Merhaba arkadaşlar 6 ay lık evliyim artık o kadaar çok bunaldım ki derdimi sıkıntımı kimseyle paylaşamıyorum ne yapsam olmuyor . bana akıl verin eşimi nasıl düzeltcem . kayınvalidem aramızdan çekilmiyor.
çalışıyorum . ayaklarımın üzerinde durabilen bir bayanım . kayınvalidemin eşi yok . genç yaşta vefat etmiş.
bi evin bi oğlu benım eşimde anlayacağınız üzere. neyse zaten nişanlılık dönemimiz çokk sıkıntılı geçti kayınvalidem eşimi sürekli benden ve benim ailemden kıskandı . evlendik ilk zamanlar eşim annem tek içim rahat etmiyo diyordu sürekli ordaydık . ses çıkarmadın yeri geldi annesinde de kaldık . yine bişey demedim ama kayınvalidem benim sürekli bir şekilde açığımı aradı . 1 hafta önce beni arıyor çlışyorum telefonunu görmedim beni aramış 2 dakikaya geri döndüm başka biriyle konuşuyor dedi meşgul . 10 dak. sonra eşim aryor annem aryormuş telefnuna bakmıyormuşun diye bende sana neden söylüyor ki bunu dedim . aradım geri kv. beni aramışın döndüm ama meşguldu tel. dedim . senin benle derdin ne senin benle alıp veremedğin ne sen benim telefonlarıma bilerek bakmıyorsun diye bana söylendide durdu iş yerinde sinir elim ayağımdan boşaldı artık iyice anne benm seninle ne gibi bir sorunum problemim olsun dedikçe yok sen bilierek yapıyosun bilmem ne bak ben küçük olarak sana karşı bi hatam olduysa ben özrdilerim dedim yine söylendi durdu sonra neysee sen özür diledin bende büyük olarak affedeyim barii. dedi bana içimden ya sabır dedim ama yüzüne karşı hiçbir şey demedim. eşime anlattım eşimde sende hiç annemle ilgilenmiyosun . annen gille daha çok görüşüyosun gibisinden laflar etti bana yine ya sabır dedim . o hafta sonu izinli olduğum gün kayınvaalideme gittim kahvaltı yaptık. tek başıma gittim çarşıya çıktık. bi problem yok benim halamda yurtdışında yaşadığı için düğünümüze gelememişti oturmaya gelecekler evime birgün öncesinden eşim yemek yerken annemde gelse olmaz mı dedi bana bende dedimki insalar evimize ilk defa geliyorlar şimdi laf filan ederler huylarını biliyorum ben kayınvalidesi rahat bırakmıyor gibisnden bişey denmesini ben istemiyorum dedim . annemi sığdıramadında bi eve gelse nolur sanki de tartışma çıktı çağırmadım annesini ailemle otrdu ailem gitti yüzüme bakmıyor konuşalım diyorum yine bakmıyor . en sonunda konuştu sen benim annemi istemiyosun annem benim reisim bana babamın emaneti bu evde benim annemin bu eve biri gelecekse benim annem karşılayacak dedi bana bişey demedim yine ertsi gün sevgili annesini çağırdım yemeğe anneni gelirken al dedim geldi . benim eşimle konuşasım gelmyor kızlar bu durumdayken hatta nefret eder oldum evet seviyorum ama geçimsizleşti iyice benm birşey dedğim yok bu kadın dolduruyor eşimi. neyse o gün bende yattı benim izinliolduğum gün arkadaşları gelcekmiş oturmaya sende geliyosun diyerek bi hafta öncesinden yerini ayır etti . bişey demedim izini farklı birgüne çektim bilerek gitmek istemiyorum çünkü . aradım ben izinli değilim yarın istediğin bişey varsa ben hazırlayım dedim tamam sende çalışıyon ama yap bari dedi bana dün işten çıktım yorgun argın börek kurabiye yaptım sabah eşim anneciğine bıraktı aradığımda o gün izinli olmadığımı öğrendi iyi o zaman pazartesi kimseye söz verme benle arkadaşıma gelceksin . bende anne bak ben çalışıyorum bir gün iznim var evimi temizlemem gerekiyor yok olmaz gelceksin diyor bana . ne diyim ben buna eşime desem yine anneciği haklı bu diyardan gitsem daha yeni oturur mu diyorum . eşim evet değişti ama kaynanam sağolsun her fırsatta dolduruyor eşimde sağolsun doluyor nasıl konuşmam gerekiyor benim napmam lazım gözünü mü korkutuyum bilmiyorum .