İki aydır her yere katolog bırakıyor, hiç satış yapamadı. Sabah 10 dan akşam 7 ye kadar katolog dağıttı. Ama düzenli bir iş arıyor mu, bulamıyor mu, yoksa istemiyor mu inanın bilmiyorum.İş bulmak için hiç mi çabası yok
İş bulsa da muhtemelen yine asgari ücretten bulacak, iş alanı o yönde çünkü. ben olur da bebek olursa çalışmasam yine zorlanacağız, o zaman nasıl düşünmeliyim sizce? Ailesinin verdiği sözleri artık tutmayacağını biliyorum, bunun sinirini eğer barışırsan ondan çıkarmak istemiyorumBeraber yardım alana kadar sabredin.
Gidip sarılmayın ama üstüne de olumsuz gitmeyin.
Konuşma fırsatınız olursa, böyle gitmeyeceğini, beraber kurtarmaya niyeti varsa hemen iş bulması gerektiğini , daha fazla beklenemeyeceğini, beraber her türlü sıkıntıya katlanabileceğinizi ama ortada gerçekten birşeyler görmeniz gerektiğini, söyleyebilirsiniz.
Bence şuan yardım alana kadar bu sabrı hakediyor evliliğiniz.
Bu iş bulmaktan başka bir sorun, evliliğinizi artık bu vaadlere güvenerek yaşayamazsınız zaten.İş bulsa da muhtemelen yine asgari ücretten bulacak, iş alanı o yönde çünkü. ben olur da bebek olursa çalışmasam yine zorlanacağız, o zaman nasıl düşünmeliyim sizce? Ailesinin verdiği sözleri artık tutmayacağını biliyorum, bunun sinirini eğer barışırsan ondan çıkarmak istemiyorum
Şu an hiç cevap veremiyorum çünkü, ben delikanlı olmasını, vicdanlı olmasını sevmiştim, ama şimdi çok tezat davranıyorBu iş bulmaktan başka bir sorun, evliliğinizi artık bu vaadlere güvenerek yaşayamazsınız zaten.
Para önemli ama sizin için ne kadar önemli bilemem, parası olupta mutlu olamayan bir sürü insan var, bu sorduğunuz soru sevgiden daha çok mantığa sığar, eşinizi tam olarak seviyor musunuz gerçekten?
İşte hep destek olan biri olmuş demekki. Bundan da nasıl olsa gelir biryerlerden rahatlığı var.Ablaları hep destek olmuş, küçükken yokluk görmüş ama sonra hep ablaları giydirmiş, para yollamış, ama hiç hırslı değil. Ablası iş bulmuş, sonra kendi işini bulmuş ama hiç kpss vs düşünmemiş. Aza kanaat edip oturmuş. Benim gibi gelecek kaygısı hiç gütmüyor, ben küçükken zorluk gördüm, yoluna giriyor bir şekilde sen çok paniksin diyor. 3000 lira ile 1800 kira verip, çocuk büyütebilirim ona göre harcarız diyebiliyor. Bugün de işe gireceğim böyle oturacak değilim diyip durdu
Eşim iş buldu, bugün başlayacaktı, iki gündür çok iyiydim, işveren covid den vefat etti dün. Çok üzgünüm. Gencecik adam, eleman ihtiyacı olmamasına rağmen eşime üzülmüş, gel başla ben de evde kalayım bir süre demiş. Malesef geçen hafta covid olmuş. Dün öldü. Allah rahmet eylesin.Gelişme var mı ?
Ayyy kötü olmuş cidden. Allah rahmet eylesin.Eşim iş buldu, bugün başlayacaktı, iki gündür çok iyiydim, işveren covid den vefat etti dün. Çok üzgünüm. Gencecik adam, eleman ihtiyacı olmamasına rağmen eşime üzülmüş, gel başla ben de evde kalayım bir süre demiş. Malesef geçen hafta covid olmuş. Dün öldü. Allah rahmet eylesin.
Sağolun. Çok yıkıldık. Böyle zor günde bir kişi el uzattı, duamızı aldı, o da vefat etti. Kısmetten öteye geçilmiyor. Şimdi tam kapanmayı duydu eşim, iyice morali bozuldu. Dua ediyorum bol bolAyyy kötü olmuş cidden. Allah rahmet eylesin.
Eşine boşuna yüklenme. Böyle soyleneceksen birdaha eşinle babanı sizin için size alışveriş yapsın diyede yollama. Eşin ailesini biliyor tanıyor demekki istemiyor veya isteyemiyor. Kaldı ki onlarda yardım etmek zorunda değil. Şahsen ben ailemden istemiyorum yada isteyemiyorum diye eşim ailesinin yardımı hakkında bana karşı böyle düşündüğünü bilsem çok uzulurdumMerhaba, bugün çok kötü bir gün geçirdim. Halen iftar yapmadım o kadar kötüyüm..Belki de doğru düşünemiyorum, sizlerden fikir almak istedim. Pandeminin başından beri eşimin işi yok, ücretsiz izne çıkartıldı. Ben çalışıyorum, 1 yıldır hem borçlar, hem kira, hem mutfak masrafı, yol vs derken inanın artık tükenmiş durumdayım. Eşim de iş aramaktan yana değil. Diğer yerden çıkartınca komik bir tazminat verecekler onun derdinde. Evde oturuyor yani. Son bir aydır ha iş arıyorum, tamam bulup giricem diyip duruyor.
Size sormak istediğim şu. Eşimin ailesiyle mesafeliyim, zamanında bana ve aileme yaşattıkları yüzünden. Yine de bayramda giderim, özel günlerde ararım vs. Ama haftada bir arayıp naber diye sormam, onlar da aynı şekilde.Şimdiye kadar da hiç bir beklentim olmadı.
Biz görücü usulü evlendik, evlenirken eşimin maaşının düşük olmasını, garanti bir işinin olmadığını söylediğimde bir yıla kalmaz size ev alacağız, ona da şirket açacağız demişlerdi, tabi bir daha bunların konusu bile geçmedi 4 yıldır.
Ama bu pandemi döneminde kardeşlerine biraz destek olmalarını beklemem hata mı sizce? Bu arada normalin çok üstünde gelir düzeyleri var. Yani kiracı olarak oturduğum yerde onların daireleri var öyle söyleyim. 1 yıldır ben bile gücümün yettiğince insanlara destek oldum, ama bir kuruş yardım görmedik onlardan. Üstelik kendim masraflarımı o kadar kısmama rağmen, eşim her istediğini alıyor, hiç çekinmeden. Kartlarım onda. Zor dönem dedim, kendi isteğiyle olmadı dedim. Destek olmaya çalıştım ama bugün tükendiğimi hissettim. Ramazan sonuçta, hurma almak bile lüks geldi bu dururumuzda bana, eşim abur cuburu doldurmuş yine. Ben de yine sinirlendim, ailen ramazan diye bile mi düşünmüyor, bu nasıl aile diye çıkıştım. Büyük kavga ettik, çok kötüydü. Bu arada benim ailem ellerinden geldiğince market ihtiyacımızı karşılıyor, temel gıdalarımızı. Ama emekli insanlar, ellerinden o kadar geliyor. Sizce eşime boşuna mı yüklendim? Arayıp istemek zoruna gidiyor olabilir ama babamla gidip alışveriş yapabiliyor çok rahat. O zoruna gitmiyor muGerçekten artık tükendim, bana yol gösterir misiniz? Eşimin ailesi doğru olanı mı yapıyor? Ben gereksiz bir beklentiye mi giriyorum?
Sanıyorum ki buradaki cogu insanın sorunu aynı, göz göre göre hataya yürüyüp sonra bu hatanın telafisinin baskalarının yapmasınu beklemek... Yeni bosandım ve evlenirken de ilk baktıgım sey ailesinden bağımsız ne yapabiliyor? Gerek isi gerek calısma arzusu! Herkesin durumu iyi ılacak diye birsey yok, ama calısma arzusu, çalışkanlık bambaska konular... ve herhangiMerhaba, bugün çok kötü bir gün geçirdim. Halen iftar yapmadım o kadar kötüyüm..Belki de doğru düşünemiyorum, sizlerden fikir almak istedim. Pandeminin başından beri eşimin işi yok, ücretsiz izne çıkartıldı. Ben çalışıyorum, 1 yıldır hem borçlar, hem kira, hem mutfak masrafı, yol vs derken inanın artık tükenmiş durumdayım. Eşim de iş aramaktan yana değil. Diğer yerden çıkartınca komik bir tazminat verecekler onun derdinde. Evde oturuyor yani. Son bir aydır ha iş arıyorum, tamam bulup giricem diyip duruyor.
Size sormak istediğim şu. Eşimin ailesiyle mesafeliyim, zamanında bana ve aileme yaşattıkları yüzünden. Yine de bayramda giderim, özel günlerde ararım vs. Ama haftada bir arayıp naber diye sormam, onlar da aynı şekilde.Şimdiye kadar da hiç bir beklentim olmadı.
Biz görücü usulü evlendik, evlenirken eşimin maaşının düşük olmasını, garanti bir işinin olmadığını söylediğimde bir yıla kalmaz size ev alacağız, ona da şirket açacağız demişlerdi, tabi bir daha bunların konusu bile geçmedi 4 yıldır.
Ama bu pandemi döneminde kardeşlerine biraz destek olmalarını beklemem hata mı sizce? Bu arada normalin çok üstünde gelir düzeyleri var. Yani kiracı olarak oturduğum yerde onların daireleri var öyle söyleyim. 1 yıldır ben bile gücümün yettiğince insanlara destek oldum, ama bir kuruş yardım görmedik onlardan. Üstelik kendim masraflarımı o kadar kısmama rağmen, eşim her istediğini alıyor, hiç çekinmeden. Kartlarım onda. Zor dönem dedim, kendi isteğiyle olmadı dedim. Destek olmaya çalıştım ama bugün tükendiğimi hissettim. Ramazan sonuçta, hurma almak bile lüks geldi bu dururumuzda bana, eşim abur cuburu doldurmuş yine. Ben de yine sinirlendim, ailen ramazan diye bile mi düşünmüyor, bu nasıl aile diye çıkıştım. Büyük kavga ettik, çok kötüydü. Bu arada benim ailem ellerinden geldiğince market ihtiyacımızı karşılıyor, temel gıdalarımızı. Ama emekli insanlar, ellerinden o kadar geliyor. Sizce eşime boşuna mı yüklendim? Arayıp istemek zoruna gidiyor olabilir ama babamla gidip alışveriş yapabiliyor çok rahat. O zoruna gitmiyor muGerçekten artık tükendim, bana yol gösterir misiniz? Eşimin ailesi doğru olanı mı yapıyor? Ben gereksiz bir beklentiye mi giriyorum?
Çok teşekkür ederim, beni anlayan birinin olması çok güzel. Siz kendinizi nasıl avutuyorsunuz peki? Bu güvensiz gelecek evliliğinizi etkiliyor mu? Çocuk konusunda siz çalışmazsanız ne olur diye düşünüyor musunuz? Ben ümidimi kaybediyorum her geçen günMerhaba 25 sayfayı tek tek okudum ve bir çok yerde sanki kendim yazmışım gibi yaşadıklarımı gördüm evliliğinizde. Hele ki şu yorum benim de evliliğimin özeti. Aynı meslek aynı maddi durumlar. şükür benim eşim çalışıyor şu an ama garantisi yok her an sizin yaşadıklarınızı yaşayabilirim. Ama para değil sorun ben çok iyi anlıyorum, benim kartım da eşimde. Sorun asla hak ettiğiniz değeri görememek. Dertleşmek, konuşmak isterseniz her zaman sizi dinlemeye hazırım aynı durumda bir kadın olarak.
Benim tek umudum maaşım. Çalışmazsam geçinemeyiz, şu an yeni gebeyim yaş sa sizle yanı. Bir kez düşük yaptım bu eş ailesi sorunlarından ağlamaktan üzülmekten. Umarım allah bu sefer yaşatır sabimi. Kimseye güvenme, anne olmak istiyorsan ol, eşin de adam olur kalırsa kalır yanında kalmazsa kendi bileceği iş. Ama tek büyütmeyi göze alamam dersen bilemem. Ben eşimin iyi baba olacağına inandım, belki eş olarak iyi değil ama. Bir de ailem sağolsun destekler, bizi benim ailem evlendirdi zaten takıyı bile kız tarafı taktı :) önce allaha sonra elimin ekmeğine güveniyorum. Eşim yavaştan anladı bazı şeyleri inş seninki de anlarsa geç kalma annelik konusunda.Çok teşekkür ederim, beni anlayan birinin olması çok güzel. Siz kendinizi nasıl avutuyorsunuz peki? Bu güvensiz gelecek evliliğinizi etkiliyor mu? Çocuk konusunda siz çalışmazsanız ne olur diye düşünüyor musunuz? Ben ümidimi kaybediyorum her geçen gün
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?