Ben 26 eşim 38 yaşında. 20 yaşımdayken evlendik. Çok büyük bir heyecanla gerçekten severek evlendim. Ama eşimde o heyecanı göremedim. Nedeni yaş farkı olabilir, hayattan beklenti farkliligi olabilir bilmiyorumm. Şuan 2 erkek evladımız var. Biri 5 biri 3 yaşında. 7 yıllık evliyiz. 5 yıl boyunca eşim bana ilgi göstersin sevdiğini belli etsin özel gunlerimde küçük de olsa hediye alsin, ağzından beni özel hissettirecek iki çift güzel söz söylesin diye kaç defa aldım karşıma konuştum. Böyle devam edersen seni sevmekten vazgeçmem dedim. O kadar umursamaz ve soğukkanlı ki yeri geldi karşısında hüngür hüngür ağladım bana biraz ilgi göster diye. Yeri geldi tamam haklısın bundan sonra dikkat edicem diyip aynı tas aynı hamam devam etti. Yeri geldi ben böyleyim kabul edersen diyip eyvallahi olmadığını belirtti. Ben bu tepkileri karşısında yeri geldi sinir krizleri geçirdim. Cinsellik dışında yanıma öylesine sarılmak öpmek için yaklaşmadi. Gün başlarken küçücük bir şeye bozulup gün boyu onun tribini atardı. O kadar sıkıldım ki. Eşimin yurt dışındayken Tr de yaptırdığı bir villası vardı. Ailesi bizimle orada yaşamak istedi. Kabul etmedim diye beni sevmediler ve bunu her defasında hissettirdiler çok kalbimi kırdılar sayısızca yaptıkları saygisizliklar bana ve aileme. Benim de onların yaptıklarına sinirlenip cahilce tepkiler de verdiğim oldu. Ama genel olarak sevmeyi bilmeyen bir aile ve onlarin oğlu ile evliyim. Zaman içinde her geçen gün daha fazla soğumaya basladm. Daha sonra bana birinin aşık olduğunu öğrendim. Daha doğrusu o kişi bana messengerdan yazmış, aşkını uzun uzun anlatmış. Buna ben kibar bir şekilde red cevabı verdim tabiki. Eşim de okudu mesajları ama neden küfür etmedin de kibar bir şekilde yanıt verdin diye ona takıldı ve o günden sonra beni kaybetme korkusu oluştu. Hem çok üstüme dusuyor hem kıskançlıktan ağza alınmayacak hakaretler ediyor. Şuan markete gitsem o bile gözüne batıyor. Markete neden gidiyormusum eskiden gitmezmisim eve sipariş verirmisim vs vs. Çok bunaldim. Çok soğudum. 2 evladımı düşünüyorum ama evde ya konuşmuyoruz yada hep tartışıyoruz. Çocuklar da mutsuz bir evliliğin içinde mutsuz oluyorlar görebiliyorum. İnsan soğuduktan sonra tekrar içi ısınır mi eşine. Çocuklar için evliligimi devam ettirsem ilerde pişman olur muyum? Bosansam pişman olur muyum? Çocuklar için hangisi daha hayırlı? Eşimden ayrılsam çok uzulcek yiprancak bunu da biliyorum. Çok kararsızım. Çok mutsuzum. Çok kafam karışık. Kırıcı olmayan yorum ve eleştirilerinizi merak ediyorum