- 9 Ekim 2022
- 3.075
- 10.586
-
- Konu Sahibi Hafsanuralli546
- #101
Siz müşfiksiniz valla çocuğunu hiç sevmeyen analar var gırlaaa hemde
Öyle dediğine bakma doğup kokusunu alınca annelik duygusu kararacak insaAllah . Evlat bambaşka ya
Yorumunuzu konuya yazıyorsanız ve bunu hepimiz okuyabiliyorsak kendi kendinize sitem etmiş olmazsınız. İyi forumlar.Sizin faydanız ne olacaksa lütfen buyurun o zaman. Kusura bakmayın içinde bulunduğum psikoloji buna müsait değil.
Herşey normal ama benim sitemim yanlış.
Üstelik kadına bir laf etmişmişliğim bile yok. Kendi kendime sitem ettim.
Ne dedim senin gibi anne olmaz olsun mu dedim? Beddua mı ettim? Allahım görüyorsun dedim.
Neyse hanımefendi ben uzatmıyorum,kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez.
Ay Allah'ım korusun ben arabaya bile binsem ani frende çocuğumun üstüne yatıyorum hamileyken de o rahatsız olacak diye oturarak uyurdm şimdi de başını bekliyorum sinek böcek gelecek diye. Anne olmak bir meziyet vallahiSiz müşfiksiniz valla çocuğunu hiç sevmeyen analar var gırlaaa hemde
off yanit vermeye bile degmeyecek bir yorum. Konu sahibi kesinlikle yardima igtiyac duyuyor fakat sizin de iyi bir terapiye ihtiyaciniz var, yasadiklariniz ciddi anlamda etkilemis ve kotu kalpli bir insan olma yoluna sokmus sizi.Ne alakası var hanımefendi ? Neden kıskanayım ? Allah daha çok versin. Bile isteye yapmış. Sonra da sevemiyorum diye başlık açmış !!! Kıskançlık ve hırsmış. Gebelik bölümünde herkes ismimi ezberledi benim. Sorun bakayım kime bi fesatlığım,bir kötü sözüm olmuş !!! Tanımadığım herkesle arkadaş oldum. Hamile olanı tebrik edip olmayana destek oluyorum,dua ediyorum.
Bu hanımefendi balık baştan kokar misali baştan sorunları olan bir evliliğe ilk aydan çocuk yapmış. Kalkıp da sevemiyorum diyemez. Doğmamış bir çocuk hakkında böyle konuşacağına, çocuğumla yeni bir hayat nasıl kurarım diye başlık açsın. Sanki söylediği çok doğru bi lafmış gibi bütün algıyı benim üzerime çekmeye çalışmayın. Bebek neredeyse doğacak,onun kanını taşıdığı için sevmiyormuş muş. Kazayla hamile kalmamış,korunmadım diyor ! Şimdi de çocuğu anne sevgisinden mahrum edemez !
Hamileyken rahatsız olacak diye oturarak uyumak mıAy Allah'ım korusun ben arabaya bile binsem ani frende çocuğumun üstüne yatıyorum hamileyken de o rahatsız olacak diye oturarak uyurdm şimdi de başını bekliyorum sinek böcek gelecek diye. Anne olmak bir meziyet vallahi
Ben turkiyede dogum yapar cocugu babasina verirdimÇoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.
Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.
Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.
Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.
Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.
Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )
Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )
2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece
Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)
Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.
Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.
Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.
Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )
Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.
O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.
Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?
O hasretle yanıp tutuşan kadınlar nasıl annelik yapacağından emin olamayız ne yazık ki. Hepimiz işsiz gezdikten sonra işimizden hiç şikayet etmeyeceğimizi düşünürüz, eşlerimizle özellikle zorlu bir kavuşma yaşadıysak evlilikten pişman olmayacağımızı düşünürüz ama gerçekten öyle olmaz. Herkes daima daha iyisini ister ve hakkıdır da. Olandan şikayet ettiği için baskı yapmamız, hor görmemiz, kabullenemediği için üstüne gitmemiz doğru değil. Hele böyle hassas bir meselede. Süratli, çok güçlü arabaları çok severim ama almam mümkün değil. Böyle bir araç sahibi kaza yaptığında karşısına çıkıp diğer arkadaşımızın yaptığı gibi bir yorum yapsam hoş olmaz değil mi? Mevzu aslında çok farklı değil. Sahip olamadığıma sahip olana yüklenmeye hakkım yok. Tuvalete bebek atan kadınlar ya da attıran aileler bu konudan baya uzak bence.Ben bekarım cocuk da düşünmüyorum ama bana da tuhaf geliyor çöpe- tuvalete atılan bebekler, istenmeyen sevgi görmeyen çocuklarBir yandan evlat hasretiyle yıllardır yanıp tutuşan ama bi türlü olamayan kadınlar, aileler
İstemeyenin sahip çıkmayanın gırla cocuğu olurken isteyenin kucağının boş kalmasıBence yorumu yapan kişi @onbirmayis de haset etmiyor buna içerliyor olabilir cünkü cidden çok değişik bir adalet(sizlik) var
İçimden burhan altıntop sesi ile vay anasını yiaa diye geçirirken bu yoruma denk gelmemHamileyken rahatsız olacak diye oturarak uyumak mı
Anneliği öveceğim diye abarttınız ya.
Evet arkama yaslanarak uyuyordum son 2 ayHamileyken rahatsız olacak diye oturarak uyumak mı
Anneliği öveceğim diye abarttınız ya.
Abartmasanız mıAy Allah'ım korusun ben arabaya bile binsem ani frende çocuğumun üstüne yatıyorum hamileyken de o rahatsız olacak diye oturarak uyurdm şimdi de başını bekliyorum sinek böcek gelecek diye. Anne olmak bir meziyet vallahi
Siz niye kendinizi baba ile kıyaslıyorsunuz. Taşıyan sizsiniz. Doğuran sizsiniz. Yarın bir gün doğunca sizden gelen sütle beslenecek. Siz 40 gün kanayacaksınız. Çocuk anneye aittir. Baba figürandır. Boşanma davasında neden hakim çok ters bir durum olmadıkça vekaleti anneye veriyor? Bunlara biraz kafa yorun isterseniz.Gerçek bir ruh hastasısın. Sorumsuz anne nedir ya babası çok sorumluyduda ben sorumsuzluk yaptım aynen. Yaşadıklarımdan çocuğuma hissizleştim lafından şu kadar şeyi nasıl senaryolaştırdın acaba. Allah asıl senin yardımcın olsun ya bir çık sayfamdan.
Abartmıyorum arkadaşlar neyini abartcam biraz fazla kuruntuluym ne yazikki keşke çok rahat olsam bnde . Hamileliğin son 2 ayı evet arkama yaslanarak uyurdum karnım aşırı büyümüştüAbartmasanız mı