle düşünüyorsun kötü insansın manipülesi ile düşüncelerimin yanlış olduğunu beynime sokmaya çalışıyor .
 
Çok fazla güzel yazmışsın çok :) şu bir cesaret gelse , herşeyin çok güzel olacağından eminim
 
Yaaa çok tatlı yazmışsınız. Allahtan hizmet ettirme olayı yok’ta. Her ne olursa olsun içinde bulunduğum durum çok yanlış . Kaynana elim elim üstüme muhteşem hayat, gelin göçebe . Olmuş oluyor
 
Bir arkadaşım evlilik arefesinde ve bu konuyla ilgili konuşurken onu da uyarmıştım. Bana göre ailelere aşırı yakın mesafelerde oturmak bile yanlış. Tabii ki istisnai durumlar olabilir ama çok içiçe geçilmesi beni çok rahatsız ediyor mesela. Evlenirken hiç demediniz mi kendinize ben bunu kaldırabilir miyim sonu ne olur diye
 
Çocuk asla yapmadım yapmam da bu düzene. Benim asıl sorunum şu ; ben yanlış olanları ve hislerimi karşı tarafı söylediğim zaman karşı taraf beni ters köşe yapıyor. Örneğin bu yuvaya bakacağına kendi yuvamıza bakalım diyorum. Çocuk anneye bakar abim bakmıyor ben öyle bırakamam biraz daha durumumuz olsun, annenin evine de bakarım bizimkine de bu kadar merhametsiz olma diyor. Sanki ben kötü bir şey demişim gibi.. hatta inandırıyor da. Hatta ben sorumu yazarken linç yemekten korktum . Kocamın bilinci ile.
 
Çok haklı bir yorum yapmışsınız. İşte bazen bazı şeylere başta dur demek gerekiyor
 
Ne kadar güzel bir konuya değinmişsiniz; kadın evlenirken ailesinde ayrıldığı gibi ayrılmalı. Sorumluluğunu bilmeli almalı.
Bir kere bu şekilde demiştim eşime; ben senin için ailemden vazgeçtim ailemi bıraktım sen bi annenin evine baktığın gibi bize yuva açmadın diye :) oda bana abim anneme bakmıyor. Ben bakarım benim merhametim buna izin vermiyor. Aynı durumda senin baban vefat etse annen’e de bakarım bazen kötü düşünüyorsun dedi bana. Bende şaşırdım ve annemin bir emekli maaşı olsa kimseye muhtaçlık yaratmaz dedim güldüm geçtim :) ama mağlesef ki bu kelimeyi kullandığım için kötü olan ben oldum
 
Rabbim büyüktür deyip ses etmemeye devam edersen daha çok kendi kendini yersin. Her şeye he evet deyip durmuşsun adam ailesine iyi, sizin aile olduğunuzu anlamamış ki.
Anlatmaya çok çalıştım ama , hep zaman muhabbeti yapıyor. Oysaki zaman benden geçmiş ve sıra ondan da geçecek haberi yok
 
Neyse ki esiniz cok merhametliymis ya olmasaymis? Esinizin size merhameti yok herhalde. Siz her seye evet derken eminim esiniz ozunde cok iyi biridir.
Ya da bana merhametini kullanarak, manipüle ediyordur . Yoksa herşeyin yanlış olduğunun bilincindeyim. Fakat ona belirttiğim de ; kötü insansın böyle düşünmemelisin imajını veriyor bana
 
kayınvalideniz kendine bakamayacak yaşta ve ya durumda mı? neden beraber oturuyorsunuz onu anlamadım. kirayı giderleri siz ödüyorsanız ayrı eve çıkabilirsiniz demek çünkü
Hayır gayet iyi durumda. Emekli maaşı da var ayrıca çalışmak ister ise çalışır durumda . Eskiden çalışıyordu oda eve katkı sağlıyordu , sonra eşim sen çalışma dedi ve işi bıraktı . Beraber oturma sebebimiz; ilk evlendiğimiz de durumumuz yoktu ve eşim babasını kaybetmişti. Destek amaçlı ve durumumuzu toparlarız düşüncesi ile ( belkide ben öyle sandım ) başta beraber oturduk. Sonra sonu gelmedi bu durumun. Oldu 5 sene, ve ben sizinde dediğiniz gibi bu eve bakılıyorsa kendi yuvamıza da bakılır mantığı ile düşüncemi belirttim.
Belirttiğimde ters köşe oldum. Kötü insan imajı verildi sanki bana . Oda öyle istermiş ama durumumuz yokmuş. Oysaki var :) aynı şey annemin başına gelse bakarmış :) beni oradan vuruyor oysaki annemin eli ayağı tutsa böyle bir şeye muhtaçlık dahi bile etmez de işte…
 
Değil mi bu detay çok önemli?
Evlenmeden önce eşim ile bir iş kurmuştum.
Ona da güveniyordum . Ama karşınızda ki insan eğer güzel manipüle ediyorsa; düşündüğünüz doğru şeyler bile size yanlış gelir.
İşte böyle bir durumdayım :)
 
Çok güzel dile getirmişsiniz hislerini. Karşımdaki insan ters psikoloji yapmayı iyi bilen ve doğru bildiğim şeyleri manipüle eden biri olduğundan; ben bu soruyu yazarken bile linç edilmekten korkarak yazdım. Acaba yanlış mı düşünüyorum diye..
evlenmeden önce karşı çıktığım herşeyi sanki bir bir yaşıyorum .
Güzel yorumunuz için teşekkürler
Belki bir gün belki en yakın zaman da sizlere güzel haberler veririm
 
Çok haklısınız
 
Aslında bende çevremi bu konuda uyaran biriydim. Sonra ne oldu bilmiyorum . Neyin içine düştüm bilmiyorum.
Evlenirken durumumuzu toplar çıkarız dedim , denildi .. o şekilde avuttum kendimi. Bir bakmışım 5 sene geçmiş. Ve herşeyin bile isteye yapıldığını gördüm.
Bazen de düşünüyorum . Daha önce ben nasıl sabır ettim? Ya da bana şimdi ne oldu?
 
Yoruldunuz elbette. Eşinizle sakin ve yalnız hayat istemek en doğal hakkınız. Eşinizle konuşup en azından evlerinizi ayırmayı deneyebilirsiniz.
 
İnşallah canım
 
Yoruldunuz elbette. Eşinizle sakin ve yalnız hayat istemek en doğal hakkınız. Eşinizle konuşup en azından evlerinizi ayırmayı deneyebilirsiniz.
Çoğu kez konuştum . Bu eve bakıyorsak kendi evimize de bakarız dedim. Şuan yapamayız dedi. Neden dedim lafı eveledi.. işte annesine destek olması gerekmiş başka bir eve çıksak bile. Merhameti buna izin vermezmiş güya. Merhameti karısıyla bir yuva oluşturmamaya el veriyordu oysa. Ben fikrimi ona sunduğumda ; yanlış bir düşünce gibi manipüle ediliyorum. Bazen acaba ben bile yanlış mı düşünüyorum ben bu kadar insafsız biri miyim diye düşünürken buluyorum kendimi. Tamamen ters psikoloji .
Dediğiniz gibi; artık yorulduğumu hissettiğim bir evredeyim. Ve bence siz psikolog olmalısınız :) Harika yorumlarınız var
 
Hadi siz başta kabul ettiniz, ananız babanız ya da bir büyüğünüz neden akıl vermedi size? Bir tane mi aklı başında insan yok çevrenizde?
Mağlesef , ve sanırsam annem ile babamın ilgisiz , ilgiye gelince de baskılı bir ebeveyn olduğunu bildikleri için; belkide bu kadar üzerime yürüdüler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…