Siz gitmiyorsunuz diye eşiniz eş dost düğününe hiç gitmesin mi ? Çok bencil bir düşünce değil mi sizce de ?! Biri bana gitme diyecek daha çok tepem atar. Kavga gürültü umrumda değil oturup kalmam öyle gayette giderim. Ardımdan ağlayacaksa o ağlasın.
Siz gitmiyorsunuz diye eşiniz eş dost düğününe hiç gitmesin mi ? Çok bencil bir düşünce değil mi sizce de ?! Biri bana gitme diyecek daha çok tepem atar. Kavga gürültü umrumda değil oturup kalmam öyle gayette giderim. Ardımdan ağlayacaksa o ağlasın.Bana bazen ters geliyor bensiz gitmesi yani yanında eşi olmadan bir düğünde bulunması tuhaf geliyor
Kavga çıkıyor işte gitme dediğim zaman aslında gitmediği zaman yine benim istediğim olmuyor
Fikirlerjniz tıpkı eşiminkiler gibi evet burcun etkisini görüyoruz. Genel anlamda yalnızlığı hiçbir zaman sevmedim yalnızlığa ihtiyac duyma hissim hic olmadıKonunuzu ve yorumları okudum. Bir oğlak burcu olarak söylüyorum ki bu şekilde davranmaya devam ederseniz işler karışır. Sizin bahsettiğiniz şekilde bir ilişki veya eş bana kabus kadar korkunç geldi, lütfen yanlış anlamayın amacım yardımcı olmak, sizi kırmak değil. Ama oğlak burcunun özelliklerini sapına kadar taşırım ve eşiniz gibiyim. Çok sevdiğim insanlar veya ailem de dahil kimseyle sürekli dip dibe takılamam. Yalnız kalmayı, kendime vakit ayırmayı çok severim. Konuşacak ya da yapacak bir aktivite yoksa evde ayrı bir odada takılırım. Ben bi yere gitmek istediğimde evdekilerin peşime takılmasından veya tam tersi evde kalmak istediğimde o zaman ben de gitmiyim senle kalayım denmesinden hiç hoşlanmam. Çok yakın olabiliriz, çok seviyo da olabiliriz ama sürekli sarmaşık gibi takılamayız yani. Hayatta eşin yeri ayrıdır, ebeveynin yeri ayrıdır, arkadaşa olan ihtiyaç ayrıdır. Bunlar arasında denge kurmak lazım. Kendimize alan açmak lazım. Lütfen yanlış anlamayın ama terapi alması gereken taraf eşiniz değil bence. Siz neden bu kadar bir insana bağımlı yaşamak istiyosunuz bence onun için bir yardım alın. Yani şunu deseniz anlarım, ben kendime sorumluluklardan dolayı vakit ayıramıyorum ama o keyif çatıyo deseniz haklısınız. Ama siz diyosunuz ki ben ev dışında bi şey yapmak istemiyorum o zaman o da yapmak istemesin. Kusura bakmayın ama buna kim ne kadar dayanabilir, çok boğucu.
HaklısınızEn fazla 2-3 saat ayrı kalacaksınız diye değer mi arkadaşım ?
Sen de o esnada uyut bebeği, al kahveni kitabını, ya da aç dizini.
Biraz yalnız kalmak lazım. İlla sosyalleşmek zorunda da değilsin çevrem yok diyosun diye diyorum.
Ama evde o sessizliği o huzuru bi yaşa.
Niye tuhaf olsun?Bana bazen ters geliyor bensiz gitmesi yani yanında eşi olmadan bir düğünde bulunması tuhaf geliyor
Yani mesela benim eşim olmadan bir düğüne ya da bir yemeğe katılmam beni huzursuz ediyorNiye tuhaf olsun?
Eşler de birbirine her zaman ayak uyduramayabilir.
Bazen vakit açısından bazen bir taraf gitmek istemeyebilir.
Benim ailem kalabalık ve biraradadır, fırsat buldukça toplanmak isteriz. Eşimin gelmediği zamanlar olur. O gelmek istemiyor diye, yorgun diye ben başka bir sebep yoksa neden evde durmak zorunda kalayım? Bunun için kavga zaten gereksiz.
Ben bile bunaldım buradan. Çok sıkmayın sonra gider adam kendi kendinize oturursunuz evinizde. E siz onun istediği gibi olmazsınız o neden evde oturup size benzesin. Bencillik yapt8ğınızEvet bunu belirtmeyi unutmuşum. Biz zaten yıllarca uzaktan ilişki yaşadık bu süreçte kısıtlama gibi bir davranışım olmadi kendisi işten zaman buldukça çıkar hali sahaya gider ya da arkadaşları ile bir yere otururdu . Evlendikten sonra ise daha ilk haftadan çıkmak istedi yani sadece pazar günümüz varken o pazar günlerini de arkadaş veya hali saha ile değerlendirmek istedi. Ben de tepki gösterdim sonra bebeğimiz erken doğdu ve 6 ay kadar ikimizde evde karantina uygulamak zorunda kaldik çünkü kış mevsimi ve bebeğimiz erken doğup küvezde kaldığı için enfeksiyon kapmaması için dışarıya çıkmadık doktor bu şekilde istedi bahar geldikten sonra ise beraber çok dışarı çıktık tatil beldesinde oturuyoruz zaten her haftasonu denize gittik ama bunları hep beraber yaptık kendisi tek başına hiç gidemedi ben onu hep yanımda görmek istedim ama o artık bunaldığını söylüyor
Ciddi bir özgüven eksikliği mi yaşıyorsunuz acaba ? Eşiniz olmadan var olamama durumu mu var ? İlla bir yerden destek görme mecburiyeti mi duyuyorsunuz ?Yani mesela benim eşim olmadan bir düğüne ya da bir yemeğe katılmam beni huzursuz ediyor
Siz bağımlı bi kişiliğe sahipsiniz. Bence destek almanız gerek bu konuda. Fikir meselesi değil çünkü bu. Her insan kendine vakit ayırma ihtiyacı duyar. Benim en yakın arkadaşlarım da balıktır genelde ve hepsiyle çok iyi anlaşırım. Hiçbiri sürekli dip dibe olalım modunda değil. Normal olan da bu değil zaten. Sizinki birini sevmekten ziyade bağımlı yaşamak.Fikirlerjniz tıpkı eşiminkiler gibi evet burcun etkisini görüyoruz. Genel anlamda yalnızlığı hiçbir zaman sevmedim yalnızlığa ihtiyac duyma hissim hic olmadı
Eşiniz duygusal zeka, benlik farkındalığı.. konularında hemcinslerine fark atmış resmen, tebrikler cidden. Evet çıta bu denli düşük olmamalıydı ama ülkemizde değil terapi almak erkeklerin psikoloji bilimine yaklaşımı berbat, hiçbirinin hislerinden haberi yok (rahatsızlar ama bunun hangi duygu olduğunu dile getiremiyorlar). Hadi farkında oldular hunu dile getirecek cesaretleri olmaz, açıkça konuşmak yerine yıldırma politikası sergilerler.. falan işte.Kızlar merhaba. 10 yıldır tanışıyoruz 6 senedir sevgiliyiz 2 senelik evliyiz. 1 kızımız var 1 yaşında suan . Bebek konusunda ikimizde evlendikten sonra hemen olmasını istedik yani bize supriz olmadı ve korunmadik bilinçli yaptık. Eşimle yaşadığım sorun sürekli özgürlük ve kişisel alan konusunda evlendiğimizden beri birbirimiz haricinde bir hayatımız olması gerektiğini söylüyor ben evcil bir insanım işime gider gelir zamanımı evde geçiriririm zaten kızım küçük olduğu için genelde ona göre yaşarım parka gideriz alışverişe gideriz kızım hava alsın diye çıkarız ama tek başına çıkma huyum pek yoktur. Eşim ise tam tersi sürekli özgürlüğünü kısıtladıgımı söylüyor kendime vakit ayırmak istiyorum diyor bu da beni gerçekten kırıyor 3 aydır bireysel terapi alıyor 1 defa çift terapisine gittik artık düzenli,gideceğiz diye konuştuk ama benim üzüldüğüm nokta henüz 2 senelik evlilikte neden sıkılır bir insan neden bunalır bu kadar. Sizce abartıyor muyum
Ama o seviyor belli ki. Zorla asosyal mi olsun istiyorsunuzKavga çıkıyor işte gitme dediğim zaman aslında gitmediği zaman yine benim istediğim olmuyor
Mesela bu bencilce değil mi sizce? Adam düğüne gitmek istiyor siz istemiyorsunuz diye tek de gitmesin istiyorsunuz.Yani mesela benim eşim olmadan bir düğüne ya da bir yemeğe katılmam beni huzursuz ediyor
Eşinizi huzursuz etmiyor oluşu onu suçlu yapmıyor.Yani mesela benim eşim olmadan bir düğüne ya da bir yemeğe katılmam beni huzursuz ediyor
Hayir bu anlamda değil yani bulunduğumuz şehre geleli 2 yıl oldu ve benim burda bir çevrem oluşmadı hamilelik erken doğum çocuğumun sağlığı için evde kalmam gereken yaklaşık 5 ay gibi bir sürede ben çevre edinmedim yani örneğin benim burda gidecek kendi çevreme ait birisi yok genelde eşimin cevresi olduğu için ben yalnız gittiğimde rahat hissetmiyorumCiddi bir özgüven eksikliği mi yaşıyorsunuz acaba ? Eşiniz olmadan var olamama durumu mu var ? İlla bir yerden destek görme mecburiyeti mi duyuyorsunuz ?
İşte kısaca arkadaşın da dediği gibi bağımlı kişiliksiniz. Ben de farklı bir şehre geldim çok arkadaş edindim diyemem kendi şehrim kadar ancak bir anda kendi mesleğimden kadınlarla muhabbet kurdum ayda bir onlarla görüşüyorum 'eşim olmadan'. Eşimin arkadaşlarının eşleriyle görüşüyorum 'eşim olmadan' ben geleli daha 10 ay oldu sizin 2 yıl olmuş artık bu yalnız çıkma ve karşındakinin yalnız çıkmasına müsade etme evresine geçmeniz lazım.Hayir bu anlamda değil yani bulunduğumuz şehre geleli 2 yıl oldu ve benim burda bir çevrem oluşmadı hamilelik erken doğum çocuğumun sağlığı için evde kalmam gereken yaklaşık 5 ay gibi bir sürede ben çevre edinmedim yani örneğin benim burda gidecek kendi çevreme ait birisi yok genelde eşimin cevresi olduğu için ben yalnız gittiğimde rahat hissetmiyorum
Bence her iki tarafta haftaya en az bir gün kendi arkadaşları ile çıkmalı. Ben çıkınca eşim de çıkar, eşim çıkınca ben çıkarım. Bu da haftada bazen 3-4 oluyor. Sizde çocuk var, siz çocuğu bırakın ve çıkın. Gezin. Eşiniz de aynı şekilde başka akşam gezsin. Bazen bu kadar daralan erkekler direk boşanıp gezeyim moduna giriyor. Bu forumda çok okudukPeki sizce suan nasıl bir yol izlemeliyim
Tesekkur ederim değerli fikirleriniz içinİşte kısaca arkadaşın da dediği gibi bağımlı kişiliksiniz. Ben de farklı bir şehre geldim çok arkadaş edindim diyemem kendi şehrim kadar ancak bir anda kendi mesleğimden kadınlarla muhabbet kurdum ayda bir onlarla görüşüyorum 'eşim olmadan'. Eşimin arkadaşlarının eşleriyle görüşüyorum 'eşim olmadan' ben geleli daha 10 ay oldu sizin 2 yıl olmuş artık bu yalnız çıkma ve karşındakinin yalnız çıkmasına müsade etme evresine geçmeniz lazım.
Müsade etmek diyince tadım kaçtı ama resmen öyle olmuş. Eşinize yaptığınızı size yapsalar baya bir söven olacaktı eşinize dışarı çıkarttırmıyor sizi tek diye. Kıskançlık desem böyle bir kıskançlıkta toksik, yalnızlık korkusu desem o da toksik, bağımlılık desem o da toksik. Şu an her şeyiniz toksik görünüyor. Böyle boğmaya devam ederseniz korktuğunuz yalnızlığı iliklerinize kadar yaşayacaksınız.
Yani ben de dediğim gibi bu şehre geldiğimde bir arkadaşım haricinde arkadaşım yoktu. Anne bebek ağırlıklı bir gruptan arkadaşlar edindim. Şimdi ayda bir buluşuyoruz. Oğlumun oyun grubu velilerinden de görüştüğüm var, anaokulundan da, komşularımdan da var. Yani çocuk sosyalleşmel için engel değil fırsat aslında. Velilerle de çok güzel arkadaşlıklar kuruluyor meselaHayir bu anlamda değil yani bulunduğumuz şehre geleli 2 yıl oldu ve benim burda bir çevrem oluşmadı hamilelik erken doğum çocuğumun sağlığı için evde kalmam gereken yaklaşık 5 ay gibi bir sürede ben çevre edinmedim yani örneğin benim burda gidecek kendi çevreme ait birisi yok genelde eşimin cevresi olduğu için ben yalnız gittiğimde rahat hissetmiyorum
Anlıyorum. Ben de bu yönümü geliştirebilirim belki zamanlaYani ben de dediğim gibi bu şehre geldiğimde bir arkadaşım haricinde arkadaşım yoktu. Anne bebek ağırlıklı bir gruptan arkadaşlar edindim. Şimdi ayda bir buluşuyoruz. Oğlumun oyun grubu velilerinden de görüştüğüm var, anaokulundan da, komşularımdan da var. Yani çocuk sosyalleşmel için engel değil fırsat aslında. Velilerle de çok güzel arkadaşlıklar kuruluyor mesela
Ayda bir nereye gidiyorsunuz, ? Arkadaş eşleriyle buluşma planlarında yani neler yapıyorsunuzİşte kısaca arkadaşın da dediği gibi bağımlı kişiliksiniz. Ben de farklı bir şehre geldim çok arkadaş edindim diyemem kendi şehrim kadar ancak bir anda kendi mesleğimden kadınlarla muhabbet kurdum ayda bir onlarla görüşüyorum 'eşim olmadan'. Eşimin arkadaşlarının eşleriyle görüşüyorum 'eşim olmadan' ben geleli daha 10 ay oldu sizin 2 yıl olmuş artık bu yalnız çıkma ve karşındakinin yalnız çıkmasına müsade etme evresine geçmeniz lazım.
Müsade etmek diyince tadım kaçtı ama resmen öyle olmuş. Eşinize yaptığınızı size yapsalar baya bir söven olacaktı eşinize dışarı çıkarttırmıyor sizi tek diye. Kıskançlık desem böyle bir kıskançlıkta toksik, yalnızlık korkusu desem o da toksik, bağımlılık desem o da toksik. Şu an her şeyiniz toksik görünüyor. Böyle boğmaya devam ederseniz korktuğunuz yalnızlığı iliklerinize kadar yaşayacaksınız.