Merhaba arkadaşlar. Burayı uzun zamandır takip ediyorum sizinle bende bir şeyler paylaşmak istedim ve üye olmak bugüne kısmetmiş. Benim de bir derdim var sizlerle paylaşmak istediğim.. Biraz uzun olacak ama yorumlarınıza ihtiyacım var...
2006 da üniv okumaya gittiğim şehirde biriyle tanıştım yaşım 17 di. Çok sevmiştim öyle çok... Yıllar yılları kovaladı ve bi türlü evlilikten kapak açmazdı. Hep evlilik konusunu ben açardım. Ayrıca kaç kez aldattı beni nasıl bir aptalım ki bana saygısı olmayan bu insanı affedip kendime saygısızlık yapmışım diyorm. Dahası da var hem de en beteri... 4-5 yıllık beraberliğimizde zar zor istemeye getirdi ailesini nişan taktı. Ailesi evlenmesini çok istiyordu hemen düğün hazırlıklarına başladı ailesi ama onda bi gariplik vardı nişanı uzun tutsak olacaktı ben hazır değilim gibi laflar etmeye başladı. benden 9 yaş büyüktü halbu ki yaşı gelmiş geçiyordu evlilik için. zaman geçti tüm hazırlıklar tamamdı gelinlik alındı. davetiyeler basıldı. bana kına ya bir gün kala ben gelmiyorum dedi. (Aynı şehirde yaşamıyorduk. Kına dan bir gün önce geleceklerdi normalde) gelmiyorum deyince kafamdan kaynar kazanlar döküldü. Düğünüm olmadı herkese rezil oldum. Bunalımlara girdim. Ailem de mahvoldu
Yıllar yılları kovaladı... Yaşadıklarım beni hastalandırdı yıprattı unutkan biri oldum çıktım o kadar basit ve küçük şeyleri unutur oldum ki... Neyse uzatıp sizi sıkmak istemiyorum gelelim esas sıkıntıma..... Annem yıllarca başıma kaktı senin yüzünden rezil olduk. üniv gittin buldun o oğlanı seni almadı da rezil ettin bizi cümle aleme dedi. herkes dedikodumu yapıyordu mahallede kulağıma geliyordu sürekli... Çirkin bi kız olmadığımı düşünüyorum ama nedense bütün kısmetlerim bu düğün öncesi yaşadığım hadise yüzünden olumsuz sonuçlanıyordu ve bende kolaylıkla birine ısınamıyordum..... sürekli bana görücü getirip evlenip defolup gitmemi istiyordu annem amacı el alemin ağzını kapatmak. Tüm sıkıntılara rağmen oturdum tıkadım kulaklarımı kpss ye hazırlandım tek istediğim atanıp buralardan gitmekti ama sınavda 70 i bile geçemedim eskiden çalışmadan girince bile 75 alırdım
Yaşadıklarım konsantrasyon gücümü de olumsuz etkiledi girdiğim bütün sınavlarda başarısız oluyordum. küçük bi yerde yaşadığım için doğru düzgün bir işte bulamadım
akranlarım evleniyordu. ben hayatta tek amacı evlenip çocuk sahibi olmak isteyen tek amacı bu olan kızlardan değildim. Benim için evlilik hazır olunca ve içime sinen biriyle olmalıydı ama annem defalarca karşıma kısmet çıkarıp beni geriyor ve psikolojik baskı yapıyordu... Bende istiyordum evlenip gideyim kafama uygun birisi olsun bi evim olsun kendime ait... ama içime sinen biri olmayınca nasıl bi evlilik gerçekleştirebilirm ki.. Hem iş sahibi de olamamıştım. Erkeklere de güvenim kalmamıştı... Bi gün gene biriyle tanıştırıldım. iyi niyetli temiz biri olduğu belliydi. Biraz telefonda konuştuktan sonra görüştük yüzyüze ve ilk defa birinden elektrik aldığımı hissettim ve görüşmeye başladık. Görüşmeye başladıktan 2 ay sonra atanıp gitti şubatta. Tercihleri de beraber yapmıştık ben hep buralardan uzaklaşmak istiyordum yaşamak istediğim yerlerden biri geldi atandı. Annem çocuğu sıkıştırdı atandın getir aileni iste dedi. zaten yeni tanıştık hemen atanıp gitti erkendi biraz ama herşey erkenden gelişti ve bana aşık olduğu için o da istedi hemen bir şeyler olsun. isteme, söz, nişan, nikah ardından da düğünüm oldu. herşey 9 ay için de olup bitti. Bende bi an kendimi evlenmiş buldum ama düğün telaşından birbirimizi tanıyamadık. Ve yeni yeni tanıyorum eşimi bazı huyları beni çok üzüyor. Benim önem verdiğim şeylere kendisi önem vermiyor. Bazı şeylerde çok bencilce davranıyor. Monoton bi insan. Hiç romantik değil. Bir müzik açıp dinlemez hiç
Doğum günlere özel günlere önem vermiyor. Sürekli tv izliyor. Hiç ev işlerinde yardım etmiyor ilerde işe girersem de edebilecek potansiyel yok. tembel ve beceriksiz yetişmiş. 25 tl ye orta sehpa ya biblo almak istiyorum aylardır söyledim almıyor. doğum günümde bir şey almadın doğum günü hediyesi al diyorum onu da almadı. Tamam biraz maddi sıkıntılarımız var ama pahalı şeyler istemiyorm ki
ama sigaraya para veriyor kızlar. evlenmeden önce sigarayı bırakmıştı tekrar başladı.... Düğünden önce daha farklıydı bana karşı şimdi öyle değil... Üzülüyorum. Kendisini seviyorum sonuçta eşim artık ve birşeyler hissetmiyor olsam evlelnmezdim elbet ama tamamen tanımadan evlendiğim için bazı huylarını yeni yeni öğreniyorum ve rahatsız ediyor ben mutlu değilim arkadaşlar. sanki tatsız tuzsuz yemek yiyormuşum gibi geliyor. Sizce onu değiştirebilir miyim?
