- 25 Ocak 2021
- 413
- 1.312
- Konu Sahibi Atlas_seli
- #1
Herkese merhabalar, içinden çıkamadığım ve kendim de bir yanlış yapıyorsam anlamak istediğim için ilk konumu açıyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..
Eşimle yaklaşık 1 sene önce çok aşık olarak evlendik. Bu konu haricinde açıkçası aramızda büyük bir problem yok. İlk günden beri beraber yer içer, beraber gezer, beraber sohbet eder ve birbirimize alışmaya çalışırız. Ancak son dönemdeki tartışmalarımızın en büyük sebebi para.. Ben evlenmeden önce başka bir şehirde yaşıyorken hem eşimin şehrini sevdiğim hem de onun buradaki işi yerleşik ve kendi işi olduğundan, daha kolay iş bulacağımı düşünüp il değiştirdim. Nitekim öyle de oldu, şartları ve maddi olanakları çok güzel bir iş bularak evlilik süreçlerimizi benim de iş değişikliğimi zora sokmayacak şekilde hızlıca tamamladık. Ben iyi bir üniversiteden mezun, yabancı şirketlerde çalışmış, kariyerine önem veren biriyim ve buradaki işim de tam bu yönde oldu. Açıkçası bugüne kadar hiç problem olacağını düşünmemekle beraber aksine bize çok faydası olacağını düşündüğüm sabit ve dolgun bir maaşım var.
Evlendiğimiz günden beri masrafları üstlenme adına hiç tereddüt etmedim, benim gelirim sabit, eşiminki ise serbest meslek olmasından dolayı değişken. Bununla beraber belki de ilerleyen dönemlerde de ben hep daha fazla kazanacağım. Bu nedenle evlendikten 2-3 ay sonra aldığımız arabanın kredi taksidi dahil sabit ödemeleri (kira, kredi, taksitler vs) ben üstlendim. Ve malesef ki eşimin geliri dönemsel olarak düşerek onu biraz dara soktu. Ben bunu hiç önemsemeden gereken her yerde harcalamarı yöneterek fazlaca idare ettim diyebiliriz. Aramızda bununla ilgili hiçbir tartışma geçmezken son dönemde biraz da harcamaların üst üste gelmesiyle parayla ilgili sıkışmaktan ötürü birkaç kere bu konu hakkında tartıştık. İşte ben o zaman asıl düşüncelerini görmüş oldum.
Eşim benim her türlü harcamayı hallederim diyerek öne çıkmamdan, evin geçiminde onu ekarte edip para idaresini kendim yapmamdan, bir harcama, ek bir masraf, alınacak bir şey çıktığında nasıl olsa bende var diye düşünüp kendim ödememden, işin özü evin ortak geçimi diye düşünüp danışarak ilerlemektense kendi kazancıma göre planlayarak rahat davranmamdan çok rahatsızmış. Ödemelerine şu anda onun katılamayacağı, işler toplayana kadar minimumda götürmek isteyeceği bir dönemde ben kendi kafama göre harcamalar yapıyormuşum. Yanlış anlaşılma olmasın kendi kafama göre derken evin giderleri, gidilecek gezilecek yerler, alınacak hediye, ağırlanacak misafir vs gibi yine bizim ailemizin masraflarından bahsediyorum.
Şimdi size sormak istiyorum, ben yanlış mı yapıyordum? 18 yaşından beri üniversite de dahil olmak üzere hep kendim çalışıp ev geçimimi sağladım, zaten memur çocuğuyum, ailemin öyle bana yağdıracak bir durumu olmadığından hep masraflarımı kendim planlayıp harcadım. O nedenle evlendikten sonra da kimde varsa o harcar şimdi bende var ben harcıyorum diyerek hiç bunun erkeklik gururunu incitecek taraflarını düşünmeden mi hareket ettim? Yoksa eşim bu dönemdeki az kazancının hırsını benden alıp bana kendimi kötü hissettirerek deşarj mı olmaya çalışıyor. Açıkçası şu günden sonra nasıl ilerleyeceğimi bilmiyorum..