Eşimden boşanmak istiyorum ve karnımdaki çocuğu sevemiyorum

Evet arkama yaslanarak uyuyordum son 2 ay hatta dalıp yattığım zaman tekrar dikiliyirdum biraz fazla kuruntulu ve takintilym evet
Son aylar uyumak gerçekten zor oluyor ama bebek için değil bizim için.
Ben son ay bacaklarımın arasına yastık alarak rahat etmiştim.
Kendinize eziyet etmişsiniz farkında olmadan.
Bebek rahat ettiği güvenli bir yerde her türlü rahat anne için zorluk son ay.
Nasıl rahat ediyorsak o şekli bulup en az iki yıl bulamayağımız deliksiz uykuların tadını çıkarmalıyız bence o dönemde.
 
Hazır olmadan gelmiş bir hamilelik, istenmeyen bir evlilik, hormonlar zaten alt üst..

Alışamadım, istemiyorum serzenişinden sonra çocuğumla ilgili endişem var demeniz bile psikolojinizin ne kadar yıprandığı ve desteğe ihtiyacınız olduğunu gösteriyor.

Merak etmeyin çocuğunuzla ilgili bütün olumsuz düşünceniz bitecek onu kucağınıza alınca ama siz önce sağlıklı bir ebeveyn olmak için o ortamı bırakıp sağlıklı ortamda destek de alarak çocuğunuzu doğurup büyütün..

İyi niyetle şu anki ortamınızın sizi bu düşüncelere ittiğini düşünüyorum ben.
 
Konu sahibine gerçekten üzüldüm. O kadar sivri bir şekilde saldirilmiski ben hanımefendiyi gerçekten koruma iç güdüsü hissettim. Zaten ağır şeyler yaşamış, kadını kadın anlamayacaksa kim anlayacak? Siz de kadinsiniz soyledikleriniz size söylense nasil hissedersiniz gayet iyi biliyorsunuz. gerçek hayatta sindirilmiş, istediğini konuşamayan insanlar burda canavara dönüşüyor bence.. normalde pasifler burada agresiflesiyorlar.

Size de şunu demek isterim sevgili konu sahibi, bebeği aldirmadiginiz için pişman olmayın. onun yaşam hakkını elinden alma hakkına sahip degilsiniz. Herhangi bir şekilde sizin hayatınızı tehlikeye atacak bir durum olmadığı müddetçe bu cinayettir. Öyle keyfiyete bağlı bir tercih değil.

O size bağışlanmış bir hediye. Öyle kabul edin. İnanın sıkıcı hayatınıza renk katacak. Ve o sizi herkesten çok sevecek.. boyle umut edin, bu açıdan bakın.
 
Ya yan yatınca çok haraket ediyordu çırpınıyor sanıyordum düz hiç yatamiyodum yüz üstü zaten imkansız bende sırtımı yaslayarak oturur tarzda uyumayı keşfetmistim . Bebek doğunca zaten o uyku da gitmişti dediginiz gibi keşke rahat rahat gece boyu uyusaydim. döne döne
 
Terapi almaniz gerektiginin zaten farkindasiniz. Eger onu yapmayacaksaniz bari sosyal bir ortama girin. Fazla izole olmak bozuk psikolojiyi iyice bozar.
Meraktan soruyorum, tanistiktan ne kadar sure sonra evlendiniz? Bir de görücü müydü?
 
Yaşadığın bunalımın sebebi ülke değiştirmen. Git Türkiyeye. Kendine gelirsin
sonra o erkeğim diye geçinen kocanı boşarsın
Zaten bunalımdan çıkınca çocuğunada ısınırsın herhalde bilmiyorum
 
Eğer istiyorsanız bir daha gebelik nasip etsin Allah’ım o zaman nasıl öyle rahat ediyorsanız yatın inşallah.
Bebek dönsün dursun alanı dahilinde
Hareket ederken belli oluyor ya bazen karından ben en çok onu seviyordum hamilelikte.
Bir daha çocuk düşünmüyorum ama o görüntüyü görsem ne güzel olur diyorum bazen
Allah isteyen herkese nasip etsin.
 
Amiin ilerleyen zamanlarda nasip olursa öyle yapcam insaAllah anne rahat ve mutlu olacak ki bebekte olacak tabi . Allah herkesin gönlüne göre sağlıklı hayırlı evlat nasip etsin
 

Olabilir bi üye vardı kocası çok cimri ve ilgisiz ama tüp bebek yaptırmaya çalışıyordu biz de yapma bu adamdan baba olmaz diyorduk sonra baya tüp bebek denedi olmayınca da üzüldüğünü belirten konular açıyordu, o hesap bence de tüp bebek yaptırdı sanırım ama ‘ madem neden tüp bebek yaptınız ‘ sorularından kaçmak için böyle demiş olabilir
 
Şu yorumun alnı olsa da öpsem. Psikolojisi bozuk bir kadın, temeli yalanlarla döşenmiş sevgisiz ve huzursuz bir evlilik, beklenmeyen gebelik, bilinmeyen bir ülke, kadının çıkıp iki çay içip dertleşebileceği kimse yok, bu durumda sadece gebeliğinden değil aldığı tüm kararlardan pişman olan bir kadın var ve yerden yere vuruluyor. Ne kadar empati yoksunu, düşüncesiz insanlarla bir aradayız. Kadının bir hayatı yokmuş gibi takmışlar bebeğe. ANNENİN DE BİR HAYATI VAR ANNENİN DE PİŞMANLIKLARI OLABİLİR BUNLAR GAYET NORMAL.
 
Ben de çocuklarım doğduktan sonra karnım boş kaldı diye üzülmüştüm bi ara :) Onları içimde hissetmek farklı bir duyguydu. Bazen karnımda bi hareket hissetsem hemen aklıma hamilelik zamanlarım gelir.
 
Fesat değilim diyorsunuz ama yargı dağıtıyorsunuz madem niyetiniz iyi Allahım kalbine ferahlık versin inşallah düzelirsin deyip geçebilirsin. Allahım kimlere çocuk veriyorsunuz ne demek nasıl çirkin bir düşünce. Bence Allah niyetleri görüyorki kime vereceğini biliyor. Niye çocuğum olmuyor diye dert yanacağına önce niyetini düzelt. Çok şükür doktor bana çocuğun olmicak dediğinde bile ben çocuğuna hissiz olan anneler için kötü şeyler düşünmedim. Allah yardımcısı olsun inşallah dedim. İçiniz çok kötü Allah kalbinize iyilik versin sonra inşallah çocuk nasip eder size.
 
Cehaletinizin bedelini neden çocuk ödüyor onu anlamıyorum. Her cümlenizde kendinizi mağdur göstermeye çalışmışsınız. Kandırıldım, yalan söyledi, şöyle yaptı, idare ettim, neyse dedim... Evcilik oynamıyorsunuz sonuçta değil mi? Görmezden geldiğiniz o yalan dolanların şimdi sorumluluğunu almaktan kaçındığınız gibi çocuğu da rezil ediyorsunuz. Boşanın kendi korunma gereği duymayıp hamile kaldığınız o çocuğa da annelik edin. Nerde o eskiden tüm işkencelere evladım diye canını feda eden anneler valla çok çirkin bi dönemdeyiz. Benim tanımadığım babam cinayet işlemişken annem beni bırakmamak adına nelere katlanmış sizin gibileri tanıdıkça ona duyduğum gurur on kat artıyor.
 
Aa ama doktor demedi size çocuğunuz olmaz diye doktorlar(!) dedi.
Bu doktorlar(!) niye dedi?
Sanırım evlenmeden önce gittiğinize göre bir rahatsızlık sebebi ile gittiniz doktorlara.
Neydi ki bu?
Şurda doktorları bile zan altında bırakıyorsunuz aslında kaç doktor olmaz dedi tee bekarken ama evlenince ilk aydan oldu diyerek.
Sebebi neydi ki yanılmış hepsi?
 
Ben de hamileyim doğumuma az kaldı. Çok rahat bir hamilelik geçirdim çok şükür eşimden yana. Hâl böyleyken duyar kasmayacağım, sizin gibi hissetmek için yaşadıklarınızı yaşamak lazım önce ama anlıyorum, zor şeyler yaşamışsınız evliliğe bile daha alışamadan hamile kalmışsınız. Hamilelik piskolojisi ve yaşadığınız kötü şeyler böyle hissetmenize neden oluyor bence doğum yapınca seveceksiniz bebeğinizi. Bundan sonraki süreci sağlıklı geçirmeniz lazım. Hiç sorunu olmayan kadınlarda bile lohusa depresyonu yaşanabiliyor. Bence bir an önce ailenizin yanına gidin doğumu orada yapın eminim iyi gelecektir. Bundan sonraki süreci rahat geçirin en azından. Eşiniz bu zamana kadar yanınızda olmamış zaten doğumda da olmayıversin.
 
Yumurtalıklarımda sorun vardı 3-4 doktora hatta ayrı şehirlerde gittim hep aynı şeyi söylediler evlenmeden öncede gittim tedavi uygularız dediler. Ona görede korunmadım çocuk istiyordum ama 2 sene sonra falan düşünüyordum. Bense bir ay sonra hamile kaldım. İlk başlarda tabiki çok mutlu oldum kabullendim şükrettim ama sonrasında yaşananlar beni inanılmaz bunalıma soktu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…