Eşim ve eski eşi

Zaten eski ben olsaydı “çocuğu olan biri mi aman aman” derdi.
Hala çocuklu biriyle evlendiğime hayret ediyorum ama bi yandan eşime bakıyorum merhametli, ilgili, sadık.
Zaten kendimi suçlama sebebim de bu, adam çok iyi, sana sadık, çocuğuna gözü gibi bakıyor başka adamlar gibi yeni bir aile kurup bir kenara atmamış. Sen daha ne istiyorsun diyorum.
Bi yandan da fotoğrafa bakıyorum ikisi de çocuklarını öpüyor, mutlu bir aile..
İnsan olmak zor sanırım. Bu duygularımın yargılanacağını biliyorum ama insan olmak çok kompleks
 
Çocukla alakası nedir bilmem, ama eşiniz kadınla yan yana geldiğinde boşanmayı düşünecek kadar boşluğa düşüyorsanız bazı gerçeklerden kaçıyor olabilirsiniz.
Yan yana geldiğinde demedim orayı düzeltme ihtiyacı hissettim. Zaten bir çok kere bir araya geliyor ama toplantısı ama gösterisi ama başka bir şey zaten bunların hiçbirinde rahatsızlık duymadım.
İlk kez bir arada fotoğraflarını gördüğümde bu kadar dışlanmış hissettim dedim.
Bizim çocuğumuz olmadığı için, hiç böyle bir fotoğrafımız olmadı o yüzden mi böyle hissettim dedim..
Boşanma konusuna gelince ben hep şu kafada oldum; hiçbir şeyi körü körüne sürdürmek bana doğru gelmiyor. Kendini iyi hissetmediğin yerde durmazsın, ben de ölene kadar böyle hissedeceksem boşanırım bu hislerden kurtulurum diye düşündüm.
 
Neyi yanlıs? Esinizin çocuğunun annesiyle cocuk dışında bir bagı mı var?Bu konuya empati yapın derim.Siz bosanmıs,cocuklu olsaydınız ve esiniz aynı sekilde bosanmayı bile düsündüm hata ettim dese size haksızlık olurdu bence.Siz iyiyseniz sevginizden eminseniz ve huzurluysanız yersiz bir kuruntu bu.
 
Bu hisler bence normal değil, bilerek evlenmissiniz kızı için orada ki çok medenice eşinizi kendiniz giydirmissiniz. İlerde senin kızın bizim cocugumuz mevzusuda olabilir. Kızınla böyle yaptın da bizim çocukla yapmadın gibi gibi. Bence çocuk için acele etmeyin önce duygularınızdan emin olun.
 
Yanlış bir karar mı verdim derken eşimden bahsetmiyorum. Bu duygularla baş edemiyorum bundan sebep mi yanlış karar verdim dedim. Belki de yaşamadan bilemiyor insan, herkesin davranışı aynı olgunlukta olamıyor
 
Eşime giydirmem mümkün değil çünkü eşime söyleyebileceğim bir şey yok. Yarın öbür gün ben de boşansam böyle bir adamla boşanmak isterim derdim muhtemelen.
Ama bu hisleri yaşayacağımı bile bile, yaşarken acaba dedim.
 
Giydirmek derken ;" eşime dogum gününde giymesi için kıyafet aldım." Cumlenizi kastetmiştim.
 
Eğer evliliginizi sürdürmek istiyorsanız mantıklı davranıp sizi böyle 3.sahis hissettiren durum ve olaylardan uzak durun bakmayın derim. Çünkü duygulara söz geçmez o şekilde hissediyorsanız hayatınızdan bir şekilde o duyguyu çıkarmanız lazım ki boşanmayi da bu yuzden dusunuyorsunuz. Bence bakmayın nasıl baştan bu durumu göz ardı ederek bu ilişkiyi sürdürüp evlenmişsiniz aynı şekilde ya devam edin yada siz bilirsiniz tabi sizin hayatınız.. evliliginizde ki sorunları da cocuk yaparak duzeltemezsiniz her sorun için geçerli bu durum cocuk hayatınızı tamamen degistiren çok başka birsey
 
Zaten çocuk şu an için düşünmüyorum hem evleneli yeni oldu sayılır hem de kariyerimle alakalı hala istediğim yerde değilim.
Teşekkür ederim yorumunuz için. Bazen hayatta her duyguyu olması gerektiği gibi kabullenmek gerekli. Ben evlenmeden önce çok halı altına süpürdüm, görmezden geldim, ama eşimin iyi tarafları iyi bastı ama ben görmek istemedim. Yine de her duyguyu yaşayıp öğrenmem gerekli belki de..
 
Eşiniz ve eski eşi boşanmış olsalarda, aralarında kopmayacak, çok sevdikleri bir bağ var. Şu an eşiniz sizinle evli olabilir ama eski eşi ile arasındaki bağın daha sağlam ve bozulmaz olduğunun farkına varmak sizi üzmüş belli ki. Şu an boşansanız , sizi bir daha düşünmeden , anmadan ve görmeden hayatını geçirebilir ama eski eşi be çocuğu hep hayatında olacak.
Eşiniz çocuk sahibi olma deneyimini , eski eşiyle yaşadı ilk kez, daha doğrusu beraber yaşadılar. Siz bir çocuk sahibi olduğunuzda ise bu deneyimi ilk kez beraber yaşamış olmayacaksınız.
Siz tabi evlenirken böyle olacağını söyleyenlere inanmadınız, çocuk sorun olacak diyenlere. Aslında çocuğun kendisi sorun değil ama eşinizin başka bir kadınla bu kadar yoğun ve kalıcı bir deneyiminin olması sorun.
Alışmaya ve ya görmezden gelmeye çalışın , çünkü bunun her yıl doğum günü, mezuniyetleri, etkinlik gösterileri, hastalığı , ergenliği , üniversitesi, erkek arkadaşı , istemesi, nişanı , düğünü , torunu var.
Evleneli daha bir yıl olmuş zaten, uzun süre sevgili kalmışsınız aslinda ama işte sevgili iken anlaşılmıyor bu hisler. Evlenince daha net görüyorsunuz.
Kendi çocuğunuz olunca geçmeyecek hisleriniz, o yüzden alışın dedim. Bu sefer ikisini karşılaştırma başlayacak. Eski eşle olam çocuğa giden para, zaman, emek sizin gözünüze batmaya başlayacak.
 

Çocuk yapmak her biri için sadece deneyim mi? Ben sizin gibi düşünmüyorum.
Benim eski eşimden bir çocuğum olsaydı, ama yeniden biriyle evlenip bir çocuk daha yapsaydım yeniden aynı hislerle heyecan duyardım. Bence çocuk böyle bir şey değil. Ne sorum ne de cevabı bu değil zaten. İlk defa yuva kurmuş birine kalkıp da böyle acımasız sözler söyleyen birine cevap vermezdim ama neyse.. sizin birden fazla çocuğunuz varsa, ilkinden sonra diğerine heyecan duymadınız mı? Eğer öyleyse sizin kalbinizde sorun vardır.
Ha ama bu hislerle baş edemezsem boşanırım, beni arar mı aramaz mı çok oralarda değilim. İkili ilişkilerde bunlara çok önem vermem, genelde iç huzurumdur önceliğim.
 
Bir de para o kadar derdim değil ki. Farkettiyseniz parayla alakalı hiçbir şey söylemedim. Şayet günün birinde babası çocuğuna “ben bunu yapamıycam” diyecek duruma gelse bile bunları ben karşılayabilmek için çabalıyorum zaten. Kimsenin çocuğuna yaptığı harcamada gözüm yok, konu bu da değil zaten. Siz çok başka şeylere değinmişsiniz
 

Siz 32 yaşındaymışsınız. Eşiniz ve kızı ka yaşında ?
 
2. Çocuk sevilmez gibi anlamışsınız ama ben öyle bişey demedim. İlk kez çocuk sahibi olmak ile 2. Kez olmak arasında bir fark var dedim. Tabiki insan çocuklarının hepsini sever ama tamamen aynı davranacak ya da ikinci kez aynı şeyleri hiç bir fark olmadan yaşayacak diye bişey yok. Evet çocuk hem ağır hem de güzel bir deneyim hayatta, iki kişiyi istese de istemese de birbirine sonsuza dek bağlayan. Boşanınca bu bağ bitmiyor işte.
İlkinde heyecan, korku , bilgisizlik ve deneyimsizlik varken, 2. De deneyim, sakinlik geliyor insana.
Sözlerim size acımasız gelmiş olabilir ama gerçekler acımasızdır. Siz evlenmeden önce bu konuyu haşır altı ettiğinizi açıkça yazmışsınız, ama işte gerçek hislerin ortaya çıkma gibi bir alışkanlığı var. Siz bir doğum gününde kötü olduysanız , bir mezuniyet, bir nişan da nasıl olacağınızı düşünemiyorum bile. Bi de her yıl doğum günü olacak, o yüzden alışın ve görmezden gelmeye çabalayın. Yoksa kocanızın kızı için yaptığı her şey gözünüze batar, canınızı yakar.
O yüzden insanlar hep , çocuklu adamla evlenirken iyi düşünmek lazım derler.
 
Evet çocuğunuz yok diye aile değil gibi hissetmişsiniz. Eski eşi ve çocuğuyla doğum günü yapması size kötü hissettirmiş. Bu duyguya yenik düşüp de hazır olmadan çocuk yapmayın ama
 
Siz evlenirken çocuk dert değil demişsiniz bakın bir doğum günü sizi nasıl yıprattı , üzdü , ağlattı. Şimdi diyorsunuz ki para sorun değil, ama olacak merak etmeyin . Nasıl insanlar size evlenirken, bak çocuklu adamla evleniyorsun, çocuk sorun olacak ilerde dedi ve siz sorun yaşadı iseniz , para da ilerde sorun olacak. Kendi çocuğunuzdan kısılınca, kimsenin çocuğuna yaptığı harcama gözünüze batacak. Daha 1 yıllık evlisiniz. Eşiniz aşırı zengin bir insan değilse , sorun olacak merak etmeyin.
Siz şimdi kendinizi , hayır ben öyle bir insan değilim , ne demek kendi çocuğuna harcadığı paranın , zamanın gözüne batacak denmesi diyorsunuz ama siz bir doğum günü fotoları için ağlayan ve üzülen bir insansınız. Ben size kötü demiyorum lütfen yanlış anlamayın ama o kadar da anlaıyışlı olmadığınızın farkına varın istiyorum.
 
Eski eşiyle de iletişimleri tamamen çocuk üzerine bunda da bir sorun yok.
Kadın boşanmış ve medenice anne olarak üstüne düşeni yapıyor. Bir çocuğun doğum gününde anne babasını öpmesi sarılması fotoğraf çekilmesinden daha doğal ve normal ne olabilir? Bu bir seferlik bir hisse zamanla başedersiniz kabullenirsiniz. Ama yok ben artık kaldıramam, hep bunu düşünürüm yapamam edemem diyorsanız da boşanın. Kendiniz de dahil kimseyi mutsuz huzursuz etmeye hakkınız yok. Ben de anneyim ve boşansam babalarının hep çocuklarımın etrafında olduğunu bilmek isterdim. Çocuğumun doğum gününde babası gelecek ve anne baba çocuk olarak fotoğraf çektireceğiz. Çünkü çocuğumun hafızasında kalacak, eski fotoğraflarına baktığında mutlu hissedecek. Burada önemli olan tek şey çocuk. Hiç bir süreci o başlatmıyor bitirmiyor yönetmiyor. Annem babam boşansın, babam başkasıyla evlensin, evden ayrılsın, beni görmeye geldiğinde yeni eşi üzülmesin... Bunların hiç biri çocuğun kararı değil.

Bir sonraki doğum gününü annesiyle ayrı babasıyla ayrı kutlamasını mı isterdiniz? Eşinizin bir çocuğu var ve çocuğun annesiyle olması gerektiği gibi iletişim halinde. Kadının yanlışı yok, eşinizin yanlışı yok, çocuğun zaten bir yanlışı olamaz. Eşiniz de elinden geldiğince sizi incitmemeye çalışıyormuş, bu kadar çabayı takdir etmeniz gerekirken boşanmayı düşünüyorsunuz.
 
Kıskanıyorsun. Senden önce yuvası olmasını, ailesi olmasını, başka kadından çocuğu olmasını.. seç birini ya da hepsini. Evlenmeden önce bunları yaşayacağını öngörüp mantığınla hareket etseydin keşke.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…