- 16 Nisan 2013
- 4.491
- 1.038
- 198
- 34
- Konu Sahibi winter_is_coming
- #1
Şimdi birçok kişi bana saydıracak belki ama yine de yazmak istiyorum. 2 senelik evliyim 5.5 aylık hamileyim kızlar.
Eşimle bahsedeceğim şeyden başka bir sorunumuz yok şükür ama bu yavaş yavaş beni rahatsız etmeye başladı.
Geçen nisan ayında annemlerin kirada oldukları evden çıkmaları gerekti. Bizim arka apartmanda kiralık daire varmış, eşim bulmuş 'annemlere söyleyelim' dedi. Annemler orayı tuttular. Arka apartmanda oturmaları çok güzel, bir çok yönden avantajlı. Ben çalışırken yemeğimizi yiyip eve geliyorduk. Çalışıp gelince hazır yemek bulmak bir nimet bilirsiniz. Ben işten çıkınca da eşim bunu böyle devam ettirdi. Hamileliğin ilk aylarında pek yemek yapamıyordum tabi bu da etkili oldu.
Eşimin gelme vakti ben annemlere gidiyorum. o işten oraya geliyor. Yemek yiyoruz hep beraber. Sonra babamla bilgisayar başında oyun oynuyorlar diğer odada bizde annemle salonda oturuyoruz. Babamla k.baba gibi değilde baba oğul gibiler. Çok benziyorlar ve babam genç ruhlu, 48 yaşında zaten. Şimdi bunun neresi kötü diyeceksiniz.Yemek yapmıyorsun oh ne rahat diyeceksiniz. Eşime düşkünüm ben, o da bana öyle ama sanırım babamla daha çok eğleniyor ki akşam saat 10 da zorla getiriyorum eve.
12 de yatıyoruz zaten. Gelince de yarım saat falan sohbet ederiz mutlaka hatta oturma odasına gelmeyiz yatak odasında üzerimizi değiştikten sonra, bebeğimizle yani göbeğimle konuşur
beni dizine yatırır, günümü sorar , saçımla oynar falan filan ama sonra gelip tv karşısına uzanıyor. Ben bişey anlamıyorum valla akşamlarımızdan artık
Bir de tv izlerken pek konuşmuyor. Şu aleti evde atasımm var ben de hiç sevmem tv izlemeyi.Sanki akşam sadece yarım saat benimmiş hissediyorum.
Bazen pazar günü kalkınca hadi annemlere gidelim kahvaltıya diyor. Ben istemeyince de hayatım insan kendi annesine gtmek istemez mi diyor.
Annemler aile hayatımıza asla müdahale etmezler. gelin falan demiyorlar yani.Neden gelmediniz falan da demezler. Arka apartmanda olmalarına rağmen asla çat kapı, plansız gelmezler. 1 senede belki 3-4 dür evime geldikleri biz çağırıyoruz onda da.Yani annemlerin olayla ilgisi yok.
Eşim sürekli orda olmak istiyor. Ben baş başa birşeyler yapmak istiyorum. Bana yalnız evde napıcaz diyor. Arabamız yok, maddi olarak biraz darlık da var. Baba evinde her yere arabayla gitmeye alışmış otobüsle gezmeye gitmeyi sevmiyor açıkçası ben de öyle alıştım , babamdan arabayı ödünç alıp gidiyoruz bazen.araba yok, maddi durum kısıtlı olduğu için sanırım en azından orada güzel vakit geçireyim diyor.Hayır adam benden sıkıldı mı anlamıyorum yani. Sıkıldı diyemiyorum çünkü bunun dışında sorumluluk sahibi, ilgili, arar sorar, hep şükrederim onunla evlendiğim için. Bana odaklı olduğu anlarda bizden eğlenceli, romantik çift yoktur heralde. Of çok karmaşık ya fikirlerinize ihtiyacım var ben mi abartıyorum ki.
Eşimle bahsedeceğim şeyden başka bir sorunumuz yok şükür ama bu yavaş yavaş beni rahatsız etmeye başladı.
Geçen nisan ayında annemlerin kirada oldukları evden çıkmaları gerekti. Bizim arka apartmanda kiralık daire varmış, eşim bulmuş 'annemlere söyleyelim' dedi. Annemler orayı tuttular. Arka apartmanda oturmaları çok güzel, bir çok yönden avantajlı. Ben çalışırken yemeğimizi yiyip eve geliyorduk. Çalışıp gelince hazır yemek bulmak bir nimet bilirsiniz. Ben işten çıkınca da eşim bunu böyle devam ettirdi. Hamileliğin ilk aylarında pek yemek yapamıyordum tabi bu da etkili oldu.
Eşimin gelme vakti ben annemlere gidiyorum. o işten oraya geliyor. Yemek yiyoruz hep beraber. Sonra babamla bilgisayar başında oyun oynuyorlar diğer odada bizde annemle salonda oturuyoruz. Babamla k.baba gibi değilde baba oğul gibiler. Çok benziyorlar ve babam genç ruhlu, 48 yaşında zaten. Şimdi bunun neresi kötü diyeceksiniz.Yemek yapmıyorsun oh ne rahat diyeceksiniz. Eşime düşkünüm ben, o da bana öyle ama sanırım babamla daha çok eğleniyor ki akşam saat 10 da zorla getiriyorum eve.
12 de yatıyoruz zaten. Gelince de yarım saat falan sohbet ederiz mutlaka hatta oturma odasına gelmeyiz yatak odasında üzerimizi değiştikten sonra, bebeğimizle yani göbeğimle konuşur
beni dizine yatırır, günümü sorar , saçımla oynar falan filan ama sonra gelip tv karşısına uzanıyor. Ben bişey anlamıyorum valla akşamlarımızdan artık Bir de tv izlerken pek konuşmuyor. Şu aleti evde atasımm var ben de hiç sevmem tv izlemeyi.Sanki akşam sadece yarım saat benimmiş hissediyorum.Bazen pazar günü kalkınca hadi annemlere gidelim kahvaltıya diyor. Ben istemeyince de hayatım insan kendi annesine gtmek istemez mi diyor.
Annemler aile hayatımıza asla müdahale etmezler. gelin falan demiyorlar yani.Neden gelmediniz falan da demezler. Arka apartmanda olmalarına rağmen asla çat kapı, plansız gelmezler. 1 senede belki 3-4 dür evime geldikleri biz çağırıyoruz onda da.Yani annemlerin olayla ilgisi yok.
Eşim sürekli orda olmak istiyor. Ben baş başa birşeyler yapmak istiyorum. Bana yalnız evde napıcaz diyor. Arabamız yok, maddi olarak biraz darlık da var. Baba evinde her yere arabayla gitmeye alışmış otobüsle gezmeye gitmeyi sevmiyor açıkçası ben de öyle alıştım , babamdan arabayı ödünç alıp gidiyoruz bazen.araba yok, maddi durum kısıtlı olduğu için sanırım en azından orada güzel vakit geçireyim diyor.Hayır adam benden sıkıldı mı anlamıyorum yani. Sıkıldı diyemiyorum çünkü bunun dışında sorumluluk sahibi, ilgili, arar sorar, hep şükrederim onunla evlendiğim için. Bana odaklı olduğu anlarda bizden eğlenceli, romantik çift yoktur heralde. Of çok karmaşık ya
fikirlerinize ihtiyacım var ben mi abartıyorum ki.
her zaman alışmışız eşim kv lere gidiyor orda vakit geçiriyoruz hic kendimize ayıracak zamanımız yok diyenlere de şaşkınlık geçirdim bi an 
aynı bızım durum
Kendi annesigile 2 hftada bir ancak gidiyoruz çok uzak evleri ve ulaşımı çok zor. Ters muhitte. Kendi annesigile gitmek için fırsat kollamıyor aynen.
