- 18 Ocak 2018
- 2.768
- 7.207
- 32
- Konu Sahibi zeynepthevideographer
- #41
Vay be ne teyzeler var. Ben de liseyi yurtta okudum. Teyzemle aynı sehirdeydik teyzem hiç çağırmazdı beni annem hiç darılmadı gücenmedi teyzeme.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Ablama ne diyeceğimi bilmiyorum. Nasıl açıklayabilirim?
Kendi yaşadığı yerde lise yok mu? Ünv olsa anlarımda tam ergenlik zamanı liseyi yatılı, aileden uzakta okumak nasıl bir mantık?????Hiç sorma valla, biraz biliyordum bu huylarını ama farklı şehirlerde yaşadığımız için bu kadar olduğunu bilmiyordum. Eşek gibi pişmanım
Uyarın o halde. Öğretin söz kesmesinin yanlış bir hareket olduğunu. Bunu ailesinin yanındayken farketmemiş/sorun olarak görmemiş olabilirler. Siz anlatın. Söz kestiği zaman bekletin. Şimdi ben sözümü bitirdim sen söyleyebilirsin diye kuralı vurgulayın.Fikir belirtmiyor, saygısızlık yapıyor. Söz kesiyor. Biz konuşunca telefona bakıyor.
Evde odasını kardeşiyle paylaşıyordu. Buraya gelene kadar kimse bana böyle bir huyu olduğunu söylemedi.
Ay onu da anası babası yapsın. Milletin işi gücü yok terbiye görmemiş çocuğu eğitecek.Uyarın o halde. Öğretin söz kesmesinin yanlış bir hareket olduğunu. Bunu ailesinin yanındayken farketmemiş/sorun olarak görmemiş olabilirler. Siz anlatın. Söz kestiği zaman bekletin. Şimdi ben sözümü bitirdim sen söyleyebilirsin diye kuralı vurgulayın.
Fikir belirtmiyor, saygısızlık yapıyor. Söz kesiyor. Biz konuşunca telefona bakıyor.
Evde odasını kardeşiyle paylaşıyordu. Buraya gelene kadar kimse bana böyle bir huyu olduğunu söylemedi.
Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Ben yeğenim hakkında böyle düşünmem. Herkes farklı tabi. Kendi bakış açısıyla yazıyor. Ben kendi yeğenimle ilgili göstermem gereken bir şey varsa gösterir, öğretmek istediğimi öğretiririm. O benim için milletin terbiye görmemiş çocuğu kriterine giremez. O milletin değil benim de çocuğumdur. Belki kendi çocuğum ile yaşları yakın olduğu ve ben anne olduktan sonra doğduğu için daha anaç düşünüyorumdur.Ay onu da anası babası yapsın. Milletin işi gücü yok terbiye görmemiş çocuğu eğitecek.
Gönderin gitsin ya, eşiniz çok bile alttan almış.
Bence böyle huyu olduğunu ailesi çok iyi biliyor yoksa liseye giden çocuğu gözünün önünden ayırmazlar ve hamile kadına yük etmezlerdi kusura bakma.Fikir belirtmiyor, saygısızlık yapıyor. Söz kesiyor. Biz konuşunca telefona bakıyor.
Evde odasını kardeşiyle paylaşıyordu. Buraya gelene kadar kimse bana böyle bir huyu olduğunu söylemedi.
İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadecePeki şimdi ablanıza söylediniz mi sizinle uyumak istediğini?
Abla benimle uyumak istiyor ama ben malum hamileyim sırtım ağrıyor sadece yatağımda yatabiliyorum?(bu arada mesajlardan hamilesiniz gibi algıladım yanlışsam düzeltin) Bu çok kritik bir konu mu? Onu yalnız uyumaya zorlayayım mı? Yoksa yanında yatmalı mıyım?
Ne bileyim bunları konuşabilirsiniz sanıyorum. Ablanız kızını kaç gündür görmüyor?
Ablanıza Cok kızdım Suan.İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadece